🔻چرا «آری به جلیلی»؟ -۱ 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. جلیلی، اهل نظرورزی و فهم و تحلیل است و نامسئولانه و خام‌اندیشانه، امور مردم را به دیگران – به‌اصطلاح، کارشناسان – ارجاع نمی‌دهد و از خود، رفع‌تکلیف نمی‌کند. او با «طرح» و «برنامه» و «نقشه» و «راه‌حل» به میدان انتخاب‌شدن آمده است و ذهنش و دستش از راهکار و نسخۀ علاج، تهی نیست. او همچون پزشکیان، در «نقطۀ صفر» قرار ندارد و نمی‌خواهد تازه پس از انتخاب‌شدن، به سراغ کارشناسان برود و راه‌چاره را بیابد. او این راه‌ها را در طول دهۀ گذشته رفته و مسأله‌ها و گره‌ها و چالش‌ها را شناخته، و نظریه‌ها و نسخه‌ها و مسیرها را به محک تجربه نهاده است. او در دولت رئیسی، سایه‌نشین بود، اما بود؛ در همان‌جا، نسخه‌ها را به‌صورت تدریجی و تکه‌تکه، ارائه کرد و کارآمدی و کارآیی آنها را سنجید. پس او، از نظر «رسمی» در سایه بوده، وگرنه در «عمل»، میدان و تجربه و عینیّت را درک کرده است. اما پزشکیان، هیچ در دست ندارد؛ جز خطابه‌خوانی‌های کلّی و شعاری و کلاسی و انتزاعی. ذهن او، هنوز با مسأله‌ها و واقعیّت‌ها درگیر نشده و او در مرحلۀ «پیشادولت‌مردی» قرار دارد؛ یعنی در مرحلۀ جنینی است و چه‌بسا هیچ‌گاه متولّد نشود؛ چه رسد به این‌که وی را بالغ و رشدیافته بدانیم. جلیلی، سال‌ها خود را برای این معرکه، ساخته و آماده کرده و می‌داند که چه می‌خواهد و چه نمی‌خواهد. [دوّم]. جلیلی، خودش است و جمعی از اصحاب عقلانیّت و فکر و مطالعه و تدبیر و اجرا و اقدام. او سیاست‌زده نیست و در جناح‌ها و حزب‌ها، آشیانه نکرده است، بلکه مستقل از نیروهای سیاسی، خویش را برای مدیریّت کلان، ساخته است. به عبارت دیگر، «خودساخته» و «خودبنیاد» است و نان کفایت و کاردانی‌اش را می‌خورد. اما پزشکیان، «دنبالۀ اصلاحات» و «امتداد اعتدال» است و از این و از آن، وام می‌گیرد تا کاستی‌ها و ضعف‌های عیانِ خویش را بپوشاند. در ستاد و حامیان جلیلی، جوانانِ مؤمنِ انقلابی و دانشجویانِ آزاداندیش و نخبگانِ متعهد و پیرانِ باتجربه و عقلای عاقبت‌اندیش قرار دارند، اما در جریان پزشکیان، اصحاب قدرت و متنفّذانِ سرمایه‌سالار و سیاست‌بازانِ کهنه‌کار به چشم می‌خورند که بدنام و بدسابقه هستند. بخش زیادی از مردم، از مناسبات و معادلات قدرت، بی‌خبرند و نمی‌دانند که در پشت‌صحنۀ این نمایش، چه می‌گذرد، و اگر می‌دانستند، از قدرت‌گیری کسی چون پزشکیان می‌هراسیدند. آنان که باید حقایق پنهان را به جامعه می‌گفتند و علّت‌ها و ریشه‌ها را با جامعه در میان می‌گذاشتند، سکوت کردند. اما امروز، باید نشان داد که ائتلافِ پیرامون پزشکیان، «اتئلاف ثروت و قدرت» است. در مقابل، جلیلی که اندک تبلیغی دارد، هزینه‌اش را از مردم