وقتی دختر خالت هم مثل خودته😂✨🤍

مرسییی قربونت برم🥺🤍

𝐼 𝒶𝓂 𝒷𝓇𝑒𝒶𝓉𝒽𝓁𝑒𝓈𝓈 𝒷𝑒𝒸𝒶𝓊𝓈𝑒 𝑜𝒻 𝓉𝒽𝑒𝒾𝓇 𝒻𝓇𝒾𝑒𝓃𝒹𝓈𝒽𝒾𝓅 :) ◕⁠‿⁠◕⁠  ✧⁠*⁠。∘⁠˚⁠˳⁠°｡⁠☆ .𝒞𝒽𝑒𝓃𝑒𝓁 𝐻𝒶𝓂𝒿𝒾𝒹𝒾.   𝒱𝒶𝓈𝒽𝑔𝒽𝒶𝓃𝒾♡𝒜𝒽𝒶𝓃𝑔𝒾 𝐼 𝒽𝑒𝒶𝓇 𝓎𝑜𝓊?🧸❤️‍🩹 https://daigo.ir/secret/61076129541 ∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳ #مدیر_نازی

سلام خوشحال میشم نظر بدین🤍✨

𝐼 𝒶𝓂 𝒷𝓇𝑒𝒶𝓉𝒽𝓁𝑒𝓈𝓈 𝒷𝑒𝒸𝒶𝓊𝓈𝑒 𝑜𝒻 𝓉𝒽𝑒𝒾𝓇 𝒻𝓇𝒾𝑒𝓃𝒹𝓈𝒽𝒾𝓅 :) ◕⁠‿⁠◕⁠  ✧⁠*⁠。∘⁠˚⁠˳⁠°｡⁠☆ .𝒞𝒽𝑒𝓃𝑒𝓁 𝐻𝒶𝓂𝒿𝒾𝒹𝒾.   𝒱𝒶𝓈𝒽𝑔𝒽𝒶𝓃𝒾♡𝒜𝒽𝒶𝓃𝑔𝒾 𝐼 𝒽𝑒𝒶𝓇 𝓎𝑜𝓊?🧸❤️‍🩹 https://daigo.ir/secret/61076129541 ∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳ #مدیر_نازی

سلامی دوباره 😊 خب چون خرچنگ اومده و من خیلییییی خوشحالم و قراره ببینمش... میخوام براتون پارت بزارم🤩

الان در حال نوشتن پارت جدیدم😉

تا پارت بعدی رو بنویسم برید ناشناس رو بترکونید😂😉

𝐼 𝒶𝓂 𝒷𝓇𝑒𝒶𝓉𝒽𝓁𝑒𝓈𝓈 𝒷𝑒𝒸𝒶𝓊𝓈𝑒 𝑜𝒻 𝓉𝒽𝑒𝒾𝓇 𝒻𝓇𝒾𝑒𝓃𝒹𝓈𝒽𝒾𝓅 :) ◕⁠‿⁠◕⁠  ✧⁠*⁠。∘⁠˚⁠˳⁠°｡⁠☆ .𝒞𝒽𝑒𝓃𝑒𝓁 𝐻𝒶𝓂𝒿𝒾𝒹𝒾.   𝒱𝒶𝓈𝒽𝑔𝒽𝒶𝓃𝒾♡𝒜𝒽𝒶𝓃𝑔𝒾 𝐼 𝒽𝑒𝒶𝓇 𝓎𝑜𝓊?🧸❤️‍🩹 https://daigo.ir/secret/61076129541 ∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳∘⁠˚⁠˳⁠°∘⁠˚⁠˳ #مدیر_نازی

