ولادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها حسین ماه زمین و ستاره‌اش زینب که بوده یاور و یار هماره‌اش زینب حیا و صبر و شکوه و وقار و حلم و شرف چه واژه‌ها که شده استعاره‌اش زینب جهان چشیده همیشه حضور فاطمه را چرا که بوده ظهور دوباره‌اش زینب لباس عزت شیعه قیام کرببلاست که بوده‌است تمام قواره‌اش زینب چه کاخ‌ها که بنا کرده‌اند اهل‌ستم به هم زده همه را با اشاره‌اش زینب جهان به مرکبی از چوب فتح خواهد شد اگر هرآینه باشد سواره‌اش زینب به خطبه‌اش زده آتش به کاخ کوفه‌وشام سلاح ‌اوست دم پرشراره‌اش زینب اگر تمام زمین مسجدالحرام شود به گوش می‌رسد از هر مناره‌اش؛ زینب حسین کشته شد و آب خوش ننوشیده به احترام لب پاره‌پاره‌اش زینب حسین کشتی دریای درد و داغ که شد دوباره با دل خون شد کناره‌اش زینب درون خیمه، دم قتلگاه در میدان هزار مرتبه بوده‌است چاره‌اش زینب چرا که در همه‌ی عمر غوطه‌ور در خون نکرده بوده دمی هم نظاره‌اش زینب ✍منکلام:کربلایی مجتبی خرسندی 🔴کانال رسمی عاشقان حضرت زینب«س» https://eitaa.com/hazratehzeynab

#حضرت_زهرا سه ماه درد كشيدى ، سه ماه رنجيدى سه ماه ميشود اصلا به ما نتابيدى سه ماه راحت و آسوده تو نخوابيدى سه ماه ميشود اى همسرم نخنديدى بخند ، اين همه گريه براى رفتن نه بخاطر دل زينب بخاطر من نه دعاي رفتن خود را تو مستجاب مكن تو كه هنوز جوانى بيا شتاب مكن مرا به ساخت تابوت خود مجاب مكن بيا و بر سر من خانه را خراب مكن بمان ، وگرنه حلالت نميكنم زهرا بمان که بی تو میفتم ز غصه ها از پا سه ماه آخر عمرت ميان دود گذشت سه ماه آخر عمرت خوشی نبود گذشت سه ماه آخر عمرت چقدر زود گذشت سه ماه آخر عمرت همش كبود گذشت بلند ميشوى اما زپا تو ميفتي هنوز راه نرفته چرا تو ميفتي؟ . سه ماه تكيه به ديوار ميكنى زهرا بلند ميشوى و كار ميكنى زهرا براى رفتنت اصرار ميكنى زهرا نگاه بر نوك مسمار ميكنى زهرا امان براي تو اين خانه از گزند نداشت مرا ببخش مدينه شكسته بند نداشت هنوز هست به یادم خبر که می پیچید میان خانه در شعله ور که می پیچید به سوی تو لگد چهل نفر که می پیچید به سمت پهلوی تو میخ در که می پیچید تو را چگونه ز دستش خلاص میکردم فقط به تیزی میخ التماس میکردم شرار کینه همین که به گلشنم افتاد همین که با لگد مردها،زنم افتاد نگاه من به تو در وقت رفتنم افتاد تو را زدند و طنابی به گردنم افتاد به سنگ غم محکت زد نرفته از یادم کنار من کتکت زد نرفته از یادم تو بودى و ستم آن چهل نفر نامرد صدا زدم نزن اينقدر بى خبر نامرد نزن به بازوى مجروح اينقدر نامرد دو دست بسته من باز بود اگر .... نامرد میان این در و همسایه پشت پا خوردی حلال كن سر من ضربه بی هوا خوردی ببخش قلب صبورت شكست فاطمه جان ببخش كوه غرورت شكست فاطمه جان همينكه حرمت نورت شكست فاطمه جان به كوچه تنگ بلورت شكست فاطمه جان چقدر فكر منى فكر اين پرت هم باش به فكر موي پريشان دختر هم باش تورم دهنت حرف کربلا میزد به زینب و حسنت حرف کربلا میزد نظر به پیرهنت حرف کربلا میزد شمارش کفنت هم حرف کربلا میزد چه شانه ای دم آخر زدی تو مویش را چه قدر بوسه زدی گودی گلویش را عزيز كرده تو كربلا سنان  هم خورد ميان معركه او سنگ بى امان هم خورد كنار نعل، لگدهاى اين و آن هم خورد حسين تشنه لبت نيزه از دهان هم خورد حسين تو ته گودال رفت و گير افتاد كفن نداشت و روى تنش حصير افتاد محمد جواد پرچمی #کانال_نوحه_مجمع_الذاکرین

