eitaa logo
کتیبه و پرچم باب الحرم
10.1هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
32 ویدیو
568 فایل
🔸کانال فروشگاه محصولات فرهنگی↶ @babolharam_shop ثبت سفارش 👇 @babolharam_shop_admin شماره تماس: 09052226697 02155912510 02155970902 02155970903 آدرس: شهرری خیابان آستانه نبش کوچه شهید رجبی پلاک ۵۰ فروشگاه بابُ الحَرَم
مشاهده در ایتا
دانلود
. اشعار روضه محور برای ع به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را شنیدم نالۀ جانسوز زهرا مادر خود را نظر بر دیدۀ گریان مادر کردم و دیدم که می شوید به اشک دیده زخم شوهر خود را امامی مهربان بودی که کردی در شب قتلت به آب و دانۀ مرغان سفارش دختر خود را به یاد غربت مادر فتادم پای تابوتت چو دیدم گریه های بی صدای خواهر خود را ملاقات خدا رفتن عذار لاله گون خواهد از آن شستی به خون، در سجده روی انور خود را ز تو پوشید دائم روی سیلی خورده را مادر تو هم امشب نشان او مده زخم سر خود را به گلزار جنان محسن در آغوشت چو بنشیند ببوس از جانب من روی تنها یاور خود را تو پیشانی سپر کردی به شمشیر عدو، من هم نهم با کام عطشان زیر خنجر حنجر خود را بود در خاطرم زخم جبینت خاصه آن ساعت که گیرم در بغل نعش علیّ اکبر خود را غذای آخر تو شیر بود و یاد من آمد که باید پیش تیر از شیر گیرم اصغر خود را زبان طبع (میثم) را به محفل ها دُر افشان کن که ریزد بر قدوم خاندانت گوهر خود را
. هفت روز است درجهان غوغا بپاست هر کجا را بنگری ماتمسراست هفت روز است دیده‌ها گریان شده بر پیمبر مرتضی مهمان شده هفت روز است بی پدر عالم شده عالم هستی پر از ماتم شده هفت روز است دیده دریا گشته است مرتضی مهمان زهرا گشته است هفت روز است که گلی پرپر شده سوی جنت رهسپر حیدر شده هفت روز است غم فزون گردیده است هر دل غمدیده خون گردیده است هفت روز است مرتضی شدرستگار رفته سوی حضرت پروردگار هفت روز است گشته دلها بی قرار مسجد و منبر بود چشم انتظار هفت روز است دل عزادار علی است دیده گریان یاد رخسار علی است هفت روز است جمله دلها خون شده از غم داغ علی محزون شده هفت روز است کوفه دیگر بی صفاست مسجد کوفه بگوحیدر کجاست هفت روز است گل زخانه برده اند غنچه‌های باغ دین پژمرده اند هفت روز است مرتضی گشته خموش صوت قرآنش نمی آید به گوش هفت روز است کوفه گشته بی شکیب بی علی شد مسجد کوفه غریب هفت روز است مرتضی گشته شهید قامت زینب از این ماتم خمید هفت روز است دختران بوتراب ریزداشک چشمشان همچون گلاب هفت روز است دل پریشان علی است زینب غمدیده گریان علی است هفت روز است سینه لبریز محن سوزد از داغ پدر مولا حسن هفت روز است دل بود در شور و شین زین مصیبت سوزد و نالد حسین هفت روز است کشته خیرالناس شد دیده گریان پدر عباس شد هفت روز است جان عالم بر لب است سوگوار داغ بابا زینب است هفت روزاست سوزداز داغش(رضا) گرید و نالد بیاد مرتضی
✅ مناجات با امام زمان عج در وداع با ماه مبارك رمضان 🔻 شاعر: رحمان نوازنى آقا سلام! ماه مبارک تمام شد شب­های آخر من و ماه صیام شد درهایی از ضیافت حق بسته شد ولی پشت در نگاه شما ازدحام شد سفره دوباره جمع شد و دیر آمدیم دیر آمدیم و قسمت ما فیض عام شد بین دعای آخر سفره دعا کنید شاید که سال، سالِ ظهور امام شد آقا دعا کنید که شب­های آخر است شاید که ميهمانی ما هم به کام شد عج