میدونم دیر وقته خیــــــــلی ازتون عذر میخوام🙏🏻🤍

#بازگشت_بـہ_سوے_خانـہ #پارت_۸ حانیه مونا داشت میرفت سمت در که ما هم دنبالش میرفتیم. حانیه؛ "مونا وایسا، مونا با توام وایسا میگم" مونا؛ "بیا وایسادم چیه؟ " حانیه؛ "چرا اینجوری میکنی؟ " مونا؛ "چجوری حانیه، من بعد سه سال باید بفهمم که نمیتونم بچه دار بشم؟" حانیه؛ "ما همه بخاطر آرامش خودت این موضوع رو نگفتیم " مونا؛ "ماشالله همه هم خبر داشتن جز من" حانیه؛ "تو همینجوریش بخاطر از دست دادن بچت افسردگی گرفتی، تا چند ماه از خونه نمیرفتی بیرون، عصبی بودی بعد انتظار داشتی اینم میگفتیم؟! " آیناز؛ "عمه نرو بزار همچی تموم بشه، بعدم مگه مهمه؟ همین نازنین بسه دیگه" نازنین؛ "آیناز تو حرف نزنی نمیگن لالی، به نظرم سکوت کنی بهتره " ایمان؛ "عمه بیاین بریم، لطفا" مونا چیزی نگفت و با هم رفتیم داخل خونه، تا در رو باز کردیم با صحنه ای که دیدیم هم متعجب شدیم هم خوشحال، باورم نمیشد حامد و مجید همو بغل کردن؟ یعنی...یعنی آشتی کردن؟ مونا آروم لب زد. مونا؛ "بیا فقط بلدن ما رو حرص بدن" از حرفش خندم گرفت. مجید که تو بغل حامد بود و چشماش بسته بود و لبخند روی لبش بود،آروم چشماش رو باز کرد و با دیدن ما خنده از روی صورتش رفت. مجید با دیدن بچه ها خشکم زد، آروم دم گوشی حامد پچ زدم. مجید؛ "حامد بچه ها اومدن " حامد هم با صدای آروم دم گوشم پچ زد. حامد؛ "جدی میگی؟ دارن نگاه میکنن؟ " مجید؛ "اره" حامد از بغلم اومد بیرون و هر دومون رو به روی بچه ها وایسادیم و دستامون رو دور گردن هم انداختیم. ایمان؛ "به به میبینم که دو یار قدیمی برگشتن پیش هم" حامد؛ "ناراحتی جدا شیم" نازی؛ "نه چرا باید ناراحت باشه، اصلا این مهمونی برای همین بود دیگه " حانیه؛ "خب حالا که همچی به خوبی پیش رفت بیاین دور میز بشینیم شام بخوریم" مونا و حانیه رفتن تو آشپزخونه ایمانم رفت کمکشون، آیناز و نازی اومدن جلومون وایسادن. نازی؛ "الان اجازه هست ما بریم پیش دایی هامون؟ " حامد؛ "بله اجازه هست" نازی منو بغل کرد و آینازم حامد، ایمان اومد. ایمان؛ "ای خدا اینم شانس ماس، تو یه خانواده دختر دوست به دنیا اومدیم " مونا؛ "نخیرم کی گفته من پسر دوست دارم تو بیا پیش ما" نازی؛ "مامانننن" مونا؛ "چیه خب راست میگم" حامد؛ "اشکال نداره من که دوستت دارم" حانیه؛ "دختر پسر که فرقی نمیکنه، بیاین شام حاضره" رفتیم نشستیم دور میز و مشغول غذا خوردن شدیم. ایمان؛ "راستی یه چیزی، اگه دایی حمید یا عمه مهتاب دیدن که بابا و دایی آشتی کردن چی بهشون میگین؟ " حانیه؛ "راس میگه هاا" حامد؛ "به اینجاش فکر نکرده بودم" یکم به حامد نزدیک شدم. مجید؛ "ببخشید جناب حاتمی مگه شما فکرم میکنید؟ " حامد؛ "کوفت، جناب کیانی شما که فکر میکنید بگو چیکار کنیم" مجید؛ "خببب... " مونا؛ "به نظرم بگیم سرکار آشتی کردین " مجید؛ "اره این خوبه " شام رو خوردیم و ظرفا رو گذاشتیم تو سینک و دوباره رفتیم رو مبل نشستیم، حامد خاطره میگفت میخندیدیم و بعد از دو ساعت خداحافظی کردیم و رفتن، رو کردم به بچه ها. مجید؛ "دمتون گرم، دلم برای این جمع تنگ شده بود" بچه ها خندیدن و رفتن تو اتاقاشون.