چند روز پیش یکی بستگانم داشت کتابی مربوط به امام زمان می‌خواند، یک دفعه دیدم غصه دلش را گرفت و ناراحت کتاب را بست، گفتم چی شد؟ گفت دلم سرد شد، می‌گوید تا همه عالم را فساد و ظلم نگیرد امام زمان ظهور نمی‌کند، وقتی «ظهر الفساد فی البر و البحر» شد امام زمان ظهور می‌کند. گفتم می‌گوید: «ظهر الفساد» ظلم ظاهر شد، نمی‌گوید ظلم حاکم شد، ظاهر شد یعنی همین قدر از ظلمی که هست آشکار شد، مردم آن ظلم را فهمیدند، طالب عدالت شدند، از ظلم خسته شدند. این تعبیر را خداوند در قرآن چنین می‌آورد: «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» فساد در خشکی و دریا، به واسطه آنچه مردم انجام می‌دادند، آشکار شد، و این زمان است که نتیجه این فساد را به آنها می‌چشاند تا از این مفاسد برگردند. وقتی ظلم و فساد هست ولی ادراک آن نیست، مردم فکر می‌کنند همین خوب است، جایی برای ظهور نیست اما وقتی این فساد بودن «ظهر» یعنی آشکار شد، حالا وقت ظهور است. مؤید این معنا هم اینکه می‌گوید می‌چشاند طعم آنچه انجام می‌داند را، «لِيُذِيقَهُمْ...» قبل از آن ثمره و خروجی این فساد برایشان روشن نشده بود و حالا روشن شده و فرصت برگشت است، این برگشت مردم از فسادی که طعمش را چشیده‌اند، ظهور است. بشر می‌رود و راه‌های مختلف را امتحان می‌کند تا بالاخره خودش برگردد و به این نتیجه برسد که راه ولایت الهی راه نجات است. یک کار اصلی ما مبلغان برای نزدیکی ظهور تببین و روشن کردن فساد بودن مفاسد موجود در عالم است. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

ما اگر می‌خواهیم پیشرفت کنیم باید تلاش کنیم شایسته‌ترین کسانی که برای هر کار می‌شناسیم، زمام امور را بدست بگیرند، نه برای اینکه آن فرد از بستگان و قوم و قبلیه من است بخواهیم انتخابشان کنیم. از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت است: «مَا وَلَّتْ أُمَّةٌ قَطُّ أَمْرَهَا رَجُلًا وَ فِيهِمْ أَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا لَمْ يَزَلْ أَمْرُهُمْ يَذْهَبُ سَفَالًا حَتَّى يَرْجِعُوا إِلَى مَا تَرَكُوا» مردمی که سرپرستی و ولایت امر خود را به کسی واگذار کنند، درحالی‌که در بین آنان عالم‌تر از او وجود دارد همواره امور آن‌ها رو به سقوط و انحطاط است مگر آن که به چیزی که رهایش کرده‌اند بازگشت نمایند. ..... 📖 منبع: ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، الغيبة( للنعماني)، نشر صدوق - تهران، چ ۱، ۱۳۹۷ق؛ ص ۱۱۵. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

بخل کردن در انفاق مراتبی دارد، برخی در حق خودشان خسیس هستند، اما در حق خانواده خسیس نیستند، برخی در حق خانواده هم خسیس هستند، اینها در قله خساست هستند. این آدم‌های خسیس، اگر دیدی وضع مالیشان خوب است و بهتر می‌شود بدانید قرار است مالشان آنها را بخورد، خورده شدن توسط مال هم تدریجی است اما لحظه قورت دادنت، آن آخر کار از همه دردناک‌تر است. مال برای خرج کردن است، قرار نیست این مال برای ما بماند، از این مال استفاده کن، اگر استفاده نکردیم مال از ما استفاده می‌کند. از امام حسین (علیه السلام) روایت است: «مَالُكَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُنْتَ لَهُ، فَلاَ تَبْقَ عَلَيْهِ؛ فَإِنَّهُ لاَ يَبْقَى عَلَيْكَ، وَ كُلْهُ قَبْلَ أَنْ يَأْكُلَكَ»  اگر دارايى‌ات براى تو نباشد، تو براى آن هستى؛ پس باقى‌اش مگذار كه براى تو نمى‌ماند و آن را بخور پيش از آن كه تو را بخورد. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

