#حضرت_زینب گلی از باغ و بستانِ ولا آمد مبارک باد ز نورش هر دو عالم را جلا آمد مبارکباد ترنّم میزند باران که با زیباترین واژه همان آیینه ی حجب و حیا آمد مبارکباد شکوهِ نازِ چشمانش به گُل آراست عالم را ز وصفش عرش در مدح و ثنا آمد مبارکباد ملائک شاد و خندان گردِ شمعش چه غزلخوانند سلامِ ویژه از سوی خدا آمد مبارکباد و عقل و عشق در پیوند این آیینه مدهوشند که بانوی ادیبِ کربلا آمد مبارکباد کویرِ خشکِ یثرب چه شکوفا میشود،آری گلی از گلشنِ آلِ عبا آمد مبارکباد الا ای اهلِ عالم مژده نیکو دختری آمد ز گیسویش نسیمِ جانفزا آمد مبارکباد پیمبر می نهد نامِ گلش را زینبِ کبری(س) که بر دردِ حسینِ او دوا آمد مبارکباد چو بابش عالیِ اعلی و مادر زهره ی زهرا (س) به نامش سوره ی شمس و ضُحا آمد مبارکباد بپیچد لای گلبرگش حریرِ نازکِ جان را به کوثر میوه ی مِهر و وفا آمد مبارکباد شده زینب که تا زینت دهد دامانِ بابا را که از "زین"و "ابش" عطرِ صفا آمد مبارکباد بوَد او مظهرِ صبر و عفاف و غایتِ پاکی همان شان نزولِ هل اتی آمد مبارکباد حسین جان میشود نامت غمِ لالاییِ خواهر تو را تیمارِ دشتِ نینوا آمد مبارکباد بخواب لالا لالا ای دخترِ غم پرورِ مادر که در بختِ تو غم از ابتدا آمد مبارکباد بخواب دریا بخواب چشمه بخواب ای نم نم باران مدالت سیره ی صبر و رضا آمد مبارکباد امانت داری بر دوشت بخوانی خطبه ی قراء شگونِ تو غمِ شامِ بلا آمد مبارکباد الا یا ایها الساقی کجایی بینی تا خواهر به شوقِ آن دو دستانِ جدا آمد مبارکباد سلام ای قامتِ سبزِ زلال مهربانیها که امشب حاجتِ دلها روا آمد مبارکباد! هستی محرابی

#حضرت_زینب شروع میشود این شعر تازه با زینب مگر که گوشه چشمی کند به ما زینب هزار فاطمه گفتم هزار تا زینب سلام حضرت بانو سلام یا زینب بغیر تو ز تمامی خلق دل کندیم به چادر تو همیشه دخیل میبندیم حیا به پاکی تو اقتدا مکرر داشت علی به یمن تو در خانه اش دو کوثر  داشت خوشا بحال حسینی که چون تو خواهر داشت و باتو فاطمه آیینه در برابر داشت میاید از گل سجاده تو عطر خدا فدای نافله هایت عقیله ی طه اراده کرد خدا تا به عشق جان بدهد به خاک سرد زمین نور آسمان بدهد تورا نشان تمام پیمبران بدهد که پیش صبر شما صبر امتحان بدهد به آستان شما کوه سجده خواهد کرد و هر مجاهد نستوه سجده خواهد کرد تو آمدی و کس و کار من شدی بی بی میان حادثه ها شیر زن شدی بی بی شبیه مادر خود ممتحن شدی بی بی کسای روی سر پنج تن شدی بی بی همیشه ذکر لب اهل بیت نام شماست منم غلام کسیکه خودش غلام شماست ظهور عزت پروردگار خطبه تو کلاس صبر کلاس وقار خطبه تو قرار داده به هربی قرار خطبه تو دمی شد از دودم ذوالفقار خطبه تو کشانده ای تو به حیرت همه نظرهارا زبان سرخ تو بر باد داده سرها را پناه امت پیغمبر است چادرتان زمان وحشت ما سنگر است چادرتان یقین که فاتح صد خیبراست چادرتان و سایبان وسط محشر است چادرتان ندیده مردی دوران به مردی این زن که رفته است به جنگ عقیده با دشمن اگرچه رنج و بلا دید جا نزد اصلا به راه عاشقی اش پشت پا نزد اصلا به جز حسین کسی را صدا نرد اصلا و دست رد به غم کربلا نزد اصلا درست مثل علی در نبردها غوغاست شجاعتش بخدا چون شجاعت زهراست عقیله بود ولی در حصار غربت بود هجوم درد به قلبش ورای طاقت بود همیشه سهمیه اش از جهان مصیبت بود دلش شکسته گودال بود و غارت بود نرفته است ز یادش هجوم سر نیزه سری که ذبح شد ازپشت و رفت بر نیزه چقدر غصه ی بازار رفتنش را خورد میان راه ز شمر و سنان لگدها خورد شکست! زخم جدایی  دلبرش را خورد چنانکه شوهرش از دیدن رخش جا خورد هنوز ظرف دلش را به سنگ میکوبند دوباره پیش رویش طبل جنگ میکوبند سید پوریا هاشمی