🔰 ویدیوی از نصب ضریح جدید حضرت #رقیه سلام الله علیها در دمشق زائرین قبر من این شـام عـبرتخانـه اسـت مدفنم آباد و قصر دشـمنم ویـرانه اسـت دخترى بودم سه سـاله دستــگیر و بى پـدر مرغ بی بـال و پرى را این قفس کاشانه است داشتم من بسترى از خاک و بالینى زخـشت همچو مرغى کو بسا محروم از آب و دانه است… محو شد آثـار او تـابنـده شـد آثـار مـن ذلت او، عـزت من، هـر دو جـاویدانه است @azizamhosen @yaraliagham

هر صفا با علی صفا دارد هر کسی با علی خدا دارد روی قلب ستاره بنویسید مثل آقای ما کجا دارد چه کسی جز امام اول ما پسرش شهر کربلا دارد وقت معراج جز علی چه کسی جا به دوش فرشته ها دارد یا کدامین بزرگ در دنیا دور خود اینقدر گدا دارد عشق اگر عشق هم بُوَد تنهاست با ولای علی بها دارد آیت والی الولی مددی صده و ده بار یا علی مددی صاحب رودخانه ی کوثر دست پرورده اش بُوَد بوذر آن امامی که در زمان نماز می دهت در رکوع انگشتر آن که در لابلای جنگ اُحُد با نود زخم می کند محشر آن بزرگی که کار کوچک او کندن چهار چوبه ی خیبر آن جوانی که عَبُدوَدها را با یکی ضربه می کند بی سر ذکر هر پهلوان به میدان ها اسد ا… یا علی حیدر دافع سیئاتمان حیدر عجّلوا بالصلاتمان حیدر کاش می شد خطابمان بکند با نگاهی شرابمان بکند کاش می شد ابوتراب جهان زیر پایش ترابمان بکند تو دعا کند نیاد آن روزی که بخواهد جوابمان بکند ما گناه کبیره ایم آقا کاش آقا صوابمان بکند ما گروه دعای نامقبول باید او مستجابمان بکند کاش می شد که خون ما ریزد در ره عشق آبمان بکند یا علی یا مسبب الاسباب ما رعیت فقط شما ارباب ای وجود تو برکت عالم ای منا ای صفا و ای زمزم افتخار عشیره ی حوّا ایلیای قبیله ی آدم ذکر نام تو را خدای وَدود مینویسد به حلقه ی خاتم بر بلند ستیغ عاشورا  زده عباستان فقط پرچم کاش می شد مرا نگهداری  مثل مقداد و قنبر و میثم عارفم یا علی مدد گویم ذکرتان تا الی الابد گویم شاعر: علی زمانیان

