هر کتاب داستانی یا رمان یا قوانین و فیزیک و ... را یکی دوبار بخوانیم خسته می‌شویم و دیگر نمی‌خوانیمش. راحت‌ترین و جذاب‌ترین کتاب‌ها برای مطالعه رمان و شعر است و آنها را هم دو سه بار بخوانی دیگر حوصله نمی‌کنیم بخوانیم. اما مناجات‌ها و قران و کتب آسمانی اینطور نیستند، قرآن با اینکه بخش زیادی از آن بیان احکام است اما خواندش خسته کننده نیست، چون قرآن و مناجات‌ها از جنس فقط خواندن و اطلاعات کسب کردن یا خیال پردازی و همراه شدن با عالم شاعر و نویسنده نیستند، بلکه از جنس گفتگو و شنیدن با یک موجود زنده هستند، از جنس گعده گرفتن و هم‌نشینی، به همین خاطر مخاطب آنها از خواندن آنها خسته نمی‌شود. به تعبیر نقل شده از امیر المومنین: 👈 «لاَ تُخْلِقُهُ كَثْرَةُ اَلرَّدِّ وَ وُلُوجُ اَلسَّمْعِ» هراندازه هم قرآن تکرار شود و به گوش بخورد کهنه نمی‌شود. اگر می‌خواهیم این حالت زنده و با طراوت بودن قرآن و مناجات برایمان همیشه حفظ شود، باید به جنس آن دقت کنیم و با مخاطب زنده و حاضر خود وارد گفتگو و شنیدن شویم. ..... کلیپ‌هایی در همین رابطه:👇 https://eitaa.com/sharhe_hal/4795 https://eitaa.com/sharhe_hal/4796

«إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلبُكمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعقِلُونَ» مدح یا مذمت کردن برای چیزی معنا دارد که شانیت را دارد مثلا به سنگ نمی‌گویند چرا درست نگاه نمی‌کنی یا آفرین چقدر خوب توجه کردی ولی به انسان می‌گویند چون سنگ چشمی ندارد که درست ببیند و یا عقلی ندارد که توجه کند اما انسان دارد. در آیه ۲۲ انفال خداوند در مقام مذمت کسانی که فکر نمی‌کنند می‌گوید بدترین جنبندگان کسی است که کر و و لال و هستند و نمی‌اندیشند. آن کس که شانیت چنین مدح یا ذمی را دارد انسان است، اوست که قوه تعقل را دارد و مخاطب این مذمت خداوند است اما اگر این انسان اهل شنیدن نباشد و خود رأی باشد، اهل گفتن آنچه از حق و درستی می‌دانند نباشند و لال باشد، اهل فکر کردن نباشد و هرچیزی را بی‌حساب و کتاب قبول کند، این آدم شایسته نام آدمی نیست بلکه از جنبندگان هم پایین‌تر است و شر همه جنبندگان است. پس هم خوب بشنویم، هم اگر حقی و درستی را می‌دانیم خوب بیان کنیم و هم خوب فکر کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در فرازهایی از یکی از خطبه‌های حضرت امیر در نهج البلاغه، حضرت می‌فرمایند خوراک من دو قرص نان بیشتر نیست و ادامه می‌دهند: 👈 «فَمَا خُلِقْتُ لِيَشْغَلَنِي أَكْلُ اَلطَّيِّبَاتِ كَالْبَهِيمَةِ اَلْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا...» مرا براى آن نيافريده‌اند كه غذاهاى لذيذ و دلپذير به خود مشغولم دارد، چون چارپايان در آغل بسته كه همه هدفشان نشخوار علف است‌، ... در ادامه حضرت می‌گویند: مثل این است که می‌شنوم برخی می‌گویند اگر قوت پسر ابوطالب چنين است، ضعف او را زمینگیر می‌کرد و نمی‌توانست با پهلوانان ‌و شجاعان جنگ کند. حضرت برای پاسخ به این گمان می‌فرمایند: 👈 «أَلَا وَ إِنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ اَلرَّوَاتِعَ اَلْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ اَلنَّابِتَاتِ اَلْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُوداً» بدانيد، كه آن درخت كه در بيابان‌ها پرورش يافته، چوبى سخت‌تر دارد و بوته‌هاى سرسبز و لطيف، پوستى بس نازك. آرى، درختان بيابانى را به هنگام سوختن، شعله نيرومندتر باشد و آتش بيشتر. .... کلام حضرت در تاثیر تحمل سختی و ترک نازپروردگی فقط در مورد اصلاح بدن انسان نیست، بلکه روح انسان نیز اگر با سختی و محدودیت‌ها مواجه شود، رشد می‌کند. در تربیت نفس باید طعم سختی و محدودیت را چشید، بدن انسان نیز اگر عادت به راحتی و برخورداری و پرخوری کند، می‌شود ماشین دفع! روزه برای اصلاح بدن و روح، تمرینی لازم از چشیدن طعم محدودیت است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: 👈 «قُوتُ اَلْأَجْسَادِ اَلطَّعَامُ وَ قُوتُ اَلْأَرْوَاحِ اَلْإِطْعَامُ» خوراک مایه قوت جسم‌ها غذا است، و خوراک مایه قوت روح‌ها غذا دادن است. در آیه ۱۰۳ سوره توبه خداوند تبارک و تعالی به پیامبر اکرم می‌فرماید: 👈 «خُذ مِن أَموَٰلِهِم صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُم وَتُزَكِّيهِم بِهَا» از اموالشان صدقات را دريافت كن چراکه به سبب این گرفتن صدقات آنها را پاك می‌كنى و رشد و تكامل مى‌دهى؛ بیش از آنکه فقیر به کمک کردن ما نیاز داشته باشد، ما به کمک کردن به او نیاز داریم، بیش از آنکه میهمان ما از مهمانی شدن توسط ما بهره ببرد، ما از میهمانی دادن و اطعام کردن به او بهره می‌بریم. اشتباه می‌کنند کسانی که می‌گویند در مساجد و حسینیه‌ها از مردم پول جمع نکنید و با موقوفات یا از طریق افراد سرمایه‌دار هزینه‌های مسجد و حسینیه را تامین می‌کنند، چون همه باید در کمک کردن سهیم شوند، این مشارکت در کمک‌کردن خودش یک امر تربیتی و موجب پاک شدن مردم است. ..... 📌 پی‌نوشت: البته در نحوه جمع آوری کمک می‌شود خلاقیت به خرج داد و شیوه‌هایی که اخلاص و کرامت مردم و متولی بیشتر حفظ شود را اجراء کرد. مثلا عوض هر روز، هر هفته یا ماه پاکت‌هایی بین مردم توزیع شود تا هرکس هرچه دوست داشت در پاکت‌ها بگذارد یا کارتخوان را به خود فرد کمک کننده دهیم تا مبلغ را واریز کند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

