. ورای همه حرف‌ها، نقدها‌، گله‌ها و دل‌نگرانی‌ها بگذارید من بپرسم بالاترین تلاش من و شما در برابر رفتارهای تروریستی دشمن‌های‌مان چه بوده؟ البته به جز استوری گذاشتن‌ها و پست نوشتن‌ها و هشتگ‌زدن‌ها. خیلی وقت‌ها پاسخ شاید این باشد که: «ما که کاری از دست‌مان برنمی‌آید و ما که دست‌مان به جایی نمی‌رسد و ما که ...» پاسخ اگر این باشد، بازی تمام است، باخته‌ایم، بد هم باخته‌ایم. چه موشک بزنیم در جواب موشک و چه مذاکره بکنیم. این بازی فقط یک راه برد دارد، که البته سخت است و البته دست ماست نه دست این فرمانده و آن وزیر. بردن در این مبارزه به تولید است، تولید آدم، آدم‌هایی که به درد بخورند، آن قدر به درد بخورند که بیارزد کسی از آن سوی مرزها برای‌شان نقشه ترور طراحی کند. حالا بیایید یک بار خودمان را با این محک اندازه بگیریم: من چقدر برای دشمنم خطر دارم؟ اصلا در معادله‌های او به حساب می‌آیم؟ هیچ وقت مانعی برای رشد دشمن بوده‌ام؟ جایی بوده که کار من سنگ راهش شده باشد؟ من همین جمله‌ها را که می‌خوانم، خودم از خودم خجالت می‌کشم، مشغول تیله بازی هستم، کاری نمی‌کنم، من اصلا به درد بخور نیستم. جبران از دست دادن آدم‌ها به رشد آدم‌های دیگر، اگر این نبود امام آن روزهای اول انقلاب آن قدر محکم نمی‌گفت: «بکشید ما را، ملت ما بیدارتر می‌شود.» آن‌ها که به درد می‌خوردند و شهید شدند، خوشا به حال‌شان. آن‌ها که به درد می‌خورند و هستند هنوز، خدا نگه‌دارشان. آن‌ها که نقشه انتقام می‌کشند، خدا پشت و پناه‌شان. اما بعدش چه؟ من کجای این صحنه هستم؟ من چه باید بکنم؟ فکر می‌کنم بیارزد به خاطر این خون‌های عزیز به دور از همه دعواها و جوگیری‌ها و یقه‌کشی‌ها به این سوال فکر کنیم؟ من چه کار باید بکنم که بیارزم یک روز هدف ترور دشمن باشم؟ #رضاجوان(نویسنده متن) . #شهادت #زندگی #دشمن #تروریست #ترور #ایران #ما #عکس #شاهچراغ #لیست_انتشار

جشنِ الله اکبر لذت جشن الله اکبر را در کودکی چشیده ام. همان زمانی که منتظر ساعت نه بودم تا با پدرم تک تک پله ها را بالا برویم و وقتی به پشت بام رسیدیم ندای الله اکبر را سر دهیم. من نمیدانم چرا حس غرور ، پیروزی و وطن دوستیم از همان بچگی به گلوله های اشک تبدیل می‌شود! شاید برای این است که برای ماندنِ وطن خون های زیاد و اشک های فراوانی ریخته شده است. من امسال هم همانند تمام سال های عمرم که شب 22بهمن را درک کرده ام، الله اکبر گفتم. باز هم با بغض با گریه. با شوق با غرور و با افتخار. امشب هم خوابم نمیبرد. دقیقا مثل شب های قبل از اردو و مانند هر سال منتظرم تا صبح شود و برویم تا به دریای خروشان انقلاب بپیوندیم و با اماممان تجدید میثاق کنیم. به نیابت از حاج قاسم به نیابت از آرمان علی وردی به نیابت از روح الله اعجمیان و تمام شهدای مدافع وطن در این چند ماه گذشته... ایرانم، خودم که هیچ، فرزندانم فدایت! ✍🏻مریم زارعی #ایران🇮🇷 #۲۲بهمن @az_jan_nevesht