خداوند در قرآن برای مؤمنان، چه زن و چه مرد، همسر فرعون، حضرت آسیه سلام الله علیها را مثال زده است. جا دارد در این مثال خداوند تبارک و تعالی خیلی فکر کنیم که چه نکته‌ای دارد؟! خداوند عز و جل راهنمایی هم کرده است که از کجای داستان همسر فرعون پند بگیرید: «إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» آسیه (سلام الله علیها) همسر بدترین انسان‌های عالم در زمان خود بود، اما ناشکری نمی‌کند، اعتراض نمی‌کند، از وظایف شخصی خود نسبت به فرعون هم کم نمی‌گذارد، بیشتر از او بعید است کسی در فضای مخالف و فاسد باشد ولی ناامید نمی‌شود، از خدا بهشت می‌طلبد و نجات می‌خواهد. خداوند هم نه تنها او را نجات می‌دهد بلکه توفیق انجام یکی از بزرگترین مأموریت‌های تاریخ را به او می‌سپارد و او می‌شود پرورش دهنده موسی کلیم الله از انبیای اولوالعزم. در دستگاه الهی و با امید، شرایط هیچ وقت علیه ما نیست و همه چیز پله‌ای می‌شود برای تعالی شما حتی فرعون و کاخ و خدمه‌اش! در دستگاه الهی هیچ امیدی واهی نیست و هیچ توفیقی غیر ممکن نیست. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

الحمد لله که خداوند مناجات‌های زیبایی چون شعبانیه، کمیل و دعای افتتاح را به ما روزی داده است. دعای افتتاح که توسط نائب دوم حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه)، محمد بن عثمان، به ما رسیده است، از پرمعارف‌ترین و لذت بخش‌ترین مناجات‌هایی است که به نقل از علامه مجلسی، حضرت حجت (عج) توصیه به خواندن آن در هر شب ماه مبارک رمضان کرده‌اند. خداوند تبارک و تعالی به ما توفیق دهد در ماه مبارک در کنار قرآن با آن مأنوس باشیم. 🤲بفضله و رحمته🤲 https://eitaa.com/joinchat/2649292800C180b1e3e87

ان شاء الله که این ماه مبارک ماه ظهور حضرت حجت (روحی لتراب مقدمه الفداء) باشد. ماه مبارک رمضان ماه دعا برای ظهور حضرت حجت(عج) و ماه ظهور ایشان است. علامه مجلسی در ابتدای این دعا در اعمال ماه رمضان در کتاب زاد المعاد می‌آورد: «رُوِيَ بِسَنَدٍ مُعْتَبَرٍ عَنْ صَاحِبِ الْأَمْرِ (عَجَّ) أَنَّهُ كَتَبَ لِشِيعَتِهِ أَنْ يَقْرَءُوا فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِي رَمَضَانَ هَذَا الدُّعَاءَ، فَإِنَّ الْمَلَائِكَةَ تَسْمَعُ دُعَاءَ هَذَا الشَّهْرِ وَ تَسْتَغْفِرُ لِصَاحِبِهِ وَ هُوَ:...» روایت شده است به سند معتبر از امام زمان (عج) که حضرت به شیعیان خود نوشتند که این دعا را در هر شب ماه رمضان قرائت کنید چرا که ملائک خداوند این ادعیه را گوش می‌کنند و برای خواننده آن استغفار می‌کنند. دعای افتتاح دعای ندبه برای ظهور و یاد ایشان است. «اَللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إلَيْكَ فِي دَوْلَهٍ كَرِيمَهٍ تُعِزُّ بِهَا الإِْسْلاَمَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ» از این دعا در این شب‌های مبارک غافل نشوید. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در مشاوره‌های ازدواج و طلاق خیلی راحت تا تست شخصیت شناسی خانم و آقا باهم جور نباشد، توصیه می‌کنند شما بروید طلاق بگیرید، بهم نمی‌خورید، مثل آب خوردن نسخه طلاق می‌دهند، با این استدلال که روحیات شما باید با هم سازگار باشد و قرار نیست زندگی شما مایه اعصاب خردی شما باشد. قسمت آخرش حرف درستی است ولی نتایجی که از آن می‌گیرند اشتباه است. خداوند، وقتی در زندگی مشترک، روحیاتمان باهم نمی‌خورد پیشنهاد می‌دهد، طلاق نگیرید بلکه: «وَ عَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰٓ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَ يَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا» با آنان به صورتی پسندیده رفتار كنید و اگر به علتی‌ از آنان خوشتان نیامد، [باز هم با آنان به صورتی پسندیده رفتار كنید] چه بسا چیزی خوشایند شما نیست و خدا در آن خیر فراوانی قرار می‌دهد. ما می‌توانیم ناهمخوانی شخصیت خود را در زندگی یا مایه جنگ و انحطاط و طلاق کنیم یا مایه رشد شخصیت خود کنیم. خداوند گزینه دوم را پیشنهاد می‌دهد و می‌گوید این ناهمخوانی را تحمل کنید، چه بسیار چیزهایی که از آنها کراهت دارید اما خداوند در آنها خیر کثیر قرار داده است. تحمل کردن از سر ضعف مایه سقوط است اما از سر قدرت و با اراده و آگاهی مایه رشد و تعالی است. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

