یه غمی دارم که «یَشیبُ فیها الصَّغیر، و یَکدَحُ فیها مۆمنٌ حتّی یلقی رَبَّهُ!» ازونا که انگار « فی العین قَذًی، وَ فی الحَلقِ شجاً»...

نوشتم: «خدایا! سرگردانم. راهی لطفا.» نوشت: «سرگردانی تنها راهی‌‌ست که به "خدا" می‌رسد.» گفتم «نمی‌فهمم. یعنی چه؟!» ادامه داد: ‎از همه راه ها باید ناامید شد، همه راه ها باید به سرگردانی برسد تا: «وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ»، تو را سرگشته يافت، پس هدايت كرد:))

اصن هیچی نمیگم. به قولِ عزیزی دیگه آه چاره نیست! یه روز دور هم جمع شیم فریاد بزنیم.

اگه میتونستم حس و حال اینجارو میزاشتم تو پاکت برا تک تکتون میفرستادم ولی نمیشه. عوضش کلی دعا کردم براتون.ان شاءالله کربلا نصیب هممون شه:)) گلزارشهدای‌تهران.شب‌جمعه‌.ماه‌رمضون.

خب عیدتون مبارک 🤍

«وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا » همیشه صدام بزن، فقطم به من دل ببند.

آه.

آن کس که تو را شناخت،جان را چه کند؟! #شهیدبابایی

به مناسبت سالروز تولد ابراهیممون هم دعوتتون میکنم به خوندن دلنوشته ای که سال ۹۷ نوشتم یه قسمت هاییشم تو کتاب یاران ابراهیم چاپ شده که عزیزی یه نسخه از اولین چاپ هاشو بهم هدیه داد. رو لینک زیر بزنید و بخونید، اگه خوشتون اومد برا مام دعا کنید🤍 https://eitaa.com/ebrahimhadi/3558

خالکوبی مخصوص آقایونِ کانال🤌🏻

آنقدر جای تو خالیست صدا می‌پیچد.. صف اول نماز فطر؛

کجا پیدا کنم دیگر شراب از این طهورا تر؟! بهشت اینجاست‌ اینجایی که‌ دارم‌ چای‌ مینوشم #چایخانه‌ی‌امام‌رضا

امروز،نماز عید فطر،تهران. به امامت آیت‌الله خامنه ای:) #بمونه‌به‌یادگار

«وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ» و شبان گاه گریه کنان نزد پدر آمدند:)

چای کیک رضوی #امام‌رضا

رفقای بزرگواری که ناشناس فرمودین مشهد براتون دعا کنم راستش من نرفتم یکی از ادمین ها مشهدن ولی من پیامای التماس دعاتونو ارجاع دادم براشون. ان شاءالله که حاجت روا بشید و قسمت هممون شه مشهدِ امام رضا:)

جان بفدای او که فرمایش می‌کرد؛ «اُحْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ، بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ» بدى را از سينه ديگران، با كندن آن از سينه خود، ريشه كن نما.

«طرازترین جواب عالم برای یک انتخاب درست اونجاست که وقتی از مولا پرسیده شد فاطمه چگونه همسری‌ست؟! فرمایش کردند؛ «بهترین یار در راه اطاعت از خدا» و این سخن شاه کلیده برای انتخاب‌ آدمی... و سوالی که باقی می‌مونه اینه که «یار تو در کدوم مسیر بهمراهته؟!»

یه جا نویسنده مینویسه آرزویم نه دستیابی به تنِ او، بلکه در آغوش گرفتن انسانی بود که درونِ او میزیست

خیلی جمله ی عجیبیه! خیلی مهمه که شما چه کسی رو دوست دارین! این که،فردی که درونِ اون شخص هست،کیه؟!