#حضرت_زینب دخت بتول و جوهره مرتضا تویی زهراترین سلسله مصطفا تویی درعرصه های عزت وفرو وقاروحلم آئينه تمام نمای خدا تویی تو یک تنه قیامت کبری به پا کنی یعنی شکوه وشوکت یوم الجزا تویی اوصاف فاطمه همه درخلق وخوی توست زهرای دوم از کنف هل اتا تویی مریم به پای قدر تو قدر آورد به دست پیر و مراد هاجر و آسیه ها تویی بایدکه درس معرفت ازتوحصول کرد وقتیکه روح مشی ومرام و وفا تویی هرگز کسی به درک مقامت نمی دسد بالاتر از تصور اذهان ما تویی ماراهوای پر زدن ازبام تو خوش است شوق عروج از دل خاک تا سما تویی تو زینبی و زینت اوصاف حیدری حیدر نشان محفل ال ابا تویی برنده تر ز تیغ کلامت کسی ندید احیاگر خطابه خیرالنسا تویی همچون تویی نزاده دگر مادر فلک آن دیده ای که چون توندیده دوتاتویی ام المصائبي و غمت بیکرانه بود دریای غصه هائي و درد آشنا تویی چشمت هماره اشک فشان بوده و نبود ازکودکی نصیب تو غیر از بلا،تویی آنکس که دید پیکرهجده عزیز خود خونین به خاک معرکه کرببلا تویی آن خواهری که برسرنیزه نظاره کرد رأس برادری که بریدندازقفا،تویی گوش فلک شنیده صدای رسای تو در کربلا و کوفه و شام بلا،تویی ویران شد از خطابه تو رکن فتنه ها احیاگر طریقت خون خدا تویی اسلام مولایی

یا زهرا سلام الله علیها اللهم عجل لولیک الفرج از لاله زار توحيد آتش زبانه مي‌زد گل گشته بود پرپر بلبل ترانه مي‌زد در گلشن ولايت يك نو شكفته گل بود گر مي‌گذاشت گلچين آن گل جوانه مي‌زد من ايستاده بودم ديدم كه مادرم را قاتل گهي به كوچه گاهي بخانه مي‌زد گاهي به پشت و پهلو گاهي به دست و بازو گاهي به چشم و صورت گاهي به شانه مي‌زد گرديده بود قنفذ هم دست با مغيره او با غلاف شمشير اين تازيانه مي‌زد وقتي كه باغ مي‌سوخت صياد بي مروت مرغ شكسته پر را در آشيانه مي‌زد با چشم خويش ديدم جان دادن پدر را از ناله اي كه مادر در آستانه مي‌زد اين روزها كه ميديد موي مرا پريشان با اشك ديده مي‌شست با دست، شانه مي‌زد هنگام شرح اين غم از قلب زار (ميثم) مانند خانۀ ما آتش زبانه مي‌زد

🌹#ولادت_حضرت_زینب_سلام_الله 💫💫💫💫💫💫💫💫 هم نام جام و باده ام دلداده ام دلداده ام دلبسته ی ، نام تو ام آزاده ام آزاده ام ای دخترِ ، حیدر مدد زینب مدد ، زینب مدد دُردانه ی کوثر مدد حیدر مدد ، حیدر مدد #بند_دوم تو صاحب و من رعیتم بی ارزش و بی قیمتم ای عشق مولا زاده ها من عبد نوکر زاده ام ماه شبستان علی شمشیر بُران علی گردن به زیر تیغ تو بنهاده ام بنهاده ام ( تکرار بند اول ) #بند_سوم هر کس حسینی مذهب است مدیون لطف زینب است این شعر را حک کرده ام بر گوشه ی سجاده ام ای خواهر ، شور و شرر ای دخترِ شاه نجف ای خواهر شور و شرر مست از نجف ، تا کربلا در راهم و در جاده ام ( تکرار بند اول ) #بند_چهارم دادی به من ، اِذن جنون با حاء و سین و یاء و نون قولِ الیه راجعون را من به قلبم داده ام باید که جمله جان شود تا لایق جانان شود لطفی کن و دستم بگیر افتاده ام ، افتاده ام #بند_پنجم خفته اند در مینوی تو اصحاب کهف کوی تو من با شهیدانان آمدم در دستشان قلاده ام در پای هر خشت حرم قابل نمی باشد سرم جان برکفم ، رزمنده ام آماده ام آماده ام ( تکرار بند اول )