آیه ۱۳ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ آنگاه براى تحریک مسلمانان و دور ساختن هر گونه سستى، ترس و تردید در این امر حیاتى از روح و فکر آنها، مى فرماید: چگونه شما با گروهى پیکار نمى کنید که پیمان هایشان را شکستند، و تصمیم گرفتند پیامبر را از سرزمین خود خارج کنند؟! (أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ). شروع به مبارزه و لغو پیمان از ناحیه شما نبوده که نگران و ناراحت باشید، بلکه مبارزه و پیمان شکنى بر ضد شما در آغاز از آنها شروع شده است (وَ هُمْ بَدَءُوکُمْ أَوَّلَ مَرَّة). 🌼🌼🌼 و اگر تردید بعضى از شما در پیکار با آنها به خاطر ترس است، این ترس کاملاً بى جا است، آیا شما از این افراد بى ایمان مى ترسید، در حالى که سزاوارتر است از خداوند و از مخالفت فرمانش بترسید، اگر به راستى شما ایمان دارید (أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۳، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

#شهادت قسمت ما می‌شد ای کاش... 💐 آغاز هفته #دفاع_مقدس گرامی باد💐 #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ» با آنها پیکار کنید، که خداوند آنان را به دست شما مجازات کرده و رسوا مى سازد و شما را بر آنها یارى مى دهد و سینه گروه مؤمنین را شفا مى بخشد. (و بر قلب آنها مرهم مى نهد) (سوره مبارکه توبه/ آیه ۱۴) @ayehsobh

آیه ۱۴ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ پس از آن، به مسلمانان وعده پیروزى قطعى مى دهد و مى فرماید: با آنها پیکار کنید که خداوند آنها را به دست شما مجازات مى کند (قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیْدیکُمْ). نه فقط مجازات مى کند که خوار و رسواشان مى سازد (وَ یُخْزِهِمْ). و شما را بر آنها پیروز مى گرداند (وَ یَنْصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ). و به این ترتیب، دل هاى گروهى از مؤمنان را که تحت فشار و شکنجه سخت این گروه سنگدل قرار گرفته بودند و در این راه قربانى هائى داده بودند، شفا مى دهد و بر جراحات قلب آنها از این راه مرهم مى نهد (وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْم مُؤْمِنینَ). 🌼🌼🌼 بعضى از مفسران گفته اند: منظور از قَوْم مُؤْمِنِیْن گروه مؤمنان طایفه بنى خُزاعَه هستند که جمعى از بت پرستان از طایفه بنى بَکر ناجوانمردانه بر آنها ریختند و غافلگیرشان ساختند. و بعضى گفته اند: اشاره به گروهى از مردم یمن است که اسلام را پذیرفتند، ولى چون به مکّه آمدند از طرف بت پرستان مورد آزار و شکنجه واقع شدند. ولى بعید نیست این عبارت، همه کسانى را که به نوعى تحت فشار و شکنجه بت پرستان قرار گرفته بودند و دل هایشان از آنها پر خون بود؛ شامل شود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۴، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

📸 پویش عکس هفته #دفاع_مقدس توسط سازمان فضای مجازی سراج در تلگرام و اینستاگرام!!! 🛑 جوانان و نوجوانان ما، در دوره هشت ساله دفاع مقدس، با تمام توان از خاک و نام وطن حفاظت کردند؛ اما امروز، عده ای برای بزرگداشت آن حماسه ها، به دامان دشمن پناهنده شده اند! ❗️مگر پیام رسان های ایرانی چه مشکلی دارند که ترجیح داده شده با خفت در اینستاگرام و تلگرام، صفحه بزنند؟! کاش لااقل به حرمت خون #شهدا در این هفته دفاع مقدس، از خواب بیدار می‌شدند... #وقت_آن_نیست_که_بیدار_شوند ✍ زهراسادات امیری #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ» و خشم دلهاى آنان را از میان مى برد و خدا توبه هرکس را بخواهد (و شایسته ببیند)، مى پذیرد. و خداوند دانا و حکیم است. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۱۵) @ayehsobh

