در روایات نقل است ایرانی‌ها برای حضرت امیر در نوروز هدیه آوردند و حضرت پرسیدند مناسبتش چیست؟ گفتند به مناسبت نوروز است. حضرت خوششان آمد و ظاهرا به شوخی گفتند: به به هر روز را نوروز کنید. آن هدیه فَالُوذَجٌ بوده است که نوعی شیرینی بوده است ظاهرا.😊 👈«فَقَالَ مَا هَذَا قَالُوا يَوْمُ نَيْرُوزَ فَقَالَ فَنَوْرِزُوا إِنْ قَدَرْتُمْ كُلَّ يَوْمٍ» https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است که: «إِنَّ اَللَّهَ أَبْدَلَكُمْ بِيَوْمَيْنِ يَوْمَيْنِ - بِيَوْمِ اَلنَّيْرُوزِ وَ اَلْمِهْرَجَانِ اَلْفِطْرَ وَ اَلْأَضْحَى» خداوند در عوض روزهای نوروز و مهرگان برای شما روزهای فطر و قربان را قرار داده است. اگر هم چنین روایتی نبود باز هم مسلم بود که هویت اصلی ما مسلمان بودن ماست و عید اصلی ما اعیاد دینی ما یعنی عید فطر و قربان است. اما باید دید منظور از عید چیست؟ اگر منظور روز مبارکی است که فرا رسیدن آن مایه خرسندی ماست و آن را به یکدیگر تبریک می‌گوییم مانند عید غدیر و میلاد نبی و حضرت حجت، از این باب به نوروز هم می‌گوییم عید. از باب زمان نو شدن طبیعت، آغاز سال، آداب نیکویی که در نوروز است و اتفاقات مبارکی مانند غدیر و... که بنا به روایات در نوروز محقق شده است، این روز هم برای ما عید است و آن را مبارک می‌دانیم و فرا رسیدنش را به یکدیگر تبریک می‌گوییم و لباس نو می‌پوشیم. کما اینکه در روایت از امام صادق(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) است: 👈 «إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلنَّيْرُوزِ فَاغْتَسِلْ وَ اِلْبَسْ أَنْظَفَ ثِيَابِكَ اَلْحَدِيثَ» وقتی روز نوروز فرا رسید غسل کن و تمیزترین لباس نو خود را بپوش. اما اگر نوروز می‌خواست صرفا از باب یک سنت قدیمی و باستانی باشد که شاهان چنین می‌کردند و... مبارک دانستن آن وجهی نداشت همانطور که مناسبت‌های باستانی اینچنین کم نیستند و کسی هم آن را عید نمی‌گیرد و فرا رسیدنش را تبریک نمی‌گوید، مثلا چهارشنبه سوری. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

✍ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ... به زودی محسنین را زیاد می‌کنم. خداوند می‌توانست بگوید: اجر و پاداش اخروی محسنین را زیاد می‌کنم یا تعداد آنان را زیاد می‌کنم یا اموال آنان را زیاد می‌کنم و... اما مطلق می‌گوید! یکی از بستگانم که تازگی به رحمت خدا رفته است مصداق واقعی محسن بود، کمی قبل از رحلتش با حال مریضی پیگیر رضایت گرفتن برای قصاص نکردن یک قاتل بود، اختلافی بین دو خانواده پیش آمده بود و بعد از قتل یک نفر، حالا قاتل می‌خواست قصاص شود و ممکن بود بعد از قصاص قتل‌های دیگری رخ دهد. بعد از پیگیری آن مرحوم خانواده مقتول راضی شدند ۱۵ میلیارد بگیرند و قصاص نکنند اما خانواده قاتل حاضر به پرداخت بیشتر از ۱۰ میلیارد نبودند! آن مرحوم می‌گوید شما به ۱۵ میلیارد راضی هستی؟ می‌گوید بله. از خانواده قاتل می‌پرسد راضی به ۱۰ میلیارد هستی؟ می‌گوید بله! همانجا ۵ میلیارد چک می‌کشد و می‌گوید این هم ۱۵ میلیارد و رضایت می‌گیرد. بنده خدای دیگری می‌گفت گاهی می‌آمد و چند میلیارد به من می‌داد و می‌گفت برای امور خیر خرج کن و هیچ کس حتی فرزندانش هم خبر نمی‌شدند. همین آقا از جهت تعداد فرزندان ۵ پسر و ۵ دختر داشت، از جهت اموال هرچه خرج می‌کرد بیشتر و بیشتر جایش پر می‌شد و از جهت آخرت هم که ان شاء الله پاداشش مضاعف است. وقتی به زندگی ایشان و دیگر افراد محسن دقت می‌کنم آنها که محسن هستند در همین دنیا هم بابرکت می‌شوند، وقتشان، پولشان، فرندانشان و... همه زیاد می‌شود. فقط پاداش نیست، همه‌اش را زیاد می‌کنند، اگر موردی هم زیاد نکردند استثناء است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایت از امام صادق (علیه السلام) آمده است، هرکس هر شب از ماه مبارک رمضان دعای زیر را بخواند گناه چهل سال او بخشیده می‌شود: 👈 «اَللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ اَلَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ وَ اِفْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِيهِ اَلصِّيَامَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ اَلْحَرَامِ فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ اِغْفِرْ لِي تِلْكَ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا رَحْمَانُ يَا عَلاَّمُ» ..... پی‌نوشت: ممکن است برخی اشکال کنند چه خبر است؟! این‌ چیزها موجب جرات بر گناه می‌شود. اما اولا از کجا معلوم کسی گناه کند و فرصت کند ماه رمضان و شب‌های آن را درک کند؟ از کجا معلوم درک کند و توفیق خواندن این دعاها را پیدا کند. ثانیا این ادعیه برای کسانی است که از سر غفلت گناهی کرده‌اند و حالا پشیمان هستند نه کسانی که به طمع این ادعیه گناه کنند، این چنین کسی از گناه پشیمان نیست. اگر واقعا پشیمان شدیم در دستگاه عظیم رحمت و مغفرت الهی من و گناهم چه هستیم؟ ذره‌ای مقابل عالم هستی هم نیستیم که تصور کنیم بخشیده شدنش به جایی برمی‌خورد. فراموش نکنیم همانطور که پدر و مادر مهربان دنبال بهانه برای بخشیدن فرزندانشان هستند، خداوند مهربان‌تر از همه پدر و مادرها به دنبال بهانه برای بخشیدن و رحمت بر ما است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از جمله احکامی که صریحا یک آیه قرآن در مورد آن آمده است و متاسفانه زیاد مغفول واقع می‌شود خمس دادن است. 👈 «وَٱعلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنمتُم مِّن شَيءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلقُربَىٰ وَٱليَتَٰمَىٰ وَٱلمَسَٰكِينِ وَٱبنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُم ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلنَا عَلَىٰ عَبدِنَا يَومَ ٱلفُرقَانِ يَومَ ٱلتَقَى ٱلجَمعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيءٖ قَدِيرٌ» هرچه از منفعت نصیب شما شد یک پنجم آن برای خدا و رسول خدا و اهل بیت و ایتام و مسکینان و در راه ماندگان است. اما برخی می‌گویند این حکم را آخوندها درآورده‌اند! با توجه به این آیه یک پنجم از آنچه از مخارج ما زیاد می‌آید و از منافع کسب شده است، اصلا مال ما نیست، مال امام برای مصارف خمس و سهم سادات فقیر است، حالا شما هیچ مرجعی را قبول نداری که خمست را به او بدهی، قرآن را که قبول داری؟ به چه حقی در آن یک پنجم که مال شما نیست، تصرف می‌کنی؟ معمولا هم افراد خرج‌های فراوان حتی در امور خیر می‌کنند اما همینجا که می‌رسند دستشان می‌لرزد و بخل می‌کنند. در مورد اهمیت خمس نسبت به بقیه کارهای خیر از امام صادق(ع) روایت است: 👈 «دِرْهَمٌ يُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَيْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِيمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ.» یک درهم که به عنوان ادای حق واجب به امام رسیده شود با فضیلت‌تر است از یک میلیون درهم که در راه خیری غیر از آن پرداخت شود. 📌 شیطان همیشه انسان را به بد وانمی‌دارد، خیلی وقت‌ها از خوب‌تر بازمی‌دارد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در مناجات‌های مختلف به ویژه مناجات‌های ماه مبارک رمضان با ذکر قسم‌های مختلف از خداوند می‌خواهیم که بر ما منت نهد و ما را از آتش جهنم آزاد کند. 👈 «فَيَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ» در دعای جوشن کبیر بعد از هر ده‌بار که خداوند را به اسماء مختلفش صدا می‌زنیم یک خواسته را صدبار تکرار می‌کنیم: 👈 «سُبْحَانَكَ يَا لاَ إلَهَ إلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِ» منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست، فرياد رس فرياد رس، ما را از آتش برهان اي پروردگار من. در همه این مناجات‌ها به ما تذکر داده می‌شود ما همه، با همه ادعاها و توهمات خوب بودنمان اگر به خودمان باشد مستحق جهنم رفتن هستیم و به فضل و رحمت خداوند باید متوسل شویم تا ما را از آتش جهنم برهاند. وضعیت فعلی همه ما بدهکاری و ورشکستگی است اگر به ضعف‌ها، نواقص و بدی‌های خودمان و حقی که خداوند در الطافش بر ما دارد توجه کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در زمان امام رضا(ع) برخی از شیعیان در پرداخت خمس بخل می‌ورزیدند، در روایتی حضرت خطاب به آنها نامه‌ای می‌نویسند و می‌فرمایند خودتان را با خمس ندادن از دعای ما محروم نکنید و بدانید که خمس کلید روزی شما و مایه پاکی شما از گناهانتان است.👇 https://eitaa.com/ayat_va_revayat/157

در کتاب شریف کافی از امام رضا (علیه السلام): بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 👈 «إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ضَمِنَ عَلَى الْعَمَلِ الثَّوَابَ وَ عَلَى الضِّيقِ الْهَمَّ» به راستى خداوند واسع است و كريم، بر عمل کردن ضامن ثواب است و بر تنگ نظرى هم ضامن غم و اندوه است. 👈 «لَا يَحِلُّ مَالٌ إِلَّا مِنْ وَجْهٍ أَحَلَّهُ اللَّهُ» هيچ مالى حلال نيست مگر از راهى كه خدايش حلال كرده است. 👈«وَ إِنَّ الْخُمُسَ عَوْنُنَا عَلَى دِينِنَا وَ عَلَى عِيَالاتِنَا وَ عَلَى مَوَالِينَا وَ مَا نَبْذُلُهُ وَ نَشْتَرِي مِنْ أَعْرَاضِنَا مِمَّنْ نَخَافُ سَطْوَتَهُ» و به راستى، خمس كمك ما است بر دين ما و بر کسانی که مخارجشان برعهده ماست و بر دوستان ما و وسيله بذل و بخشش ما است و حفظ آبروى ما از كسى كه از او بيم داريم. 