اشعار امیرالمومنین علیه السلام صفحه اصلی امیرالمومنین قطره ای بودم وچکیده شدم سمت دریای تو کشیده شدم بارهاست سنگ عاشقی خوردم باز اطراف عشق دیده شدم اشهدصبح وظهروشام توام کز روی ماذنه شنیده شدم تا که وحی ترا به شانه نهم مثل جبیریل آفریده شدم از درخت ولایت طوبی مثل یک سیب سرخ چیده شدم چارده قرن من نمک زادم از اهالی حیدر آبادم آب پیدا شده نگاه کنید چشمه دریا شده نگاه کنید وقت وقت نزول دادن من ... ...کنت مولاه شده نگاه کنید تا دوباره همه طواف کنند کعبه ای پا شده نگاه کنید پسر حضرت ابی طالب شاه دنیا شده نگاه کنید کوری چشم های آن سه نفر علی آقا شده نگاه کنید یاعلی یاابالحسن ای شاه اشهدانک ولی الله به نگاهت کمی نقاب بده فرصتی هم به آفتاب بده تا رطب های من شود باده نخل جان مرا شراب بده کمی از زیر پای سجاده ات تا شود تربتم تراب بده از خودت از بیان شرح خودت دست پیغمبران کتاب بده تا که امشب جهان فدات شود به جهان حق انتخاب بده ای بزرگ شگفت ناپیدا ای امیر شریف بی همتا آفتاب عشیره ی مجنون قبله گاه قبیله ی لیلا پادشاه حجاز ونان بر دوش زخمی بار کیسه ای خرما ما کجا وزیارتت خورشید تو کجا و کوچه های این دنیا تندتر میزند به نام شما تبش قلب حضرت زهرا نام تو فتح باب پیغمبر در حوالی لیله الاسرا نام تو نیل می شکافد باز نام تو زهره میدرد هرجا نام تو میشود رجز وقتی تیغ عباس میکند غوغا مادرم گفت جای لالائی تا که خیزم به نام تو برپا ذکری از والی الولی گفتم راه افتادم وعلی گفتم خواست حق آنچه میدمد گردد چهره ات جلوه ی احد گردد خواست حق تا که در احد آئی که شرف با تو مستند گردد خواست حق تا که طاق ابرویت قبله ی جان الی الابد گردد یاد تو ذکر موج دریاهاست لحظه هائی که جزر ومد گردد رد پای تو را نمی یابم عرش حتی اگر رصد گردد مرتضی مرتضی ست در همه حال گرجهان جمله عبدود گردد نفسی ده سینجلی گوییم صدو ده بار یا علی گوییم گردوخاکی میان میدان است رزم گاهی دوباره حیران است ابروانی کمی گره خورده لحظه ها لحظه های طوفان است ماندن اینجاچقدر ناممکن مردن اینجا چقدر آسان است لشگری را به خویش پیچانده ذوالفقاری که گرم جولان است حول روز قیامت آمده است یا نه شیرخدا رجز خوان است دستمال نبرد خود را بست یعنی این کوه گرم طغیان است هیبتش کوه را زمین زده ست هر سپاهی از آن پریشان است پهلوان پروری که می بینی از نژاد امین رضوان است این که پیچیده لافتی باشد بانک تکبیر از خدا باشد حب حیدر بود اساس نماز عجلوا بالصلوه قبل الفوت مهر او مایه ی حیات همه عجلوا بالحیوه قبل الموت بس بود واژه های تکراری مدح خوانم ز بهر نوکر تو مرده راجان تازه می بخشد خاک پای غلام و قنبر تو

#مدح_حضرت_امیر_المومنین_علی =========================== شوری به غیر یاعلی این سر نداسته درسر به غیر مدحت سرور نداشته حرفی به غیرازاین لب نوکرنداشته ====== مولای ما نمونه ی دیگر نداشته اعجاز خلقت است و برابر نداشته ====== درکعبه هم به شورسرم فکر میکنم براین شرف که مفتخرم فکرمیکنم برقبله ی عطا وکرم فکرمیکنم ===== وقت طواف دور حرم فکر می کنم این خانه بی دلیل ترک برنداشته ====== مارا نبوده سرور ومولا بجزعلی حرفی نگفته ایم به لبها بجز علی دنیا ندیده مثل علی را بجزعلی  ===== دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی آیینه ای برای پیمبر نداشته  ===== سرتا بپاش لطف وکرامات وحلم بود اوعمرودکش است ولی اهل سلم بود تکراریست قافیه چون حرف علم بود ===== سوگند می خورم که نبی شهر علم بود  شهری که جز علی درِ دیگر نداشته ===== بردرگه جلال علی عشق بنده است ازهمت علیست که اسلام زنده است این شعرفتح برلب طاها بخنده است ===== طوری ز چارچوب، در قلعه کنده است انگار قلعه هیچ زمان در نداشته =====  نادعلی شرف به لبش ختم مینمود وقتی که مرتضی رجز جنگ میسرود مردانگی او دل مردانگی ربود ===== یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود یا جبرئیل واژه ی بهتر نداشته ===== این حال دشمن است که درجهل گمشده است  مشغول من من است که درجهل گمشده است سنگ است واهن است که درجهل گمشده است ==== چون روز روشن است که در جهل گمشده است هر کس که ختم نادعلی بر نداشته ==== عزت گرفتم ازکرم خاکپای او ای جان (روضه خوان )حسینش فدای او خوش گفته( برقعی )به لب خود ثنای او ===== این شعر استعاره ندارد برای او تقصیر من که نیست، برابر نداشته

