عالم فاضل و فقیه وارسته مرحوم آیت الله سید محمدحسین اصفهانی بروجنی، دومین داماد مرحوم آیت الله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی، ابو الزوجه حضرات آیات میرزا حسن بجنوردی و سید محمدعلی مددی الموسوی @Ayatollah_Esfahani

العنوان: ما ندم من استخار سماحة آية الله السيد صباح شبر يتحدث عن قصة لوالده في زمن الزعيم الطائفة سماحة آية الله العظمى السيد أبو الحسن الأصفهاني (ره) @Ayatollah_Esfahani

"موسوعة العلماء المغامير " السيد محمد حسين الحسيني البروجني هو من العلماء المغمورين الذين لا يعرف عنهم الاالقليل! ولد السيد محمدحسين بن السيدعلي بن السيد ابوالقاسم الحسيني البروجني في مدينة اصفهان، سنة ١٣٠١ للهجرة في أسرة علمية، والده واجداده جلهم من أفاضل علماء مدينتي بروجن واصفهان وكان اعلام هذه الأسرة يلقبون ب(البروجني) و(الحسيني الاصفهاني) والبختياري)... فقد والده المعظم في اوائل طفولته وصار يتيم الاب ولكن من بداية طفولته شرع في الدراسة الحوزوية على خطى سلفه الكرام وبعد ما اكمل المقدمات والسطوح في مسقط رأسه على يد أفاضل ألاساتذة، هاجر حدود سنة ١٣٢٥ للهجرة إلى مدينة العلم ومأوى العلماء النجف الاشرف واستقر فيها وحضر في الابحاث العالية فقها واصولا عند اساطين حوزة النجف الاشرف مثل : الملا محمد كاظم الاخوند الخراساني والسيد محمد كاظم الطباطبائي اليزدي قدس سرهما وبعدها هاجر إلى مدينة سامراء وحضر أبحاث مرجع زمانه الميرزا محمد تقي الشيرازي ره والتزم في حضوردرسه حتى بعد انتقاله إلى كربلاء المقدسة كان ملازما لاستاذه إلى رحيله! وبعد وفاة استاذه رجع إلى النجف الاشرف وحضر أبحاث الأساتذة العظام شيخ الشريعة الاصفهاني والميرزا محمد حسين النائيني قدس سرهما وبعد ما نال المراتب العالية الحوزوية وصار عالما فقيها مجتهدا ومدرسا بارعا، صاهر زعيم الطائفة السيد ابوالحسن الاصفهاني ره على كريمته الثانية واشتهر مجلس درسه عندالطلبة الافاضل وصار من اعاظم الأساتذة المتصدين للدرس والبحث ولذلك تخرج من مجلس درسه الكثير من العلماء الافاضل مثل : الشيخ ابوتراب آل آقا الكرمانشاهي والسيد محمد جعفر المروج الجزائري والشيخ محمد جواد المحولاتي الخراساني والسيد عبدالحسين الطيب قدس سرهم ولكن لم يسطع نجمه احترامالزعامة المرجع الأعلى في زمانه وابوزوجته السيد ابوالحسن الاصفهاني قدس سره الشريف.. مما جاد به يراعه الشريف من تاليفات : *حاشية على وسيلة النجاة *حاشية على الكفاية *حاشية على المكاسب *حاشية على الرسائل *رسالة في قاعدة لا ضرر ولا ضرار *لباس المصلي *الخلل في الصلاة *دورة كاملة في الأصول *كتاب الطلاق في احد اسفاره إلى مشهد الإمام الرضا عليه السلام سنة ١٣٦٨للهجرة، إصابته وعكة صحية لغرض العلاج انتقل الى العاصمة طهران، حتى وافته المنية في يوم ال ٢٥ من شهر محرم الحرام لسنة ١٣٦٨للهجرة وبعدما نقل جثمانه الشريف إلى النجف الاشرف وشيع فيها دفن في الصحن العلوي الشريف بجوار استاذه الاخوند الخراساني وابو زوجته السيد ابوالحسن الاصفهاني قدس سرهما أخلفه أولاده الثلاثة وهم من علماء الافاضل : السيد محمد والسيد محمد رضا والسيد نورالدين واصهاره : الفقيه الكبير الميرزا حسن البجنوردي وسيد محمد علي مدد الموسوي وسيد صادق الموسوي بدر والسيد محمد العابدي القائيني قدس سرهم الشريف عاش سعيدا ومات سعيدا [كاتب العلماء المغامير : سماحة الشيخ محمد الانبوهي]

حال و هوای مرقد مطهر امیر مؤمنان مولا علي (عليه‌السلام) و حجره آرامگاه خانوادگی و مزار مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (ره) در ایام محرم الحرام ۱۴۴۶ @Ayatollah_Esfahani

