ختم صلوات امروز به نیت ： #شهید_محمد_رضا_شیبانی_مجد 🌺 سهم هر بزرگوار 5صلوات 🌺 🌷 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا

بخشی از وصیت نامه: 🍃🌹عزت و افتخار و شرافتان را با هیچ چیز معامله نکنید 🍃🌹 به هیچ عنوان طلبکار اسلام و انقلاب نباشید پشتیبان ولایت فقیه باشید و گوش به فرمان 🍃🌹احترام به ترک محرمات و انجام واجبات مطالعه و عمل به سیره اهل بیت علیهم السلام در برخورد با مردم 🍃🌹 همیشه خود را بدهکار انقلاب بدانید و فرزندان خود را برای سربازی آقا امام زمان تربیت و آماده کنید 🍃🌹 عزت و افتخار و شرافت خود را با هیچ چیز معامله نکنید و سعی کنید با خدای یکتا معامله کنید زیرا او هم خریدا الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

جوانان ازدواج را به تاخیر نیاندازند  و تولید نسل بیشتر را جدی بگیرید که خلاف آن توطئه دشمن انقلاب و نظام است 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA

ختم صلوات امروز به نیت ： #شهید_جواد_دوربین 🌺 سهم هر بزرگوار 5صلوات 🌺 🌷 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا

🍃🌹 شهید جواد دوربین متولد ۱۷فروردین ماه سال ۱۳۴۶ در بندرانزلی است. از آنجا که روحیه ای انقلابی و فعال داشت همزمان با اوایل تشکیل سپاه پاسداران به عضویت سپاه درآمد. 🍃🌹با شروع جنگ تحمیلی در میدان های جنگ حضور داشت. سال ۶۷ برادرش «جمال» در خاک زبیدات عراق به شهادت رسید و مفقودالاثر شد و ۸ سال بعد در ایام محرم پیکر برادر به کشور بازگشت و به فراغ مادر پایان داد. 🍃🌹شهید دوربین از جمله نیروهای فعال انقلابی و مذهبی در شهر بندرانزلی بود که با وجود بازنشستگی در سال ۸۹ به صورت داوطلبانه برای عزیمت به سوریه نام نویسی کرد و سرانجام در ۱۷ فروردین ماه به سوریه اعزام شد و یک ماه بعد در ۱۶ اردیبهشت سال ۹۵ در پی حمله تروریست های تکفیری به مستشاران ایرانی به همراه تعدادی دیگر از نیروهای ایران در خان‌طومان حلب به شهادت رسید. از این شهید سه پسر و یک دختر به یادگار مانده است.  

🌹ای نور جمال پیغمبر🌹 #روز_جوان #میلاد_حضرت_علی_اکبر (ع) 🌸 @AXNEVESHTEHEJAB

برجلوه و اجلال محّمد صلوات بر چهره و تمثال محّمد صلوات دیدند چو رخسار علی اکبر را گفتند که بر آل محّمد صلوات 🌴اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌴 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA

🔴 اولین تصاویر از ترور «علی محمد یونس» از فرماندهان حزب الله در بیروت 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA

علی صدای خوبی داشت، دعا ها و مداحی هایی که بلد بود را بلند می خواند و ما هم کیف می کردیم، یکی از شعرهایی که می خواند: می دونم با نگاه تو روسفید میشم ایشالله آخرش یه روز شهید میشم 🔹منم به شوخی بهش گفتم مگه شهادت الکیه که نصیب هر کسی بشه، ولی دوباره بیت دوم شعر را خواند” ایشاالله آخرش یه روز شهید میشم” ✍به روایت خواهر بزرگوارشهید #شهید_علی_امام‌دادی🌷 #سالروز_شهادت ولادت : ۱۳۷۰/۵/۱۵ باخرز ، خراسان‌رضوی شهادت : ۱۳۹۴/۱/۱۷ کمین اشرار ، نوارمرزی ایران و پاکستان 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا

خطاکردیم ، گناه کردیم ، اشتباه رفتیم... اسمش رو گذاشتیم #جوانی!! راستی؛ مگه شهدایی که تو اوج جوونی خودشون رو فدای ارزش ها کردن جوون نبودن ، مگه جوونی کردن بلد نبودن!؟ 🌷اونا #حق رو درک کرده بودن و راه رسم جوانی کردن رو به خوبی یادگرفته بودن 🍂این ماییم که غفلت های خودمون رو توجیه میکنیم و اسمش رو میذاریم جوونی... ✍جوونی کردنت به قیمت شکستن دل امام زمانت تموم نشه رفیق... 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا

خانواده سردار سلیمانی انگشتر یادگاری سردار را به مهران رحمانی هدیه دادند مهران رحمانی هنرمندی است که در برنامه تلویزیونی عصر جدید تصویری از سردار سلیمانی را ترسیم کرد 🌷 @AXNEVESHTEDHOHADA

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_سیزدهم 💠 شاید اگر این پیام را جایی غیر از مقام #امام_حسن (علیه‌السلام) خوانده بودم، قالب تهی می‌کردم و تنها پناه امام مهربانم (علیه‌السلام) جانم را به کالبدم برگرداند. هرچند برای دل کوچک این دختر جوان، #تهدید ترسناکی بود و تا لحظه‌ای که خوابم برد، در بیداری هر لحظه کابووسش را می‌دیدم که از صدای وحشتناکی از خواب پریدم. 💠 رگبار گلوله و جیغ چند زن پرده گوشم را پاره کرد و تاریکی اتاق کافی بود تا همه بدنم از ترس لمس شود. احساس می‌کردم روانداز و ملحفه تشک به دست و پایم پیچیده و نمی‌توانم از جا بلند شوم. زمان زیادی طول کشید تا توانستم از رختخواب جدا شوم و نمی‌دانم با چه حالی خودم را به در اتاق رساندم. در را که باز کردم، آتش تیراندازی در تاریکی شب چشمم را کور کرد. 💠 تنها چیزی که می‌دیدم ورود وحشیانه #داعشی‌ها به حیاط خانه بود و عباس که تنها با یک میله آهنی می‌خواست از ما #دفاع کند. زن‌عمو و دخترعمو‌ها پایین پله‌های ایوان پشت عمو پناه گرفته و کار دیگری از دست‌شان برنمی‌آمد که فقط جیغ می‌کشیدند. از شدت وحشت احساس می‌کردم جانم به گلویم رسیده که حتی نمی‌توانستم جیغ بزنم و با قدم‌هایی که به زمین قفل شده بود، عقب عقب می‌رفتم. 💠 چند نفری عباس را دوره کرده و یکی با اسلحه به سر عمو می‌کوبید تا نقش زمین شد و دیگر دست‌شان را از روی ماشه برداشتند که عباس به دام افتاده بود. دستش را از پشت بستند، با لگدی به کمرش او را با صورت به زمین کوبیدند و برای بریدن سرش، چاقو را به سمت گلویش بردند. بدنم طوری لمس شده بود که حتی زبانم نمی‌چرخید تا التماس‌شان کنم دست از سر برادرم بردارند. 💠 گاهی اوقات #مرگ تنها راه نجات است و آنچه من می‌دیدم چاره‌ای جز مردن نداشت که با چشمان وحشتزده‌ام دیدم سر عباسم را بریدند، فریادهای عمو را با شلیک گلوله‌ای به سرش ساکت کردند و دیگر مانعی بین آن‌ها و ما زن‌ها نبود. زن‌عمو تلاش می‌کرد زینب و زهرا را در آغوشش پنهان کند و همگی ضجه می‌زدند و #رحمی به دل این حیوانات نبود که یکی دست زهرا را گرفت و دیگری بازوی زینب را با همه قدرت می‌کشید تا از آغوش زن‌عمو جدایشان کند. 💠 زن‌عمو دخترها را رها نمی‌کرد و دنبال‌شان روی زمین کشیده می‌شد که ناله‌های او را هم با رگباری از گلوله پاسخ دادند. با آخرین نوری که به نگاهم مانده بود دیدم زینب و زهرا را با خودشان بردند که زیر پایم خالی شد و زمین خوردم. همانطور که نقش زمین بودم خودم را عقب می‌کشیدم و با نفس‌های بریده‌ام جان می‌کَندم که هیولای داعشی بالای سرم ظاهر شد. در تاریکی اتاق تنها سایه وحشتناکی را می‌دیدم که به سمتم می‌آمد و اینجا دیگر آخر دنیا بود. 