یکی از ویژگی‌هایی که سریال را از نمونه‌های مشابه پیش از خود متمایز می‌کند این است که تنها روی شهید باکری متمرکز نیست و به رزمندگان دیگر لشکر که شاید هیچ‌ کس نام‌شان را نشنیده باشد هم پرداخته است. مثلاً در چند قسمت راوی سایر رزمنده‌هایی است که عموماً جوان و کم‌سن‌وسال‌اند و جنگ برای‌شان تجربه‌ا‌ی تکان‌دهنده است؛ مثل جوانی که نمی‌تواند مهمات را به دیگران برساند چون باید از کانالی رد شود که با جنازه‌های رفقایش پوشیده شده و او که دلش نمی‌آید پا روی آن‌ها بگذارد، وقتی مجبور می‌شود از کانال عبور کند پوتین‌هایش را درمی‌آورد؛ یا جوان دیگری که رفیق شهیدش را روی دوشش می‌گذارد تا از معرکه خارجش کند و وقتی به او یادآوری می‌کنند فرمانده اجازه نداد جنازه‌ی برادرش را پیش از دیگران از جبهه بیرون ببرند، می‌گوید: «من مهدی باکری نیستم.»؛ یا حمید باکری را علاوه‌بر جانشین فرمانده و سرباز انقلاب، در نقش همسر و پدری روایت می‌کند که دلش پیش همسرش فاطمه است که دست‌تنها باید بچه‌های مریض‌شان را دکتر ببرد. حمید می‌خواهد جنگ که تمام شد برگردد و در کارهای خانه به فاطمه کمک کند. می‌خواهد بعد از جنگ با خانواده‌اش دنیا را بگردد. فاطمه پلیور آبی قشنگی برای حمید بافته و حمید از لحظه‌ای که می‌پوشدش آن را از تن درنمی‌آورد تا لحظه‌ای که به شهادت می‌رسد و پیکرش با همان پلیور آبی قشنگ زیر آب می‌رود. متن کامل ریویوی سریال عاشورا را بخوانید. #عاشورا #مجله_میدان_آزادی #روزی_روزگاری_تلویزیون #سریال 2⃣5️⃣5️⃣ @azadisqart