آیه ۱۵ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ سپس مى افزاید: در پرتو پیروزى شما و شکست آنها خشم دل هاى مؤمنان را فرو مى نشاند (وَ یُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ). این جمله ممکن است تأکیدى براى جمله سابق (وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْم مُؤْمِنِیْنَ) بوده باشد. و نیز ممکن است با آن متفاوت باشد و جمله گذشته اشاره به این باشد که در پرتو پیروزى اسلام دل هائى که سال ها به خاطر اسلام و پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى تپید و ناراحت و بیمار بود، بهبودى یافت. 🌼🌼🌼 و جمله دوم، اشاره به این که دل هائى که به خاطر از دست دادن عزیزان و بستگان و تحمل انواع آزارها و شکنجه ها پر از ناراحتى بود آرامش خود را با کشته شدن دشمنان سنگدل باز مى یابد. و در پایان آیه مى فرماید: خداوند، توبه هر کسى را که بخواهد (و مصلحت بداند) مى پذیرد (وَ یَتُوبُ اللّهُ عَلى مَنْ یَشاءُ). و خداوند از نیات توبه کنندگان آگاه است و دستورهائى را که درباره آنها و همچنین پیمان شکنان داده است حکیمانه مى باشد (وَ اللّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ). ضمناً جمله هاى اخیر اشاره به آن است که ممکن است در آینده بعضى از آنها از در توبه در آیند باید توجه داشته باشند که خدا توبه آنها را مى پذیرد و شدت عمل در مقابل آنها جایز نیست. و نیز بشارتى است به این که چنین افرادى در آینده به سوى مسلمان ها خواهند آمد و توفیق الهى به خاطر آمادگى روحیشان شامل حال آنها خواهد شد. به طور کلى بعضى از مفسران، آیات اخیر را از اخبار غیبى قرآن و از نشانه هاى صدق دعوت پیامبر دانسته اند; زیرا آنچه قرآن در آن بیان کرده واقع شده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۵، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِن دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ» آیا چنین پنداشتید که (به حال خود) رها مى شوید در حالى که خداوند هنوز کسانى را که از شما جهاد کردند، و غیر از خدا و پیامبرش و مؤمنان را محرم اسرار خویش انتخاب ننمودند، (از دیگران) مشخّص نساخته است؟! (باید آزمایش شوید. تا مؤمنان واقعى شناخته شوند.) و خداوند به آنچه عمل مى کنید، آگاه است. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۱۶) @ayehsobh

