❇ تفســــــیر * ۲ و ۳ ـ آن گاه به دو نعمت مهم معنوى که سلامت و امنیت است اشاره مى کند. سلامت، از هر گونه رنج و ناراحتى و امنیت از هر گونه خطر. مى گوید: فرشتگان الهى به آنها خوش‌آمد مى گویند و مى گویند که داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت کامل (ادْخُلُوها بِسَلام آمِنِینَ). 🌼🌼🌼 این نکته نیز، شایان توجه است که سلامت و امنیت که سرآغاز نعمت‌هاى بهشتى قرار داده شده؛ پایه هر نعمت دیگرى است که بدون این دو، هیچ نعمتى قابل بهره‌گیرى نیست، حتى در این دنیا نیز، سر آغاز همه نعمتها نعمت سلامت و امنیت مى باشد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۶ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ نَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ» و ما هر گونه حسد و کینه را از سینه آنها بر مى‌کَنیم. در حالى که همه برادرند و بر تختها رو به روى یکدیگر قرار دارند. (سوره مبارکه حجر/ آیه ۴۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ۴ ـ در آیه بعد، سه نعمت مهم معنوى دیگر با صراحت چنین بیان شده است: ما، هرگونه حسد و کینه و عداوت و خیانت را از سینه‌هاى آنها مى شوئیم بر مى کنیم (وَ نَزَعْنا ما فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلّ). ۵ ـ در حالى که همه برادرند و نزدیکترین پیوندهاى محبت در میان آنها حکمفرما است (إِخْواناً). ۶ ـ در حالى که بر سریرها روبروى یکدیگر قرار گرفته‌اند (عَلى سُرُر مُتَقابِلِینَ). 🌼🌼🌼 آنها در جلسات اجتماعیشان گرفتار تشریفات آزار دهنده این دنیا نیستند و مجلسشان بالا و پائین ندارد و از اصول زندگى طبقاتى رنج آور این دنیا، در آنجا خبرى نیست. همه برادرند، همه روبروى یکدیگر و در یک صف، نه یکى بالاى مجلس و دیگرى در کف آن. البته، این منافات با تفاوت مقام آنها از نظر درجات معنوى ندارد، این مربوط به جلسات اجتماعى آنهاست و گر نه هر کدام بر حسب درجه تقوا و ایمان مقام مخصوص به خود را دارد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۷ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَ مَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ» هیچ خستگى و رنجى در آن جا به آنها نمى‌رسد و هیچ‌گاه از آن اخراج نمى‌شوند! (سوره مبارکه حجر/ آیه ۴۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ۷ ـ سپس به هفتمین نعمت مادى و معنوى اشاره کرده، مى‌گوید: هرگز خستگى و تعب به آنها نمى رسد (لایَمَسُّهُمْ فِیها نَصَبٌ). و همانند زندگى این دنیا که رسیدن به یک روز آسایش، خستگی‌هاى فراوانى قبل و بعد از آن دارد که فکر آن، آرامش انسان را بر هم مى زند، نیست. ۸ ـ همچنین فکر فنا و نابودى و پایان گرفتن نعمت، آنان را آزار نمى دهد، چرا که آنها هرگز از این باغ‌هاى پر نعمت و سرور اخراج نمى شوند (وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۸ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه حجر آیه: ۴۳_۴۸ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (اى پیامبر!) بندگانم را آگاه کن که من آمرزنده‌ی مهربانم. (سوره مبارکه حجر/ آیه ۴۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * اکنون که نعمتهاى فراوان و دل‌انگیز بهشتى به طرز مؤثرى بیان گردید و دربست در اختیار پرهیزکاران و متقین قرار داده شد ممکن است افراد گنهکار و آلوده در هاله‌اى از غم و اندوه فرو روند که اى کاش! ما هم مى‌توانستیم به گوشه اى از این همه موهبت دست یابیم، در اینجا خداوند رحمان و رحیم درهاى بهشت را به روى آنها نیز مى گشاید، اما به صورت مشروط. 🌼🌼🌼 با لحنى مملو از محبت و عالی‌ترین نوازش، روى سخن را به پیامبرش کرده مى گوید: پیامبرم! بندگانم را آگاه کن که من غفور و رحیمم، گناه بخش و پر محبتم (نَبِّئْ عِبادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ). تعبیر به عِبادِى (بندگان من) تعبیرى است لطیف که هر انسانى را بر سر شوق مى آورد و به دنبال آن توصیف خدا به آمرزنده مهربان این اشتیاق را به اوج مى رساند... (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۹ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ» و (این که) عذاب من، همان عذاب دردناک است! (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * اما از آنجا که قرآن، همیشه جلو سوء استفاده از