✅وداع با ماه مبارک رمضان 🔻محمود تاری (یاسر) شیون کنید ماه عبادت تمام شد نالان شوید آخرِ ماه صیام شد می خواستم غبار بشویم ز دل ولی این حلقه های اشک برایم که دام شد بگذر ز خویش ، دیده رها کن ز دیگران اینجا وقوف بهر تو دیگر حرام شد شب های پُر ز سوزِ ابو حمزه هم گذشت هر شب فغان و ناله برایم مدام شد با افتتاح دل به حریم ولا زدیم هر شب که یاٰاِلٰه به لب ها کلام شد هر شب به یاد مهدی زهرا گریستیم هر شب سخن ز چهره ی ماه امام شد یٰا رَب نشد که شهد وصالی به لب زنم با این مرارتی که ز هجران به کام شد تا حرف عاشقان برساند حضور یار هر آه سینه سوز به هستی پیام شد با یک سلامِ شوق به کرب و بلای دوست دل ها روانه جانبِ دارُالسَّلام شد هر شب به یاد کرب و بلا هم گریستیم هر شب پرید مرغ دلی کو به بام شد از چهره بُرد گَرد گناهی که داشتیم اشک از غم حسین که حُسنِ ختام شد ما را هماره نوکر مولا شناختند ما را غم حسین همیشه به نام شد "یاسر" گرفت منصب آقایی و شرف در بارگاه یار هر آن کس غلام شد (یاسر)
✅وداع با ماه مبارک رمضان 🔻وحید محمدی سفره دارد جمع می گردد، گدا را عفو کن باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن دیگر از این توبه ها دارم خجالت می کشم یا رب این شرمنده غرق خطا را عفو کن بر در این خانه من بهر امیدی آمدم پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن دست خالی آمدم، با دست خالی می روم یا کریم این روسیاهِ بی نوا را عفو کن پیش مردم آبروی بنده ات را حفظ کن خوب و بد، در هم بخر، ای یار، ما را عفو کن جان آقای خراسان، جان سلطان غریب هم وطن های علی، موسی الرضا را عفو کن من گنهکار و تویی غفار، یا رب الحسین جان اربابم بیا این بنده ها را عفو کن بوده ام این روزها مصداق فابک للحسین گریه کن های غم کرببلا را عفو کن جان آن که دست و پا می زد به زیر تیغ و تیر حُرّ توبه کرده ی بی ادعا را عفو کن
✅وداع با ماه مبارک رمضان 🔻غلامرضا سازگار من بندگی نکردم، تا بنده ام بخوانی تو کی بدین کرامت، از خود مرا برانی بار گنه به دوشم، لا تقنطوا به گوشم عفوت نمی گذارد، در دوزخم کشانی  این نامه ی سیاهم، این اشک صبحگاهم من حال خویش گفتم، تو کار خویش دانی تو برتری که سوزی، در آتش جحیمم من کمترم که گویم، از آتشم رهانی مولای من ، من از تو، غیر از تو را نخواهم تو نیز رحمتی کن، کز من مرا ستانی پا در دو سوی گورم، دردا که از تو دورم شاید تو از کرامت، خود را به من رسانی عفو از کرامت توست، قهر از عدالت توست هم عفو از تو آید، هم قهر می توانی از بس کریم هستی، با من قرار بستی من اشک خود فشانم، تو خشم خود نشانی در عین رو سیاهی، خواهم از تو الهی هم من تو را بخوانم، هم تو مرا بخوانی میثم به در گه حق، باشد دو ارمغانت شعری که می سرایی، اشکی که می فشانی
ویژۀ وداع با ماه مبارک رمضان به نفس حاج حیدر خمسه •✾• @majmaozakerine به سر رسیده این شبایِ دلبری حلالمون کنید این شبای آخری ان شالله این آخرِ دوستیمون نباشه رفیق باید هوا رفیقُ داشته باشه شما و جونِ مادراتون میونِ دورِهمی هاتون هوای ما رو داشته باشید ماهم جایِ برادراتون الهی دورتون بگردم .. میرم دوباره برمیگردم این آرزو شده ، دغدغۀ همه اسم مارم بگید یه شب کنارِ فاطمه هر چی بخوام از خدا با شما میگیرم دعا کنید منم مثه شما بمیرم قربونِ اون بغضِ نگاتون یادم نمیره خوبی هاتون بیایید و امشب برسونید سلام ما رو به آقامون الهی دورتون بگردم .. میرم دوباره برمیگردم بودنه با شما همه امیدِ من فراموشم نکن داداش شهیدِ من