#مدح #امیرالمؤمنین #مرحوم_حاج_علی_برجیان 🎤 هر که دارد علی ، خدا دارد در صفای علی ، صفا دارد روی قلب ستاره بنویسید مثل مولای ما كجا دارد ؟ چه كسی جز امام اول ما پسرش شهر كربلا دارد هر دارد مسیح مریم از خاک نعلین مرتضی دارد یا كدامین بزرگ در دنیا اینقدر دور خود گدا دارد آیت والیَ الولی مددی صده و ده بار یا علی مددی صاحب رودخانه ی كوثر دست پرورده اش بُوَد بوذر آن امامی كه در زمان نماز می دهت در ركوع انگشتر آن كه در لابلای جنگ اُحُد با نود زخم می كند محشر آن جوانی كه كار كوچك او كَندن چهار چوبه ی خیبر ذكر هر پهلوان به میدان ها اسد الله ، یا علی حیدر شاعر: #علی_زمانیان علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی تمام لذت عمرم همین است که مولایم امیرالمومنین است

نشستم عشق را معنا كنم دل گفت يا زينب نشستم ديده را دريا كنم دل گفت يا زينب نشستم يادی از زهرا كنم دل گفت يا زينب قيامت خواستم برپا كنم دل گفت يا زينب زنی عاشق که زهرا گونه معنا شد قیامت را و معصومانه برِ دوشش كشد بار امامت را همين كه لحظه ی از او نوشتن شد قلم لرزيد از او خواندم هوا در دم نفس در بازدم لرزيد به خود گفتم به سويش گام بردارم قدم لرزيد حريمی محترم كز حرمتش صدها حرم لرزيد خداوندا حريمی اين چنين را كيست سلطانش هزاران جان فدای او هزاران تن به قربانش نخوانش زينت بابا بگو جان علی زينب نگو دختر بخوانش مرد ميدان علی زينب سر و سامان مولا روح و ريحان علی زينب علی دستان الله است و دستان علی زينب علی را آن چنان در پوست و در خون خود دارد كه گويا جسم زينب يک علی در كالبد دارد سلام ای روز ميلادت هم اشک چشم ها جاری سلام آموزگار عشق در آیین دلداری تلاطم داشت بين چشم هايت شوق ديداری و اين يعنی حسينت را تو خيلی دوست می داری هنوز ای خواهر عاشق نخوردی شیر مادر را که می خواند تپش های دلت نام برادر را كجا وصف كسی همچون تو در قاموس من باشد كه مداح مقامات تو بايد پنج تن باشد نگهبانان اجلالت حسين است و حسن باشد كدامين زن شبيه تو چنين مردانه زن باشد کدامین خشم در خود این همه احساس را دارد و در پای رکابش اکبر و عباس را دارد اگر در چشمت اقیانوسی از امواج غم داری اگر حال پریشان، دست بسته، قد خم داری همان دست کریمی که حسن دارد تو هم داری و این یعنی برای دوست و دشمن کرم داری به زیر دین الطاف تو و آلت همه سرهاست کرامت کمترین کار شما خواهر برادرهاست چنان که جز علی نام پس از احمد روی لب نیست پس از نام حسین اسمی به غیر از اسم زینب نیست مثال عشق تو در هیچ دین و هیچ مذهب نیست دلی غیر از تو از عشق حسین این سان لبالب نیست میان سینه ام شوری ز شعر منزوی برپاست که این آقا یک عاشق دارد آن هم زینب کبراست الا ای عقل مبهوتت الا ای عشق حیرانت چگونه از تو بنویسم نگویم از شهیدانت شهیدانی که گردیدند بی پروا به قربانت که نگذارند بنشیند خطی بر کنج ایوانت و ای کاش این شهیدان کربلا دور و برت بودند در آن بی محرمی سربازهای معجرت بودند مبین که کاغذ شعر من از این بند نم دارد که مدح تو بدون روضه ات یک چیز کم دارد چنان نام حسین بن علی نام تو غم دارد دگر بر عهده ی من نیست، از این جا قلم دارد... دلم را می برد گویا دم دروازه ی ساعات میان خنده ها می ریخت اشک عمه ی سادات #محمد_علی_بيابانی #ولادت_حضرت_زینب_س