👈 «فَلَا تَزْوُوهُ عَنَّا وَ لَا تَحْرِمُوا أَنْفُسَكُمْ دُعَاءَنَا مَا قَدَرْتُمْ عَلَيْهِ فَإِنَّ إِخْرَاجَهُ مِفْتَاحُ رِزْقِكُمْ وَ تَمْحِيصُ ذُنُوبِكُمْ» آن را از ما دريغ نداريد و خود را از دعاى ما محروم‏ نسازيد هرچه كه مى‏‌توانيد، زيرا پرداخت خمس، كليد روزى شما است و مايه پاك شدن گناهان شما. 👈 «وَ مَا تَمْهَدُونَ لِأَنْفُسِكُمْ لِيَوْمِ فَاقَتِكُمْ وَ الْمُسْلِمُ مَنْ يَفِي لِلَّهِ بِمَا عَهِدَ إِلَيْهِ» خمس ذخيره‏‌اى است که براى روز بى‏نوائى خود پس انداز می‌کنید. مسلمان كسى است كه براى خدا به آنچه او را عهده‏‌دار كرده وفا كند و بر عهده خود بپايد. 👈 «وَ لَيْسَ الْمُسْلِمُ مَنْ أَجَابَ بِاللِّسَانِ وَ خَالَفَ بِالْقَلْبِ وَ السَّلَامُ» مسلمان نيست كسى كه به زبان همراه است و به دل مخالف است. و السلام. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

هر کتاب داستانی یا رمان یا قوانین و فیزیک و ... را یکی دوبار بخوانیم خسته می‌شویم و دیگر نمی‌خوانیمش. راحت‌ترین و جذاب‌ترین کتاب‌ها برای مطالعه رمان و شعر است و آنها را هم دو سه بار بخوانی دیگر حوصله نمی‌کنیم بخوانیم. اما مناجات‌ها و قران و کتب آسمانی اینطور نیستند، قرآن با اینکه بخش زیادی از آن بیان احکام است اما خواندش خسته کننده نیست، چون قرآن و مناجات‌ها از جنس فقط خواندن و اطلاعات کسب کردن یا خیال پردازی و همراه شدن با عالم شاعر و نویسنده نیستند، بلکه از جنس گفتگو و شنیدن با یک موجود زنده هستند، از جنس گعده گرفتن و هم‌نشینی، به همین خاطر مخاطب آنها از خواندن آنها خسته نمی‌شود. به تعبیر نقل شده از امیر المومنین: 👈 «لاَ تُخْلِقُهُ كَثْرَةُ اَلرَّدِّ وَ وُلُوجُ اَلسَّمْعِ» هراندازه هم قرآن تکرار شود و به گوش بخورد کهنه نمی‌شود. اگر می‌خواهیم این حالت زنده و با طراوت بودن قرآن و مناجات برایمان همیشه حفظ شود، باید به جنس آن دقت کنیم و با مخاطب زنده و حاضر خود وارد گفتگو و شنیدن شویم. ..... کلیپ‌هایی در همین رابطه:👇 https://eitaa.com/sharhe_hal/4795 https://eitaa.com/sharhe_hal/4796

«إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلبُكمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعقِلُونَ» مدح یا مذمت کردن برای چیزی معنا دارد که شانیت را دارد مثلا به سنگ نمی‌گویند چرا درست نگاه نمی‌کنی یا آفرین چقدر خوب توجه کردی ولی به انسان می‌گویند چون سنگ چشمی ندارد که درست ببیند و یا عقلی ندارد که توجه کند اما انسان دارد. در آیه ۲۲ انفال خداوند در مقام مذمت کسانی که فکر نمی‌کنند می‌گوید بدترین جنبندگان کسی است که کر و و لال و هستند و نمی‌اندیشند. آن کس که شانیت چنین مدح یا ذمی را دارد انسان است، اوست که قوه تعقل را دارد و مخاطب این مذمت خداوند است اما اگر این انسان اهل شنیدن نباشد و خود رأی باشد، اهل گفتن آنچه از حق و درستی می‌دانند نباشند و لال باشد، اهل فکر کردن نباشد و هرچیزی را بی‌حساب و کتاب قبول کند، این آدم شایسته نام آدمی نیست بلکه از جنبندگان هم پایین‌تر است و شر همه جنبندگان است. پس هم خوب بشنویم، هم اگر حقی و درستی را می‌دانیم خوب بیان کنیم و هم خوب