خواسته و به آنها نیز گزارش داده است. او نه کیسۀ پُر زر و سیم دارد و برای قدرت، کیسه دوخته؛ و نه در آینده، به کسی اجازه خواهد داد که در دولتش، دکان‌داری و کاسبی کند. [سوّم]. جلیلی، «خویشتنِ حقیقی»‌اش را عرضه کرده است؛ دروغ نمی‌گوید و تظاهر نمی‌کند و در پی عوام‌فریبی نیست. هرچه هست، همان است که می‌بینید. لایۀ پنهان و سخن نهان ندارد و نمی‌خواهد پس از ریاست‌جمهوری، چهرۀ واقعی‌اش را آشکار کند؛ چون هم‌اینک، همۀ واقعیّت و باطن و قصد خودش را در معرض انتخاب و ارادۀ مردم قرار داده است. سیاست‌مدار است، اما سیاسی‌کاری نمی‌کند و با خدعه و نیرنگ، مردم را اغفال نمی‌کند. یک‌رنگ و یک‌رو و بی‌پیرایه است و کاسه‌ای زیر نیم‌کاسۀ او نیست. اما پزشکیان، مسیر صداقت و راستی را در پیش نگرفته است؛ به رهبر انقلاب و سیاست‌های کلّیِ ایشان ارجاع می‌دهد، اما هم سخنانی می‌گوید که در تضاد آشکار با ایشان است و هم با کسانی می‌نشیند و مصاحبت می‌کند که اصحاب فتنه و استحاله و توطئه و ساختارشکنی هستند. نمی‌توان پذیرفت که نمی‌داند و دچار «تناقض ناآگاهانه» شده، بلکه باید گفت او در پی «بازی‌سازیِ سیاسی» است و در انتخابات، «دکانِ دونبش» گشوده است. اما پس از انتخابات، خودِ واقعی‌اش را آشکار می‌سازد و می‌کوشد با ارجاع‌دهی به رأی مردم، پرچم مخالفت و تقابل و اصطکاک بلند کند و موضع خودش را بر کرسی بنشاند. او با صراحت، موضع‌اش را دربارۀ فتنه و اغتشاش و کنشگران اصلی آنها نمی‌گوید و اغلب، میانه را می‌گیرد تا در این مرحله، گزند نبیند، اما آن هنگام که در قدرت، تثبیت شد، تعارف و مماشات را کنار می‌گذارد و به آن سو می‌غلتد. او «سیاست» نمی‌داند – همچنان که هیچ‌چیز جز طبابت نمی‌داند و ذهنش ابتدایی و ساده است – اما «سیاسی‌کاری» و «سیاست‌بازی» را می‌داند و می‌کوشد با وسط‌نشینی و مبهم‌گویی، از این مرحله عبور کند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

https://virasty.com/Mahdijamshidi/1719761117689871029 🗒 دولتمردی، جراحی است اما نه جراحی «قلب»، بلکه جراحی «اقتصاد» و «سیاست» و «فرهنگ». جراح قلب را از این اتاق عمل، بیرون برانید و ایران را به اصحاب ندانستن و ندانم‌کاری و نفهمیدن نسپارید. می‌شود و می‌توان، اما او چون نمی‌داند، نمی‌تواند. کسی‌که تدبیر ندارد، حاکمیت را در تعلیق و سرگردانی نگاه می‌دارد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

https://virasty.com/Mahdijamshidi/1719774509730168478 🗒 در تلویزیون و برای مردم از «نهج‌البلاغه» می‌خواند اما در اطرافش و در ستادش، با «قاسطین سیاست‌باز» و «ناکثین سرمایه‌دار» می‌نشیند. در روی‌صحنه، از «عدالت» و «حق» می‌گوید، اما در پشت‌صحنه، هم‌پیاله‌ی «قدرت‌پرستان» و «زرسالاران» است. به قصد عوام‌فریبی، نمایش می‌دهد و بازیگری می‌کند تا رأی به چنگ آورد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