خاطره‌ای که می‌خوانید به نقل از یکی از شاگردان مرحوم آیت الله بروجردی است که در کتاب جرعه از دریا منتشر شده است. «آقای بروجردی خیلی به حدود شرعی و حفظ مصالح روحانیت مقید بود. از تبریز برای ایشان استفتایی درباره آسید ابوالحسن فرستاده شد که تقلید از ایشان در نظر ما اشکال دارد. چون سن آسید ابوالحسن اصفهانی بالا رفته و حافظه‌اش تحلیل رفته است. و از نظر علمی رو به افول هستند و اصحابش کارهایی انجام می‌دهند که مورد اشکال است. از آقای بروجردی درخواست کرده بودند که رساله‌اش را برای تبریز بفرستد تا آنجا از وی تقلید کنند. آقای بروجردی در جواب نامه نوشته بود که این حرف‌ها وسواس شیطانی است! و تا قطعی نباشد که مرجعی حافظه‌اش را از دست داده است، شرعا عدول کردن جایز نیست. در خصوص اشکال در بُعد عملی، ما باید کار افراد عادی را حمل به صحت کنیم، تا چه رسد به افرادی مثل ایشان که الان عَلَم اسلام به دست ایشان است و من رساله نمی‌فرستم. مطلب را تا اینجا آسید مصطفی خوانساری نقل می‌کرد ولی یکی از آقایان می‌گفت: همین سؤال و جواب را برای آسید ابوالحسن می‌برند. معلوم می‌شود که این استفتاء، امتحان و توطئه بوده که میانه آقای بروجردی و آسید ابوالحسن را به هم بزنند. و (مرحوم سید و) آقای بروجردی هم از ماجرا اطلاعی نداشتند و روی میزان شرع و عقل به استفتاء جواب داده بودند. ایشان خیلی مقید بود که حیثیت اسلام حفظ گردد و مرجعی مثل آسید ابوالحسـن تضعیف نشود.» 'باید توجه داشت که مرحوم سید تا اواخر عمر شریف هوش و حواسش به‌طور کامل باقی بود و با توجه به‌این‌که دشمنان ایشان از هرگونه تهمتی نسبت به‌ایشان فروگذار نمی‌کردند احتمال می‌رود منشأ اين ادعا نیز از جانب برخی دشمنان آن بزرگوار باشد.

نهم صفر ۱۴۴۶، چهارمین سالگرد مرحوم آیت الله سید محمد حسین میرسجادی، فرزند مرحوم آیت الله سید میر حسینی بادکوبه‌ای و نواده مرحوم آیت الله العظمی آقا سید ابو الحسن اصفهانی (رضوان الله علیهم)

برگی قدیمی از تمثال فرزند ارشد مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (ره)، شهید حجت الاسلام و المسلمین سید حسن موسوی اصفهانی (ره) @Ayatollah_esfahani

مرحوم شیخ باقر ایروانی از مداحان اهل بیت علیهم السلام بود برای اینجانب نقل کرد که بعد از شهادت مرحوم سید حسن فرزند آیت الله العظمی سید ابوالحسن الحسن اصفهانی عده ای از ادباء وشعراء را در مکانی در نجف اشرف جمع کردند تا برای سالگرد مرحوم شهید سید حسن تاریخی را بسرایند ایشان هم که در آن جمع حاضر بودند ودر سنین جوانی بسر میبردند این دو بیت شعر را تقدیم بزرگان آن جمع نمود و در میان تمام تاریخ نویسان وادباء وشعراء این دو بیت برگزیده شد: صورة بدر غاله خسف الزمن اصيب قلب الدين فيه والوطن لا تحسبوا قد مات حتف أنفه ارخته بل مات مذبوحا حسن ١٦ صفر سنة ١٣٤٩ سید مرتضی میرسجادی

حجت الاسلام والمسلمین شهید سید حسن موسوی اصفهانی (ره) که به‌تیغ عداوت، مابین نماز مغرب و عشا در سال ۱۳۴۹ ه ق در پشت سر پدرش مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی به‌شهادت رسید! @Ayatollah_esfahani

شرح مکاشفه‌ مرحوم آیت الله شیخ مرتضی طالقانی به‌نقل از مرحوم علامه سید احمد مستنبط (صاحب القطره) از زبان مرحوم آیت الله میرسجادی که در سحرگاه اربعین در حرم مطهر حضرت اباعبدالله (علیه السلام) اتفاق افتاده است. این مکاشفه را مرحوم آیت الله میرسجادی خود از زبان مرحوم آیت الله مستنبط شنیده و نقل می‌فرمایند. @Ayatollah_Esfahani

یادبود مجازی و قرائت فاتحه جهت شادی روح فقیه والا مقام مرحوم آیت الله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی https://iporse.ir/6177607#

. 🔻 برخی از منسوبین مرحوم آیت‌الله‌ سید ابوالحسن اصفهانی نقل می‌کردند که روزی، دو تاجر هندی خدمت ایشان آمدند و دو دُرّ و جواهر گران‌بها، خدمت ایشان آوردند. 🔸 پسر ایشان، در مجلس حاضر بود و خوشحال شد و با خود گفت که ما در زندگی، چیزی اندوخته نداریم و به پدر می‌گویم که این‌ها را برای ما بگذارد. 🔹 وقتی که این دو تاجر رفتند، دو طلبه‌ی فقیر و سیّد آمدند و گفتند که می‌خواهیم ازدواج کنیم. ایشان فرمودند که این یکی، مال شما و آن یکی هم مال شما و بروید مسائل ازدواجتان را حل کنید. 🔸 پسر ایشان، جلو آمد و گفت که شما، فرزند دیگری دارید که کمی بیمار است و برادری برای من گذاشته‌اید که تکفّل می‌خواهد و مادرم هم هست. 🔹 ایشان فرموده بود که پسرم! من وقتی از اصفهان به نجف آمدم، دو قِران برایم باقی مانده بود که بخشی را دادم و یک پوست برای زیر پایم گرفتم که فرشم باشد و بخشی را دادم و یک ابریق (آفتابه) و یک کاسه گرفتم. همین سه قلم را توانستم تهیه کنم و آن زمان، چراغ برای مطالعه نداشتم؛ ولی خدای متعال و آقا بقیّةالله علیه‌السلام، مرا تنها نگذاشتند. شما هم خدایی دارید. حجت الاسلام شیخ جعفر ناصری 🍃 @jawaher_kalam