وقتی در آیات قرآن در موضوع برائت (بیزاری جستن) دقت کنیم:
🔻۲ آیه مربوط به برائت مؤمنین از مشرکین است:
👈 « قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِيٓ إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُٓ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآٓءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُٓ»
👈 «أَنَّ اللَّهَ بَرِيٓءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ»
🔻۲ آیه مربوط به برائت شیطان از پیروانش است.
👈 «وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِنْكُمْ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ»
👈 «كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِنْكَ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ»
🔻بقیه موارد، همه برائت مؤمنین از عمل گناه و یا آنچه از شرک در اعمال مؤمنین یا مشرکین وجود دارد، است.
🔹۳ مورد برائت از آنچه به آن مشرک شدهاند.
👈 «إِنَّنِي بَرِيٓءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ»
🔹۱ مورد برائت از جرم مجرمان.
👈 «أَنَا بَرِيٓءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ»
🔹۲ مورد برائت از عمل گناهکاران است.
👈 «وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ»
👈 «فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ»
.....
مجموع این آیات نشان میدهد، نسبت به مؤمنین گناهکار نباید برائت جوییم بلکه از عمل آنها باید برائت جوییم اما نسبت به مشرکان هم از خودشان و هم از عملشان باید برائت جوییم.
از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است:
👈 «مَنْ كَمُلَ عَقْلُهُ اِسْتَهَانَ بِالشَّهَوَاتِ»
هرکس عقل او کامل شود شهوات را حقیر شمارد.
.....
جوانی مشورت میکرد و گفت گاهی نماز میخوانم گاهی نه، میدانم یک سری کارها بد است ولی زورم به خودم نمیرسد.
پرسیدم: ازدواج کردهای گفت نه! تفریح سالم داری: گفت نه، کارش زمین خورده بود و هرچه داشت از دستش رفته بود.
گفتم اهل مطالعه و تفکر هستی؟! گفت نه اصلا نمیتوانم تمرکز کنم.
مقداری نظام اخلاق اسلامی را که از شهید مطهری آموخته بودم برایش توضیح دادم، گفتم ما سه قوه عقل (حسابگر و فهم خوب و بد و عاقبتها)، شهوت (جذب آنچه به آن میل و نیاز داریم) و غضب (دفع آنچه برایمان بد است و از آن بدمان میآید) داریم. باید شهوت و غضب را به قدر نیاز طبیعیشان راضی کرد و عقل را هم تقویت کرد. شما تا ازدواج نکنی، تفریح سالم برای خودت جور نکنی شهوت و غضبت طغیان میکنند و زور عقلت به آنها نمیرسد، عقلت هم باید با فکر، عبادت و مطالعه تقویت شود تا بتواند تو را به تعادل برساند.
تعادل که داشتی زورت به خودت میرسد، آنچه از خوب و بد عقلت حکم میکند را پیروی میکنی.
.....
🔗توضیحات شهید مطهری در مورد نظام اخلاق اسلامی.
📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
از جمله روایتهایی که در میان شیعیان و اهل سنت در کشورهای مختلف اسلامی، شایع و همه به گوششان خورده است، روایت منقول از پیامبر اکرم است که: «حب الوطن من الایمان»
خیلیها هم دست و پا زدهاند بر مبنای آن سخن و قلم فرسایی کنند!
اما چنین حدیثی نه در منابع حدیثی شیعی و نه اهل سنت، وجود ندارد بلکه در برخی کتب علمای متاخر شیعه و سنی، بدون ذکر هیچ سندی آمده است.
این کلام اگر بخواهد مقابل نگاه جهان شمول و دغدغهمند برای امت اسلام و نوع بشر باشد و مرزهای جغرافیایی را در مقابل مرزهای ایمانی تقویت کند، باید به دنبال یک دسیسه شیطان و دشمنان در نشر و تبلیغ آن بود!