https://virasty.com/Mahdijamshidi/1719812719588116677 🗒 پزشکیان، چاره‌ای جز ایجاد موج «جلیلی‌هراسی» ندارد؛ چون خودش تهی‌دست است، باید از رقیبش، «هیولای هولناک» بسازد. از روی هوس در انتخابات شرکت کرد و تأیید شد؛ اینک خود را در مقابل پرسش‌ها و مسأله‌هایی می‌بیند که برای هیچ‌یک، «پاسخ» و «راه‌حل» ندارد. پس ساده‌ترین و مؤثرترین کار، ترور شخصیت جلیلی است. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻دربارۀ مناظرۀ دو جانبه 🖊مهدی جمشیدی ۱. جلیلی، حمله را آغاز کرد. او گفت برخلاف نظر پزشکیان، ترجیح‌ها و مسأله‌های مردم، معیشت و گرانی و بیکاری است، نه حواشی دروغین و فرعی که در قالب تعبیر زننده‌ی «طالبان» که به رقیب، نسبت داده شد. برجسته‌سازی فرعیات، مشارکت‌سوز هستند. جلیلی توانست «زمین بازی» را از سیاست و‌ فرهنگ به اقتصاد تغییر بدهد. ۲. پزشکیان می‌خواهد «قومیّت» و «مذهب» را تحریک کند تا برای خود، رأی بسازد. او برخلاف اقتضای تعهد به امنیت ملی، در حال تلاش برای فعّال‌سازی گسل‌ها و شکاف‌ها است. این نیز مسأله‌سازی تصنّعی و به تعبیر جلیلی، معامله‌ی انتخاباتی است.‌ جلیلی تلاش می‌کند که به گفتگو، هندسه‌ی واقعی بدهد و حواشی را بزداید. ۳. پزشکیان در موقعیت یک «منتقد بی‌مَسند» نشسته و‌ طوری سخن می‌گوید که گویا در قدرت نیست. گفتارش، «سیاست‌زده» است و می‌کوشد با ملامت دولت، جانب مردم را بگیرد. نقدهایش، «کوچه‌بازاری» و‌ «عوام‌زده» است و ربطی به منزلت کسی‌که داوطلب ریاست‌جمهوری است، ندارد. نگاه او، دولت‌زده است. ۴. جلیلی توانسته برای هر «گزاره‌ی نظری‌»اش، «نمونه‌ی عینی» بیاورد؛ نشان می‌دهد که نه ذهن‌زده است و نه عین‌زده، بلکه دوسویه تحلیل می‌کند. در مقابل، پزشکیان در سطح مثال‌های عوام‌زده و خیابانی و پیش‌پاافتاده، متوقف مانده است و یا حداکثر، «شعار» می‌دهد و «سخنرانی» می‌کند، اما از برنامه نمی‌گوید. ۵. جلیلی می‌گوید «اعتراض خیابانی»، حاصل گسستگیِ مسئولان از مردم و نشنیدن صدای آنها و دوری از میدان و مردم است. اعتراض، وقتی به «خیابان» کشیده می‌شود که دفاتر کارگزاران به روی مردم بسته شد یا آنها در کنار مردم نباشند که صدای مردم را بشنوند. پس باید منطق حکمرانی به سطح زندگیِ روزمره‌ی مردم نزدیک شود. ۶. پزشکیان از «سروصدای معترضان» می‌فهمد که اعتراض وجود دارد، اما جلیلی، «سازوکار ارتباط مردمی» تعریف می‌کند تا در متن مواجهه‌ها و گفتگوهای منظم، حتی سروصدا نیز بلند نشود؛ چه رسد به اغتشاش خیابانی. منطق جلیلی، «مردمی‌سازی حکمرانی» است و می‌خواهد راهکار