طلاق یک حلال خدا است و راهکار برای حل گره‌ای است که باز نمی‌شود، اما آخرین راهکار است، از پیامبر(ص) روایت است: «ما مِنْ شَیْء أَبْغَضُ إِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ بَیْت یَخْرُبُ فِی الاِْسْلامِ بِالْفُرْقَةِ یَعْنِى الطَّلاق»؛ هیچ عملى منفورتر، نزد خداوند متعال از این نیست که اساس خانه‌اى در اسلام با جدایى یعنى طلاق ویران گردد. و در حدیث دیگرى از امام صادق(ع) آمده است: «ما مِنْ شَیْء مِمّا أَحَلَّهُ اللّهُ أَبْغَضَ إِلَیْهِ مِنَ الطَّلاقِ»؛ چیزى از امور حلال، در پیشگاه خدا مبغوض‌تر از طلاق نیست. قبل از طلاق خداوند پیشنهاد می‌دهد حتی اگر بخشی از حقوق مسلم عرفی و شرعی شما را همسرتان نمی‌پذیرد، باز هم اگر صلح کنید بهتر است. «وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَآ أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا» بخل نکنید و فکر نکنید بدون آن حقی که از آن می‌گذرید و صلح می‌کنید ضرر خاصی می‌کنید، اگر به خاطر خداوند از آن حقتان بگذرید خدا می‌داند و همین که او می‌داند ما را کافی است. به تعبیر روایت نبوی این سنت خداوند است که: «فَإِنَّكَ لَنْ تَجِدَ فَقْدَ شَيْءٍ تَرَكْتَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.» هرگز کمبود آنچه برای خدا ترک کرده‌ای را احساس نخواهی کرد. این توصیه برای صلح با دیگر مؤمنین نیز در امور مختلف جاری است. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

برخی‌ها تصور می‌کنند منظور از تجربیات نزدیک به مرگ، خود مرگ و برگشتن از مرگ است و آن را تکذیب می‌کنند، در حالی که منظور مشاهدات نزدیک به مرگ و برگشت جان و سلامتی قبل از مرگ است. در آیه ۱۵۹ سوره نساء یکی از این تجربیات نزدیک به مرگ که همه اهل کتاب آن را تجربه خواهند کرد را گزارش داده است. تجربه مشاهده حضرت مسیح و حقانیت او و اعتراف به حقانیت حضرت مسیح قبل از مرگ: «وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا» هیچ یك از اهل كتاب نیست مگر آنكه پیش از مرگش [كه لحظه روشن شدن حقایق است‌] به مسیح ایمان می‌آورد [كه او فرستاده خدا و بنده او و مژده دهنده به ظهور پیامبر اسلام است، ولی ایمان در آن لحظه سودبخش نیست‌] و مسیح روز قیامت بر [عقاید و اعمال‌] آنان گواه است. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