اسلام ضرباتی که از تعصبات قومی و قبیلگی و ملیت و کشور پرستی خورده است از کمتر دشمنی خورده است. اسلامی که دعوت به هجرت و برابری همه انسانها و لزوم دفاع از همه سرزمینهای اسلامی و هزینه کردن برای حمایت از همه مسلمین دارد، چندان با این نوع نگاهها قابل جمع نیست!
بله اگر این روایت بخواهد تقویت کننده حس خدمت به منطقه خود بدون نفی دیگران، حس دفاع از سرزمین خود، بدون انکار حق باشد، حدیث خوبی است.
اگر بخواهد به معنی رضایت انسان از انتخاب خداوند نسبت به وطن و قوم و سرزمینمان باشد، حرف خوبی است.
.....
🔻مطلب مرتبط:
شعر نقشه جغرافیا محمد کاظم کاظمی
.....
📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
نمونهای از مضمون صحیح و هماهنگ با فرهنگ دینی از عشق به وطن.
از امیرالمؤمنین عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ روایت است:
👈 «عُمِّرَتِ اَلْبُلْدَانُ بِحُبِّ اَلْأَوْطَانِ»
شهرها با دوست داشتن سرزمینها آباد شد.
@ayat_va_revayat
در دعای ۳۷ صحیفه سجادیه
حضرت سجاد (علیه السلام) در دعا میفرمایند:
👈 «فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ، وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ»
سپاسگزارترین بندگانت از سپاسگزاریات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است.
ما هر کار هم کنیم باز حق شکر نعمات خداوند را نمیتوانیم بجای آوریم، اما میتوانیم همین ناتوانی و تقصیر خودمان در شکر را به خداوند عرضه کنیم و خداوند همین عرض تقصیر را عوض شکر نعماتش میپذیرد.
بنده همان به که ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدای آورد
ور نه سزاوار خداوندیش
کس نتواند که به جای آورد.
@ayat_va_revayat
در دعای سوم صحیفه سجادیه، امام سجاد بر فرشتگاه الهی سلام و درود میفرستند. در این مناجاتها معلوم میشود خداوند فرشتگانی دارد که دائما و بدون وقفه کارشان تسبیح خداوند است، بدون اینکه خسته و وامانده شوند.
فرشتگانی که دائما در حال یا مقام سجده هستند، فرشتگانی که دائما در مقام رکوع و مشغول ذکر هستند.
دانستن این مطلب چند آورده برای ما دارد:
یکی اینکه بدانیم خداوند لنگ نیایش و عبادت ناقص و مختصر مثل منی نیست و نیایش و عبادت کنندگانی آنچنان دارد و درنتیجه به نیایش یا عبادت خود عجب پیدا نکنیم.
یکی اینکه بدانیم عالم الهی تشریفات و با حساب و مراتب مشخص است، بیحساب و رعایت تشریفات متناسب با خودمان، نمیتوان مراحل قرب الهی را طی نمود و در نتیجه به دنبال راهیابی از طریق مشخص شده از سوی خداوند با رعایت تشریفاتش شویم.
یکی اینکه بدانیم در این عالم تنها نیستیم و عالم پر است از موجوداتی که همه خادم و تحت امر خداوند هستند، کسانی که در جبهه ما و دلسوز و کمککننده به ما هستند و درنتیجه احساس تنهایی و شکست در هیچ شرایطی نداشته باشیم.
📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
از پیامبر صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ روایت است:
👈 «مِنْ سَعَادَةِ اَلْمَرْءِ اَلْمُسْلِمِ اَلْمَسْكَنُ اَلْوَاسِعُ»
از سعادت انسان مسلمان داشتن خانه بزرگ است.
شاید بگویید خب اینکه طبیعی است خانه بزرگ خوب است و سعادت میخواهد گفتنش چه نکتهای دارد؟!
