#رمان #به_توان_تو #قسمت_صد_پنجاه امروز لعنتی رو با هر بدبختی و اشک و اهی بود گذروندم صبح زود میرم اداره ب اصرار من ب سرهنگ اتاق کار من و امیر یکی شد من گفتم اینطور شه ک ب امیر نزدیک شم و بهش بفهمونم ک ب امید کی برگشتم و چ حسی بهش دارم... توی اداره روی پرونده های نا تموم و تموم شده ی سرهنگ کار میکنم بعد از جشن هم قراره ترفیع درجه هم بگیرم و بشم سرگرد فعلا تا زمان جشن ی ده روزی تقریبا مونده و من توی اتاق کار امیر هستم و هر روز میبینمش داخل اتاق کار امیر میشم خب به به چ اتاقکار قشنگی آقای عطایی من خب ^مش سلیمون ک ابدارچی اداره ست میاد داخل میگه:خب دخترم اتاق پسنده؟ من:بله... میزم اماده ست؟ مش سلیمون:بله دارن از اسانسور میارن بالا الان هاس ک برسه........ عه رسید... ^با گفتن «عه رسید» مش سلیمون کارگر هایی ک میز و صندلی مو اورده بودن وارد اتاق شدن و منتظر من بودن ک بگم کجا بزارن ک منم دقیقا ی جور گفتم بزارن ک رو ب روی امیر باشه حالا من:ی ذره اینور تر...... اینور تر..... اینور تر تر تر😐 اها خوبه حالا .......... ^حرفم نا تموم موند و امیرم وارد اتاق کار میشه حرفمو میشکونه و میگه:مش سلیمون اینجا چخبره این میز و صندلی تو اتاقکار من چیمیگه برگشتم طرفش و ی نیم نگاهی بهم انداخت و باز ادامه داد:مش سلیمون ازتون جواب میخوام... مش سلیمون:والا چی بگم آقا ی عطایی سرهنگ دستور دادن اتاقکار خانم موحد و شما یکی باشه تا دفتر کار خانم اماده بشه... من:زیاد مزاحمتون نمیمونم آقا ی عطایی من خطاب ب کارگرا و مش سلیمون:ازتون ممنونم....بفرمایید... ~مش سلیمون و کارگرا از اتاق خارج شدن و امیر جواب حرفمو نداد و بی توجه من رفت سر جاش نشست ک دقیقا رو ب روی من بود شونه ای بالا انداختم و رفتم روی میز وسایل هامو گذاشتم و مرتب شون کردم ک بعد چن ساعت ک گذشت هیچ حرفی بین من و امیر رد و بدل نشد همش سرش تو اون گوشی بی صاحاب اش بود و انگار داشت چت میکرد و لبخند میزد😑 دوس داشتم بدونم داره با کی چت میکنه... سرهنگ وارد اتاق شد و با من و امیر سلام و علیک گرمی کرد و ازم پرسید: دخترم چیزی کم و کسر نداری از جات و اتاقکارت راضی هسی؟ من:مرسی سرهنگ همه چی خوبه سرهنگ پرونده های ناقص اش رو اورد تا من کامل کنم و اونا رو روی میز گذاشت و بعدش خطاب ب امیر گفت:امیرجان داخل این دفتر و اداره همه دختر منو با نام خانم موحد میشناسن نه خانم حاتمی لطفا شما هم رعایت کنید و تو پرونده ها هم بهشون کمک کنید امیرم: اطاعت ~ای اون اطاعت گفتن ات رو قربون😇 و باز خطاب ب من گفت:فرستادم همین ی چن دقیقه دیگه آقای اکبری برا کار پرونده های جنایی بیاد تا زودتر کارا تموم شه...در اخر بدین پرونده هارو به امیر جان تا تایید کنه... من: چشم سرهنگ:اروز ناهار اداره میمونیم برا شب هم میریم ی جای خوب شام ب مامانت هم سپردم فقط سعی کن کار پرونده هارو تا غروب تموم کنی توجه کن هیچ نکته ای جا نیوفته اگه پرونده ای مشکل نداشت و امیر جان تایید کرد میرن بایگانی.... من:باشه مشکلی نیست... ^آقای اکبری ک از همکار های قدیم پروژه دستگیری بزرگترین باند قاچاقچی مواد مخدر هم بود یهو سر میرسه و سرهنگ برای کار پرونده ها تذکرات لازم رو باز ب من و اقای اکبری میده و میره اقای اکبری میره سمت امیر و سلام علیک های گرمی میکنه و شروع میکنه ب تعریف کردن از امیرِ من آقای اکبری:وای اقای عطایی باورم نمیشه شما رو میبینم تعریف شمارو خیلی شنیدم شنیدم بعد تموم شدن پروژه دستگیری بزرگترین باند قاچاقچی مواد مخدر پلیس رسمی شدید و بعدش هم که انقد آوازه ماموریت هاتون همجا پخش شده که همه شمارو میشناسن...واقعا با این سن کم اینهمه موفقیت تحسین برانگیزه... اقا دست راستتون رو سر ما😅 بهتون تبریک میگم امیرم: ممنون بزرگوار شما به من خیلی لطف دارید آقای اکبری:چاکر آقای عطایی😊 ^بعد آقای اکبری ی صندلی برداشت و کنارم نشست و شروع کرد حرف زدن و برسی کردن پرونده ها من حواسم ب پرونده ها و امیر بود این هم غوز بالا غوز شده بود تو این هیر و ویر همش حرف میزد و چرت میگفت ^ خداروشکر ک فقط برای پرونده های جنایی میاد کمک ~د لال شو دیگه کاش ب جای تو امیرم برام وراجی میکرد.. کلا براش جالب بود که با منو امیر داره همکاری میکنه... https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─