💠 پشتم به دیوار اتاق رسیده بود، دیگر راه فراری نداشتم و او درست بالای سرم رسیده بود. به سمت صورتم خم شد طوری که گرمای نفس‌های #جهنمی‌اش را حس کردم و می‌خواست بازویم را بگیرد که فریادی مانعش شد. نور چراغ قوه‌اش را به داخل اتاق تاباند و بر سر داعشی فریاد زد :«گمشو کنار!» داعشی به سمتش چرخید و با عصبانیت اعتراض کرد :«این سهم منه!» 💠 چراغ قوه را مستقیم به سمت داعشی گرفت و قاطعانه حکم کرد :«از اون دوتایی که تو حیاط هستن هر کدوم رو می‌خوای ببر، ولی این مال منه!» و بلافاصله نور را به صورتم انداخت تا چشمانم را کور کند و مقابلم روی زمین نشست. دستش را جلو آورد و طوری موهایم را کشید که ناله‌ام بلند شد. با کشیدن موهایم سرم را تا نزدیک صورتش بُرد و زیر گوشم زمزمه کرد :«بهت گفته بودم تو فقط سهم خودمی!» صدای نحس عدنان بود و نگاه نجسش را در نور چراغ قوه دیدم که باورم شد آخر اسیر هوس این #بعثی شده‌ام. 💠 لحظاتی خیره تماشایم کرد، سپس با قدرت از جا بلند شد و هنوز موهایم در چنگش بود که مرا هم از جا کَند. همه وزن بدنم را با موهایم بلند کرد و من احساس کردم سرم آتش گرفته که از اعماق جانم جیغ کشیدم. همانطور مرا دنبال خودش می‌کشید و من از درد ضجه می‌زدم تا لحظه‌ای که روی پله‌های ایوان با صورت زمین خوردم. 💠 اینبار یقه پیراهنم را کشید تا بلندم کند و من دیگر دردی حس نمی‌کردم که تازه پیکر بی‌سر عباس را میان دریای #خون دیدم و نمی‌دانستم سرش را کجا برده‌اند؟ یقه پیراهنم در چنگ عدنان بود و پایین پیراهنم در خون عباس کشیده می‌شد تا از در حیاط بیرون رفتم و هنوز چشمم سرگردان سر بریده عباس بود که دیدم در کوچه #کربلا شده است... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_چهاردهم 💠 بدن بی‌سر مردان در هر گوشه رها شده و دختران و زنان جوان را کنار دیوار جمع کرده بودند. اما عدنان مرا برای خودش می‌خواست که جسم تقریباً بی‌جانم را تا کنار اتومبیلش کشید و همین که یقه‌ام را رها کرد، روی زمین افتادم. گونه‌ام به خاک گرم کوچه بود و از همان روی زمین به پیکرهای بی‌سر #مدافعان شهر ناامیدانه نگاه می‌کردم که دوباره سرم آتش گرفت. 💠 دوباره به موهایم چنگ انداخت و از روی زمین بلندم کرد و دیگر نفسی برای ناله نداشتم که از شدت درد، چشمانم در هم کشیده شد و او بر سرم فریاد زد :«چشماتو وا کن! ببین! بهت قول داده بودم سر پسرعموت رو برات بیارم!» پلک‌هایم را به سختی از هم گشودم و صورت حیدر را مقابل صورتم دیدم در حالی که رگ‌های گردنش بریده و چشمانش برای همیشه بسته بود که تمام تنم رعشه گرفت. 💠 عدنان با یک دست موهای مرا می‌کشید تا سرم را بالا نگه دارد و پنجه‌های دست دیگرش به موهای حیدر بود تا سر بریده‌اش را مقابل نگاهم نگه دارد و زجرم دهد و من همه بدنم می‌لرزید. در لحظاتی که روح از بدنم رفته بود، فقط #عشق حیدر می‌توانست قفل قلعه قلبم را باز کند که بلاخره از چشمه خشک چشمم قطره اشکی چکید و با آخرین نفسم با صورت زیبایش نجوا کردم :«گفتی مگه مرده باشی که دست #داعش به من برسه! تو سر حرفت بودی، تا زنده بودی نذاشتی دست داعش به من برسه!» و هنوز نفسم به آخر نرسیده، آوای #اذان صبح در گوش جانم نشست. 