اما وقتی این مطلب از طرف دین تایید میشود جلو انحرافات مختلف به اسم زهد و سادهزیستی و کممصرفی و راحتی و مدرن و... گرفته میشود.
از نگاه فردی یعنی اگر میتوانی خانهای بزرگ در جای ارزانتر پیدا کنی نرو در یک خانه کوچک در یک جای گران زندگی کن. از نگاه مدیریت اجتماع یعنی به دنبال ساخت خانههای بزرگ باشید.
خانه وقتی بزرگ شد بچهها میتوانند با مادر و خواهر و بردار همه باهم بازی کنند، میتواند درخت و دام یا طیور داشته باشد و در جهت تولید خانگی و بستر پرورش بهتر اطفال از جهات مختلف کمککننده باشد.
البته در این جهات باید تعادل را هم رعایت کرد گاهی هم خانههای خیلی خیلی بزرگ مشکلاتی دارد.
📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
در آیات ۵ و ۶ سوره مبارکه انشراح، خداوند تبارک و تعالی وعدهای بسیار آرامش بخش به ما داده است.
بعد از هر سختی دو آسایش برای شما فراهم خواهم کرد.
«فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا»
بیتردید با دشواری آسانی است.
«إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا»
[آری] بیتردید با دشواری آسانی است.
مفسرین میگویند: از این جهت که عسر به معنای سختی در این دو آیه به صورت معرفه آمده است ظاهر آن یکی بودن آن است و از این جهت که یسر به صورت نکره آمده است تکرار آن حتما دلالت بر تعدد آن دارد.
پس هر عسری برایتان پیش آمد نگران نباشید و منتظر باشید و بگردید دو یسر که خداوند برایتان خواهد فرستاد را پیدا کنید.🌷😊🌷
@ayat_va_revayat
یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) از ایشان میپرسد و حضرت پاسخ میدهند: خداوند اجتماع مردم از مشرق و مغرب براى انجام مراسم حج را به چند علّت واجب نمود:
۱: بين مسلمين و اهل قبله تعارف و شناخت حاصل شود.
۲: به واسطه مسافرت از شهرى به شهرى كه معمولا تجارت و سوداگر به همراه آن مىباشد هر قوم و طائفهاى از بهره و سود مادى منتفع شوند.
۳: به واسطه آن حمله داران و صاحبان شتران و مراكب استفاده برند.
۴: آثار رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اخبار آن جناب دانسته شده و مذاكره گشته و فراموش نگردد.
اگر هر قوم و طائفهاى در شهر خود مانده و به منظور انجام مراسم حجّ از آن خارج نگردند هلاك شده و شهرها ويران گشته و ارباح و سودها زائل گرديده و اخبار و روايات مأثوره از معصوم عليه السّلام محو گشته و احدى بر آنها مطّلع نمىگردد، اين است علّت ايجاب و تشريع حجّ.
@ayat_va_revayat
امام صادق (علیهالسلام) به مناسبت وجوب حج این حرفها را میفرمایند: «وَ لَوْ كَانَ كُلُ قَوْمٍ إِنَّمَا يَتَّكِلُونَ عَلَى بِلَادِهِمْ وَ مَا فِيهَا» اگر قرار باشد که هر جمعیتی، هر ملتی فقط به خودشان، به مسائل کشور خودشان به مسائل شهر خودشان بپردازند به آنها فقط تکیه کنند و اهمیت بدهند؛ هَلَكُوا؛ از بین میروند.
🔹اگر شما ندانید در دنیا چه میگذرد، ضعیف میشوید. هَلَكُوا، تعبیر امام صادق علیهالسلام: «وَ خَرِبَتِ الْبِلَاد» همان کشور خودتان منطقهی مورد نظر خودتان هم نابود میشود، خراب میشود. «وَ سَقَطَ الْجَلَب»، جلب یعنی درآمد؛ درآمدهای ملّیتان هم کاهش پیدا میکند. باید بدانید در دنیا چه خبر است.