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. بدبخت ترین آدم اونه که ماه رمضون نام اثر : گریه میکنم علی حاجیان فر ـــــــــــــــــــــــــــــ 🎼 🔆 بدبخت ترین آدم اونه که ماه رمضون تموم شه و _ بخشیده نشه بدبخت ترین آدم اونه که بساطِ جرم و گناهش _ برچیده نشه بدبخت ترین آدم اونه که بدون توبه بمیره _ آمرزیده نشه در خونه خدا میخونه / عبد بی نوا اغفرلی الذنوب التی/تنزل البلا اگه امشبم منو رد کنی/میشکنه دلم اغفرلی الذنوب التی/تنزل النغم بیچارم نکن بیا و منو ببخش_ آوارم نکن کار من نوکریه _ بیکارم نکن منو رسوا و ذلیل و خارم نکن ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (بیچارم نکن _الهی العفو) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🎼 🔆 خوشبخت ترین آدم اونه که عمرشو پای روضه ها / کرده سپری خوشبخت ترین آدم اونه که واسه حسین بن علی/کرده نوکری خوشبخت ترین آدم اونه که حضرت  فاطمه براش /کرده مادری خوش به حال کسی که همیشه / توی کربلاست تا دلش تنگ میشه زود میبینه / جلوی آقاست ولی من که دورم از ضریحش /گریه میکنم بجای حرم به کنج روضه / تکیه میکنم بداقبالیه آخه جام تو کربلا امشب خالیه نصیبم نشد حدود یکسالیه (اربعین)عرفه راهی بشم خیلی عالیه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (بحق الحسین _ الهی العفو) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🎼 🔆 "تشنه ترین آدم" اونه که لب،تشنه سر از تنش / بریده شد "بی کس ترین آدم" اونه که تنش بزیر سم اسب / کشیده شد "مظلوم ترین آدم" اونه که حتی لباسای تنش / دزدیده شد شمر بی حیا اومد تو گودال/ با لگد میزد جلوی حضرت زهرا به حسین /حرف بد میزد روی سینه حسینو نشست و / موهاشو کشید ضربه میزد و  سر آقارو/ از قفا برید زهرا گریه کرد آسمونو زمین و دنیا گریه کرد رو بلندی زینب کبری گریه کرد بخدا که ماهی دریا گریه کرد ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (واویلا حسین _ بمیرم آقا) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✍شعر از : شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰
💠 سبک شور یا زمینه امام حسین علیه السلام 💠 بند اول چشم من شبیه بارون خیسه و غمبار داره میباره برای بوسه گرفتن از اون ضریحت دل بیقراره پر از حسرته دله من که بیاد دوباره پابوس اخه یه عمریه اقا شدم با عشق تو مانوس تویی نور راهم امیری وشاهم تویی نور چشمای تارم تویی ذکر لبهام تویی ماه شبهام برا دیدنت بی قرارم تو که از دردم آگاهی،بزار جلوم راهی امدادم کن آقا جون اسیرم بین این قفس به فریادم برس آزادم کن آقاجون مدد کربلا کربلا... _ بند دوم میخونم با اشک و ناله دوباره امشب ببین خرابم یه عمره میگم حسین جان چرا نمیدی آقا جوابم دل زار من گرفته آقا دردمو دواکن یه بارم جون رقیت،نگاهی به این گدا کن بین مبتلاتم،اسیر نگاتم بیا حاجتم رو رواکن غمم رو می دونی،زچشمم میخونی منو راهی کربلا کن منی که بی کس و کارم، تویی تنها یارم، دستمو رها نکن منی که دل به تو بستم، یاد حرم هستم، امروز و فردا نکن مدد کربلا کربلا... _ بند سوم دیگه بسه هجر و دوری خسته ام از این همه صبوری چقدر اشک و آه و ناله طاقت بیارم آخه چه جوری ببین آه سینه سوزم نگاه کن تو حال و روزم به یاد کربلات من مثه شمع دارم میسوزم توخوابم میدیم که باز پرکشیدم نشستم کنار ضریحت با پاهی خستم با قلبه شکستم نشستم کنار ضریحت نزار تو حسرتش باشم،یک عمر تو رویاشم،ای ارباب باوفا شده ذکرم فکرم حرفم،هرجا هر وقت هر دم،ای کربلا کربلا مددکربلا کربلا...