💠 عدنان وحشتزده دنبال صدا می‌گشت و با اینکه خانه ما از مقام #امام_حسن (علیه‌السلام) فاصله زیادی داشت، می‌شنیدم بانگ اذان از مأذنه‌های آنجا پخش می‌شود. هیچگاه صدای اذان مقام تا خانه ما نمی‌رسید و حالا حس می‌کردم همه شهر #مقام حضرت شده و به‌خدا صدای اذان را نه تنها از آنجا که از در و دیوار شهر می‌شنیدم. 💠 در تاریکی هنگام #سحر، گنبد سفید مقام مثل ماه می‌درخشید که چلچراغ اشکم در هم شکست و همین که موهایم در چنگ عدنان بود، رو به گنبد ضجه زدم و به حضرت التماس می‌کردم تا نجاتم دهد که صدای مردانه‌ای در گوشم شکست. با دست‌هایش بازوهایم را گرفته و با تمام قدرت تکانم می‌داد تا مرا از کابوس وحشتناکم بیرون بکشد و من همچنان میان هق هق گریه نفس نفس می‌زدم. 💠 چشمانم نیمه باز بود و همین که فضا روشن شد، نور زرد لامپ اتاق چشمم را زد. هنوز فشار انگشتان قدرتمندی را روی بازویم حس می‌کردم که چشمانم را با ترس و تردید باز کردم. عباس بود که بیدارم کرده و حلیه کنار اتاق مضطرّ ایستاده بود و من همین که دیدم سر عباس سالم است، جانم به تنم بازگشت. 💠 حلیه و عباس شاهد دست و پا زدنم در عالم خواب بودند که هر دو با غصه نگاهم می‌کردند و عباس رو به حلیه خواهش کرد :«یه لیوان آب براش میاری؟» و چه آبی می‌توانست حرارت اینهمه #وحشت را خنک کند که دوباره در بستر افتادم و به خنکای بالشت خیس از اشکم پناه بردم. صدای اذان همچنان از بیرون اتاق به گوشم می‌رسید، دل من برای حیدرم در قفس سینه بال بال می‌زد و مثل همیشه حرف دلم را حتی از راه دور شنید که تماس گرفت. 💠 حلیه آب آورده بود و عباس فهمید می‌خواهم با حیدر خلوت کنم که از کنارم بلند شد و او را هم با خودش برد. صدایم هنوز از ترس می‌تپید و با همین تپش پاسخ دادم :«سلام!» جای پای گریه در صدایم مانده بود که #آرامشش از هم پاشید، برای چند لحظه ساکت شد، سپس نفس بلندی کشید و زمزمه کرد :«پس درست حس کردم!» 💠 منظورش را نفهمیدم و خودش با لحنی لبریز غم ادامه داد :«از صدای اذان که بیدار شدم حس کردم حالت خوب نیس، برای همین زنگ زدم.» دل حیدر در سینه من می‌تپید و به روشنی احساسم را می‌فهمید و من هم می‌خواستم با همین دست لرزانم باری از دلش بردارم که همه غم‌هایم را پشت یک #عاشقانه پنهان کردم :«حالم خوبه، فقط دلم برای تو تنگ شده!» 💠 به گمانم دردهای مانده بر دلش با گریه سبک نمی‌شد که به تلخی خندید و پاسخ داد :«دل من که دیگه سر به کوه و بیابون گذاشته!» اشکی که تا زیر چانه‌ام رسیده بود پاک کردم و با همین چانه‌ای که هنوز از ترس می‌لرزید، پرسیدم :«حیدر کِی میای؟» 💠 آهی کشید که از حرارتش سوختم و کلماتی که آتشم زد :«اگه به من باشه، همین الان! از دیروز که حکم #جهاد اومده مردم دارن ثبت نام می‌کنن، نمی‌دونم عملیات کِی شروع میشه.» و من می‌ترسیدم تا آغاز عملیات #کابوسم تعبیر شود که صحنه سر بریده حیدر از مقابل چشمانم کنار نمی‌رفت... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA

🌺 این چهره ی اکبر است ماشاالله 💐 این شبه پیمبر است ماشاالله 🌺 این زاده ی حیدر است ماشاالله 💐 لاحول ولا قوه الا بالله 🦋الحمدالله به لطف خدا و همراهی شما بزرگواران ۳۸ نفر در طرح سهیم شدند. #دعای_علی_اکبر_ارباب_روزیتون #حاجت_روا_بحق_ارباب

ختم صلوات امروز به نیت ： #شهید_سید_محمد_تقی_حسینی 🌺 سهم هر بزرگوار 5صلوات 🌺 🌷 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا

🍃🌹زندگینامه شهید محمد تقی حسینی🌹🍃 🍃🌹 «اسلام‌شهر» واقع در 12 کیلومتری جنوب شهر تهران، دارای چندین بقعه ی متبرکه، متعلق به نواده‌گان ائمه ی اطهار است و حرمِ «امامزاده عقیل(علیه السلام)» معروف ترینِ این زیارت‌گاه ها می باشد. ایشان از نواده‌گانِ علمدارِ دشتِ کربلا، «حضرت عباس بن علی(علیه السلام)» به شمار می روند. 🍃🌹تعداد زیادی از شهدای «اسلام‌شهر» در جوار این حرمِ شریف آرمیده اند. روز 21 فروردین ماه سال (1393 هجری)، پیکر جوانی به نام «سیدمحمدتقی حسینی» در آستان مطهر «امامزاده عقیل (علیه السلام)» در سینه‌ی خاک به امانت گذاشته شد. این سیدِ جلیل القدر، گرچه در «اسلام‌شهر» متولد شده و بالیده بود اما تبارش به «افغانستان» بازمی گشت. 🍃🌹وی مدتی قبل، به «سوریه» سفر کرد و توانست به «تیپ فاطمیون» ملحق شود. این تیپ، توسط رزمنده گان افغانی، برای دفاع از حرمِ «بانوی مقاومت، «حضرت زینب کبری (سلام الله علیها)» تشکیل شده است و در میان یگان های مدافعِ حرم، به خاطر شجاعت و مجاهدتِ بی دریغِ اعضایش، از شهرت ویژه ای برخوردار است. 🍃🌹«سیدمحمدتقی حسینی» روز 19 فروردین 1393 شمسی، در نبرد با «مشرکانِ وهابی» و «سرسپرده‌گان اسلام آمریکایی»، بر سریرِ شهادت، تکیه زد و جسم خونینش، روز 21 فروردین ماه، در بارگاه شریف «امامزاده عقیل (علیه السلام)» به امانت گذاشته شد تا روزی که در رکاب مولایش، بازگردد. 🌹🍃

#رسم_خوبان 🔰هادی بعد از وقت اداري به علت علاقه اي كه به امور تربيتي داشت به مدرسهٔ شاهد مي رفت و در آنجا نيز فعاليت مي كرد. گاهي اوقات من نيز همراهش مي رفتم و به علت مشغلهٔ زياد مجبور مي شديم شب را نيز همانجا بمانيم. 🔰هيچ گاه يادم نمي رود حتي نمي گذاشت دانه اي قند از امكانات آنجا استفاده كنيم حتي شب اولي كه در خوابگاه قرار شد بخوابيم هادي پتوي خود را به من داد و گفت شما مهمان من هستي و من هم يك پتو بيشتر سهميه ندارم و حق استفاده از دو پتو را نداريم. ايشان در مورد بيت المال حساسيت بسيار زيادي به خرج مي داد... #سردارشهید_هادی_شهابیان🌷 #سالروز_شهادت 🌹 @AXNEVESHTESHOHADA #اختصاصی_عکسنوشته_شهدا