مقایسه‌ای کنید بین دو سوره مبارکه فلق و ناس، نکته بسیار مهمی از مقایسه این دو سوره بدست می‌آید. در سوره فلق به «رب الفلق» پناه برده می‌شود از شر هر آنچه خلق شده است و چند مورد را به خصوصه از این مخلوقات ذکر می‌کند: شب هنگامی که تاریک می‌شود، ساحران و دعا نویس‌ها که گره می‌زنند و در آن می‌دمند، حسودان که حسادت می‌کنند. معلوم می‌شود این سه مورد از میان مخلوقات خطرناک‌تر از بقیه هستند. اما در سوره ناس ورق برمی‌گردد، عوض یک بار نام خدا را بردن و پناه بردن به او از همه مخلوقات، سه بار نام خداوند با صفات مختلفش را به میان می‌آورد و به آن پناه می‌برد، از شر فقط یک چیز: «قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ _ مَلِكِ ٱلنَّاسِ _ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ» از شر چه چیزی؟ «مِن شَرِّ ٱلوَسوَاسِ ٱلخَنَّاسِ» از شر وسوسه گر کمین گرفته پنهان که بسیار وسوسه می‌کند. «ٱلَّذِي يُوَسوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ» آنكه همواره در سينه‌هاى مردم وسوسه مى‌كند. مِنَ ٱلجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ» چه وسوسه گران از جنّيان و چه آدميان. معلوم می‌شود بیشترین ضررها و خطرها از جانب این وسوسه‌گرها به انسان می‌رسد و متاسفانه مردم از دعا نویس و ساحر و شب و حسود و هر چیزی می‌ترسند و دوری می‌کنند جز این وسوسه‌گرهای پنهان. وسوسه‌گرهایی که ذهن و قلب شما را بهم می‌ریزند، دنیا را مقابل چشم شما سیاه می‌کنند، دل‌های شما را برای انجام گناه و خیانت و ظلم نرم می‌کنند. خیلی از کانال‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای و دوستان مصداق تام این وسوسه‌گرهای کمین گرفته پنهان هستند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

ضرب المثل‌ها بخشی از فرهنگ مردم هر جامعه هستند، هر ضرب المثلی در جامعه نمی‌گیرد و نمی‌ماند الا اینکه جامعه آن را بپذیرد. از قدیم از زبان پدر و مادر و دوست و رفیق شنیده‌ایم: «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» همرنگ جماعت شدن یعنی ساکت شدن، پذیرفتن شرایط موجود، قیام نکردن مقابل نقص‌ها و خطاهای جامعه. اما قرآن می‌گوید یکی یکی دوتا دوتا قیام کنید. 👈 «قُل إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ» بعد از قیام تفکر کنید، رفیق شما پیامبر اکرم دیوانه نیست. خاصیت قیام، برهم زدن شرایط موجود است، همرنگ جماعت نشدن است، ما وظیفه داریم همرنگ جماعت نباشیم به این معنا که فکر کنیم و آنچه از فرهنگ جامعه را غلط می‌دانیم مقابل آن بایستیم، حرف بزنیم، سنت‌های غلط را بشکنیم. 👈 «وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجنُونٖ» رفيق و يار شما پیامبر اکرم ديوانه نيست، او فقط همرنگ جماعت نیست، اهل قیام در برابر باطل‌ها است‌. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در حکمت‌های نقل شده از لقمان حکیم آمده است، لقمان به فرزندش می‌گوید: ای پسرم، هفت هزار حکمت فرا گرفتی، پس چهار حکمت آن را حفظ کن و همراه من به بهشت بیا. معلوم می‌شود این چهار حکمت مخ همه اندرزها است. یکی از این چهار حکمت این است: 👈 «وَ أَخْلِصِ‏ الْعَمَلَ‏ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِير» عملت را خالص کن چرا که آنکه نقد کننده است آگاه است. آن چهار حکمت منقول از لقمان در روایتی قدسی نیز با اضافاتی آمده است: 👈 «وَ قالَ تَعالى: يَابْنَ آدَمَ! اَكْثِرْ مِنَ الزّادِ اِلى طَريقٍ بَعيدٍ، وَ خَفِّفِ الْحَمْلَ فَالصِّراطُ دَقيقٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصيرٌ، وَاَخِّرْ نَوْمَكَ اِلَى القُبُورِ وَفَخْرَكَ اِلىَ الميزانِ وَ لَذّاتِكَ اِلَى الجَنَّةِ، وَ كُنْ لى، اَكُنْ لَكَ.» خداوند متعال فرمود: اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسيار برگير و بار خود را سبك كن، چرا كه راه، باريك است. و كار و عمل را خالص ساز، چرا كه ارزياب، بيناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خويش را براى ميزان و لذّت هاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم. ..... پی‌نوشت: در دستگاه کریم قاعدتا نباید خیلی مو را از ماست بکشند! اما با توجه به آیات و روایات در دستگاه خداوند ذره ذره خطاها دیده می‌شود و از همه سخت‌تر اخلاص است که اکثر اعمال ما در این مرحله رفوضه می‌شود! اما چرا؟! ظاهرا خداوند نمی‌گذارد در دستگاهش کسی طلبکار و مدعی خارج شود، هرچه هم بیاوریم باز یک جایش عیبی پیدا می‌شود! الا اینکه بدهکار و با امید به فضلش برویم و آن وقت سیئاتمان هم حسنات می‌شود! https://eitaa.com/ayat_va_revayat

تذکر: متاسفانه برخی از این مطلب درست سوء برداشت می‌کنند و امید بی‌عمل به فضل الهی می‌بندند! اما این نکته هم مکرر در روایات آمده است که امید بی‌عمل فریب شیطان است‌. از حضرت امیر علیه السلام نقل است: 👈 «لَا تَكُنْ‏ مِمَّنْ‏ يَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ» مثل آن کسی نباش که امید به آخرت دارد، ولی عمل ندارد. ما باید تا جای ممکن عمل کنیم ولی به عملمان دل خوش نکنیم بلکه به فضل خداوند دل خوش باشیم. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

🔻آیا می‌خواهیم خداوند در زندگی یاری‌گر ما باشد و برای موفقیت خیالمان راحت باشد، شرطی دارد؟! 🔻خداوند در آیه ۷ سوره مبارکه محمد می‌فرماید: 👈 «يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدَامَكُم» باید یاری‌گر خداوند باشیم تا خداوند یاری‌گر ما باشد. ⁉️ سوال می‌شود چطور یاری‌گر خداوند باشیم؟! خداوند جواب می‌دهد: 👈 «يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ ٱللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ٱبنُ مَريَمَ لِلحَوَارِيِّـنَ مَن أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلحَوَارِيُّونَ نَحنُ أَنصَارُ ٱللَّهِۖ...» (۱۴-الصف) یاری‌گر خدا باشید، مانند حواریون عیسی که وقتی عیسی گفت چه کسی یاری‌گر من به سوی خداوند است؟ آنها پاسخ دادند ما یاوارن خداییم. 📌 نصرت خداوند به نصرت اولیاء خداست، اگر در مسیر نصرت ولی خدا باشیم خداوند یاری‌گر ماست و شکستی نداریم. موفقیت در پی یاری خداوند است و یاری خداوند با یاری ولی خدا محقق می‌شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

یکی از مبلغان بین‌المللی می‌گفت، یکی از عالمان اهل سنت شیعه شده بود. از او سوال کردم چه شد که شیعه شدی؟! گفت: من یک آیه از قرآن را مهندسی معکوس کردم. دیدم قرآن می‌گوید: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا» دشمن‌‌ترین دشمنان با کسانی که ایمان آورده‌اند، یهود است بعد مشرکین. از خودم پرسیدم الان چه جریانی بین مسلمانان است که یهود با آن بیشترین دشمنی را دارد؟! دیدم ایران است، فهمیدم اینها مؤمن واقعی هستند. ..... پی‌نوشت: در همین رابطه کلیپ کابوس نتانیاهو و کلیپ تحلیل شبکه الجزیره از بهبود رابطه ایران و عربستان را ببینید.

در روایت است، مردم نزد حضرت امیر(ع) آمدند و از حضرت خواستند که فقیه را برای آنها تعریف کند. حضرت هم فرمودند فقیه را آنطور که حق آن است برای شما تعریف می‌کنم: فقیه کسی است که به مردم حکم جواز در معصیت خداوند ندهد و آنان را هم از رحمت خداوند مأیوس نکند و نیز آنان را از مکر خداوند امان ندهد و قرآن را با رغبت به غیر آن کنار نگذارد. بعد از آن حضرت توصیه‌های عمومی کردند که بی‌ارتباط با قبل نیست و شاید وجه آن این باشد که ماحصل پیروی از این توصیه‌ها تبدیل شدن به آنچنان فقیهی است. 👈 «أَلَا لَا خَيْرَ فِي قِرَاءَةٍ لَا تَدَبُّرَ فِيهَا» بدانید و آگاه باشید خیری در قرائتی که تدبر در آن نباشد، نیست. بدانید و آگاه باشید که خیری در عبادت بدون تفقه (فهم عمیق) نیست و بدانید و آگاه باشید، خیری در رفتارهای دینی که ورع در آن نباشد، نیست. .......... 🔻 قسمتی که مورد اشاره حقیر به ویژه برای این ایام است، فراز مربوط به قرائت قرآن است، سنت جزء خوانی، سنت بسیار خوبی است اما نباید این سنت مانع تدبر در قرآن باشد. مثلا سبک‌هایی مثل قم که قبل از هر چند فراز یک مفسر آن فرازها را توضیح می‌دهد خیلی خوب است حتی اگر از حجم قرائت روزانه کاسته شود. متاسفانه همت اصلی مردم در قرائت قرآن مانند کاسبی شده است که هرچه بیشتر آیات را بخوانم تا ثواب یک دور قرائت قرآن را برده باشم و حالا در ماه‌‌های غیر رمضان هم نخواندم جبران آن بشود! از طرفی معلوم نیست اگر همین جلسات جزء خوانی نباشد، جلسات تفسیر هم باشد، از طرفی اصل و اساس، فهم و تفسیر قرآن است. پس بهتر است در ضمن جلسات جزء خوانی تفسیر را خیلی جدی بگیریم. @ayat_va_revayat

🔻 مهم‌ترین و بالاترین مستندی که برای فضیلت شب قدر ذکر شده است، آیه: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ‏ أَلْفِ‏ شَهْرٍ» است. در سند صحیفه سجادیه از امام صادق(علیه السلام) روایت است: 👈 «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ‏ أَلْفِ‏ شَهْرٍ» تَمْلِكُهَا بَنُو أُمَيَّةَ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ... خداوند به پیامبر اکرم می‌فرمایند یک شب قدر برای تو با برکت‌تر و با فضیلت‌تر است از هزار ماهی که در حکومت بنی‌امیة باشد و در آن هزار ماه شب قدری نباشد. 🔻 از قید «تَمْلِكُهَا بَنُو أُمَيَّةَ» معلوم می‌شود ملاک مقایسه فضیلت شب قدر با ماه‌های تحت حکومت امام عادل نیست بلکه این فضیلت در مقایسه با ماه‌هایی است که مؤمنین تحت حکومت طاغوت زندگی کنند. 🔻 در روایتی از امام صادق(علیه السلام) سوال می‌شود: 👈 «كَيْفَ تَكُونُ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ؟» چگونه شب قدر ارزشش از هزار ماه بالاتر است؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ» اعمال صالح در این شب بالاتر از هزار شبی است که در آن شب قدر نباشد. 📌این روایت در مقام توضیح ملاک مقایسه شب قدر نیست بلکه در مقام چگونگی فضیلت داشتن شب قدر است، یعنی فضیلت آن با ضریب مثبت پیدا کردن اعمال در آن است. 🔻 «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ‏ أَلْفِ‏ شَهْرٍ» در عین بیان فضیلت شب قدر اشاره به بی‌‌ارزشی اعمال صالح تحت حکومت طاغوت دارد، اشاره به ضریب منفی حکومت طاغوت در اعمال انسان و ضریب مثبت حکومت امام عادل در اعمال مؤمنین دارد.