ساختاری بیابد. ۷. پزشکیان درباره‌ی فضای مجازی، به‌طور کامل، به پوپولیسم رو آورده و می‌کوشد «سخنان رأی‌ساز» بگوید نه «سخنان کارشناسی». ادبیات و منطق او، «توده‌ای» و «زرد» است. اما جلیلی، هم «سکوی خارجیِ مسئولیت‌پذیر» را مجاز می‌داند و هم می‌خواهد از «وضع مصرفی» خارج بشویم. ۸. مجری از پزشکیان درباره‌ی «احتمال وجودِ تضاد میان کارشناسان» می‌پرسد. پزشکیان می‌گوید ملاک، شواهد و نظر اکثریت است. اما مگر در فضای علمی، کارشناسی هست که به تجربه ارجاع ندهد؟! یا مگر در علم، اکثریتِ عددی، وجود یا حجیّت دارد؟! جلیلی نیز افزود که رئیس‌جمهور باید پیشاپیش، به نتیجه رسیده باشد. ۹. جالب است: پزشکیان می‌گوید ما در برجام و اف‌ای‌تی‌اف، «بدهکار» و «متهم» هستیم و جلیلی می‌گوید ما در هر دو، «طلبکار» و «مدعی» هستیم! یکی به ما می‌زند و دیگری به دشمن! پزشکیان در کجا ایستاده و مدافع و مخالف چه کسی است؟! ۱۰. پزشکیان می‌پرسد: «ما با دنیا چه کرده‌ایم که دنیا با ما این‌طور رفتار می‌کند؟» به این سئوال حقارت‌آمیز، دقت کنید؛ او ما را متهم می‌داند و تیغش را برای ما تیز کرده است! جلیلی می‌گوید ما معامله کردیم، اما همه‌چیز را دادیم اما چیزی نگرفتیم. پزشکیان، عصبی شده و سخنان جلیلی را مرتب قطع می‌کند. ۱۱. پزشکیان، همچنان در حال تکرار گفتارهای انتخاباتی خود در هفته‌ی گذشته است. او سخن افزوده‌ای ندارد و فقط تکرار می‌کند. ذهنیّت او در یک نقطه، متوقف شده و هرچه بیشتر زمان بگذرد، تکرارهای او بیشتر می‌شود. او حتی هنوز هم از کلیات و ابتدائیات فراتر نرفته و قدرت ندارد وارد جزئیات و نتایج بشود. ۱۲. جلیلی، بسیار متراکم و فشرده سخن گفت؛ از تمام لحظه‌ها برای روایت‌گری استفاده کرد؛ بیشترین تعداد کلمات را در دقیقه بیان کرد؛ برنامه‌هایش را یک‌به‌یک گفت؛ هم اثباتی گفت و هم سلبی؛ هم‌دفاع کرد و هم حمله؛ تعادل و ثبات عصبی داشت؛ تناقض‌های رقیب را استخراج کرد؛ و با شجاعت و قاطعیّت سخن گفت. ۱۳. پزشکیان در اثر عجز منطق و فقر استدلال، به پوپولیسم و لمپنیسم رو آورد؛ هوچی‌گری کرد تا سخن جلیلی شنیده نشود، اما جلیلی، چهره‌ی فعّال و قاطع و حاضرجوابِ خود را نشان داد و از عهده‌ی ابطال پزشکیان برآمد. چهره‌ی پزشکیان، در هم کشیده شد و تعادلش را از دست داد. در پایان هم انشاخوانی کرد و اتهام زد. ۱۴. جلیلی در نیم ساعتِ پایانی، چهره‌ی متفاوتی از خود نشان داد؛ او به یک سلاح نقطه‌زن تبدیل شد که در لحظه، شلیک می‌کند و به هدف می‌زند. او همان شد که بسیاری از هوادارانش خواسته بودند؛ یک مواجهه‌گرِ ضربتی و بی‌تعارف. پزشکیان کوشید با ورود مکرر، جلیلی را مغلوب کند، اما ناخواسته به او کمک کرد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🖇 شهریار زرشناس، دوباره سخن از جلیلی می‌گوید. او بر روی گشایش اقتصادی و معیشت و محرومان و فرودستان تأکید می‌کند و روایتش از جلیلی، از این حقیقت حکایت می‌کند که صف‌آرایی اشراف و بالانشینان در برابر او، به دلیل این است که گریبان آنها را خواهد گرفت و با تیغ عدالت، در برابرشان خواهد ایستاد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻درباره‌ی مناظره‌ی دوم: خروش ناگهانی جلیلی 🖊مهدی جمشیدی ۱. سعید جلیلی، از همان آغاز با حمله آغاز کرد؛ صریح و بی‌تعارف. پزشکیان، انتظار تقابل در لحظه‌ی نخست را نداشت. گیج شد و کوشید با قطع سخنان، ابهام ایجاد کند اما نتوانست. چقدر دلرباست این چهره‌‌ی تقابلی و مواجهه‌ای از جلیلی. ضربه‌‌ی اول را جلیلی نواخت. جلیلی، اجداد سیاسی پزشکیان را به رخش کشید و از هاشمی و خاتمی و روحانی سخن گفت. شارلاتانیسم پزشکیان در حال خنثی‌شدن است. او انتظار نداشت که جلیلی، این‌چنین در برابرش ظاهر شود. ۲. پزشکیان، ناچار است وارد گفتار پوپولیستی شود تا امکان تهاجم بیابد. لحن پزشکیان، اهانت‌آمیز است؛ او خطاب به جلیلی، تعبیر «این» را به کار می‌برد. لات‌مآب و قلدرصفت است و نان حرافی‌اش را می‌خورد. پزشکیان، اندکی منطق ندارد و ادب نیز. دهان‌دریده و لمپن است. روش او، جدلی و طرح اشکال برای پریشان‌کردن طرف مقابل است. او چنانچه رئیس‌جمهور شود، با صدای مخالف چه خواهد کرد؟! ۳. نظم ذهنی پزشکیان به هم ریخت و برای تنفس، شروع به متن‌خوانی کرد تا قدری آرامش یابد. نشان داد که تاب مقاومت در برابر تهاجم استدلالی را ندارد و دچار خلاء گفتار می‌شود. اکنون، جای متن‌خوانی نبود. عجله کرد، چون سخن مقابل نداشت. متن او، شعاری و خطابی و پوشالی بود و از جنس راهکار و برنامه نبود. بیچاره حسن روحانی که پزشکیان با صراحت، از اینکه دولت سوم روحانی خوانده شود، اعلام برائت کرد. ۴. پزشکیان به‌نهایت، مستأصل و سردرگم شده است. حملات مکرر و متعدد جلیلی، او را فلج و فشل کرده است. تاکنون چنین مواجهه‌ای از جلیلی دیده نشده؛ یکپارچه تهاجم و تقابل و چالش. چنین توقعی از جلیلی می‌رفت. پزشکیان به کدام‌یک از اشکالات جلیلی پاسخ بدهد؟! یک مواجهه‌ای تمام‌عیار شکل گرفته است. پزشکیان، طرح دوم را ندارد و نمی‌داند چه کند. اکنون سرگردان و معطل است و می‌خواهد زمان را بسوزاند تا بیشتر ضربه نخورد. او باید پیش‌بینی می‌کرد که جلیلی، چنین تنگنایی را برای او به وجود خواهد آورد. ۵. پزشکیان، هرجا که در می‌ماند، از کارشناسان سخن می‌گوید تا ضعف خود را در زمینه‌ی نشناختن مسأله، بپوشاند، اما جلیلی او را رها نمی‌کند؛ ضربه از پی ضربه. جلیلی، علیه اشرافیت سیاسی و حلقه‌ی بسته‌ی قدرت، شوریده و در کنار مردم نشسته است. جلیلی به تمام