eitaa logo
از شرح بی نهایت (منبر مکتوب، آیات و روایات اهل بیت)
599 دنبال‌کننده
3 عکس
2 ویدیو
5 فایل
«احادیث اهل بیت، آیات قرآن، کلمات علما و اشعار» فضایی برای ارائه معارف و کمک به فضلای عزیز جهت منبر همچنین ببینید: کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub و متن روضه اهل بیت: @rozehayemaktoubb
مشاهده در ایتا
دانلود
نحوه شهادت حضرت جعفر طیار و شباهت با شهادت قمر بنی هاشم شهادت حضرت جعفر در جنگ موته با لشگر هرقل روم اتفاق افتاد. پیامبر سه فرمانده برای این جنگ تعیین کردند اول زید بن حارثه دوم جعفر بن ابی طالب و سومین نفر عبدالله بن رواحه در هنگام جنگ پس از شهادت زید، جعفر علم را برداشت و جنگ شدیدی با دشمن کرد چندین جراح به سینه و صورت او وارد شد گفته‌اند ۵۰ جراحت در پیکر جعفر یافتند که ۲۵ جراحت در صورت ایشان بوددست راست جعفر را جدا کردند علم را در دست چپ خود گرفت دست چپ را جدا کردند علم را به سینه چسبانید تا اینکه به شهادت رسید قَالَ أَبَانٌ وَ حَدَّثَنِی الْفُضَیْلُ بْنُ یَسَارٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: أُصِیبَ یَوْمَئِذٍ جَعْفَرٌ وَ بِهِ خَمْسُونَ جِرَاحَةً خَمْسٌ وَ عِشْرُونَ مِنْهَا فِی وَجْهِهِ. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 معنای نام شریف «فاطمه» «فطم» یعنی بریدن و جدا کردن و از جمله در جدا کردن بچه از شیر به کار رفته است. به طور طبیعی «فاطمه» باید در معنای «جداکننده» به کار رود اما با بررسی لغات عربی این معنا روشن می شود که «فاطم» یا «فاطمه» به معنای «مفطومة» یعنی «جداشده» نیز به کار رفته است. با بررسی روایات به نظر می رسد که واژه «فاطمه» درباره حضرت زهرا سلام الله علیها در همین معنای «جداشده» به کار رفته است گرچه برخی نقل ها را می توان با معنای «جداکننده» نیز معنا کرد. 🔸«جداشده از چه چیزی؟» در مرحله بعد سوال این است که آن حضرت از چه چیزی جدا شده است؟ از روایات چند نکته استفاده می شود: ۱. جداشده از آتش ۲. جداشده از شناسایی (ناشناخته و مجهول القدر) ۳. جدا شده از بدی ۴. جداشده از محبت دشمنان خدا ۵. جداشده از آلودگی جسمی و باطنی ۶. جداشده از جهل ۷. همچنین در یک روایت آن حضرت «جدا کننده طمع دیگران به ولایت» دانسته شده اند. شرح این نکات در اینجا پیام های بعد از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 روایات مربوط به معنای «جداشده از آتش» در روایات مختلفی معنای فاطمه سلام الله علیها «جداشده از آتش» دانسته شده است که البته در برخی از آنها به همراه ایشان «فرزندان» «شیعیان» و «محبان» آن حضرت و «محبان فرزاندانشان» نیز مشمول این نام شریف دانسته شده اند. البته در یک روایت شرط این جدایی از آتش «ایمان به توحید و معارف دین» دانسته شده است. از جمله👇👇👇
جدایی محب حضرت فاطمه سلام الله علیها از آتش محمّد بن موسى بن متوكّل رحمة اللّٰه عليه از سعد بن عبد اللّٰه،از احمد بن محمّد بن عيسى،از محمّد بن سنان،از عبد اللّٰه بن مسكان،از محمّد بن مسلم ثقفى، وى مى‌گويد:از حضرت ابا جعفر شنيدم كه مى‌فرمود: فاطمه سلام اللّٰه عليها بر درب جهنّم توقّفى دارند،چون روز قيامت شود بين ديدگان هر شخصى نوشته مى‌شود كه او مؤمن است يا كافر،بسا شخصى را كه دوستدار اهل بيت پيامبر است مى‌آورند و به واسطه كثرت گناهانش امر مى‌شود وى را در آتش بياندازند فاطمه سلام اللّٰه عليها بين دو ديدگانش را مى‌خواند كه نوشته او محبّ‌ اهل بيت است به درگاه پروردگار عرض مى‌كند:پروردگارا تو مرا فاطمه نام نهادى و وعده داده‌اى هر كسى كه من و ذرّيّه‌ام را دوست دارد از آتش دوزخ بر حذر دارى و وعده تو حقّ‌ بوده و تخلّف پذير نيست. خداوند عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد:اى فاطمه تو راست مى‌گويى،من نام تو را فاطمه نهاده‌ام و وعده داده‌ام كه هر كس كه محبّت و ولايت تو و فرزندانت را داشته باشد از آتش جهنّم جدايش كنم،وعده من حقّ‌ بوده و خلف وعده نخواهم نمود و اين كه به بنده‌ام امر كردم به جهنّم برود به خاطر آن بود كه تو او را شفاعت كنى و من شفاعت تو را پذيرفته تا موقعيّت و منزلت تو در پيش من براى فرشتگان و رسولان معلوم گردد پس هر كسى را كه ديدى بين ديدگانش مؤمن نوشته شده دستش را بگير و به بهشت داخل نما. حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ اَلثَّقَفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ وَقْفَةٌ عَلَى بَابِ جَهَنَّمَ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ كُتِبَ بَيْنَ عَيْنَيْ كُلِّ رَجُلٍ مُؤْمِنٌ أَوْ كَافِرٌ فَيُؤْمَرُ بِمُحِبٍّ قَدْ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ إِلَى اَلنَّارِ فَتَقْرَأُ فَاطِمَةُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُحِبّاً فَتَقُولُ إِلَهِي وَ سَيِّدِي سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلاَّنِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدُكَ اَلْحَقُّ وَ أَنْتَ لاٰ تُخْلِفُ اَلْمِيعٰادَ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلاَّكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلاَّهُمْ مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدِيَ اَلْحَقُّ وَ أَنَا لاَ أُخْلِفُ اَلْمِيعَادَ وَ إِنَّمَا أَمَرْتُ بِعَبْدِي هَذَا إِلَى اَلنَّارِ لِتَشْفَعِي فِيهِ فَأُشَفِّعَكِ وَ لِيَتَبَيَّنَ لِمَلاَئِكَتِي وَ أَنْبِيَائِي وَ رُسُلِي وَ أَهْلِ اَلْمَوْقِفِ مَوْقِفُكِ مِنِّي وَ مَكَانَتُكِ عِنْدِي فَمَنْ قَرَأْتِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُؤْمِناً فَخُذِي بِيَدِهِ وَ أَدْخِلِيهِ اَلْجَنَّةَ . از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جدایی شیعه یا محب حضرت فاطمه سلام الله علیها از آتش حضرت جعفر بن محمّد بن على عليهم السّلام از پدر بزرگوارش عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمودند:اى فاطمه آيا مى‌دانى براى چه ناميده شدى به فاطمه‌؟ على عليه السّلام عرضه داشت:يا رسول اللّٰه براى چه ناميده شده به اين نام‌؟ رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمودند:زيرا او و شيعيانش از آتش دوزخ بر حذر داشته شده‌اند. عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا فَاطِمَةُ أَ تَدْرِينَ لِمَ سُمِّيتِ فَاطِمَةَ فَقَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لِمَ سُمِّيَتْ قَالَ لِأَنَّهَا فُطِمَتْ هِيَ وَ شِيعَتُهَا مِنَ اَلنَّارِ . مِنَ اَلْوَسِيلَةِ أَيْضاً: إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ لِأَنَّهَا فُطِمَتْ مُحِبُّوهَا عَنِ اَلنَّارِ . از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
معنای منصوره و فاطمه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله روايت شده: نور فاطمه قبل از اينكه زمين و آسمان خلق شوند آفريده شد . بعضى از مردم گفتند:اى رسول خدا!پس او از جنس بشر نيست‌؟ پيامبر فرمود:فاطمه حوريّه‌اى در لباس انسان است. گفتند:اى رسول خدا!چگونه امكان دارد كه كسى حوريّه و در عين حال انسان باشد؟ فرمود:خداوند متعال قبل از اينكه حضرت آدم را بيافريند فاطمه را در آن هنگامى كه ارواح مخلوقات را خلق مى‌كرد،از نور خود آفريد،پس هنگامى كه آدم را آفريد،فاطمه را به او نشان داد. گفته شد:اى رسول خدا!فاطمه در آن زمان كجا بود؟فرمود:نور او در حفره‌اى زير ساق عرش قرار داشت. گفتند:اى رسول خدا!طعام وى چه بود؟ فرمود:تسبيح و تقديس و تهليل و تحميد؛هنگامى كه خدا حضرت آدم را آفريد و مرا از صلب او خارج نمود(متولّد شدم)،اراده نمود كه فاطمه را از صلب من خارج كند،پس آن نور را در سيبى قرار داد و جبرئيل آن سيب را نزد من آورد و گفت:اى محمّد!سلام، رحمت و بركات خدا بر تو باد. گفتم:اى حبيب من!بر تو باد سلام و رحمت و بركات او. جبرئيل گفت:اى محمّد!خدا به تو سلام مى‌رساند. گفتم:هر چه سلام(سلامتى)است از طرف اوست و به سوى او باز خواهد گشت. گفت:اى محمّد!اين سيب تحفه‌اى است كه خداوند مهربان آن را از بهشت براى تو فرستاده.و من آن سيب را گرفته و به سينۀ خود نهادم. جبرئيل گفت:اى محمّد!خداوند مى‌فرمايد كه اين سيب را بخورى.هنگامى كه آن سيب را تكّه كردم نورى از آن ساطع گرديد كه موجب تعجّب من شد،و جبرئيل كه تأخير و تأمّل مرا در خوردن سيب مشاهده كرد،گفت:اى رسول خدا!چرا آن را نمى‌خورى‌؟ بخور و نترس،زيرا آنچه ديدى نور بانويى است كه در آسمان«منصوره»و در زمين«فاطمه» خواهد بود. گفتم:اى جبرئيل!چرا در آسمان منصوره و در زمين فاطمه است‌؟ گفت:در زمين فاطمه ناميده شد براى اينكه پيروان و شيعيان خود را از آتش نجات مى‌دهد و دشمنانش از محبّت او محروم خواهند بود،و در آسمان به اين جهت منصوره است كه خدا فرمود:«در روز قيامت،مؤمنان از نصر و يارى خدا خشنود مى‌شوند،و خداوند هر كه را خواهد يارى كند»،و مقصود از نصرت خدا براى مؤمنان،همانا شفاعت و امداد فاطمه براى شيعيان و دوستدارانش مى‌باشد. عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اَلْأَرْضَ وَ اَلسَّمَاءَ فَقَالَ بَعْضُ اَلنَّاسِ يَا نَبِيَّ اَللَّهِ فَلَيْسَتْ هِيَ إِنْسِيَّةً فَقَالَ فَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِيَّةٌ قَالُوا يَا نَبِيَّ اَللَّهِ وَ كَيْفَ هِيَ حَوْرَاءُ إِنْسِيَّةٌ قَالَ خَلَقَهَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ نُورِهِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ إِذْ كَانَتِ اَلْأَرْوَاحُ فَلَمَّا خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ آدَمَ عُرِضَتْ عَلَى آدَمَ قِيلَ يَا نَبِيَّ اَللَّهِ وَ أَيْنَ كَانَتْ فَاطِمَةُ قَالَ كَانَتْ فِي حُقَّةٍ تَحْتَ سَاقِ اَلْعَرْشِ قَالُوا يَا نَبِيَّ اَللَّهِ فَمَا كَانَ طَعَامُهَا قَالَ اَلتَّسْبِيحُ وَ اَلتَّقْدِيسُ وَ اَلتَّهْلِيلُ وَ اَلتَّحْمِيدُ فَلَمَّا خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ آدَمَ وَ أَخْرَجَنِي مِنْ صُلْبِهِ وَ أَحَبَّ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُخْرِجَهَا مِنْ صُلْبِي جَعَلَهَا تُفَّاحَةً فِي اَلْجَنَّةِ وَ أَتَانِي بِهَا جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ لِي اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ يَا مُحَمَّدُ قُلْتُ وَ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمُ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ حَبِيبِي جَبْرَئِيلُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ رَبَّكَ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ قُلْتُ مِنْهُ اَلسَّلاَمُ وَ إِلَيْهِ يَعُودُ اَلسَّلاَمُ قَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ هَذِهِ تُفَّاحَةٌ أَهْدَاهَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْكَ مِنَ اَلْجَنَّةِ فَأَخَذْتُهَا وَ ضَمَمْتُهَا إِلَى صَدْرِي قَالَ يَا مُحَمَّدُ يَقُولُ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ كُلْهَا فَفَلَقْتُهَا فَرَأَيْتُ نُوراً سَاطِعاً وَ فَزِعْتُ مِنْهُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ مَا لَكَ لاَ تَأْكُلْ كُلْهَا وَ لاَ تَخَفْ فَإِنَّ ذَلِكَ اَلنُّورَ لِلْمَنْصُورَةِ فِي اَلسَّمَاءِ وَ هِيَ فِي اَلْأَرْضِ فَاطِمَةُ قُلْتُ حَبِيبِي جَبْرَئِيلُ وَ لِمَ سُمِّيَتْ فِي اَلسَّمَاءِ اَلْمَنْصُورَةَ وَ فِي اَلْأَرْضِ فَاطِمَةَ قَالَ سُمِّيَتْ فِي اَلْأَرْضِ فَاطِمَةَ لِأَنَّهَا فُطِمَتْ شِيعَتُهَا مِنَ اَلنَّارِ وَ فُطِمَ أَعْدَاؤُهَا عَنْ حُبِّهَا وَ هِيَ فِي اَلسَّمَاءِ اَلْمَنْصُورَةُ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ يَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ اَلْمُؤْمِنُونَ `بِنَصْرِ اَللّٰهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشٰاءُ يَعْنِي نَصْرَ فَاطِمَةَ لِمُحِبِّيهَا . از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جدایی محب حضرت فاطمه سلام الله علیها و ذریه آن حضرت و دوستانشان از آتش قال الحضرمي : أخرج الإمام عليّ بن موسى الرضا في «مسنده» عن سيّدنا عليّ عليه السّلام ، أنّ رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلم قال: إنّ اللّه عزّ و جلّ و علا، فطم ابنتي و ولدها و من أحبّهم من النار، فلذلك سمّيت فاطمة . از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
شرط جدایی از آتش: سمّيت فاطمة ، لأنّ اللّه فطمها و ذرّيتها من النار من لقي اللّه منهم بالتوحيد، و الإيمان بما جئت به .
معرفی انوار اهل بیت از جمله حضرت زهرا سلام الله علیها به حضرت ابراهیم فض، [كتاب الروضة] ، يل، [الفضائل] ، لابن شاذان بِالْإِسْنَادِ يَرْفَعُهُ إِلَى عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ أَبِي أَوْفَى عَنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ: لَمَّا خَلَقَ اَللَّهُ إِبْرَاهِيمَ اَلْخَلِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَشَفَ اَللَّهُ عَنْ بَصَرِهِ فَنَظَرَ إِلَى جَانِبِ اَلْعَرْشِ فَرَأَى نُوراً فَقَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي مَا هَذَا اَلنُّورُ قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَذَا مُحَمَّدٌ صَفِيِّي فَقَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي أَرَى إِلَى جَانِبِهِ نُوراً آخَرَ فَقَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَذَا عَلِيٌّ نَاصِرُ دَيْنِي فَقَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي أَرَى إِلَى جَانِبِهِمَا نُوراً ثَالِثاً قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَذِهِ فَاطِمَةُ تَلِي أَبَاهَا وَ بَعْلَهَا فَطَمْتُ مُحِبِّيهَا مِنَ اَلنَّارِ قَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي أَرَى نُورَيْنِ يَلِيَانِ اَلثَّلاَثَةَ اَلْأَنْوَارَ قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَذَانِ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَيْنُ يَلِيَانِ أَبَاهُمَا وَ جَدَّهُمَا وَ أُمَّهُمَا فَقَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي أَرَى تِسْعَةَ أَنْوَارٍ أَحْدَقُوا بِالْخَمْسَةِ اَلْأَنْوَارِ قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَؤُلاَءِ اَلْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِهِمْ فَقَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي فَبِمَنْ يُعْرَفُونَ قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدٌ وَلَدُ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرٌ وَلَدُ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى وَلَدُ جَعْفَرٍ وَ عَلِيٌّ وَلَدُ مُوسَى وَ مُحَمَّدٌ وَلَدُ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ وَلَدُ مُحَمَّدٍ وَ اَلْحَسَنُ وَلَدُ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٌ وَلَدُ اَلْحَسَنِ اَلْقَائِمُ اَلْمَهْدِيُّ قَالَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي أَرَى عِدَّةَ أَنْوَارٍ حَوْلَهُمْ لاَ يُحْصِي عِدَّتَهُمْ إِلاَّ أَنْتَ قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَؤُلاَءِ شِيعَتُهُمْ وَ مُحِبُّوهُمْ قَالَ إِلَهِي وَ بِمَا يُعْرَفُونَ شِيعَتُهُمْ وَ مُحِبِّيهِمْ قَالَ بِصَلاَةِ اَلْإِحْدَى وَ اَلْخَمْسِينَ وَ اَلْجَهْرِ بِ‍ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ وَ اَلْقُنُوتِ قَبْلَ اَلرُّكُوعِ وَ سَجْدَةِ اَلشُّكْرِ وَ اَلتَّخَتُّمِ بِالْيَمِينِ قَالَ إِبْرَاهِيمُ اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِي مِنْ شِيعَتِهِمْ وَ مُحِبِّيهِمْ قَالَ قَدْ جَعَلْتُكَ فَأَنْزَلَ اَللَّهُ فِيهِ - وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرٰاهِيمَ `إِذْ جٰاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ قَالَ اَلْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ إِنَّ أَبَا حَنِيفَةَ لَمَّا أَحَسَّ بِالْمَوْتِ رَوَى هَذَا اَلْخَبَرَ وَ سَجَدَ فَقُبِضَ فِي سَجْدَتِهِ . از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 جدا شده از بدی حضرت ابو عبد اللّٰه عليه السّلام فرمودند: حضرت فاطمه سلام اللّٰه عليها نزد خداوند عزّ و جلّ‌ نه اسم دارند به اين ترتيب: فاطمه،صدّيقه،مباركة،طاهره،زكيّه،راضيه،مرضيّه،محدّثه،زهراء،سپس فرمودند:آيا تفسير فاطمه را مى‌دانى چيست‌؟ عرض كردم:اى سرور من بفرماييد چيست‌؟ حضرت فرمودند:آن بانو از شرّ و بدى جدا گشته بود بدين جهت او را فاطمه نام نهادند،سپس فرمود:اگر امير المؤمنين عليه السّلام نبود كه با حضرت فاطمه سلام اللّٰه عليها ازدواج كند براى عليا مخدّره همسرى تا روز قيامت روى زمين پيدا نمى‌شد از آدم ابو البشر گرفته به بعد. قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ تِسْعَةُ أَسْمَاءٍ عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاطِمَةُ وَ اَلصِّدِّيقَةُ وَ اَلْمُبَارَكَةُ وَ اَلطَّاهِرَةُ وَ اَلزَّكِيَّةُ وَ اَلرَّاضِيَةُ وَ اَلْمَرْضِيَّةُ وَ اَلْمُحَدَّثَةُ وَ اَلزَّهْرَاءُ ثُمَّ قَالَ أَ تَدْرِي أَيُّ شَيْءٍ تَفْسِيرُ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ قُلْتُ أَخْبِرْنِي يَا سَيِّدِي قَالَ فُطِمَتْ مِنَ اَلشَّرِّ قَالَ ثُمَّ قَالَ لَوْ لاَ أَنَّ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تَزَوَّجَهَا مَا كَانَ لَهَا كُفْوٌ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ آدَمُ فَمَنْ دُونَهُ . 🔴 نکته: واژه «شر» در روایت فقط در برخی نقل ها مانند نقل دلائل الامامة «شرک» نقل شده و باقی کتاب ها «شر» نقل کرده اند. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
بیان علامه مجلسی و نقل ایشان از فیروز آبادی درباره معنای لغوی فاطمه لا یقال المناسب علی ما ذکر فی وجه التسمیة أن تسمی مفطومة إذ الفطم بمعنی القطع یقال فطمت الأم صبیها و فطمت الرجل عن عادته و فطمت الحبل لأنا نقول کثیرا ما یجی ء فاعل بمعنی مفعول کقولهم سر کاتم و مکان عامر و کما قالوا فی قوله تعالی عِیشَةٍ راضِیَةٍ* و ماءٍ دافِقٍ و یحتمل أن یکون ورد الفطم لازما أیضا. قال الفیروزآبادی: أفطم السخلة حان أن تفطم فإذا فطمت فهی فاطم و مفطومة و فطیم انتهی و یمکن أن یقال إنها فطمت نفسها و شیعتها عن النار و عن الشرور و فطمت نفسها عن الطمث لکون السبب فی ذلک ما علم الله من محاسن أفعالها و مکارم خصالها فالإسناد مجازی. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جداشده از شناسایی مردم امام صادق در ذیل آیه « إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ » فرمود: منظور از لیله فاطمه و منظور از قدر الله است پس هر که فاطمه را به درستی بشناسد شب قدر را درک کرده است. و به این دلیل فاطمه را فاطمه نامیدند زیرا مخلوقات از شناخت او باز داشته شده اند. فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْقَاسِمِ بْنِ عُبَيْدٍ مُعَنْعَناً عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ : أَنَّهُ قَالَ « إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ » اَللَّيْلَةُ فَاطِمَةُ وَ اَلْقَدْرُ اَللَّهُ فَمَنْ عَرَفَ فَاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتِهَا فَقَدْ أَدْرَكَ لَيْلَةَ اَلْقَدْرِ وَ إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ لِأَنَّ اَلْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَا أَوْ مِنْ مَعْرِفَتِهَا اَلشَّكُّ [مِنْ أ َبِي اَلْقَاسِمِ ] از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جداشده از محبت دشمنان سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ فِي اَلْأَرْضِ [لِأَنَّهُ] فَطَمَتْ شِيعَتَهَا مِنَ اَلنَّارِ وَ فُطِمَتْ [فطموا] أَعْدَاؤُهَا عَنْ حُبِّهَا از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جداشده از جهل در تعبیر روایت ذیل «فطمتک بالعلم» آمده این تعبیر یا به این معنا است که خداوند متعال همراه با از شیر گرفتن به آن حضرت علم عطا فرموده است یا به این معنا است که گویا به جای شیر مادر به ایشان علم عطا شده است یا معانی شبیه به این ولی به هر حال به معنای جدایی ایشان از جهل خواهد بود. ع، [علل الشرائع] مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ یَزِیدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: لَمَّا وُلِدَتْ فَاطِمَةُ علیها السلام أَوْحَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَی مَلَکٍ فَأَنْطَقَ بِهِ لِسَانَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله فَسَمَّاهَا فَاطِمَةَ ثُمَّ قَالَ إِنِّی فَطَمْتُکِ بِالْعِلْمِ وَ فَطَمْتُکِ عَنِ الطَّمْثِ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام وَ اللَّهِ لَقَدْ فَطَمَهَا اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی بِالْعِلْمِ وَ عَنِ الطَّمْثِ بِالْمِیثَاقِ. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جدا شده از آلودگی های جسمی و باطنی زنان در هنگام ولادت فرزند و غیر آن آلودگی هایی در جسم خویش دارند که در شرع این آلودگی ها باطنی هم دانسته شده که نیازمند غسل و طهارت باطنی است اما طبق روایات آن حضرت پاکیزه از این آلودگی ها دانسته شده است. به عنوان نمونه: به نقل از کتاب السیده فاطمة الزهرا طهارة الزهراء من الحيض عن اسماء بنت عميس قالت (قبلت، اي ولدت، فاطمة بالحسن، فلم ار لها دما فقلت يا رسول الله: اني لم ار لها دما في حيض ولا نفاس، فقال صلى الله عليه وسلم اما علمت ان ابنتي طاهرة مطهرة لا يرى لها دما في طمث ولا ولادة)، وروى النسائي والمحب الطبري عن ابن عباس قال، قال رسول الله صلى الله عليه وسلم (ان ابنتي فاطمة حوراء إذ لم تحض ولم تطمث، وانما سماها فاطمة لان الله عز وجل فطمها ومحبيها عن النار) وفي رواية الخطيب: ابنتي فاطمة حوراء آدمية لم تحض ولم تطمث از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
جدا کننده طمع دیگران به امامت وى مى‌گويد: عبد اللّٰه بن حسن بن حسن گفت:حضرت ابو الحسن عليه السّلام به من فرمودند:چرا فاطمه عليها السّلام را فاطمه گفته‌اند؟ عرض كردم:به جهت آن كه بين آن و اسماء ديگر امتياز و فرق باشد(عبد اللّٰه بن حسن بن حسن توهم كرده بود اين اسم قبلا براى كسى گذارده نشده بود لذا اين جواب را داد)امام عليه السّلام فرمودند: اين نيز از اسمايى است كه بعضى به آن موسوم بوده‌اند پس جهتش آن است كه حقّ‌ تبارك و تعالى به تمام حوادث پيش از وقوعشان آگاه و عالم است،او مى‌دانست رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در بين اقوام و طوائف ازدواج خواهد نمود و تمامشان طمع دارند كه امر ولايت به وراثت به آنها برسد،لذا وقتى فاطمه سلام اللّٰه عليها متولّد شد حقّ‌ تعالى نامش را فاطمه گذارد زيرا فرزندانى از آن بانو خارج شده و بارى تعالى امر ولايت را در بين آنها نهاد و بدين وسيله طوائف را از طمعى كه داشتند قطع و جدا نمود چه آن كه معناى فطمت يعنى قطع و جدا نمود. قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحَسَنِ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو اَلْحَسَنِ لِمَ سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَةُ قُلْتُ فَرْقاً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْأَسْمَاءِ قَالَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنَ اَلْأَسْمَاءِ وَ لَكِنَّ اَلاِسْمَ اَلَّذِي سُمِّيَتْ بِهِ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلِمَ مَا كَانَ قَبْلَ كَوْنِهِ فَعَلِمَ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَتَزَوَّجُ فِي اَلْأَحْيَاءِ وَ أَنَّهُمْ يَطْمَعُونَ فِي وِرَاثَةِ هَذَا اَلْأَمْرِ فِيهِمْ مِنْ قِبَلِهِ فَلَمَّا وُلِدَتْ فَاطِمَةُ سَمَّاهَا اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَاطِمَةَ لِمَا أَخْرَجَ مِنْهَا وَ جَعَلَ فِي وُلْدِهَا فَقَطَعَهُمْ عَمَّا طَمِعُوا فَبِهَذَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّهَا فَطَمَتْ طَمَعَهُمْ وَ مَعْنَى فَطَمَتْ قَطَعَتْ . از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
این مجموع روایاتی بود که معنای نام شریف فاطمه را بیان کرده اند که خلاصه آن در پیام پایین آمده است.
🟢 معنای نام شریف «فاطمه» «فطم» یعنی بریدن و جدا کردن و از جمله در جدا کردن بچه از شیر به کار رفته است. به طور طبیعی «فاطمه» باید در معنای «جداکننده» به کار رود اما با بررسی لغات عربی این معنا روشن می شود که «فاطم» یا «فاطمه» به معنای «مفطومة» یعنی «جداشده» نیز به کار رفته است. با بررسی روایات به نظر می رسد که واژه «فاطمه» درباره حضرت زهرا سلام الله علیها در همین معنای «جداشده» به کار رفته است گرچه برخی نقل ها را می توان با معنای «جداکننده» نیز معنا کرد. 🔸«جداشده از چه چیزی؟» در مرحله بعد سوال این است که آن حضرت از چه چیزی جدا شده است؟ از روایات چند نکته استفاده می شود: ۱. جداشده از آتش ۲. جداشده از شناسایی (ناشناخته و مجهول القدر) ۳. جدا شده از بدی ۴. جداشده از محبت دشمنان خدا ۵. جداشده از آلودگی جسمی و باطنی ۶. جداشده از جهل ۷. همچنین در یک روایت آن حضرت «جدا کننده طمع دیگران به ولایت» دانسته شده اند. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 علت نام گذاری حضرت فاطمه سلام الله علیها به زهرا! در این باره هفت روایت نقل شده است که علت این نام گذاری را بیان کرده اند: ۱. نورافشانی حضرت زهرا برای امیر المومنین. ۲. درخشش نور حضرت در محراب عبادت برای اهل مدینه ۳. نورافشانی نور حضرت در هنگام عبادت برای اهل آسمان ۴. خلقت نور حضرت از نور عظمت الهی و نورافشانی برای فرشتگان ۵. نورافشانی حضرت در لحظه تولد برای ملائکه ۶. درخشش نور قصر حضرت در بهشت به نظر می رسد علت نام گذاری حضرت زهرا خلقت آن حضرت از نور الهی است که این نور در صحنه های مختلف زندگی آن حضرت از خلقت نوری پیش از خلقت مادی و سپس حین تولد مادی و بعد آز آن در صحنه های مختلف زندگی نمایان شده است. در این نشانی و پیام های بعد این روایات بیان می شود. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢۱. نورافشانی حضرت زهرا برای امیر المومنین. 🟢۲. درخشش نور حضرت در محراب عبادت برای اهل مدینه روایت اول: از علل الشرایع‏ شيخ صدوق در علل الشرائع از ابان بن تغلب روايت كرده: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: اى فرزند رسول خدا! چرا فاطمه را «زهرا» ناميدند؟ گفت: براى اينكه نور حضرت فاطمه روزى سه مرتبه براى امير المؤمنين على بن ابى طالب جلوه مى‏كرد: نور او به هنگام اقامه نماز صبح در حالى كه مردمان در خواب بودند، چنان مى‏درخشيد كه سفيدى آن داخل خانه‏هاى مدينه مى‏گرديد و فضاى خانه‏ها را روشن مى‏نمود، آنان از اين نور تعجّب مى‏كردند و به سوى رسول خدا مى‏شتافتند تا در باره منشأ آن نور سؤال كنند، و رسول خدا آنها را به جانب خانه حضرت فاطمه متوجه مى‏كرد، و هنگامى كه آنان به سوى خانه ايشان نگاه مى‏كردند مى‏ديدند كه فاطمه در محراب عبادت قرار گرفته و نورى از محراب ساطع مى‏شود، و آنگاه در مى‏يافتند كه نور مذكور همان نورى است كه از فاطمه ساطع مى‏گردد. هنگامى كه ظهر فرا مى‏رسيد و فاطمه آماده نماز مى‏گرديد نور زردى از چهره وى ساطع مى‏گرديد و داخل خانه‏هاى اهل مدينه مى‏شد به طورى كه در و ديوار خانه‏ها، و لباس و رنگ ايشان همه به زردى مى‏گراييد، پس هر گاه از آن نور پرسش مى‏نمودند، رسول خدا ايشان را روانه خانه فاطمه مى‏كرد و آنان مى‏ديدند كه دختر پيامبر در ميان محراب مشغول عبادت است و اين نور از وى ساطع مى‏گردد. و هنگامى كه آفتاب غروب مى‏كرد چهره فاطمه به سرخى مى‏گراييد و نور قرمزى از او ساطع مى‏شد و فاطمه از اين امر خوشحال گرديده شكر خدا را به جاى مى‏آورد، پس آن نور داخل خانه‏هاى مردم مى‏گرديد و تمام آنها را سرخفام مى‏نمود، مردم مدينه از اين امر تعجّب مى‏كردند و در باره آن با يك ديگر به گفتگو مى‏پرداختند و هر كس نظرى مى‏داد، بنا بر اين نزد رسول خدا مى‏آمدند و علّت آن را جويا مى‏شدند و رسول خدا ايشان را به سوى خانه فاطمه مى‏فرستاد و آنها مى‏ديدند كه فاطمه در محراب به عبادت ايستاده و آن نور از صورت وى ساطع مى‏گردد و مى‏فهميدند كه منشأ آن نور از كجاست. پس آن نور در چهره فاطمه باقى بود تا زمانى كه حسين عليه السّلام از وى متولّد گرديد و آن نور به او منتقل شده و به ما رسيده است و همچنان در نزد ما خواهد بود، امامى بعد از امام ديگر، تا قيامت فرا رسد از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ‏ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَتِ الزَّهْرَاءُ ع زَهْرَاءَ فَقَالَ لِأَنَّهَا تَزْهَرُ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏ ع فِي النَّهَارِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ بِالنُّور. ِ كَانَ يَزْهَرُ نُورُ وَجْهِهَا صَلَاةَ الْغَدَاةِ وَ النَّاسُ فِي فُرُشِهِمْ فَيَدْخُلُ بَيَاضُ ذَلِكَ النُّورِ إِلَى حُجُرَاتِهِمْ بِالْمَدِينَةِ فَتَبْيَضُّ حِيطَانُهُمْ فَيَعْجَبُونَ مِنْ ذَلِكَ فَيَأْتُونَ النَّبِيَّ ص فَيَسْأَلُونَهُ عَمَّا رَأَوْا فَيُرْسِلُهُمْ إِلَى مَنْزِلِ فَاطِمَةَ ع فَيَأْتُونَ مَنْزِلَهَا فَيَرَوْنَهَا قَاعِدَةً فِي مِحْرَابِهَا تُصَلِّي وَ النُّورُ يَسْطَعُ مِنْ مِحْرَابِهَا مِنْ وَجْهِهَا فَيَعْلَمُونَ أَنَّ الَّذِي رَأَوْهُ كَانَ مِنْ نُورِ فَاطِمَةَ فَإِذَا نَصَفَ النَّهَارُ وَ تَرَتَّبَتْ لِلصَّلَاةِ زَهَرَ وَجْهُهَا ع بِالصُّفْرَةِ فَتَدْخُلُ الصُّفْرَةُ حُجُرَاتِ النَّاسِ فَتَصْفَرُّ ثِيَابُهُمْ وَ أَلْوَانُهُمْ فَيَأْتُونَ النَّبِيَّ ص فَيَسْأَلُونَهُ عَمَّا رَأَوْا فَيُرْسِلُهُمْ إِلَى مَنْزِلِ فَاطِمَةَ ع فَيَرَوْنَهَا قَائِمَةً فِي مِحْرَابِهَا وَ قَدْ زَهَرَ نُورُ وَجْهِهَا ع فَإِذَا كَانَ آخِرُ النَّهَارِ وَ غَرَبَتِ الشَّمْسُ احْمَرَّ وَجْهُ فَاطِمَةَ ع فَأَشْرَقَ وَجْهُهَا بِالْحُمْرَةِ فَرَحاً وَ شُكْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَكَانَ يَدْخُلُ حُمْرَةُ وَجْهِهَا حُجُرَاتِ الْقَوْمِ وَ تَحْمَرُّ حِيطَانُهُمْ فَيَعْجَبُونَ مِنْ ذَلِكَ وَ يَأْتُونَ النَّبِيَّ ص‏ وَ يَسْأَلُونَهُ عَنْ ذَلِكَ فَيُرْسِلُهُمْ إِلَى مَنْزِلِ فَاطِمَةَ فَيَرَوْنَهَا جَالِسَةً تُسَبِّحُ اللَّهَ وَ تُمَجِّدُهُ وَ نُورُ وَجْهِهَا يَزْهَرُ بِالْحُمْرَةِ فَيَعْلَمُونَ أَنَّ الَّذِي رَأَوْا كَانَ مِنْ نُورِ وَجْهِ فَاطِمَةَ ع فَلَمْ يَزَلْ ذَلِكَ النُّورُ فِي وَجْهِهَا حَتَّى وُلِدَ الْحُسَيْنُ ع فَهُوَ يَتَقَلَّبُ فِي وُجُوهِنَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فِي الْأَئِمَّةِ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ إِمَامٍ بَعْدَ إِمَام از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