آیه ۱۶ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ در این آیه، مسلمانان را از طریق دیگرى به جهاد تشویق کرده، متوجه مسئولیت سنگین خود در این قسمت مى کند که نباید تصور کنند تنها با ادعاى ایمان، همه چیز درست خواهد شد، بلکه صدق نیت، درستى گفتار و واقعیت ایمان، در مبارزه با دشمنان، آن هم یک مبارزه خالصانه و دور از هر گونه نفاق، روشن مى شود. نخست مى فرماید: آیا گمان کردید شما را به حال خودتان رها مى سازند و در میدان آزمایش قرار نخواهید گرفت؟ در حالى که هنوز مجاهدین شما، و هم چنین کسانى که جز خدا و پیامبر(صلى الله علیه وآله) و مؤمنان محرم اسرارى براى خود انتخاب نکرده اند، مشخص نشده اند؟ (أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا وَ لَمّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ لَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لاَ الْمُؤْمِنینَ وَلیجَةً). وَلیجَة از ماده وُلُوج به معنى دخول است و به کسى گفته مى شود که محرم اسرار و گرداننده کارهاى انسان مى باشد، و معنى آن تقریباً با بِطانَة یکسان است. در حقیقت جمله فوق دو مطلب را به مسلمانان گوشزد مى کند، و آن این که تنها با اظهار ایمان کارها سامان نمى یابد، و شخصیت اشخاص روشن نمى شود، بلکه با دو وسیله آزمایش، مردم آزمون مى شوند: نخست جهاد در راه خدا، براى محو آثار شرک و بت پرستى; و دوم ترک هر گونه رابطه و همکارى با منافقان و دشمنان، که اولى دشمنان خارجى را بیرون مى راند و دومى دشمنان داخلى را. 🌼🌼🌻 جمله: لَمّا یَعْلَمِ اللّهُ: «در حالى که خدا هنوز ندانسته» که نظیر آن در سایر آیات قرآن نیز دیده مى شود، و در واقع به معنى هنوز تحقق نیافته است مى باشد (به تعبیر دیگر نفى علم به معنى نفى معلوم است و این گونه تعبیر معمولاً در موارد تأکید به کار مى رود) و گرنه خداوند طبق دلایل عقلى و صریح آیات فراوانى از قرآن از همه چیز آگاه بوده و خواهد بود. این آیه در حقیقت شبیه دومین آیه سوره عنکبوت است، آنجا که مى فرماید: أَ حَسِبَ النّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتنُونَ: آیا مردم گمان مى کنند آنها را به حال خود رها مى سازند و آزمایش نمى شوند؟ و همان گونه که در تفسیر سوره آل عمران گفتیم آزمایش هاى الهى براى کشف امر مجهولى نیست، بلکه به معنى پرورش و به منظور شکوفا کردن استعدادها و آشکار ساختن اسرار درون افراد است. و در پایان آیه به عنوان اخطار و تأکید مى فرماید: خداوند از آنچه انجام مى دهید آگاه است (وَ اللّهُ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ). 🌼🌼🌼 مبادا کسانى چنین تصور کنند: خدا از ارتباط هاى مخفیانه آنها با منافقین و دشمنان بى خبر است بلکه به خوبى همه را مى داند و بر طبق آن با بندگان خود رفتار خواهد کرد. از طرز بیان آیه چنین بر مى آید که در میان مسلمانان آن روز افرادى تازه به محیط اسلام گام گذارده بودند، و آمادگى روحى براى جهاد نداشتند، این سخن درباره آنها است، و گرنه مجاهدان راستین وضع خود را بارها در میدان هاى جهاد تا آن روز روشن ساخته بودند. دانسته اند; زیرا آنچه قرآن در آن بیان کرده واقع شده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۶، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنفُسِهِم بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ» مشرکان حق ندارند مساجد خدا را آباد کنند در حالى که بر کفر خویش گواهند! آنها اعمالشان نابود (و بى ارزش) شده و در آتش (دوزخ)، جاودانه خواهند بود. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۱۷) @ayehsobh

آیه ۱۷ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ عمران مسجد در صلاحیت همه کس نیست از جمله موضوعاتى که بعد از لغو پیمان مشرکان و حکم جهاد با آنان ممکن بود براى بعضى مطرح گردد، این بود که چرا ما این گروه عظیم را از خود برانیم و اجازه ندهیم به مسجدالحرام براى مراسم حج قدم بگذارند؟ در حالى که شرکت آنان در این مراسم از هر نظر مایه آبادى است، هم آبادى بناء مسجدالحرام از طریق کمک هاى مهمى که آنها به این کار مى کردند، و هم آبادى معنوى از نظر افزایش جمعیت در اطراف خانه خدا! 🌼🌼🌼 آیه فوق به این گونه افکار واهى و بى اساس پاسخ مى گوید و تصریح مى کند: مشرکان حق ندارند مساجد خدا را آباد کنند، با این که صریحاً به کفر خود گواهى مى دهند (ما کانَ لِلْمُشْرِکینَ أَنْ یَعْمُرُوا مَساجِدَ اللّهِ شاهِدینَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْکُفْرِ). گواهى آنها بر کفر خودشان هم از لابلاى سخنانشان آشکار است، و هم از لابلاى اعمالشان و حتى طرز عبادت و مراسم حجشان نیز گواه این موضوع است. سپس به دلیل و فلسفه این حکم اشاره کرده، مى فرماید: اینها به خاطر نداشتن ایمان، اعمالشان نابود مى شود و بر باد مى رود، و در پیشگاه خدا کمترین وزن و قیمتى ندارد (أُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ). و به همین دلیل، آنها جاودانه در آتش دوزخ باقى مى مانند (وَ فِی النّارِ هُمْ خالِدُونَ). 🌼🌼🌼 با این حال، نه کوشش هایشان براى عمران و آبادى مسجدالحرام یا مانند آن ارزشى دارد، و نه انبوه اجتماعشان در اطراف خانه کعبه. خداوند پاک و منزه است، و خانه او نیز باید پاک و پاکیزه باشد و دست هاى آلودگان از خانه خدا و مساجد باید به کلى قطع گردد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۷، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ» مساجد خدا راتنها کسى آباد مى کند که به خدا و روز بازپسین، ایمان آورده و نماز را برپا دارد و زکات را بپردازد و جز از خدا، نترسد. امید مى رود آنها از هدایت یافتگان باشند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۱۸) @ayehsobh