فکر کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در فرازهایی از یکی از خطبه‌های حضرت امیر در نهج البلاغه، حضرت می‌فرمایند خوراک من دو قرص نان بیشتر نیست و ادامه می‌دهند: 👈 «فَمَا خُلِقْتُ لِيَشْغَلَنِي أَكْلُ اَلطَّيِّبَاتِ كَالْبَهِيمَةِ اَلْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا...» مرا براى آن نيافريده‌اند كه غذاهاى لذيذ و دلپذير به خود مشغولم دارد، چون چارپايان در آغل بسته كه همه هدفشان نشخوار علف است‌، ... در ادامه حضرت می‌گویند: مثل این است که می‌شنوم برخی می‌گویند اگر قوت پسر ابوطالب چنين است، ضعف او را زمینگیر می‌کرد و نمی‌توانست با پهلوانان ‌و شجاعان جنگ کند. حضرت برای پاسخ به این گمان می‌فرمایند: 👈 «أَلَا وَ إِنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ اَلرَّوَاتِعَ اَلْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ اَلنَّابِتَاتِ اَلْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُوداً» بدانيد، كه آن درخت كه در بيابان‌ها پرورش يافته، چوبى سخت‌تر دارد و بوته‌هاى سرسبز و لطيف، پوستى بس نازك. آرى، درختان بيابانى را به هنگام سوختن، شعله نيرومندتر باشد و آتش بيشتر. .... کلام حضرت در تاثیر تحمل سختی و ترک نازپروردگی فقط در مورد اصلاح بدن انسان نیست، بلکه روح انسان نیز اگر با سختی و محدودیت‌ها مواجه شود، رشد می‌کند. در تربیت نفس باید طعم سختی و محدودیت را چشید، بدن انسان نیز اگر عادت به راحتی و برخورداری و پرخوری کند، می‌شود ماشین دفع! روزه برای اصلاح بدن و روح، تمرینی لازم از چشیدن طعم محدودیت است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: 👈 «قُوتُ اَلْأَجْسَادِ اَلطَّعَامُ وَ قُوتُ اَلْأَرْوَاحِ اَلْإِطْعَامُ» خوراک مایه قوت جسم‌ها غذا است، و خوراک مایه قوت روح‌ها غذا دادن است. در آیه ۱۰۳ سوره توبه خداوند تبارک و تعالی به پیامبر اکرم می‌فرماید: 👈 «خُذ مِن أَموَٰلِهِم صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُم وَتُزَكِّيهِم بِهَا» از اموالشان صدقات را دريافت كن چراکه به سبب این گرفتن صدقات آنها را پاك می‌كنى و رشد و تكامل مى‌دهى؛ بیش از آنکه فقیر به کمک کردن ما نیاز داشته باشد، ما به کمک کردن به او نیاز داریم، بیش از آنکه میهمان ما از مهمانی شدن توسط ما بهره ببرد، ما از میهمانی دادن و اطعام کردن به او بهره می‌بریم. اشتباه می‌کنند کسانی که می‌گویند در مساجد و حسینیه‌ها از مردم پول جمع نکنید و با موقوفات یا از طریق افراد سرمایه‌دار هزینه‌های مسجد و حسینیه را تامین می‌کنند، چون همه باید در کمک کردن سهیم شوند، این مشارکت در کمک‌کردن خودش یک امر تربیتی و موجب پاک شدن مردم است. ..... 📌 پی‌نوشت: البته در نحوه جمع آوری کمک می‌شود خلاقیت به خرج داد و شیوه‌هایی که اخلاص و کرامت مردم و متولی بیشتر حفظ شود را اجراء کرد. مثلا عوض هر روز، هر هفته یا ماه پاکت‌هایی بین مردم توزیع شود تا هرکس هرچه دوست داشت در پاکت‌ها بگذارد یا کارتخوان را به خود فرد کمک کننده دهیم تا مبلغ را واریز کند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1