🔹«وَ سَقَطَ الْجَلَبُ وَ الْأَرْبَاحُ وَ عَمِيَتِ الْأَخْبَار» از دنیا بیخبر میمانید. باید نگاه کنید به دنیا. دنیا چه خبر است.
🔹اینکه ما تکرار میکنیم مسئلهی دشمنشناسی را، دشمن را بشناسید روشهای دشمن را بشناسید، کارکرد دشمن را بشناسید، مقدار پیشرفت دشمن را بشناسید، ضعف دشمن را بشناسید قوّت دشمن را بشناسید بر این اساس است.
امام خامنهای
۱۴۰۲/۲/۲۷
@ayat_va_revayat
دوستی از معنای عصمت اهل بیت میپرسید. میگفت چطور اهل بیت از خطا هم معصوم هستند؟ اگر واقعا اهل بیت چنین بودند، میرفتند دور از حکومت در یک روستایی چیزی با یارانشان، مدینه فاضلهای میساختند، چرا نرفتند؟ جواب من توضیح فضای ظلم و تقیهی اهل بیت بود طوری که حضرات حتی اگر میخواستند از بطن جامعه خارج شوند امکانش نبود.
دو روز بعد از آن گفتگو به این روایت برخوردم.
👈 «إمام صادق سلام الله علیه وقتی در مدینه زندگی میکنند، به یکی از شیعیان خود که به ملاقات ایشان آمده است، میفرمایند:
از تنهایی و پریشانی خود در میان مردم مدینه به خدا شکایت میکنم، تا زمانی که شما [ شیعیانِ کوفه و...] میآیید و میبینمتان و به شما انس میگیرم. ای کاش این ظالمِ سرکش [منصور دوانیقی] مرا رها میکرد تا در طائف حصاری سنگی بنا کنم و به همراه شما در آن ساکن شوم و به او [منصور] ضمانت میدادم که هرگز از جانب ما هیچ گزندی به او نخواهد رسید.»
@ayat_va_revayat
از امیرالمؤمنین عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ روایت است:
«اَلْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ وَ لاَ يَنْفَعُ اَلْمَسْمُوعُ إِذَا لَمْ يَكُنِ اَلْمَطْبُوعُ»
علم دو نوع است، علمى كه مطبوع است و علمى كه مسموع است، علم مسموع سودمند نيست مگر اينكه مطبوع شده باشد.
معنای اولیه و ظاهری مسموع یعنی شنیده شده و مقابل آن معنای مطبوع آمده است.
برای مطبوع دو معنا وجود دارد:
یکی: «نوشته شده» دیگری: «ما نشاَ عليهِ الطبع ثم توسَّعوا فيهِ لكل ما يستملح بهِ» آنچه از طبیعت و سرشت انسان نشات میگیرد سپس فرا میگیرد هر چیزی را که موافق میل است.
اگر معنای دوم را برای مطبوع درنظر بگیریم یعنی علمی که از درون میجوشد پس معنای علم مسموع میشود آنچه از خارج از طبیعت و درون انسان تحصیل میشود.
اگر معنای اول را بگیریم علم مطبوع میشود نوشته شده و علم مسموع میشود شنیده شده.
شاید حضرت امیر استعمال لفظ در اکثر از معنای واحد میکنند و هر دو معنا را مد نظر دارند و هر دو معنا به نظر میآید.
استاد شهید مطهری این کلام حضرت را به معنای علم گرفته شده از خارج و علم جوشیده از درون معنا میکنند.👇
https://eitaa.com/ayat_va_revayat/203
دو نوع علم
جملهای دارند امیرالمؤمنین كه در نهج البلاغه است و من مدتها پیش، ذهنم متوجه این مطلب شده بود و شواهدی هم برایش جمع كردهام. میفرمایند:
«اَلْعِلْمُ عِلْمانِ (و در یك نقل دیگر: اَلْعَقْلُ عَقْلانِ): عِلْمٌ مَطْبوعٌ وَ عِلْمٌ مَسْموعٌ (یا: عَقْلٌ مَطْبوعٌ وَ عَقْلٌ مَسْموعٌ) وَ لایَنْفَعُ الْمَسْموعُ اِذا لَمْ یَكُنِ الْمَطْبوعُ.»
