eitaa logo
گفتارهای محمدرضا بابایی
241 دنبال‌کننده
192 عکس
101 ویدیو
18 فایل
🔶مسئول میزاندیشه استان‌قم؛ موسسه‌انقلاب‌اسلامی 🔶مسئول شبکه نویسندگان ارتباط👇 @Mohammad_reza_babaie
مشاهده در ایتا
دانلود
5.43M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⭕️ آیت الله مصباح ره :خدا می‌خواهد مردم انتخاب کنند. 🎥 برای پاسخ به ادعاهای کذبی که اخیرا به استاد مصباح ره در مورد بی اعتنایی به جایگاه مردم در حکومت و زینتی دانستن رای آنها نسبت داده می‌شود، کافی است برشی متفاوت از مستند را ببینید. ❇️ حرف خدا این است که ما زمینه را آماده کنیم اما اینکه چه می شود، هرچه که مردم انتخاب کنند، می شود... این سنت خداست که کارها با انتخاب مردم پیش برود... @babaie_ir
اولین تور تخصصی موضوعات، با توجه به پیش رو خواهد بود، سعی می کنم هر روز یک مطلب، تا موعد انتخابات رو با شما به اشتراک بگذارم. امیدوارم مفید باشه براتون.
هدایت شده از هم نویسان
پویش روایت‌نویسی «» (11) پدران، سرمنشأ شور و حال نوجوانان در انتخابات! | محمدرضا بابایی سال ۸۸ با اتفاقات خاص و عجیبی عجین شده است، یکی از مهمترین اتفاقات آن سال‌ها انتخابات ریاست جمهوری بود، آن زمان من پسری ۱۶ ساله بودم و با اینکه به سن قانونی رأی دادن نرسیده بودم اما با شور و حرارت مناظره‌ها رو دنبال می‌کردم. حتی پا فراتر گذاشته و وارد میدان تبلیغات برای کاندیدای مورد نظر خودم شدم، یادم نمی‌رود در گرماگرم خرداد ماه هم اضطراب بالقوه امتحانات رو داشتم، و هم حرارت انتخابات را. به همراه پدرم مناظره‌ها رو دنبال می‌کردیم، مناظراتی که هنوز هم دست مایه شوخی‌ها و کلیپ‌های فضای مجازی است، خوشبختانه ایشون مثل بعضی از پدران نمی‌گفت پاشو به درس‌هات برس بچه جان؛ نقطه عطف دنبال کردن مناظرات آنجایی بود که، هرکدام انتخاب و کاندیدای مورد نظر خود را داشتیم. چیزی که برایم لذت بخش بود تفاوت نظر در عین حفظ احترام بین خودم و پدرم بود، هر دو با ادله‌ای سعی در قانع کردن طرف دیگر داشتیم البته در آخر هم هیچکدام ادله دیگری را قبول نمی‌کردیم، اما هرگز نشنیدم که پدرم به من بگوید آخه بچه فسقلی تو رو چه به رأی و کاندیدا... رفاقت پدر و پسریمان سر جایش بود، حتی در کری خواندن‌هایمان! انتخابات برای من یادآور همان دورانی است که به همراه پدرم مناظرات را می‌دیدیم، بعدش بحث‌های مفصل دو نفره‌مان شروع می‌شد، اما کار به اینجا ختم نمی‌شد، در دورهمی‌های فامیلی هر یک به نفع کاندیدای مورد نظر خود، تبلیغ و از کارنامه او دفاع می‌کردیم، خلاصه به سهم خود تنور انتخابات را در بین افراد فامیل هم داغ نگه می‌داشتیم. یادمه یکی از اعضای فامیل قائل به رأی دادن نبود اما من و پدرم با وجود تفاوت نظر در کاندیداهای ریاست جمهوری، سعی بر قانع کردن او و خانواده‌اش در راستای شرکت در انتخابات داشتیم، گاهی این تلاش‌ها بی‌فایده اما گاهی هم پر ثمر بود. همه این کارها بدون هیچ آموزشی از سمت نهاد و ارگانی، بلکه خودجوش توسط پدرم در خانه اجراء می‌شد و هدف هم آمادگی من برای حضور در بطن جامعه بود، امروزه با وجود مؤسسات و نهادهای مدعی و متولی، نمی‌دانم نوجوانان امروزی نسبت به انتخابات همچنین شور و حالی دارند یا نه؟ آیا پدران به نوجوانان میدان می‌دهند تا نظراتشان رو ابراز کنند یا نه؟ خانواده‌ها چه مقدار نوجوانان را در انتخابات شریک می‌دانند و با آنها راجع به اهمیت حضورشان صحبت می‌کنند؟ برای من آن دوران شروع حیات سیاسی و بعدها منشأ تصمیمات و انتخاب‌های بزرگ‌تر و مهم‌تری شد. هیچ از یاد نمی‌برم که بعد از اتمام انتخابات، انگار نه انگار ما دو طرف مقابل هم بودیم؛ کاملا مسالمت آمیز شطرنج‌های پدر و پسریمان را بازی می‌کردیم، تکیه کلام‌های کاندیداها در مناظرات رو بهم می‌گفتیم و زندگی پدر و پسری‌مان بی‌مکث جریان داشت و دارد، الحمدلله. راستش را بخواهید هنوز هم دلم برای آن روزها تنگ می‌شود... @HamNevisan