آیه ۱۸ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ در آیه بعد، براى تکمیل این سخن شرایط آباد کنندگان مساجد و کانونهاى پرستش و عبادت را ذکر مى کند، و براى آنها پنج شرط مهم بیان مى دارد، مى فرماید: تنها کسانى مساجد خدا را آباد مى سازند که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند (إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ). این اشاره به شرط اول و دوم است، که جنبه اعتقادى و زیر بنائى دارد و تا آن نباشد هیچ عمل پاک، شایسته و خالصى از انسان سر نمى زند، بلکه اگر ظاهراً هم شایسته باشد، در باطن آلوده به انواع غرض هاى ناپاک خواهد بود. بعد به شرط هاى سوم و چهارم اشاره کرده، مى فرماید: و نماز را بر پا دارد و زکات را بدهد (وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّکاةَ). یعنى، ایمانش به خدا و روز رستاخیز تنها در مرحله ادعا نباشد، بلکه با اعمال پاکش آن را تأیید کند، هم پیوندش با خدا محکم باشد و نماز را به درستى انجام دهد، و هم پیوندش با خلق خدا، و زکات را بپردازد. سرانجام به آخرین شرط اشاره کرده، مى گوید: و جز از خدا نترسد (وَ لَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ). قلبش مملوّ از عشق به خدا باشد و تنها احساس مسئولیت در برابر فرمان او کند، بندگان ضعیف را کوچک تر از آن شمرد که بتوانند در سرنوشت او و جامعه او و آینده او و پیروزى و پیشرفت او و بالاخره در آبادى کانون عبادت او، تأثیرى داشته باشند. 🌼🌼🌼 و در پایان اضافه مى کند: این گروه که داراى چنین صفاتى هستند ممکن است هدایت شوند (فَعَسى أُولئِکَ أَنْ یَکُونُوا مِنَ الْمُهْتَدینَ) و به هدف خود برسند و در عمران و آبادى مساجد خدا بکوشند و از نتایج بزرگ آن بهره مند شوند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۸، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» آیا آب دادن به حاجیان، و آباد ساختن مسجدالحرام را، همانند (عمل) کسى قرار دادید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟!(این دو،) نزد خدا یکسان نیستند. و خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمى کند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۱۹) @ayehsobh