💠 سبک شور امام حسین علیه السلام 💠 شور تقدیم به امام حسین (ع) منکه لیاقت نداشتم تو منو لایقم کردی منکه سعادت نداشتم تو منو عاشقم کردی منو که تا اینجا آوردی تو نیگا نکردی چیکارم من که واسه تو غیر زحمت چیزی توی کاسم ندارم ممنونم گذاشتی که باز به روضت برسم نوکر خوبی میشم به امام رضا قسم اقام اقام اقام یا حسین 4 با اینکه روسیاهم فراموشم نکردی اقا توو وانفسای دنیا تو بادلم چکردی اقا نگامو می بندم رو دنیا که نگیری از من نگاتو خدا کنه بازم ببینم یه بار دیگه کربلاتو یه نگا کن به دلم من فقط تو رو دارم تو مسیرت اومدم که پامو کج نذارم آقام آقام یا حسین4 عطر خوش نامت ارباب داره دل میبره بازم دستای ما رو میگیری می کشونی زیر پرچم خدا کنه آقا همیشه بیاری ما رو توی روضه ت وقتایی که سرده دلامون قلبای ما گرمه به هیات از دل ما نمیره شور ماتمت آقا زیر سایه توایم پای پرچمت آقا آقام آقام یا حسین4 راهی شده مثل دریاهمه عالم به سوی تو پیچیده تو کل دنیا همه جا رنگ و بوی تو2 اعتقادمونه که این راه برای ما پر شور و نوره اعتقادمونه که این راه مقدمه واسه ظهوره آخرش یه روز میاد یه غریب آشنا هرسال اربعین میایم پا به پاش کرببلا اقام اقام یاحسین4 ملودی و بنداول : شعر بند دوم وسوم :
نگاهم کردی و دیگر نگاهم را عوض کردم به نور اشک ، دنیایِ سیاهم را عوض کردم همینکه اولین بار این گدا نام تو را برده درونم انقلابی گشت ، شاهم را عوض کردم نه تنها آرزوها را ، نه تنها خنده هایم را که حتی پای غمهای تو آهم را عوض کردم خدایم جهل بود از سنگ ، صدها مرتبه بدتر به امداد دعای تو اِله م را عوض کردم به زیر سقفِ ذلت بوده ام یک چند و حالا شکر به زیر پرچم سرخت ، پناهم را عوض کردم همه گفتند شغلت چیست ، گفتم خادم روضه که با این نوکریِ شاه ، جاهم را عوض کردم در این سختیِ راه کربلا آسایشی محض ست به گامِ اول راهم ، رفاهم را عوض کردم میانِ راه اگر گلزار نزدیک نگاهم بود به عشق دیدن گلدسته راهم را عوض کردم 🔸شاعر: __________________
بنا شده ست زمین و زمان به نام علی گرفته است قوام این جهان به نام علی برای اینکه مُشخّص شود عیـار دقیق شدند خَـلق خدا ، امتحان به نام علی به دفتر ازلیّت به کِلْـکِ قدرتِ خویــش نوشته رب،همه کون و مکان “به نام علی” همیشــه محوِ تماشای آسمان هائیم که بوده رونقِ هفت آسمان به نام علی به احترام علی بسته شد درِ دوزخ گشوده شــد درِ باغ جَنــان به نام علی نشانه ای ست برای حلال زادگیَـش همین که طفل گُشـاید زبان به نام علی چگونه نام کسی جز علی ست بر لب او ؟ کسی که خورد چو ما آب و نان به نام علی دُرست با وسطِ خــال می کند برخورد همین که تیــر پَــرَد از کمان به نام علی بگو که أشــهدُ أنّ علـی ، ولیُّ الله گرفته چونکه هُویّت اَذان ، به نام علی به ترس و جبر نبوده ست ، واقعاً قلبی ست ارادت همه ی شیعیان به نام علی سِزد ز چوبه ی دارش رُطب به بار آید که داده میثم تمّـار ، جـان به نام علی دعا کنید! که روزی وقوع خواهد یافت ظهور حضرت صاحب زمان به نام علی محمد قاسمی