روایت دوم: ‏ترجمه بحار از مناقب نقل می کند: ابو هاشم عسكرى گويد: از امام حسن عسكرى پرسيدم: چرا حضرت فاطمه را زهرا ناميدند؟ فرمود: زيرا چهره او براى امير المؤمنين در اوّل روز مانند آفتاب روشن و به هنگام زوال مانند ماه درخشان و به هنگام غروب آفتاب مانند ستاره مى‏درخشيد. أَبُو هَاشِمٍ الْعَسْكَرِيُ‏ سَأَلْتُ صَاحِبَ الْعَسْكَرِ ع لِمَ سُمِّيَتْ‏ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءَ ع فَقَالَ كَانَ وَجْهُهَا يَزْهَرُ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع مِنْ أَوَّلِ النَّهَارِ كَالشَّمْسِ الضَّاحِيَةِ وَ عِنْدَ الزَّوَالَ كَالْقَمَرِ الْمُنِيرِ وَ عِنْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ كَالْكَوْكَبِ الدُّرِّيِ از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 ۳. نورافشانی نور حضرت در هنگام عبادت برای اهل آسمان روایت سوم: از علل الشرایع شيخ صدوق در كتاب معانى الاخبار و علل الشرائع از محمّد بن عماره كندى روايت كرده و گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: چرا فاطمه را زهرا ناميدند؟ امام فرمود: براى اينكه هر گاه فاطمه در محراب عبادت مى‏ايستاد و به عبادت مشغول مى‏شد نور او براى اهل آسمان مى‏درخشيد همان طور كه ستارگان براى اهل زمين مى‏درخشند. عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَارَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ‏ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ فَاطِمَةَ لِمَ‏ سُمِّيَتِ‏ الزَّهْرَاءَ فَقَالَ لِأَنَّهَا كَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا تَزْهَرُ نُورُ الْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ الْأَرْض از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 ۴. خلقت نور حضرت از نور عظمت الهی و نورافشانی برای فرشتگان روایت چهارم: از علل الشرایع و کشف الغمة شيخ صدوق در علل الشرائع به نقل از جابر جعفى روايت مى‏كند كه گفت: به امام صادق عليه السّلام گفتم: چرا حضرت فاطمه عليها السّلام زهرا ناميده مى‏شود؟ امام فرمود: زيرا خداوند متعال او را از نور با عظمت خود آفريد، و هنگامى كه نورش درخشيدن گرفت آسمانها و زمين به نور او روشن شدند و چشمان ملائكه خيره ماند، پس سجده نموده و از خداى سبحان پرسيدند: خدايا! اين چه نورى است؟ خداوند فرمود: اين شعبه‏اى از نور من است كه آن را آفريده‏ام و از صلب يكى از پيامبرانم كه او را بر ساير پيامبران برترى داده‏ام، خارج مى‏نمايم. و از اين نور رهبران و امامانى به وجود مى‏آيند كه پس از انقطاع وحى مردم را به سوى حق هدايت مى‏نمايند. علل الشرائع‏ أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَعْقِلٍ الْقِرْمِيسِينِيِ‏ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَزِيدَ الْجَزَرِيِ‏ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ النَّهَاوَنْدِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ سألت أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَ سُمِّيَتْ‏ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ زَهْرَاءَ فَقَالَ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِنُورِهَا وَ غَشِيَتْ أَبْصَارَ الْمَلَائِكَةِ وَ خَرَّتِ الْمَلَائِكَةُ لِلَّهِ سَاجِدِينَ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا مَا هَذَا النُّورُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِمْ هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِي وَ أَسْكَنْتُهُ فِي سَمَائِي خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِي أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِي أُفَضِّلُهُ عَلَى جَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أُخْرِجُ مِنْ ذَلِكَ النُّورِ أَئِمَّةً يَقُومُونَ بِأَمْرِي يَهْدُونَ إِلَى حَقِّي وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِي فِي أَرْضِي بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْيِي از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 ۵. نورافشانی حضرت در لحظه تولد برای ملائکه روایت پنجم: در ضمن حدیث ولادت حضرت زهرا آمده است که در آسمان نور درخشنده ای واقع شد که ملائکه تا آنروز ندیده بودند و به همین جهت حضرت، به زهرا نام گذاری شد. وَ حَدَثَ فِي السَّمَاءِ نُورٌ زَاهِرٌ لَمْ تَرَهُ الْمَلَائِكَةُ قَبْلَ ذَلِكَ الْيَوْمِ فَلِذَلِكَ سُمِّيَتِ‏ الزَّهْرَاء از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 ۶. درخشش نور قصر حضرت در بهشت روایت ششم: حسن بن زيد گويد: به امام صادق عليه السّلام گفتم: چرا فاطمه، زهرا ناميده شد؟ فرمود: زيرا او قصرى از ياقوت سرخ در بهشت دارد كه ارتفاع آن به اندازه يك سال راه است و آن به قدرت خدا در هوا معلّق مانده است، و آن قصر داراى صد هزار در است و بر هر درى هزار ملك ايستاده است. اهل بهشت اين قصر را چنان مى‏بينند كه شما ستاره‏ها را، پس مى‏گويند: اين قصر درخشان به فاطمه تعلّق دارد. الْحَسَنُ بْنُ يَزِيدَ قَالَ‏ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَ سُمِّيَتْ‏ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءَ قَالَ لِأَنَّ لَهَا فِي الْجَنَّةِ قُبَّةً مِنْ يَاقُوتٍ حَمْرَاءَ ارْتِفَاعُهَا فِي الْهَوَاءِ مَسِيرَةُ سَنَةٍ مُعَلَّقَةً بِقُدْرَةِ الْجَبَّارِ لَا عِلَاقَةَ لَهَا مِنْ فَوْقِهَا فَتُمْسِكَهَا وَ لَا دِعَامَةَ لَهَا مِنْ تَحْتِهَا فَتَلْزَمَهَا لَهَا مِائَةُ أَلْفِ بَابٍ عَلَى كُلِّ بَابٍ أَلْفٌ مِنَ الْمَلَائِكَةِ يَرَاهَا أَهْلُ الْجَنَّةِ كَمَا يَرَى أَحَدُكُمُ الْكَوْكَبَ الدُّرِّيَّ الزَّاهِرَ فِي أُفُقِ السَّمَاءِ فَيَقُولُونَ هَذِهِ الزَّهْرَاءُ لَفَاطِمَةُ ع از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
