هدایت شده از نظم مقاومت|م.ص.صاد
#روایت_مقاومت، تعویق تاریخی!
چند روزی است که به برکت بیماشینی زیاد سوار اسنپ میشوم و توفیق گفتگوی محبتآمیز و چالشی را پیدا کردهام. سعی میکنم بیشتر بشنوم و سوال کنم. اگر لازم شود اواخر بحث یکی دو نکته میگویم و تمام.
نبض افکار جامعه لابه لای حرفها خودی نشان میدهد و اینجاست که با تکثر فهم و ادراک از یک قضیه از سوی ایرانیان و البته دو خط فکری جدی در این میانه مواجه میشوم. خط تحلیلی - خبری نظام حضور پر رنگی در طیف افکار دارد و البته خط فکری دشمن. دشمن نظام برای خود جا پای جدی در میان افکار عمومی باز کرده است اما او هم ایده غالب نیست و زیادی دربارهاش غلو میشود.
سوالات و ابهامات زیادی مطرح است. که خوب بود به تک تک آنها میپرداختیم و برای جوابهایش تامل جدی میکردیم. اما نکته هیجان انگیز ماجرا وقتی بود که از یک راننده اسنپ حدودا ۳۴ ساله درخواست کردم خطهای تحلیلی رسانه را بگوید. او میگفت و من در سررسیدم مینوشتم:
- جنگ کار ایران است
- حماس نباید میجنگید وقتی میدانست اینمقدار کشته میدهد
- حق با اسرائیل است و حماس ناصبی است
- حق با ایران و مقاومت است و باید از آنها دفاع کرد.
واضح است که یک خط تحلیلی همان چیزی است که میخواهیم. دو خط دیگر بر اساس شبهه تولید شده است و با جواب مناسب از بین میرود. این دو خط برآمده از اتاق فکر دشمن و ناکارآمدی رسانه ماست. اما خط خبری دیگری هست که مستقیما خط خبری دشمن را نمایندگی میکند.
آنچه برایم مایه ابهام و نگرانی است این مسئله است که چرا مفهوم و ایده مقاومت با اینکه ریشهای دیرین و قویم دارد این مقدار مهجور است! این عبارت نه برداشت از راننده اسنپها بلکه برداشتی از جلسات و نشستها و گفتگو در گروهها و کانالهای مجازی است.
سوالات عجیبی نیز گاه مطرح میشود که نمیدانم متاثر از هیجان و ابهام جنگ است یا فقدان تامل در مقاومت و نظرگاه آن؟
در طیف انقلابی یکی از سوالات اصلی دلیل عدم حضور ایران در میان معرکه و جنگ رودرو است؟
این سوال تا آنجا امتداد مییابد که آیا آقای دیروز با آقای امروز تفاوت کرده است؟ آقای انقلابی، آقای جمهوری اسلامی شده است؟
واقعا این سوالها برای من حیرت انگیز است و برخی ابهامات عجیب! اینکه برخی از عموم طیف انقلابی احساس میکنند که ایران در میان معرکه نیست و برخی خواص خیال میکنند موضع آقای انقلابی به موضع آقای جمهوری اسلامی تنزل یافته و پای منافع ملی در میان است برای من غریبترین حادثه این ایام است. غریبتر از کودک در کفن پیچیده شده در آغوش مادر! #غزه!
#مقاومت_چیست؟
مقاومت پروژه و یا انتخاب در یک مقطع زمانی در دو راهی نیست و اگر باشد هم موقت نیست. مقاومت انتخابی نیست که سر پیچ بتوان دور زد و بازگشت. مقاومت ایدهای است برای رسیدن به قله و هدف. مقاومت ایستادن و صبر در توقفگاه نیست. مقاومت نوع حرکتی است که در مقیاس انسان، جامعه، دولت، رهبر به سوی مقصدی پیموده میشود در میانه و معرکه سختیها و مشکلات. مقاومت شبیه دو ماراتن است، استقامت دونده است که او را به مقصد میرساند. اراده قوی و تحمل ناملایمات.
با این تحلیل #رهبرمقاوم ما از سال ۱۳۴۲ ماراتن مقاومت را آغاز کرده است و #انسانهای_مقاوم را به گرد خود آورده تا در ۱۳۵۷ #جامعهمقاوم را شکل دهد و از دل آن به #دولتمقاوم دست یابد. هر چند دولتمقاوم با طلیعه #جمهوریاسلامی رخ نمایی کرد اما هنوز به شب چهارده آن نرسیده است.
