دانشمندان اخلاق، در ميان اذكار برای ذكر شريف «لا إله إلاّ الله» مقام برجسته ای قائلند؛ زيرا حروف آن هيچ يك از لب ادا نمی شود (شفوی نيست) بنابراين، می تواند از هرگونه ريا و تظاهر دور باشد. پيامبر (صلی الله عليه و آله و سلم) در حديثی چند ويژگی برای ذكر «لا إله إلّا الله» بر می شمارد: يك اين كه كردار انسان بدون «لا إله إلاّ الله» پذيرفته نمی شود؛ اگر #وحدانيّت_خدا از عمل انسان گرفته شود آن عمل پوچ می شود. ديگر اين كه كلمه‌ تقواست. سوم اين كه سبب سنگينی اعمال انسان در روز قيامت است: عن الحسن بن علىّ بن أبى طالب (عليهماالسلام) عن النّبىّ (صلي الله عليه و آله و سلم) حديث طويل فى تفسير «سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلاّ الله و الله أكبر» وفيه قال النّبىّ (صلي الله عليه و آله و سلم): «و قوله لا إله إلاّ الله يعنى بوحدانيّته لا يقبل الله الأعمال إلاّ بها، و هى كلمة التقوي يثقّل الله بها الموازين يوم القيامة».[۱] [١]نورالثقلین ج۵ ص۶۵۹ معاد در قرآن ج۵ ص۲۰۶ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #دفتر‌مرجعیت‌شهرری 🆔@ayatollahjavadiamoli