آیه ۸۶ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ در این آیه نیز نام چهار نفر دیگر از پیامبران و رهبران الهى آمده، مى فرماید: و اسماعیل و الیسع و یونس و لوط و هر کدام را بر مردم عصر خود برترى بخشیدیم (وَ إِسْماعیلَ وَ الْیَسَعَ وَ یُونُسَ وَ لُوطاً وَ کُلاًّ فَضَّلْنا عَلَى الْعالَمینَ). 🌼🌼🌼 در این که الیسع چگونه نامى است و اشاره به کدام یک از پیامبران است در میان مفسران و ادباى عرب گفتگو است: بعضى آن را یک نام عبرى مى دانند که در اصل یوشع بوده، سپس الف و لام به آن داخل شده و شین تبدیل به سین گردیده است. و بعضى معتقدند یک اسم عربى است که از یسع (فعل مضارع از ماده وسعت) گرفته شده است. این احتمال را نیز داده اند که به همین صورت نام یکى از انبیاى پیشین بوده است و در هر حال از پیامبرانى است که از نسل ابراهیم(علیه السلام) مى باشند. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۶ سوره انعام » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ» و از پدران و فرزندان و برادران آنها (افرادى را برترى بخشیدیم) و آنان را برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (انعام/۸۷) @ayehsobh

آیه ۸۷ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ در آخرین آیه این بخش، یک اشاره کلّى به پدران، فرزندان و برادران صالح پیامبران نامبرده که به طور تفصیل اسم آنها در اینجا نیامده است کرده، مى فرماید: از میان پدران آنها و فرزندانشان و برادرانشان، افرادى را فضیلت دادیم و برگزیدیم و به راه راست هدایت کردیم (وَ مِنْ آبائِهِمْ وَ ذُرِّیّاتِهِمْ وَ إِخْوانِهِمْ وَ اجْتَبَیْناهُمْ وَ هَدَیْناهُمْ إِلى صِراط مُسْتَقیم). «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۷ سوره انعام » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «ذَٰلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ» این، هدایت خداست که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایى مى کند و اگر مشرک شوند، آنچه (از اعمال نیک) انجام داده اند، نابود مى گردد (و نتیجه اى عاید آنها نمى شود). (انعام/۸۸) @ayehsobh

آیه ۸۸ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ سه امتیاز مهم به دنبال ذکر نام گروه هاى مختلفى از پیامبران الهى در آیات گذشته، در اینجا اشاره به خطوط کلّى و اصلى زندگانى آنها شده، نخست مى فرماید: این هدایت خدا است که به وسیله آن هر کس از بندگانش را بخواهد هدایت و رهبرى مى کند (ذلِکَ هُدَى اللّهِ یَهْدی بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ). یعنى گر چه آنها مردان صالحى بودند و با نیروى عقل و اندیشه و با تمام وجود خود در طریق هدایت گام بر مى داشتند، ولى باز اگر توفیق الهى شامل حال آنها نمى شد، و دست پر مهر او، زیر بازوى آنها را نمى گرفت، امکان لغزش درباره همه آنها و هر کس، وجود داشته و دارد. 🌼🌼🌼 آنگاه براى این که کسى تصور نکند آنها به اجبار در این راه گام گذاشتند و همچنین کسى تصور نکند خداوند نظر خاص، استثنائى و بى دلیل در مورد آنها داشته است، مى فرماید: اگر فرضاً این پیامبران با آن همه مقام و موقعیتى که داشتند مشرک مى شدند، تمام اعمالشان بر باد مى رفت (وَ لَوْ أَشْرَکُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ ما کانُوا یَعْمَلُونَ). یعنى آنها نیز مشمول همان قوانین الهى هستند که درباره دیگران اجرا مى گردد، و تبعیضى در کار نیست. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۸ سوره انعام » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أُولَٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ» آنها کسانى هستند که کتاب آسمانى و حکم و نبوّت به آنان دادیم و اگر این گروه (مشرکان) نسبت به آن کفر ورزند، (آیین حق زمین نمی ماند. زیرا) کسان دیگرى را نگاهبان آن مى سازیم که نسبت به آن، کافر نیستند. (انعام/۸۹) @ayehsobh

