دیشب چهارمین بزرگداشت علامه #سیدجعفر‌مرتضی ضمن همایش فقه المقاومه برگزار شد، به همین مناسبت خاطره‌ای به نقل از فرزندان ایشان نقل می‌کنم که خیلی زیبا و عمیق و نشان دهنده ریشه‌های فرهنگی مقاومت و اتصال آن به سرچمشه وحی است. مرحوم علامه سه کتابخانه در لبنان داشت، اولی در خانه‌ای در بیروت و دومی در مرکز دراسات، که در بمباران‌های رژیم صهیونیستی از بین رفت. اما محل نگرانی کتابخانه خانه ایشان در عیتاالجبل بود. خانه‌ای قدیمی و تاریخی. یکی از اتاق‌ها کتابخانه ویژه و مهم علامه بود، مخطوطات و آثار نفیس به همراه دست‌نوشته‌های چاپ نشده و تعلیقات ایشان همه در این کتاب‌خانه گرد آمده بود. کتاب‌خانه‌ای بزرگ که قفسه‌های آن با درب‌های شیشه‌ای و چوبی قفل می‌شد. جنگ ساعت ۸ صبح روز ۳۳ ام سال ۲۰۰۶ پایان یافت و ایشان فردای آن روز به جنوب رفت تا از خانه بازدید کنند. خاکستر خانه و کتابخانه هنوز گرم بود و کمی شعله‌های آتش! همراهان نگران و نفس‌هایشان در سینه حبس شده بود که علامه چه خواهند کرد و چه خواهند گفت؟ "کِلُ فِداء المُقاومه، اَلمُهِم اَننا انتَصَرنا" (همه چیز فدای مقاومت، مهم این است که ما پیروز شدیم!) جمله‌ای در آرامش و قاطعیت. اهمیت این کلام و بینش این است که این کلام یک روز بعد از جنگ ۳۳ روزه و در حالیکه خرابی‌های زیادی در جنوب و بیروت و ضاحیه بجا مانده بود بیان شده است. درک پیروزی و عنصر مقاومت در هر شخصیتی یافت نمی‌شود. م.ص‌.صادقی| ۵آبان۱۴۰۲| #نظم‌مقاومت #انسان‌مقاوم #رهبر‌مقاوم #جامعه‌مقاوم https://eitaa.com/mssadeghi_ir