روایت هفتم: ترجمه بحار از ارشاد القلوب دیلمی نقل می کند : هنگامى كه خداوند اراده نمود تا ملائك را مورد آزمايش قرار دهد ابرى تاريك بر ايشان فرستاد طورى كه نتوانند يك ديگر را ببينند، در اين حال ملائكه گفتند: پروردگارا! از آن روزى كه ما را آفريده بودى هرگز چنين چيزى را نديده بوديم، تو را به حق اين نورها سوگند مى‏دهيم كه اين تاريكى و ظلمت را از ما دور نمايى؟ و در اين حال خداى متعال نور فاطمه را آفريد و آن را مانند قنديل بر كنار عرش آويخت و از آن نور آسمانها و زمين‏هاى هفتگانه را خلق كرد، و به اين جهت فاطمه را زهرا ناميده‏اند. ملائكه خدا را تسبيح و تقديس مى‏كردند، پس خداوند به ايشان فرمود: به عزّت و جلالم، ثواب تسبيح و تقديس شما را براى اينان- يعنى فاطمه، پدر، شوهر و فرزندانش قرار خواهم داد. فَلَمَّا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى أَنْ يَبْلُوَ الْمَلَائِكَةَ أَرْسَلَ عَلَيْهِمْ سَحَاباً مِنْ ظُلْمَةٍ وَ كَانَتِ الْمَلَائِكَةُ لَا تَنْظُرُ أَوَّلَهَا مِنْ آخِرِهَا وَ لَا آخِرَهَا مِنْ أَوَّلِهَا فَقَالَتِ الْمَلَائِكَةُ إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا مُنْذُ خَلَقْتَنَا مَا رَأَيْنَا مِثْلَ مَا نَحْنُ فِيهِ فَنَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَنْوَارِ إِلَّا مَا كَشَفْتَ عَنَّا فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَفْعَلَن‏ فَخَلَقَ نُورَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءَ ع يَوْمَئِذٍ كَالْقِنْدِيلِ وَ عَلَّقَهُ فِي قُرْطِ الْعَرْشِ فَزَهَرَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ سُمِّيَتْ‏ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءَ وَ كَانَتِ الْمَلَائِكَةُ تُسَبِّحُ اللَّهَ وَ تُقَدِّسُهُ فَقَالَ اللَّهُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَجْعَلَنَّ ثَوَابَ تَسْبِيحِكُمْ وَ تَقْدِيسِكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لِمُحِبِّي هَذِهِ الْمَرْأَةِ وَ أَبِيهَا وَ بَعْلِهَا وَ بَنِيهَا از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
🟢 علت نام گذاری حضرت فاطمه سلام الله علیها به زهرا! در این باره هفت روایت نقل شده است که علت این نام گذاری را بیان کرده اند: ۱. نورافشانی حضرت زهرا برای امیر المومنین. ۲. درخشش نور حضرت در محراب عبادت برای اهل مدینه ۳. نورافشانی نور حضرت در هنگام عبادت برای اهل آسمان ۴. خلقت نور حضرت از نور عظمت الهی و نورافشانی برای فرشتگان ۵. نورافشانی حضرت در لحظه تولد برای ملائکه ۶. درخشش نور قصر حضرت در بهشت به نظر می رسد علت نام گذاری حضرت زهرا خلقت آن حضرت از نور الهی است که این نور در صحنه های مختلف زندگی آن حضرت از خلقت نوری پیش از خلقت مادی و سپس حین تولد مادی و بعد آز آن در صحنه های مختلف زندگی نمایان شده است. در این نشانی و پیام های بعد این روایات بیان می شود. از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat
لقب های حضرت زهرا و معانی آن: ۱. زَهراء: درخشان و نورانی ۲. عَذراء: پاکدامن ۳. معصومَه: مصون از گناه ۴. حَوراء إنسیّه: حوریه‌ای به صورت انسان ۵. حُرَّه: آزاد ۶. مُبارَکه: پربرکت ۷. بَتُول: جدا و ممتاز از دیگران، بریده از مردم و متوجه به سوی خدا، زنی که عادت ماهیانه نبیند. ۸. طاهِرَه: پاک ۹.حَصَان: پاکدامن ، زن پارسا و با عفت ۱۰.زََکیَّه: پاکیزه (از زشتی‌های اخلاقی) ۱۱. مَریم کُبری: مریم بزرگ ۱۲. راضیَه: خشنود (به تقدیر الهی) ۱۳. صِدّیقَه: بسیار راستگو ۱۴. مَرضیَّه: کسی که خدا از او راضی و خشنود است. ۱۵. نوریَّه: نورانی ۱۶. رَضیَّه: مورد رضایت و خشنودی ۱۷. سَماویَّه: بانوی آسمانی ۱۸. سَیدة نِساء العالَمین: سرور زنان جهان ۱۹. حانیَه: بسیار مهربان ۲۰. مَنصورَه: یاری شده ۲۱. مُحَدَّثَه: کسی که فرشتگان با او و او با فرشتگان سخن گوید ۲۲. زاهِدَه: پارسا ۲۳.طَیّبَه: نیک، زلال، پاک ۲۴. اُمّ اَبیها: مادر پدرش ۲۵. تَقیَّه: پرهیزکار ۲۶. بَرَّة: نیکوکار ۲۷. مُطَهَّرَه: پاک ۲۸. شَهیدَه: بانوی شهید ۲۹. صادِقَه: راستگو ۳۰. رَشیدَه: فهمیده و خردمند ۳۱. فاضِلَه: با فضیلت ۳۲. نَقیَّه: خالص و ناب ۳۳. عَلیمَه: دانا ۳۴. مَهدیَّه: هدایت‌یافته ۳۵. صَفیَّه: صاف و خالص ۳۶. عابدَه: عبادت‌کننده ۳۷. مُتَهَجِّدَه: شب‌زنده‌دار ۳۸. قانِتَه: پیوسته در حال اطاعت از خدا به نقل از سایت ویکی شیعه از شرح بی نهایت https://eitaa.com/azsharhebinahayat