آیه ۸۹ سوره انعام استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ در آیه بعد به سه امتیاز مهم که پایه همه امتیازات انبیاء بوده اشاره کرده، مى فرماید: اینها کسانى بودند که کتاب آسمانى به آنان داده ایم و هم مقام حکم و هم نبوت (أُولئِکَ الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ وَ الْحُکْمَ وَ النُّبُوَّةَ). البته منظور این نیست که همه آنها داراى کتاب آسمانى بودند، بلکه چون سخن از مجموع آنها در میان است، کتاب به مجموع نسبت داده شده، درست مثل این است که مى گوئیم: در فلان کتاب دانشمندان و کتب آنها معرفى شده اند، یعنى کتب آنهائى که کتابى تألیف کرده اند. ضمناً در این که منظور از حکم، چیست؟ سه احتمال وجود دارد: ۱ ـ حکم، به معنى عقل، فهم و درک، یعنى علاوه بر این که کتاب آسمانى در اختیار آنها گذاشتیم قدرت درک و فهم آن را به آنها بخشیدیم; زیرا وجود کتاب بدون وجود درک و فهم قوى و کامل، اثرى نخواهد داشت. ۲ ـ مقام داورى، یعنى آنها در پرتو قوانین آسمانى که از کتاب الهى استفاده مى کردند، مى توانستند در میان مردم قضاوت کنند و شرائط یک قاضى و دادرس عادل، همگى در آنها به طور کامل جمع بود. ۳ ـ حکومت و زمامدارى; زیرا آنها علاوه بر مقام نبوت و رسالت، داراى مقام حکومت نیز بودند. 🌼🌼🌼 شاهد بر معانى فوق علاوه بر این که معنى لغوى حکم با تمام این معانى تطبیق مى کند، این است که در آیات مختلف قرآن نیز حکم در این معانى به کار رفته است. و هیچ مانعى ندارد که حکم در آیه فوق، در یک معنى جامع که همه مفاهیم سه گانه فوق را شامل شود، استعمال شده باشد; زیرا حکم در اصل ـ آن چنان که راغب در کتاب مفردات مى گوید ـ به معنى منع و جلوگیرى است، و از آنجا که عقل، جلو اشتباهات و خلافکارى ها را مى گیرد، همچنین قضاوت صحیح، مانع از ظلم و ستم است، و حکومت عادل جلو حکومت هاى نارواى دیگران را مى گیرد، در هر یک از این سه معنى استعمال مى شود. البته همان گونه که اشاره کردیم، همه انبیاء داراى همه این مقامات نبودند، ولى هنگامى که احکامى به جمعى اسناد داده مى شود، لزومى ندارد که همه افراد آن جمع، داراى تمام آن احکام باشند، بلکه ممکن است بعضى از آنها فقط داراى بعضى از آن احکام باشند و لذا موضوع کتاب آسمانى که تنها براى عده اى از انبیاى نامبرده وجود داشته، مشکلى براى ما در فهم آیه فوق ایجاد نمى کند. سپس مى فرماید: اگر این جمعیت، یعنى مشرکان و اهل مکّه و مانند آنها، این حقایق را نپذیرند، دعوت تو بدون پاسخ نمى ماند; زیرا ما جمعیتى را مأموریت داده ایم که نه تنها آن را بپذیرند بلکه آن را محافظت و نگهبانى کنند، جمعیتى که در راه کفر گام بر نمى دارند و در برابر حق تسلیمند (فَإِنْ یَکْفُرْ بِها هؤُلاءِ فَقَدْ وَکَّلْنا بِها قَوْماً لَیْسُوا بِها بِکافِرینَ). 🌼🌼🌼 در تفسیر المنار و تفسیر روح المعانى از بعضى مفسران نقل شده که منظور از این جمعیت، ایرانیان هستند، که به زودى اسلام را پذیرفتند و در پیشرفت آن با تمام قوا کوشیدند و دانشمندان آنها در فنون مختلف اسلامى کتاب هاى فراوان تألیف کردند. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۹ سوره انعام » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ» آنها کسانى هستند که خداوند هدایتشان کرده. پس به هدایت آنان اقتدا کن. (و) بگو: «در برابر این (رسالت و تبلیغ)، پاداشى از شما نمى طلبم. این (رسالت، چیزى) جز یک یادآورى براى جهانیان نیست.» (انعام/۹۰) @ayehsobh