یک شبهه که برخی نسبت به استفاده از امر و نهی‌ها و توصیه‌های موجود در آیات قرآن دارند، مربوط بودن این آیات به همان بازه زمانی عصر نزول قرآن است، می‌گویند الان دیگر این توصیه‌ها بکار نمی‌آید اما خداوند به پیامبر در قرآن می‌گوید: «قُلِ اللَّهُ ۖ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ ۚ ...» بگو: خدا میان من وشما گواه است، و این قرآن [كه گواهی خدا بر حقّانیّت نبوّت من است‌] به من وحی شده تا به وسیله آن شما وهر كسی را كه این قرآن به او می‌رسد بیم دهم. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در قرآن یکجا می‌گوید «وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هٰذَا اَلْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ‌ بَلَغَ» قرآن برای انذار مخاطبان مستقیم نبی مکرم اسلام است و کسانی است که پس از ایشان قرآن به آنها برسد است. این مطلب گواه جاودان بودن توصیه‌های قرآن است. در آیه‌ای دیگر آمده است: «وَ كَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا» و این‌گونه قرآنی به زبان فصیح عربی به تو وحی كردیم تا [مردمِ‌] ام‌القری [یعنی شهر مكه‌] و كسانی را كه پیرامون آن هستند بیم دهی. ممکن است شبهه شود اگر قرآن جهانی است و جاودان، چرا در این آیه می‌گوید: «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا» پاسخش این است که آنجا که می‌گوید: «لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ‌ بَلَغَ» قرآن واسطه است و غایت انذار پیامبر به وسیله قرآن که افراد حاضر و آیندگان است را می‌گوید؛ اما مواردی مانند: «لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا» و «إِنَّهُ لَذِکْرٌ لَکَ وَ لِقَوْمِکَ» بحث از غایت انذار با قرآن نیست، بحث مأموریت تبلیغ مرحله به مرحله پیامبر اکرم است. تبلیغ مستقیم حضرت تا پایان عمر شریفشان به ام القری و حول آن محدود شد و حضرت به سران ایران و روم نامه نوشتند. حضرت در مرحله اول مأمور به دعوت خویشان بودند: «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ اَلْأَقْرَبِينَ»؛ در مرحله دوم دعوت عموم عرب: «قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ‌» و «إِنَّهُ لَذِکْرٌ لَکَ وَ لِقَوْمِکَ»؛ در مرحله سوم دعوت مناطق حول سرزمین اعراب. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در منطقه‌ای که برای تبلیغ آمده‌ام یک روستای نسبتا پر جمعیت هست که بخش زیادی از آنها کلا دین را کنار گذاشته‌اند و باستان‌گرا شده‌اند. روحانی مبلغ ماه رمضان آنجا می‌گفت با اینکه با دین و مسجد و نمادهای مذهبی رسما مخالفت و دشمنی می‌کنند اما از نظر فرهنگی هیچ مشکلی نیست، کلاه‌برداری، دزدی، اختلافات خانوادگی و... نداریم و اداب اجتماعی را رعایت می‌کنند. برخی برایشان سوال می‌شد که چطور است در فضاهای مذهبی این مشکلات فرهنگی بیشتر از چنین جاهایی است؟! پاسخ این سوال در روایات زیاد آمده که شیطان اختلاف اندازی‌‌ و گمراه‌ کنندگی‌اش برای شمای اهل ولایت است. در قرآن نیز همین مطلب از زبان شیطان چنین آمده است: «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ» من برای کسانی که در صراط مستقیم تو هستند کمین می‌کنم. در روایات صراط مستقیم را راه امیرالمؤمنین دانسته است، شیطان اگر در غیر اهل ولایت نیز انحرافی ایجاد می‌کند برای این است که به واسطه آنها ضربه‌ای به مؤمنین بزند و گاهی در غیر اهل ولایت اصلاحی بوجود می‌آورد و مثلا حال عبادت و گریه به آنها می‌دهد تا مؤمنین در راه خود شک کنند. https://eitaa.com/ayat_va_revayat