دارم از پای بساط سفره‌ات پا می‌شوم بعد از این شبها خدایا باز تنها می‌شوم دور بودم سی شب از دنیای وانفسا ولی بعد از این سی شب دوباره غرق دنیا می‌شوم دست شیطان بسته بود و دست سلطان باز بود تا ابد ممنون این الطاف مولا می‌شوم میهمانی رو به پایان است و حالم خوب نیست میزبانم که رود من عبد هرجا می‌شوم حال و روزم مثل حال و روز عبدی مذنب است چاره‌ای دیگر نمانده رو به صحرا می‌شوم امشب از درد فراق اشکم به راه افتاده است میل گریه دارم و راهیِ دریا می‌شوم امشب این العفوها بوی جدایی می‌دهد الوداع ای ماه، دلتنگ سحرها می‌شوم چهره‌ام از فرطِ معصیت غبارآلوده شد با چنین وضعیتی عبد تو آیا می‌شوم؟ توبه‌هایم را بخر، اما گناهم را ببر ورنه امشب دست بر دامان زهرا می‌شوم تشنگی این روزها لبهای ما را خشک کرد با لب خشکیده غرق واحسینا می‌شوم رضا باقريان
رمضان رفت، ولی باز هم آدم نشدم در حَرم بودم و افسوس، که مَحرَم نشدم چتر برداشتم از رحمتِ باران گفتم زحمتِ خویش شدم؛ از سرِ خود کم نشدم رود شد چشمه‌ی چشمانِ سحربیداران خواب ماندم که نَمی وصل، به زمزم نشدم همه با دستِ تهی آمده و شاه شدند منِ بیچاره‌ی مغرور، گدا هم نشدم با نسیمی همه‌ی برگ و برم می‌ریزد ریشه‌ام بند به آب است که محکم نشدم در بهاری که همه فکرِ زمستان بودند ذره‌ای عاقبت‌اندیشِ جهنم نشدم همه در سجده گرفتند، سرافرازی را سر به زیرم، که به درگاه خدا خم نشدم روزه‌دارانِ عطش، روضه‌نشینِ حرم‌اند من ولی مُحرمِ احرامِ مُحرّم نشدم رضا قاسمی
اسیر درد شدیم و دوا نیامد باز گذشت ماه خدا ماه ما نیامد باز شبیه هر رمضانی که بی تو آمد و رفت نفس به سینهٔ ما ماند و جا نیامد باز چقدر هر سحر از درد دوریش یک ماه صدا زدیم که آقا بیا؛ نیامد باز دوباره من نشدم آنچه را که او می‌خواست دوباره کرد برایم دعا نیامد باز اگرچه بد شده بودم ولی مرا بخشید اگرچه شد دلش از من رضا نیامد باز دوباره روضه بخوان، روضه خوان! که گریه کنیم که صاحب همهٔ روضه‌ها نیامد باز پس از گذشتن یک ماه گریه در دستم مگو که تذکرهٔ کربلا نیامد باز محمدعلی بیابانی
شعر مناجات با خدا و گریز به روضه مثل هر بار پر از توبه ی بی تاثیرم دل خورم از خودم، از دست خودم دل گیرم قدر هم رفت، ولی حال دلم خوب نشد جان زهرا نگرانم، چه شده تقدیرم؟؟؟ رمضان بگذرد و باز نبخشی من را؟؟؟ بعد از این خورده ته دیگ، دگر کفگیرم کار ما را نگذاری تو به روز عرفه من شب فطر به عفو تو زبان می گیرم من اگر بد شده خُلقم، حرمم دیر شده دست من نیست، من این مرتبه بی تقصیرم چاره ی کار من اینبار هوای نجف است دارم از دوری ایوان طلا می میرم بی علی من به خدا بی کسم و بیچاره من بدون علی از زندگی ام دل سیرم دم افطار به یاد دل بی تاب رباب یاد بی تابی آن شیرزنِ بی شیرم وحید محمدی 7 اردیبهشت 1401
