#مصحف
باری، دهه اول صفر، شیخ بر منبر بود و درباره اشک بر سیدالشهدا سخن می‌گفت.
_ مردم!
بدانید که دو چیز انسان را در مسیر انسانیت سریع به منزل می‌رساند؛ یکی قرآن خواندن در نیمه شب و دیگری گریه بر حضرت سیدالشهدا(ع). گریه بر مولایمان حسین، معجزه می‌کند. به خدا معجزه می‌کند مردم!…
شیخ اشک می‌ریخت و دست راستش را برای تأکید به سوی مردم دراز می‌کرد و می‌گفت:«دامان حسین را رها نکنید. هزار هزار هم که عبادت کنید، بازهم به توسل به آقای شهیدمان محتاجید. مردم بدانید انسان یک شاکله ای دارد. ما اغلب شاکلهء خود را نمی‌شناسیم. کسی که به دنبال جلب خیرات است، باید جنس و شاکله اش عالی باشد؛ اما بدانید که برای عالی شدن جنستان باید بر حسین گریه کنید. هیچ چیز مثل اشک این شاکله را درست نمی‌کند.»
و باز گریه می‌کرد و با دست بر پای خود می‌زد. گاه هم به سیدعلی شوشتری نگاه می‌کرد، هردو با شدت به گریه می‌افتادند.
_ مردم بدانید حضرت رضا که جانم فدای او باد، تضمین کرده که اگر اشک شما برای جدش حسین(ع) بر گونه‌هایتان جاری شود، همهء گناهانتان آمرزیده خواهد شد. مردم! حضرت رضا این آمرزش را تضمین کرده؛ هم برای گریه بر حسین و هم برای زیارت حضرتش. بدانید که زیارت قبر مبارکش شقی را سعید می‌کند. حال که اربعین مولا نزدیک است، برای زیارت حضرتش مهیا شوید که امام حسن عسکری فرمود از نشانه‌های ایمان است.
- بخشی از کتاب نخل و نارنج
نوشته‌ی وحید یامین پور -
#امام_حسین