پدران، سرمنشأ شور و حال نوجوانان در انتخابات! سال ۸۸ با اتفاقات خاص و عجیبی عجین شده بود که انتخابات ریاست جمهوری از مهم‌ترین اتفاقات آن سال بود. آن‌زمان من پسری ۱۶ ساله بودم و با اینکه به سن قانونی رأی دادن نرسیده بودم؛ اما با شور و حرارت مناظره‌ها را دنبال می‌کردم. حتی پا فراتر گذاشته و وارد میدان تبلیغات برای کاندیدای محبوبم خودم شدم. یادم نمی‌رود در گرماگرم خردادماه هم اضطراب بالقوه امتحانات، هم حرارت انتخابات را داشتم. به همراه پدرم مناظره‌ها را دنبال می‌کردیم، مناظراتی که هنوز هم دست مایه شوخی‌ها و کلیپ‌های فضای مجازی است، خوشبختانه ایشان مثل بعضی از پدران نمی‌گفت:«پاشو به درس‌هات برس بچه جان!» نقطه عطفِ مناظرات آنجایی بود که من و پدر برای نخستین بار در دنیای سیاسی با هم رقابت می‌کردیم. چیزی که برایم لذت بخش بود تفاوت نظر در عین حفظ احترام بین خودم و پدرم بود، هر دو با ادله‌ای سعی در قانع کردن طرف دیگر داشتیم البته در آخر هم هیچکدام ادله دیگری را قبول نمی‌کردیم، اما هرگز نشنیدم که پدرم به من بگوید آخه بچه فسقلی تو رو چه به رأی و کاندیدا... رفاقت پدر و پسریمان سر جایش بود، حتی در کری خواندن‌هایمان! انتخابات برای من یادآور همان دورانی است که به همراه پدرم مناظرات را می‌دیدیم، بعدش بحث‌های مفصل دو نفره‌مان شروع می‌شد، اما کار به اینجا ختم نمی‌شد، در دورهمی‌های فامیلی هر یک به نفع کاندیدای مورد نظر خود، تبلیغ و از کارنامه او دفاع می‌کردیم، خلاصه به سهم خود تنور انتخابات را در بین افراد فامیل هم داغ نگه می‌داشتیم. یادمه یکی از اعضای فامیل قائل به رأی دادن نبود اما من و پدرم با وجود تفاوت نظر در کاندیداهای ریاست جمهوری، سعی بر قانع کردن او و خانواده‌اش در راستای شرکت در انتخابات داشتیم، گاهی این تلاش‌ها بی‌فایده اما گاهی هم پر ثمر بود. همه این کارها بدون هیچ آموزشی از سمت نهاد و ارگانی، بلکه خودجوش توسط پدرم در خانه اجراء می‌شد و هدف هم آمادگی من برای حضور در بطن جامعه بود، امروزه با وجود مؤسسات و نهادهای مدعی و متولی، نمی‌دانم نوجوانان امروزی نسبت به انتخابات همچنین شور و حالی دارند یا نه؟ آیا پدران به نوجوانان میدان می‌دهند تا نظراتشان رو ابراز کنند یا نه؟ خانواده‌ها چه مقدار نوجوانان را در انتخابات شریک می‌دانند و با آنها راجع به اهمیت حضورشان صحبت می‌کنند؟ برای من آن دوران شروع حیات سیاسی و بعدها منشأ تصمیمات و انتخاب‌های بزرگ‌تر و مهم‌تری شد. هیچ از یاد نمی‌برم که بعد از اتمام انتخابات، انگار نه انگار ما دو طرف مقابل هم بودیم؛ کاملا مسالمت آمیز شطرنج‌های پدر و پسریمان را بازی می‌کردیم، تکیه کلام‌های کاندیداها در مناظرات رو بهم می‌گفتیم و زندگی پدر و پسری‌مان بی‌مکث جریان داشت و دارد، الحمدلله. راستش را بخواهید هنوز هم دلم برای آن روزها تنگ می‌شود... گفتارهای محمدرضا بابایی @babaie_ir
همین که هیچ کس نمیداند و با قطعیت نمی‌تواند بگوید رئیس جمهور بعدی کیست!؟ اینکه انتخابات به دور دوم میرود یا نه؟ اگر برود طرفین رقابت چه کسانی هستند و ساعات آینده همه باید منتظر نتیجه رقابت حساس باشند، یعنی: این رای است که تعیین می‌کند. |عضوشوید👇 @babaie_ir
انتشار یادداشت انتخاباتی محمدرضا بابایی در رحا مدیا با عنوان "حکمرانی وردزبان نامزدها" مناظرات انتخاباتی امسال با خودش واژه‌های جدید سیاسی را نیز رواج داده است که یکی از آن‌ها حکمرانی است. حکمرانی؛ فرایند تصمیم‌گیری به منظور نیل افراد و جامعه به آسایش و تکامل دنیوی و سعادت‌اخروی است. براساس رابطه دولت و حکمرانی می‌توان گفت که لازمه تحقق حکمرانی متعالی، وجود یک دولت متعالی است که از آن تعبیر به دولت اسلامی شده‌است. ادامه یادداشت را اینجا مطالعه کنید. |عضوشوید👇 @babaie_ir
ترکیب کاملی از «حماقت» و «سفاهت» و «بلاهت» را می‌توان به صورت یکجا در مدیران و طراحان این تیتر دید. این ابلهان فراموش کرده‌اند که ملت ایران، «ملت امام حسین» است و «جمهوری اسلامی حرم است» و ملت امام حسین حتی اجازه شکل‌گیری چنین توهمی را به «حرامیان» نمی‌دهد. |عضوشوید👇 @babaie_ir