علم دو علم است: یكی علم شنیده شده یعنی فرا گرفته شده از خارج، و دیگر علم مطبوع.
علم مطبوع یعنی آن علمی كه از طبیعت و سرشت انسان سرچشمه می گیرد، علمی كه انسان از دیگری یاد نگرفته و معلوم است كه همان قوّه ابتكار شخص است. بعد میفرماید: و علم مسموع اگر علم مطبوع نباشد فایده ندارد، و واقعا هم همین جور است. این را در تجربهها درك كردهاید؛ افرادی هستند كه اصلاً علم مطبوع ندارند. منشأ آن هم اغلب سوء تعلیم و سوء تربیت است، نه اینكه استعدادش را نداشتهاند. تربیت و تعلیم جوری نبوده كه آن نیروی مطبوع او را به حركت درآورد و پرورش بدهد.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
در شعری منسوب به امیرالمؤمنین علیه السلام از دیوان منتسب به ایشان آمده است:
«دواؤك فيك و ما تشعر
و داؤك منك و ما تنظر
و تحسب أنّك جرم صغير
و فيك انطوى العالم الأكبر
و أنت الكتاب المبين الذي
بأحرفه يظهر المضمر»
دوای دردهایت درون خودت است و نمیدانی
دردهایت هم از خودت است و نمیبینی
گمان میکنی یک جرم کوچکی هستی
اما درون تو تمام عالمهای بزرگتر پیچیده شده است
تو همان کتاب آشکاری هست که با حروف و کلماتش پنهانها آشکار میشود.
این شعر اگرچه انتسابش به حضرت قطعی نیست اما مضامینش چنان بالا و موافق بالاترین معارف الهی است که نزد بسیاری از علما مقبول واقع شده است.
من این ابیات را آنقدر از علمای مختلف در سخنانشان شنیدم که حفظ شدم.
خلاصه آن هم این که مبدا همه تحولات بیرون درون خودمان است، این درون ما هم عالمها است و سیرها باید در آن کرد، به قول استاد ما برخی درون خودشان مسافرتها میروند.
اگر شناخت و تسلط بر درونمان پیدا کنیم شناخت و تسلطی بر بیرون هم برایمان حاصل میشود.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
دیروز دعایی آموختم که احساس میکردم اسم اعظم را با آموختنش، آموختهام. خیلی شاد شدم.
در کارهای اداری لابد دیدهاید وقتی صدتا مدرک و مقدمه و طی مراحل از شما میخواهند و شما برخی از مقدمات و شرایط را نداری یا اصلا داری ولی بالاخره از طی مراحل خسته میشوید و از کار بازمیمانید اما فلانی یک آشنا دارد همه کارهایش حل میشود! یا یکی پیدا میشود خودش پیگیر کارتان میشود و مشکلتان حل میشود.
چنین درخواستی را امام سجاد علیه السلام از خداوند میکنند و میگویند خداوندا طاقت مشقت و صبر بر آن را ندارم، قدرت بر تنگ دستی ندارم، پس روزیم را دریغ نکن و به کسی وانگذارم.
👈 الهی «تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي ، وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي»
خدایا خودت تنهایی بدون نگاه به هیچ مقدمه و شرایط و ...، خودت به دنبال رفع حاجتم باش و سرپرستی ام کن به آن قدر که ظرفم پر شود و کفایتم کند.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
کتاب راز یک حرف دارد به نام قانون جذب که یک عالمه آب و تابش میدهد و سعی میکند تقریری از آن کند که انسان مادی آن را درک کند.
