🔹از آنجایی که این وجه از رابطه‌ی شمس و مولوی هم ظرفیت عاشقانه (ازدواج شمس با کیمیاخاتون)، هم ظرفیت جنایی (احتمال قتل شمس) و هم ظرفیت داستان‌پردازی اجتماعی (کینه‌ی اطرافیان مولوی از اینکه شمس کاملاً توجه مولوی را به خود جلب کرده) دارد احتمالاً هر کارگردانی وسوسه می‌شود برای نوشتن فیلم‌نامه‌ای پرتعلیق از همه‌ی این ظرفیت‌ها استفاده کند و ظاهراً حسن فتحی هم تسلیم این وسوسه شده است. اما آنچه قربانی ساخته شدن یک فیلم پرتعلیق درباره‌ی این شاعر و عارف بزرگ ایرانی شده، خود عرفان است. 🔹رازوارگی عنصر مهمی است که یک فیلم عرفانی باید از آن برخوردار باشد. مگر اینکه بگوییم این فیلم قرار نبوده است فیلمی عرفانی باشد و فقط قرار بوده روایتگر یک برش از زندگی یک عارف ایرانی باشد. پذیرفتن این تعریف سخت است، مخصوصاً با پایان‌بندی همراه با موسیقی و سماع فیلم. اما حتی اگر قرار بود این فیلم درباره‌ی عرفان باشد باز هم نیاز بود فضای رازآلود و عمیق‌تری را شاهد باشیم. این فیلم در دکوپاژ و نورپردازی اصلاً عمیق نیست و مصداق این مسئله صحنه‌ی حمله‌ی اوباش به شمس است که در نیمه‌شب رخ می‌دهد ولی فضا چنان نورانی است که گویی مهتاب قونیه از قوی‌ترین پروژکتورهای قرن بیست و یک کمک گرفته است! متن کامل نقد و بررسی فیلم مست عشق را بخوانید. #مست_عشق #حسن_فتحی #مجله_میدان_آزادی #سینما 2⃣2⃣8⃣ @azadisqart