حیف که از دست ما ماه خدا می‌رود  ماه مناجات و نور، ماه دعا می‌رود  ماه سحرخیزی اهل صفا می‌رود  ماه وصال علی، ماه ولا می‌رود  ماه خدا رفت رفت، جلوۀ بدرش به خیر  زمزمـه‌های شب و لیلۀ قدرش به خیر  ****  بود به روی خدا، چشم تماشای ما  خواندن جوشن کبیر، صوت دل‌آرای ما  هر شب و هر روز بود، بزم خدا جای ما  زمـزمۀ افتتاح، سـرزد از آوای مـا  حیف که مانند برق، این مه معبود رفت  دیـر ز راه آمد و، خنده زد و زود رفت  ****  ماه خداوند رفت، ماند به دل آه ما  دست خداوندگار بود به همراه ما  نور به افلاک داد، ذکر هوالله ما  ذکر هوالله ما، اشک سحرگاه ما  نـالۀ العفو مـا از رمضان دل ربود  گاه دعای سحر، گاه ابوحمزه بود  ****  زآینۀ دل گرفت ماه خداوند، زنگ  سلسلۀ زلف وصل، بود سحرها به چنگ  عبد خدا بود و صلح، دیو هوا بود و جنگ  یافت زخون علی صورت این ماه، رنگ  محفل قرب خدا کوی علی بود و بس  روی جمیل خدا روی علی بود و بس  ****  کیست علی؟ کیست؟ کیست؟ سر مگوی خدا  آنکـه هیـاهوی اوست، معنی هـوی خـدا  دست و زبان گوش و چشم روی نکوی خدا  داشته شصت و سه سال، دیده به سوی خدا  نور به او متکی، خلق به او زنده بود  عالم و آدم نبود، او به خدا بنده بود  ****  ارض و سماوات را در همگان یک علی است  هم به مکان یک علی، هم به زمان یک علی است  هم به جهان یک علی، هم به جنان یک علی است  بلکه خداوند را در دو جهان یک علی است  قادر منان یکی است، خالق داور یکی است  بعـد خداونـدگار، احمد و حیـدر یکی است  ****  حاصل لوح و قلم، نام علی بود و بود  نقش وجود و عدم، نام علی بود و بود  بعد خدا دم به دم، نام علی بود و بود  ذکر خداوند هم نام علی بود و بود  مدح علی هم همان مدح محمّد بوَد  احمـد حیـدر بـود حیـدر احمد بوَد  ****  علی به نص صریح، نفس پیمبر بود  علی کنـار نبی، ساقی کوثر بود  علی تمام نماز، نه بلکه برتر بود  نمـاز بی مهر او، گنـاه اکبـر بود  عبد مؤید علی است، جمال سرمد علی است  نه، جان پیغمبر است، تمام احمد علی است  ****  این دو ز صبح ازل، کنار هم زیستند  جدا ز هم تا ابد، نبوده و نیستند  خدای داند فقط که بوده و کیستند  که بوده و کیستند؟ چه بوده و چیستند؟  دو نـاشناس وجـود دو نـور غیب و شهود  به هر دو از حق سلام به هر دو از ما درود  ****  علی است آقای من، علی است مولای من  علی است دنیای من علی است عقبای من  جحیم با مهر اوست، جنت اعلای من  اگر روم در بهشت، سوای او، وای من  مرده بُدم با دمی زنده شدم از دمش  «میثمم» و می‌دهم جان به ره میثمش 
‍ ❣﷽❣ 💥 داره مهمونی تموم میشه خدا دیگه از ماه رمضون میشیم جدا داره جمع میشه بساط سحر و سفره ی با صفای افطاریا چه زود گذشت ماه رمضون یادش بخیر دم اذون سلام میدادیم به حسین با این لبای تشنمون 🌟الوداع ماهه رمضون تو بهم اشک سحر دادی خدا لیاقت دادی بشم دست به دعا شبای قدر قَسمت دادم تو رو به همون فرق سری که شد دوتا الوداع ای اشک سحر جوشن کبیر،قرآن به سر خوندم تورو نیمه شبی گرفتم از تو بال و پر 🌟الوداع ماهه رمضون گرفتم از تو نور تو این روز و شبا دلم رو پر دادم به سمتت ای خدا به این امید که تو مُقَّدر بکنی تا اربعین برم پیاده کربلا نذار که ناامیدم برم ای صاحب جود و کرم حق شهید کربلا قِسمت من بکن حرم 🌟الوداع ماهه رمضون