او میگوید: «فکرها مغناطیساند و امواجى تولید مىکنند. وقتى فکر مىکنى، در واقع، آنها را به جهان مخابره مىکنى و آنها در مسیر خود همهى چیزهاى متناسب با فرکانس خود را جذب مىکنند.»
نویسنده راز، نام خدا را برداشته و گذاشته جهان هستی، برخی دیگر هم گذاشتهاند نیروی برتر!
کسی که یک بار در کوچهای از کوچههای شهر توحید سیری داده شده و اسمها را درست نمیداند، مجبور است با یک تقریر و نام گذاری آشنا برای بیگانگان شهر توحید آن تجربه را بیان کند.
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم قانون جذب کتاب راز را اینگونه بیان میکند:
«وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَآ ۗ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ»
و از هر چیزی كه از او خواستید، به شما عطا كرد.
مرحله اول از رسیدن، طلب کردن است. طلب که آمد حتما بخشی از آن مطلوب هم محقق خواهد شد. حالا چقدر؟!
مثل کتاب راز میگوید شما یک خانه، مقام، پول هرچه میخواهی مقابل آینهات بنویس تا هر روز آن را ببینی، مطمئن باش به آن میرسی.
او که در دستگاه دنیا سخن میگوید میداند طلب که آمد عمل برای رسیدن هم میآید و ارتباط اینها آنقدر وثیق است که اصلا نیاز به گفتن دومی نیست.
اما در دستگاه آخرت مجبوریم لازمه طلب یعنی عمل را هم بگوییم چون در دستگاه دنیا طلبی نفاقی نیست اما در دستگاه خدا نفاق و ادعای طلب زیاد است.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
یکی از جاهایی که حق بسیار بسیار بزرگی بر گردن ماست و هرکار هم که میکنیم باز در آن مقوله شرمندهایم، حق پدر و مادر است.
امام سجاد علیه السلام در دعای ۲۴ صحیفه سجادیه در دعای برای پدر و مادر چنین حق رابطه با پدر و مادر را به ما میآموزند:
👈 «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ»
خدایا! مرا چنان قرار ده که از پدر و مادرم مانند حساب بردن انسانها از پادشاه ستمکار، حساب ببرم.
👈 «وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ»
و در مهربانی کردن به هر دو همچون مادری مهربان شوم.
👈 «وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ»
و اطاعت و نیکوکاریام را به آنان، در نظرم از خواب خوابآلوده شیرینتر و برای سوز سینهام، از شربت گوارا در ذائقۀ تشنه، خنکتر گردان.
👈 «حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا»
تا خواستۀ هر دو را نسبت به خواستۀ خود بیشتر دوست داشته باشم و خشنودی آنها را بر خشنودی خود پیش اندازم.
👈 «وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ»
نیکوکاری آنها را در حقّ خودم، اگرچه اندک باشد، زیاد شمارم و نیکوکاری خودم را دربارۀ ایشان هر چند بسیار باشد، اندک به حساب آورم.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
چقدر پدر و مادرمان را یاد میکنیم؟!
مرحوم شیخ انصاری که بزرگ فقهای معاصر است و مرجع کل در زمان خود بوده است، هر روز بعد از درس خدمت مادرش میرسیده و زمانی را خدمت مادر میماندن و کارهایش را انجام میداده و با او هم صحبت میشده، بعد اجازه میگرفته و دنبال بقیه کارهای خود میرفته است.
حالا ما ممکن است از یک تلفن زدن و احوال پرسی هم دریغ کنیم به این عنوان که سرم شلوغ است!