مظاهر رحمت الهى را با جمله هاى تکان دهنده اى که حاکى از خشم و غضب اوست، مى گیرد تا تعادل میان خوف و رجاء ـ که رمز تکامل و تربیت است ـ برقرار گردد، بلا فاصله اضافه مى کند: به بندگانم نیز بگو: که عذاب و کیفر من همان عذاب دردناک است (وَ أَنَّ عَذابِی هُوَ الْعَذابُ الأَلِیمُ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۰ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * اما از آنجا که قرآن، همیشه جلو سوء استفاده از مظاهر رحمت الهى را با جمله هاى تکان دهنده اى که حاکى از خشم و غضب اوست، مى گیرد تا تعادل میان خوف و رجاء ـ که رمز تکامل و تربیت است ـ برقرار گردد، بلا فاصله اضافه مى کند: به بندگانم نیز بگو: که عذاب و کیفر من همان عذاب دردناک است (وَ أَنَّ عَذابِی هُوَ الْعَذابُ الأَلِیمُ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۰ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه حجر آیه: ۴۹_۵۰ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ نَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ» و به آنها از مهمان‌هاى ابراهیم خبر ده. «إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ» هنگامى که بر او وارد شدند و سلام کردند. (ابراهیم) گفت: «ما از شما بیمناکیم!» (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۱_۵۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * نخست از داستان مهمان‌هاى ابراهیم (علیه السلام) شروع مى کند چرا که در دو آیه قبل، به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) دستور داده شد که هم مقام رحمت خدا را براى بندگان بازگو کند و هم عذاب الیم او را و در داستان مهمانهاى ابراهیم(علیه السلام)، دو نمونه زنده از دو صفت فوق دیده مى شود و به این ترتیب، پیوند میان این آیات و آیات گذشته مشخص مى گردد. نخست مى گوید: به بندگانم از مهمان‌هاى ابراهیم خبر ده (وَ نَبِّئْهُمْ عَنْ ضَیْفِ إِبْراهِیمَ). گرچه ضَیْف در اینجا به صورت مفرد است، ولى، همان گونه که بعضى از مفسران بزرگ گفته اند ضَیْف هم معنى مفرد دارد و هم معنى جمع (مهمان و مهمانان). این مهمانهاى ناخوانده، همان فرشتگانى بودند که به هنگام وارد شدن بر ابراهیم، به صورت ناشناس، نخست بر او سلام گفتند (إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقالُوا سَلاماً). ابراهیم(علیه السلام) آن گونه که وظیفه یک میزبان بزرگوار و مهربان است براى پذیرائى آنها آماده شد و غذاى مناسبى فوراً فراهم ساخت، اما هنگامى که سفره غذا گسترده شد، میهمان‌هاى ناشناس، دست به غذا دراز نکردند، او از این امر وحشت کرد و وحشت خود را کتمان ننمود، با صراحت به آنان گفت: ما از شما ترسانیم (قالَ إِنّا مِنْکُمْ وَجِلُونَ). 🌼🌼🌼 این ترس، به خاطر سنتى بود که در آن زمان و زمانهاى بعد و حتى در عصر ما در میان بعضى از اقوام معمول است که هر گاه کسى نان و نمک کسى را بخورد، به او گزندى نخواهد رساند و خود را مدیون او مى‌داند و به همین دلیل، دست نبردن به سوى غذا، دلیل بر قصد سوء و کینه و عداوت است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۱_۵۲ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ» گفتند: «نترس، ما تو را به پسرى دانابشارت مى‌دهیم!» (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ولى، چیزى نگذشت که فرشتگان، ابراهیم(علیه السلام) را از نگرانى بیرون آوردند و به او گفتند: ترسان مباش، ما تو را به فرزند دانائى بشارت مى دهیم (قالُوا لاتَوْجَلْ إِنّا نُبَشِّرُکَ بِغُلام عَلِیم). در این که منظور از غُلام عَلِیْم (پسر دانا) کیست؟ با توجه به آیات دیگر قرآن شک نیست که منظور، اسحاق (علیه السلام) است; چرا که هنگامى که فرشتگان این بشارت را به ابراهیم(علیه السلام) دادند، همسر ابراهیم ساره که ظاهراً زن عقیمى بود حاضر بود و این بشارت به او نیز داده شد. این را نیز مى دانیم ساره مادر اسحاق است و ابراهیم (علیه السلام) قبلاً از هاجر (همان کنیزى که به همسرى انتخاب کرده بود) صاحب پسرى به نام اسماعیل شده بود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۳ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ» گفت: «آیا به من (چنین) بشارت مى‌دهید با این که پیر شده ام؟! با این حال به چه چیز بشارت مى‌دهید؟!» (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۴) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ابراهیم (علیه السلام) به خوبى مى دانست از نظر موازین طبیعى، تولد چنین فرزندى از او بسیار بعید است، هر چند در برابر قدرت خدا هیچ چیزى محال نیست، ولى، توجه به موازین عادى و طبیعى تعجب او را برانگیخت. لذا گفت: آیا چنین بشارتى به من مى دهید در حالى که من به سن پیرى رسیده ام؟! (قالَ أَ بَشَّرْتُمُونِی عَلى أَنْ مَسَّنِیَ الْکِبَرُ). راستى به چه چیز مرا بشارت مى دهید؟ (فَبِمَ تُبَشِّرُونَ). آیا به امر و فرمان خدا است این بشارت شما یا از ناحیه خودتان؟ صریحاً بگوئید تا اطمینان بیشتر پیدا کنم! 🌼🌼🌼 تعبیر به مَسَنِّى الْکِبَرُ (پیرى مرا لمس کرده است) اشاره به این است که آثار پیرى از موى سپیدم و از چین‌هاى صورتم، نمایان است و آثار آن را در تمام وجود خود، به خوبى لمس مى کنم. ممکن است گفته شود ابراهیم(علیه السلام) از این نظر آدم خوش سابقه اى بود; چرا که در همین سن پیرى فرزندش اسماعیل متولد شده بود و با توجه به آن، نباید دیگر در مورد مولود جدید، یعنى اسحاق تعجب کند، ولى باید دانست که: اولاً ـ در میان تولد اسماعیل و اسحاق به گفته بعضى از مفسران، بیش از ده سال فاصله بود و با گذشتن ده سال آن هم در سن بالا، احتمال تولد فرزند بسیار کاهش مى یابد. ثانیاً ـ وقوع یک مورد بر خلاف موازین عادى ـ که ممکن است جنبه استثنائى داشته باشد ـ مانع از تعجب در برابر موارد مشابه آن نخواهد بود، زیرا به هر حال تولد فرزند در چنین سن و سالى امر عجیبى است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۴ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ» گفتند: «تو را به حق بشارت دادیم. بنابراین جزء نا امیدان مباش.» (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ولى به هر حال، فرشتگان، مجال تردید یا تعجب بیشترى به ابراهیم(علیه‌السلام)ندادند. با صراحت و قاطعیت به او گفتند: ما تو را به حق بشارت دادیم (قالُوا بَشَّرْناکَ بِالْحَقِّ). بشارتى که از ناحیه خدا و به فرمان او بود و به همین دلیل، حق است و مسلّم. 🌼🌼🌼 و به دنبال آن، براى تأکید ـ به گمان این که مبادا یأس و ناامیدى بر ابراهیم(علیه السلام) غلبه کرده باشد ـ گفتند: اکنون که چنین است از مأیوسان و نا امیدان مباش (فَلا تَکُنْ مِنَ الْقانِطِینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۵ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ وَ مَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ» گفت: «چه کسى جز گمراهان، از رحمت پروردگارش مأیوس مى شود؟!» (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ولى ابراهیم(علیه السلام) به زودى این فکر را از آنها دور ساخت که یأس و نومیدى از رحمت خدا بر او چیره نشده، بلکه تنها تعجبش روى حساب موازین طبیعى است. لذا با صراحت گفت: چه کسى از رحمت پروردگارش، مأیوس می شود جز گمراهان؟! (قالَ وَ مَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضّالُّونَ). همان گمراهانى که خدا را به درستى نشناخته اند و پى به قدرت بى پایانش نبرده اند؛ خدائى که از ذره اى خاک، انسانى چنین شگرف مى آفریند و از نطفه ناچیزى، فرزندى برومند به وجود مى آورد. درخت خشکیده خرما، به فرمانش به بار مى نشیند و آتش سوزانى را به گلستانى تبدیل مى کند. چه کسى مى تواند در قدرت چنین پروردگارى شک کند یا از رحمت او مأیوس گردد؟! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۶ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه حجر آیه: ۵۱_۵۶ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ» (سپس) گفت: «مأموریت شما چیست اى فرستادگان (خدا)؟» (سوره مبارکه حجر/ آیه ۵۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * سرانجام ابراهیم(علیه السلام) پس از شنیدن این بشارت، در این اندیشه فرو رفت که این فرشتگان با آن شرائط خاص، تنها براى بشارت فرزند نزد او نیامده اند، حتماً مأموریت مهمترى دارند و این بشارت تنها گوشه اى از آن را تشکیل مى دهد. لذا در مقام سؤال برآمد و از آنها پرسید: شما اى رسولان خداوند، بگوئید ببینم براى چه مأموریت مهمى فرستاده شده اید؟ (قالَ فَما خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۷ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh