🔰انسانِ حقیقی 🔘انسان حقیقی که خلیفةالله است، مسجود ملائکه است، همه چیز برای اوست و بالاخره دارنده همه کمالات انسانی است، انسانِ بعلاوه ایمان است نه انسانِ منهای ایمان. 👈 انسانِ منهای ایمان، کاستی ‏گرفته و ناقص است. چنین انسانی حریص است، خونریز است، بخیل و ممسک است، کافر است، از حیوان پست‏تر است. ✔در قرآن آیاتی آمده است که روشن می‌کند انسانِ ممدوح چه انسانی است و انسانِ مذموم چه انسانی است. ✅از این آیات استنباط می‌شود که انسانِ فاقد ایمان و جدا از خدا انسان واقعی نیست. انسان اگر به یگانه حقیقتی که با ایمان به او و یاد او آرام می‌گیرد بپیوندد، دارنده همه کمالات است و اگر از آن حقیقت یعنی خدا جدا بماند درختی را ماند که از ریشه خویشتن جدا شده است. 📚 استاد مطهری، انسان در قرآن، ص۱۶ #متن_نوشت #انسانِ_ممدوح #انسانِ_مذموم 🆔️ @zendegi_filsofaneh

🔔📃 هفده خطای شناختی 🔺️ذهن‌خوانی بدون استدلال و دلایل کافی می‌اندیشید از افکار دیگران اطلاع دارید «اصلا نگاهم نکرد حتما از من شاکیه» 🔺️پیش‌گویی پیش‌بینی ذهنی‌ از اتفاقات و شرایط آینده‌ای منفی‌ «حتما فردا حرفم رو قبول نمی‌کنه» 🔺️فاجعه‌سازی تمام حوادث آینده‌ی نزدیک و دور را افتضاح و غیرقابل تحمل انگاشتن «توی آزمون خراب کنم آبروم می‌ره» 🔺️برچسب زدن صفات کلی و منفی به خود و دیگران الصاق کردن «کلن بدبخت‌یم» 🔺️نادیده‌انگاری جنبه‌های مثبت موفقیت‌ها و نکات مثبت را کوچک و خوار شمردن «اینو که همه می‌تونن انجام بدن» 🔺️فیلتر منفی فقط جنبه‌های منفی چیزی را دیدن «اصلا به من توجه نمی‌شه» 🔺️تعمیم افراطی تعمیم دادن یک اتفاق و حادثه‌ی بد به همیشه و استنباط همیشگی داشتن از آن «این اتفاق همیشه فقط برای من می افته» 🔺️تفکر دو قطبی دید «همه» یا «هیچ» داشتن در مورد اتفاقات و انسان‌های پیرامونی «همه‌ی زندگی‌م تباه شد» 🔺️بایداندیشی اتفاقات و رخداد‌ها و حوادث رو آن‌طور که هستند ارزیابی و ارزش‌گذاری نکردن. دید و تفسیرها را بیش‌تر بر اساس آن‌چه باید می‌بود/باشد گذاشتن. «باید می‌بردیم» «برد با ماست» 🔺️شخصی‌‌سازی علل شکست و رخ‌دادهای منفی را متوجه خود کردن و سهم دیگران را ندیدن «خودم مقصر بودم» 🔺️سرزنش‌گری مسئولیت تغییر رفتار خود را به عهده نگرفتن. دیگران را دلیل مشکلات و احساسات منفی خود دانستن. «او باعث تمام مشکلات من هستش» 🔺️قیاس‌های ناعادلانه معیار نداشتن و خود را با کسانی که امتیازات ویژه دارند مقایسه کردن «او‌ خیلی از من زیباتر عمل می‌کنه» 🔺️تاسف‌گرایی ای کاش‌های مکرر گفتن به جای تکیه بر حال «ای کاش این حرف رو نمی‌زدم» 🔺️چی می‌شد اگر پرسش مکرر «چی می‌شد اگر» و اقناع نشدن شخصی «چی می‌شد اگر زودتر راه می‌افتادم» 🔺️استدلال هیجانی برای تفسیر واقعیات پیرامونی از احساسات محض استفاده کردن «دلم شور می‌زنه یه اتفاقی می‌افته» 🔺️نادیده‌انگاری شواهد متناقض شواهد‌ یا استدلال‌های ناهمسان یا ناهمخوان با تفکر خود را مردود دانستن «هیچ‌کدوم‌تون نمی‌فهمین» 🔺️قضاوت‌گرایی معیارهای غیراستاندارد و شخصی برای خود ایجاد کردن در جهت تفکر منفی «در مسابقه اصلن خوب بازی نکردیم» ✔اين باورها همگي غلط هستند و باعث بروز احساسات منفي در ما میشوند پس لطفا با هوشياري از آنها اجتناب كنيد. #متن_نوشت #خطای_شناختی 🆔️ @zendegi_filsofaneh

🔰اقسام آزادی‏ 1️⃣ آزادی اجتمای 💢انسان که یک موجود خاصی است و زندگی او زندگی اجتماعی است و علاوه بر این در زندگی فردی خود موجود تکامل یافته ای است و با گیاه و حیوان بسیار تفاوت دارد، گذشته از آزادیهایی که گیاهان و حیوانات به آنها نیازمندند یک سلسله نیازمندیهای دیگری هم دارد که ما آنها را به دو قسم منقسم می‌کنیم. ✔یک نوع آزادی اجتماعی است. آزادی اجتماعی یعنی چه؟ یعنی بشر باید در اجتماع از ناحیه سایر افراد اجتماع آزادی داشته باشد، دیگران مانعی در راه رشد و تکامل او نباشند، او را محبوس نکنند، به حالت یک زندانی درنیاورند که جلوی فعالیتش گرفته شود، دیگران او را استثمار نکنند، استخدام نکنند، استعباد نکنند، یعنی تمام قوای فکری و جسمی او را در جهت منافع خودشان به کار نگیرند. این را می‌گویند آزادی اجتماعی. 👈یکی از گرفتاریهای زندگی بشر در طول تاریخ همین بوده است که افرادی نیرومند و قدرتمند از قدرت خودشان سوء استفاده کرده و افراد دیگری را در خدمت خودشان گرفته‌اند، آنها را به منزله برده خودشان قرار داده‌اند و میوه وجود آنان را که باید متعلق به خودشان باشد به نفع خود چیده ‏اند. ❇می‌دانید کلمه «استثمار» یعنی چه؟ یعنی چیدن میوه دیگری. هرکسی وجودش مثل یک درخت پرمیوه است. میوه درخت وجود هرکسی یعنی محصول کار و فکرش، محصول فعالیتش، محصول ارزشش باید مال خودش باشد. 🔘وقتی که افرادی کاری می‌کنند که محصول درخت وجود دیگران را به خودشان تعلق می‌دهند و میوه‌های وجود آنها را می‏‌چینند، می‌گویند این فرد فرد دیگر را استثمار کرده است. ✅یکی از مقاصد انبیاء به طور کلی و به طور قطع این است که آزادی اجتماعی را تأمین کنند و با انواع بندگیها و بردگیهای اجتماعی و سلب آزادیهایی که در اجتماع هست مبارزه کنند. 🌍دنیای امروز هم آزادی اجتماعی را یکی از مقدسات خودش می‌شمارد. اگر مقدمه اعلامیه جهانی حقوق بشر را خوانده باشید، این را می‌فهمید. در آنجا می‌گوید: علة العلل تمام جنگها، خونریزی‌ها و بدبختی‌ها که در دنیا وجود دارد این است که افراد بشر به آزادی دیگران احترام نمی‏‌گذارند. 🔺️ادامه دارد... 📚استاد مطهری، آزادی معنوی، ص ۱۳_۱۶ #متن_نوشت #آزادی_اجتماعی 🆔️@zendegi_filsofaneh

2️⃣ آزادی معنوی‏ 👈اما نوع دیگر آزادی، آزادی معنوی است. تفاوتی که میان مکتب انبیاء و مکتبهای بشری هست در این است که پیغمبران آمده‌اند تا علاوه بر آزادی اجتماعی به بشر آزادی معنوی بدهند، و آزادی معنوی است که بیشتر از هر چیز دیگر ارزش دارد. 