امام سجاد علیه السلام از خدا طلب توفیق میکنند تا بتوانند، حق پدر و مادر در یاد کردن و خیرخواهی را چنین ادا کنند:
👈 «اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي»
🤲 خداوندا! یاد ایشان را در پی نمازهایم و در هر وقتی از اوقات شبم و در هر ساعتی از ساعات روزم، از یادم مبر.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
جزوه تربیت انسان.pdf
593.1K
جمعه ۱۲ خرداد ۱۴۰۲ بحثی با موضوع «تربیت انسان» برای دانشجوها داشتم که طبق عادت همیشگیام قبل از ارائه، متن آن را کامل نوشتم.
متن ارائهام را خدمت شما تقدیم میکنم، ان شاء الله که این بحث برای دوستان عزیزم مفید و مایه برکت باشد.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
مطلب قبل در مورد گلایههای حضرت مریم را برداشتم. با اینکه نقدهای دوستان را قبول نداشتم اما بنا ندارم در این کانال مطالب حاشیهدار را بگذارم، بنای حقیر بر گذاشتن مطالبی است که به آنها توجه نشده است و با توجه دادن افراد خودشان راحت میپذیرند، به همین جهت حذفش کردم.
در باب کیفیت وعدههای غذایی در احادیث برای خوردن ناهار هیچ سفارشی نیست، بر خوردن شام روایات خیلی زیاد و با تاکیدات مختلف است بر خوردن صبحانه هم سفارش و تاکید شده است اما نه به قدر شام.
کلا هرچه در مورد وعدههای غذایی به طور مستقیم یا غیر مستقیم صحبت شده صبحانه و شام است و خبری از ناهار نیست. به عنوان دو نمونه از روایات در مورد صبحانه و شام. از پیامبر اکرم(ص) روایت است: «مَن أرادَ البَقاءَ و لا بَقاءَ، فَليُباكِرِ الغَداءَ، وَ ليُجَوِّدِ الحِذاءَ، وَ ليُخَفِّفِ الرِّداءَ، وَ ليُقِلَّ مُجامَعَةَ النِّساءِ.» هر كس مىخواهد عمر دراز داشته باشد، صبحانه بخورد، كفش خوب بپوشد، ردايش سبُك باشد، و با زنان، كمتر نزديكى كند.
از امام صادق (ع) روایت است: «أَصْلُ خَرَابِ الْبَدَنِ تَرْكُ الْعَشَاءِ» آن چیز اساسی که موجب خراب شدن بدن میشود ترک شام خوردن است.
اما توصیه مستقیمی به اینکه دو وعده غذایی بخورید وجود ندارد و شاید علتش این بوده که اصلا موضوع آن مطرح نبوده. فقط در یک روایت در کتاب کافی فردی نزد امام صادق(ع) برای مشکل خود به نام «الْأَوْجَاعِ وَ التُّخَمِ» سوال میکند. اوجاع یعنی زیاد گرسنه شدن و تخمة همان ابتلاء به پرخوری است. حضرت به او پاسخ میدهند: «تَغَدَّ وَ تَعَشَّ، وَ لاَ تَأْكُلْ بَيْنَهُمَا شَيْئاً، فَإِنَّ فِيهِ فَسَادَ الْبَدَنِ،أَمَا سَمِعْتَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيها بُكْرَةً وَ عَشِيًّا.» دو وعده صبح و ظهر غذا بخور و بین آن هیچ چیزی نخور و در این بین دو وعده اصلی غذا خوردن مایه فساد بدن است سپس به آیه ۶۲ سوره مریم استناد میکنند.
در آیه ۶۲ سوره مریم اختلاف نظری است که منظور از بهشت، برزخی است یا حقیقی و جاودان اما در هر صورت چیزی که مسلم است اینکه برنامه پذیرایی خداوند که در مفیدترین حالت برای بنده است، دو وعدهای است.
اما از کجا معلوم این پذیرایی و رزق دو وعدهای از جنس طعام باشد، در روایات جز روایت مذکور از امام صادق(ع) منظور از این رزق مشخص نشده است و روایت مذکور اشکالی در سند دارد ولی با این وجود شاید بشود گفت رزقی که دائم مصرف شود و هر روز دوبار لازم باشد ظاهر در رزق طعام است و الله اعلم.