با این مقدمات به دنبال نشان دادن مسیر مقاومت هستم. مسیری که جمهوری اسلامی - دولت مقاومت توسط رهبرمقاوم دوم طی کرده است و با بازسازی اساسی محور مقاومت توانسته است نظمی جدید به عنوان رقیب نظم آمریکایی در منطقه تولید کند و وضعیتی جدید را رقم بزند. حال که در نقطه عطف #نظممقاومت هستیم. آیا محور قرار دادن این مسئله که آیا ما در وسط معرکه هستیم یا خیر، اساسا سوال صحیحی است؟ یا گزاره رهبر مقاوم از مسیری که آمده است تنزل کرده است، آیا ناشی از تصور صحیح از مقاومت و اضلاع آن است؟ بنظر میرسد این ابهامات و مسئلهنماها ناشی از عدم تولید ادبیات پشتوانه حرکت عظیم مقاومت است. گویی یک جا ماندگی و تعویق میان اندیشه و ادبیات با میدان رخ داده است. تا آنجا که ادبیات و اندیشه نه تنها نمیتواند میدان را روایت کند بلکه نسبت به میدان پر چالش و ابهام، حیرتگونه سوال میپرسد!
بنظر نگارنده میان پایان هشت سال دفاع مقدس تا شهادت #حاجقاسم به عنوان نقطه اوج دفاع از حرم، فاصلهی بزرگی میان میدان مقاومت و افکار و اندیشه واقع شد. گویی مردانی در صحنه جنگ هستند اما در شهر خبری از آنان نیست! حال که مسئله مقاومت تبدیل به چرخدنده تحول در نظمنوین بدل شده است، آگاهیهای ما از مقاومت خیلی نحیف و ناتوان است. ادبیاتمان فقیر است و روایتمان جامانده!
چاره چیست؟ ...
م.ص.صادقی|۷آبان۱۴۰۲|روز۲۳ ام جنگ
https://eitaa.com/mssadeghi_ir
هدایت شده از نظم مقاومت|م.ص.صاد
#روایت_سازش و تصویر شکست!
اخبار را که مرور میکنم یقین پیدا میکنم که جنگ در غزه و کنار بیمارستان شفا یا معمدانی یا بیمارستانهای اندونزی و اردنی نیست!
جنگ در تهران است، در بغداد در بیروت و در دمشق و در صنعا! و البته در واشنگتن و پاریس و لندن و باکو و ریاض!
تصویری که دیروز اکانت شرق و با کپشن اسرائیل به فارسی منتشر کرد - حضور ارتش صهیونیستی در پارلمان غزه (که البته آنها نوشته بودن حماس!) - نشان از جنگ بزرگتر در تهران دارد. این تصاویر توسط بازوان نظم آمریکایی در پایتختهای محور مقاومت بازنشر میشود. مثلا العربیه در فضای عربی و مثالهای دیگر؛ در حالیکه ما در حال لذت بردن از تجمع مردم انگلیس و فرانسه و آمریکا توسط بسیجشان هستیم، بازو و همفکر آنها در ایران تصویر دیگری را وایرال میکند! #تصویر_شکست!
تصویر شکست همان روایت عقلانیت و منطق سازش است، همان آدر و رقیب گفتمان مقاومت.
انسانمقاوم یا انسانسازش هر دو در انگارهها و ذهن و قلبشان مقاوم یا سازشگر هستند بعد در کلام و رفتارشان.
رژیم اشغالگر و آمریکا به خوبی میدانند که در صورت اشغال همه بیمارستانهای غزه هم باز تل آویو و شهرکها از غزه موشک باران خواهند شد و نیروها و تجهیزات تلفات خواهند داد. اما دشمن به خوبی میداند که نیازمند بازسازی تصویر ۷ اکتبر است. تصویری که از شکست رژیم و نظم آمریکایی رونمایی شد نیاز به بازسازی و ترمیم دارد. اما چگونه؟
تصویرسازی از شکست مقاومت و ناتوانی محور مقاومت مهمترین پیروزی رژیم خواهد بود. از این روی از کوچکترین جایی که ممکن است تصویر پیروزی بسازد عکس میگیرد و با سلفی و عکس دسته جمعی روایت پیروزی خود و شکست مقاومت را برساخت میکند.
حرفهای ظریف، وایرال سازیهای شرق و دیگر این دستگاه فکری - رسانهای، برساخت سازی نظم آمریکایی و از دست ندادن تصویر تفوق و وضعیت غلبه منطق آمریکایی است.
آنها برای شکست محور مقاومت چارهای جز روایت شکست مقاومت و ناتوانی آن ندارند. چرا که عقلانیت و منطق استیلا و هژمون آمریکایی بیش از ۳۰ روز پیش ابطال شد. آنها در پی ابطال ابطال هستند!
حال روایت مقاومت و پیروزیهای آن کجاست؟ مقاومت زمانی پیروز است و پیروز خواهد شد که ذهن و قلب انسان مقاوم باشد و سازشناپذیر. روایت و تصویر مقاومت در تهران و پایتختهای محور مقاومت را دریابیم!
م.ص.صادقی|۲۴ آبان۱۴۰۲
#نظممقاومت
#انسانمقاوم
#جامعهمقاوم
#رهبرمقاوم
#دولتمقاوم
https://eitaa.com/mssadeghi_ir