آیه ۱۹ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ شأن نزول: در شأن نزول این آیات، روایات مختلفى در کتب اهل سنت و شیعه نقل شده است، که از میان آنها آنچه صحیح تر به نظر مى رسد، ذیلاً مى آوریم. دانشمند معروف اهل سنت حاکم ابوالقاسم حسکانى از بُرَیدَة نقل مى کند: شَیْبَه و عباس هر کدام بر دیگرى افتخار مى کردند و در این باره مشغول به سخن بودند که على(علیه السلام) از کنار آنها گذشت، پرسید: به چه چیز افتخار مى کنید؟ عباس گفت: امتیازى به من داده شده که احدى ندارد، و آن مسأله آب دادن به حجاج خانه خدا است. شیبه گفت: من تعمیر کننده مسجدالحرام (و کلید دار خانه کعبه) هستم. على(علیه السلام) گفت: با این که از شما حیا مى کنم باید بگویم با این سن کم افتخارى دارم که شما ندارید، آنها پرسیدند: کدام افتخار؟! فرمود: من با شمشیر جهاد کردم تا شما ایمان به خدا و پیامبر(صلى الله علیه وآله) آوردید. عباس خشمناک برخاست و دامن کشان به سراغ پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمد (و به عنوان شکایت) گفت: آیا نمى بینى على(علیه السلام) چگونه با من سخن مى گوید؟ پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: على(علیه السلام) را صدا کنید، هنگامى که به خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمد، فرمود: چرا این گونه با عمویت (عباس) سخن گفتى؟ على(علیه السلام) عرض کرد: اى رسول خدا! اگر من او را ناراحت ساختم با بیان حقیقتى بوده است، در برابر گفتار حق هر کس مى خواهد ناراحت شود و هر کس مى خواهد خشنود! جبرئیل نازل شده، گفت: اى محمّد! پروردگارت به تو سلام مى فرستد، و مى گوید: این آیات را بر آنها بخوان (أَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ...). آیا سیراب کردن حجاج و عمران مسجدالحرام را هم چون ایمان به خدا و روز رستاخیز و جهاد در راه او قرار دادید؟ هرگز مساوى نیستند. همین روایت، به همین مضمون، یا با تفاوت کمى، در کتابهاى فراوانى از اهل سنت نقل شده، مانند تفسیر طبرى و ثعلبى، اسباب النزول واحدى، تفسیر خازن بغدادى، معالم التنزیل علامه بَغوى، مناقب ابن مغازلى، جامع الاصول ابن اثیر، تفسیر فخر رازى و کتاب هاى دیگر. به هر حال، حدیث فوق از احادیث معروف و مشهورى است که حتى افراد متعصب به آن اعتراف کرده اند. 🌼🌼🌼 تفسیر: مقیاس افتخار و فضیلت با این که آیات، شأن نزول خاص دارد، در عین حال مکمل بحث آیات گذشته است و نظیر آن در قرآن فراوان مى باشد. در نخستین آیه مى گوید: آیا سیراب کردن حاجیان خانه خدا و عمران مسجدالحرام را همانند کار کسى قرار دادید که ایمان به خدا و روز قیامت دارد و در راه خدا جهاد کرده است؟ این دو هیچ گاه در نزد خدا یکسان نیستند و خداوند جمعیت ستمکار را هدایت نمى کند (أَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ وَ جاهَدَ فی سَبیلِ اللّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللّهِ وَ اللّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمینَ). سِقایَة هم مصدر است به معنى آب دادن و هم به معنى وسیله و پیمانه اى است که با آن آب مى دهند (همان گونه که در آیه ۷٠ سوره یوسف آمده است) و هم به معنى ظرف بزرگ یا حوضى است که آب در آن مى ریزند، در مسجدالحرام در میان چشمه زمزم و خانه کعبه محلى وجود دارد که به نام سقایة العباس معروف است، گویا در آنجا ظرف بزرگى مى گذاردند که حاجیان از آن آب بر مى داشتند. از تواریخ چنین بر مى آید که قبل از اسلام منصب سقایة الحاج در ردیف منصب کلیددارى خانه کعبه، و از مهم ترین مناصب محسوب مى شده. ضرورت و نیاز شدید حجاج در ایام حج به آب آن هم در آن سرزمین خشک، سوزان و کم آب که غالب ایام سال هوا گرم است به این موضوع (سقایت حاج) اهمیت خاصى مى داد، و کسى که سرپرست این مقام بود، طبعاً از موقعیت ویژه اى برخوردار مى شد; چرا که خدمت او به حجاج یک خدمت حیاتى به شمار مى رفت. هم چنین کلیددارى و عمران و آبادى مسجدالحرام که مقدس ترین و بزرگ ترین کانون مذهبى، حتى در زمان جاهلیت محسوب مى شد، احترام فوق العاده اى براى شخص یا اشخاصى که متصدى آن بودند، بر مى انگیخت. با همه اینها، قرآن مجید مى گوید: ایمان به خدا و جهاد در راه او از تمام این کارها برتر و بالاتر است! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۹، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ» کسانى که ایمان آوردند و هجرت کردند و با مال و جانشان در راه خدا جهاد نمودند؛ مقامشان نزد خدا برتر است و آنها رستگارانند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۲۰) @ayehsobh

آیه ۲۰ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ در آیه بعد، به عنوان تأکید و توضیح مى فرماید: کسانى که ایمان آوردند، و هجرت کردند و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، اینها در پیشگاه خداوند مقامى برتر و بزرگ تر دارند (الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّهِ). و اینها به افتخار بزرگى نائل شده اند (وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۰، سوره مبارکه توبه) @ayehsobh