با همه این حال در مجموع اگر هم نتوان به آیه ۶۲ مریم استناد قطعی بر توصیه به دو وعده غذا خوردن کرد اما از مجموع روایات مربوط به وعدههای غذایی و توصیه به کم خوردن میتوان فهمید که بهترین حالت برای سلامت بدن از نگاه دینی، دو وعده اصلی غذا خوردن و بین آن تا جای ممکن کمخوردن یا اصلا نخوردن است البته این توصیه بسته به حالات سنی و جسمی و فعالیت بدنی و نیاز بدن منعطف است. در واقع برنامه روزه در ماه مبارک رمضان هم به نوعی تمرین برای ساده شدن این نوع از تغذیه است.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
شخصی از آیتالله حائری شیرازی پرسید: ببخشید پدر ما اموالش شبههناک است و حلال و حرام قاطی داشته و ما با این جور مالی بزرگ شدهایم. آیا این لقمه حرام مانع کمال ما نیست؟! با این وجود ما میتوانیم امید داشته باشیم به جایی برسیم؟!
ایشان جواب داد: موسی در خانه فرعون بزرگ شد.
.....
به پدر و مادرها میگویند حواستان به لقمهای که به فرزندتان میدهید باشد چراکه در تربیت فرزند تاثیر منفی دارد تا آنها رعایت کنند و این اصل اولیه است.
اما به قول یکی از علما هیچ گذشتهای مانع هیچ آیندهای نیست.
شیطان همیشه قبل از عمل حرام به رحمت و بخشش خداوند حواله میدهد و بعدش به عذاب و انتقام خداوند تا بنده را ناامید کند.
اما خدا و اولیائش برعکس عمل میکنند. اگر کسی مال حرام خورده است و توبه کند گذشته منفی او را به حسنات تبدیل میکنند.
مالک حقیقی همه چیز خداست مالی هم اگر حرام بوده و شما در کودکی خوردهای، خودش صاحب اصلیاش است و میتواند حلالش کند. هیچ وقت برای برگشت به سوی خداوند دیر نیست و هیچ چیز مانع برگشت به سوی خداوند نیست.
📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید.
@ayat_va_revayat
از امام رضا (علیه السلام) به اسناد به پیامر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده است:
👈 «مَا كَانَ وَ لاَ يَكُونُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ - مُؤْمِنٌ إِلاَّ وَ لَهُ جَارٌ يُؤْذِيهِ»
نه مؤمنی بوده است و نه تا قیامت خواهد بود الا اینکه یک همنشینی (همسایهای) خواهد داشت که او را آزار میدهد.
در روایت دیگری از امام صادق (علیه السلام) است، هر مؤمنی چهار چیز همراه خود دارد:
👈 «جار يؤذيه، و شيطان يغويه، و منافق يقفو أثره، و مؤمن يحسده»
همنشینی که او را آزار میدهد، شیطانی که او را اغوا میکند، منافقی که کارهای او را تقلید میکند، مؤمنی که به او حسادت میورزد.
......
هر مؤمنی را نگاه کنید یا همکاری، یا همسایهای، یا همسری و خلاصه کسی را خدا در کنار او گذاشته است که روی اعصاب و روان مؤمن راه میرود.
تا مشکلی نباشد انسان صبر نمیکند، گذشت نمیکند، ایثار نمیکند، تلاش نمیکند و خلاصه رشد نمیکند.
پس بپذیریم همین است که هست و این آزارها و مزاحمتها در برنامه تربیتی خداوند برای ما است، با آنها بجنگیم اما فرار نکنیم، ناراحت نباشیم، این برنامه همیشه خواهد بود.
📌با آیات و روایات کاربردی همراه باشید.
@ayat_va_revayat