جزئیات، تسلط دارد؛ پوشه‌ای که روی میز گذاشته، مطالب متعدد تفکیک‌شده دارد. تسلط و‌ شجاعت، با هم جمع شده‌اند و این ترکیب، جلیلی را غالب کرده است. ۶. جلیلی، پیشتاز نقادی شده و امکان چالش‌گری را از پزشکیان گرفته. حامیان سیاسی و قدرتمند پزشکیان، برای او در این مناظره، هزینه‌‌ساز و چشم اسفندیار شده‌اند. جلیلی به منتقد تبدیل شده و پزشکیان به متهم. جلیلی، خودش را در برابر جریان پنهان قدرت قرار داده و یک دیگری بزرگ، تعریف کرده است. ۷. جلیلی، به نیروی تناقض‌یاب تبدیل شده و فقدان انسجام پزشکیان را آشکار می‌کند. دستاویزهای متعددی در اختیار جلیلی است و از همه‌ی برگه‌ها نیز استفاده می‌کند. پزشکیان در جغرافیای بحث، گم شده و نمی‌داند باید از کدام نقطه حمله کند. جلیلی نشان داد که استعداد تهاجمش، بسیار زیاد است و می‌تواند حریف خود را دچار سرگشتگی کند. بدون‌شک، برنده‌ی مناظره‌‌ی امشب، جلیلی است. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

https://virasty.com/Mahdijamshidi/1719978708410463756 🗒 در مناظره‌ی ‌دیشب، جلیلی نشان داد که اگر اراده کند، منطق پزشکیان را خاکستر خواهد کرد و به باد خواهد داد. او دیشب توانست پزشکیان را بر جایگاه متهم بنشاند و وادار به اعتراف کند. آنچنان مناظره‌ای بود که در ذهن و انتخاب مردم، پزشکیان برافتاد و جلیلی برآمد. فریاد عدالت‌خواهی، همواره جذاب و دلربا است. 🖇 تعلیقه: پزشکیان در همان دقایق اول مناظره، در اثر حمله‌ی شدید و صریح جلیلی، به هم ریخت و اطمینان‌خاطرش را از دست داد. او آنقدر دست‌پاچه شد که شکسته‌شدن نظم ذهنی‌اش، حتی در رفتارش هم نمایان گردید. جلیلی، سنگ‌تمام گذاشت و تعادل و ثبات و آرامش را از پزشکیان گرفت. پزشکیان در پایان مناظره، برخلاف مناظره‌ی اول، با عصبانیت و عجله از صحنه گریخت. جلیلی توانست با حمله‌های زیرکانه و متعدد، او را مرعوب و منفعل کند و طعم شکست قطعی را به وی بچشاند. اکنون جریان اصلاحات و اعتدال، در گیجی و گنگی به سر می‌برند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔴 هشدار _ حتما خودکار همراه خودتان داشته باشید. ❌متأسفانه احتمال خودکار های تقلبی که بعد ساعتی جوهر آن محو میشود هست❌

⚠️ میخوام داد بزنم؛ به شما چه؟!؟!؟! 🔥 ما با یه جریانی طرفیم که تحمل نقد و سوال از نماینده‌ی منتخب مردم رو نداره؛ ولی با وقاحت ادعا میکنه که داره حرف مردم رو میزنه! 🇮🇷 ان‌شاءالله ۱۵ تیر، ثابت می‌کنیم که کی نماینده‌ی واقعی مردمه. 🇮🇷 📌 @ponezs

شماهم شکایت از مسعود پزشکیان بابت توهین به قهرمان ملی ایران، سردار شهید قاسم سلیمانی را امضا کنید وارد لینک زیر شده و مشخصات خود را وارد نمایید👇 https://www.karzar.net/131511 لطفا برای دیگران بفرستید