🔘تنها آزادی اجتماعی مقدس نیست، بلکه آزادی معنوی هم مقدس است و آزادی اجتماعی بدون آزادی معنوی میسر و عملی نیست. و این است درد امروز جامعه بشری که بشر امروز می‌خواهد آزادی اجتماعی را تأمین کند ولی به دنبال آزادی معنوی نمی‌رود؛ یعنی نمی‌تواند، قدرتش را ندارد، چون آزادی معنوی را جز از طریق نبوت، انبیاء، دین، ایمان و کتاب‌های آسمانی نمی‌توان تأمین کرد. ⬅️حال ببینیم آزادی معنوی یعنی چه. انسان یک موجود مرکب و دارای قوا و غرایز گوناگونی است. در وجود انسان هزاران قوه نیرومند هست. انسان شهوت دارد، غضب دارد، حرص و طمع دارد، جاه‌طلبی و افزون‌طلبی دارد. در مقابل، عقل دارد، فطرت دارد، وجدان اخلاقی دارد. ✔انسان از نظر معنا، باطن و روح خودش ‏ممکن است یک آدم آزاد باشد و ممکن است یک آدم برده و بنده باشد؛ یعنی ممکن است انسان بنده حرص خودش باشد، اسیر شهوت خودش باشد، اسیر خشم خودش باشد، اسیر افزون طلبی خودش باشد و ممکن است از همه اینها آزاد باشد. 🔸️گفت: فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم‏ بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم‏ ✅ممکن است انسانی باشد که همان‏طور که از نظر اجتماعی آزادمرد است، زیر بار ذلت نمی‌رود، زیر بار بردگی نمی‌رود و آزادی خودش را در اجتماع حفظ می‌کند، از نظر اخلاق و معنویت هم آزادی خود را حفظ کرده باشد، یعنی وجدان و عقل خودش را آزاد نگه داشته باشد. این آزادی همان است که در زبان دین «تزکیه نفس» و «تقوا» گفته می‌شود. 📚 استاد مطهری، آزادی معنوی، ص ۱۶_۱۷ #متن_نوشت #آزادی_معنوی 🆔️@zendegi_filsofaneh

💠 بصیرت مهدوی 🔸️در قرآن کریم ذات أقدس الهی در سوره مبارکه «اسراء» فرمود: ﴿یوْمَ نَدْعُوا کلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِی کتابَهُ بِیمینِهِ فَأُولئِک یقْرَؤُنَ کتابَهُمْ وَ لا یظْلَمُونَ فَتیلاً ٭ وَ مَنْ کانَ فی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی اْلآخِرَةِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبیلاً﴾؛ 🔹️فرمود هر قومی یک امام دارند، هر ملتی یک رهبر دارند و ما در قیامت افراد را به اسم آن امامشان صدا می‌ زنیم. ⬅️ تک‌تک افراد را به اسم احضار نمی ‌کنیم، بلکه آنها را به نام امامان آنها می ‌خوانیم؛ می‌گوییم علوی‌ها بیایند، حسنی‌ها بیایند، حسینی‌ها بیایند و مانند آن ✔و چون این دعوت متعلق مردم هر عصر و مصر است، باید در هر زمان یک امام باشد؛ زیرا خدا فرمود: ﴿یوْمَ نَدْعُوا کلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ﴾. 👈 امروز تنها امام جهان بشریت وجود مبارک امام مهدی موجود موعود است که این سیزده معصوم همه درباره او سخن گفته ‌اند؛ یعنی هم وجود مبارک رسول گرامی هم امیرالمومنین هم فاطمه زهرا هم امام حسن هم امام حسین تا امام عسگری (علیهم آلاف التحیة و الثناء) درباره آن حضرت سخن گفتند و خود حضرت هم درباره ائمه «اثنیٰ عشر» و خودش سخن گفته است. ✅ بنابراین تنها امام ما «الیوم» وجود مبارک ولی عصر است که ما معتقدیم او متولد شد و حاضر و زنده است؛ منتها هر کسی او را نمی ‌بیند، بعضی ‌ها که بینا هستند او را می ‌بینند، بعضی ‌ها که نابینا هستند او را نمی ‌بینند.... 💬آیت‌الله جوادی آملی #متن_نوشت #بصیرت_مهدوی 🆔️@zendegi_filsofaneh