‌ 🔹زمانی‌که لوریس چِکناوُریان، رهبری نواختن یک اثر تازه را «با افتخاری بزرگ» بر عهده گرفت، از آن به‌عنوان اوّلین «رِکوئیمِ» (= سوگ‌سرودۀ) مذهبی ایرانی یاد کرد. این نام (Requiem)، اصطلاحی موسیقایی برای قطعه‌های هم‌آوازی سوگوارانه‌ای می‌باشد که به یادبود درگذشتگان و از گذشته در کلیسا، اجرا می‌شدند. در کنار رکوئیم، آن اثر موردنظر را می‌توان حتّی در شمار «اوراتوریو»‌ها (Oratorio) نیز جای داد که علاوه بر گروه هم‌سرایان، مجموعۀ سازها نیز بخش‌های آن را می‌نوازد. در آغاز، متن اوراتوریوها براساس کتاب مقدّس «انجیل» و مکان اجرای آن‌ها نیز تنها کلیسا بود؛ امّا امروزه، هرگونه اثر موسیقایی‌ای که درون‌مایۀ دینی دارد و البته یک خط سِیْر داستانی در آن جاری است، در این دسته‌بندی قرار می‌گیرد. 🔹«خسوف»، شبیه به این دو قالب‌ بود؛ با این تفاوت که ۱۹۴ روز پایانیِ زندگانی و قیام حضرت امام حسین‌ (ع) را با تأکید بر هفت برهۀ برجستۀ آن مدّت روایت می‌کرد. آهنگ‌ساز این کار، کسی جز دکتر محمّدسعید شریفیان (1333، تهران) نبود. وی پس‌از ساخت سمفونی‌های «سرداران» و «اروندرود» (در رثای شهیدان و رزمندگان گمنام دفاع مقدّس)، به‌سراغ خلق «خسوف» رفت که گویا نخستین اثر با مضمون عاشورا، در سبک موسیقی کلاسیک و با قالب سمفونی در جهان است. تنظیم نت‌نوشته‌اش، دو سال طول کشید و مدّت‌زمانِ یک ساعت و چهل‌وهفت دقیقه‌ای را در بر گرفت. البته وی، ساخت موسیقی‌های آئینی خود را با نگارش دنبالۀ این سمفونی و سپس سوئیت‌سمفونی «خورشید» (پاسداشت مقام حضرت امام علی(ع))، ادامه داد. همچنین «خسوف» را می‌توان گونه‌ای پوئم‌سمفونی به شمار آورد. این قالب (Poem Symphony)، دربرگیرندۀ قطعه‌‌های ‌پیوستۀ به‌هم‌مرتبطی است که موضوع آن‌ها می‌تواند یک رویداد، قصّه، شعر، قاب و منظره باشد. آهنگ‌ساز در مضمون‌پردازی پوئم‌سمفونی، بیش‌تر بر آفرینش‌های شاعرانه تکیه می‌کند. 🔹با سپری‌شدن بیست سال از اوّلین رونمایی «خسوف»، در این فرسته به بازخوانی سرگذشت خلق و اجرای آن پرداخته‌ایم. شما می‌توانید تمامی قطعه‌های این آلبوم را از‌ فروشگاه دیجیتال موسیقی «بیپ‌تونز» (Beeptunes.com)، خریداری و دریافت کنید. پی‌نوشت: طرّاح گرافیک جلد آلبوم، کیانوش غریب‌پور می‌باشد.

🔹در انتظار شام غریبان ۹ نگاره عاشورایی از حبیب الله صادقی #نقاشی #هنر_تجسمی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹امسال، اولین سالگرد کوچ حبیب‌اللّه صادقی، با روز تاسوعای حسینی هم‌زمان شده است. تقدیر این شده که نامش، همواره زیر سایۀ محبوب والای بسیاری از بوم‌های رنگ‌و‌روغن یا آبرنگش احساس شود: «نازنینِ عالم، آقا امام حسین (ع)» و عاشورا. گواه این موضوع، نقاشی و نگارگری‌های فراوان او و البته آخرین اثر صادقی، یعنی مجموعۀ بیست‌پرده‌ای «در رثای سیمرغ تجلّی» است که گرچه ناتمام باقی ماند؛ امّا نقش‌بندیِ عاشورا، آن را نیز جاودانه کرد. گفته شده است که وی نذر کرده بود در «شام غریبان» هر سال، تابلویی را برای حضرت اباعبداللّه‌الحسین(ع) طراحی کند. 🔹وی در سوگ‌نگاره‌هایش از عاشورا، نقش پیکره و رخسارۀ پیشوایان و خانوادۀ رسالت(علیهم‌السلام) را در هاله‌ای از روشنایی الهی یا از نمای پشت یا با پرده‌ای به روی چهره‌هایشان رقم زده است. همچنین آن‌ بزرگواران را در حالتی پیروزمند و باعزّت قرار می‌دهد و خود را در کلیشۀ مرسوم بازنمایی نبرد و جنگ محدود نمی‌کند. البته گاهی به ترسیم کامل صورت‌های حضرت امام حسین و حضرت ابوالفضل‌العباس(علیهما‌السلام) نیز پرداخته است. در مقابل، دشمنان اهل بیت(ع)، ازسوی او با قامت‌ها و رخ‌هایی بدمنظر و تیره، به تصویر کشیده شده. همچنین وی از توصیف صِرف شخصیت‌ها و رویدادها فراتر رفته و با نماد و تمثیل، به اصل نهادینده‌شده در ذاتشان اشاره می‌کند. در این زمینه، او حتّی از نقش‌مایه‌های سنّت نقاشی ایرانی هم فاصله نگرفته و از درون‌مایه‌های نگارگری نیز بهره جسته است؛ یعنی برخلاف نقّاشیِ واقع‌گرا، بالاتر از عالم ماده و به عمق واقعۀ عاشورا می‌اندیشد. 🔹با گرامیداشت یاد حبیب‌اللّه صادقی، به تماشای نه تابلو از آن مرد زنده‌نام می‌نشینیم که مضمونی عاشورایی دارند یا شمایل حضرت سیدالشهدا(ع)، در آن اثر پدیدار شده است، خداوند، روح آن مرد ارجمند را در رحمت خود، پاینده سازد و هم‌نشین با روان پیشوای آزادگان کند. پی‌نوشت: عکس استفاده شده در جلد توسط حمزه اولیازاده ثبت شده است. . . #حبیب_الله_صادقی #نقاشی #محرم #تاسوعا #عاشورا #نقاش #رنگ_روغن

🔹۹ لحظه عاشورایی از ادبیات پایداری #کتاب #رمان #ادبیات_پایداری #دفاع_مقدس 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ «هرکس می‌خواهد ما را بشناسد، داستان کربلا را بخواند. اگرچه خواندن داستان را سودی نیست، اگر دل کربلایی نباشد. از باب استعاره نیست اگر عاشورا را قلب تاریخ گفته‌اند. زمان، هر سال در محرم تجدید می‌شود و حیات انسان هر بار در سیدالشهدا(ع). حُب حسین(ع) سرّالاسرار شهداست. فأین تذهبون؟ اگر صراط مستقیم می‌جویی بیا، از این مستقیم‌تر راهی وجود ندارد: حُبّ حسین(ع). آری کربلا از زمان و مکان بیرون است و اگر تو می‌خواهی که به کربلا برسی، باید از خود و بستگی‌هایت، از سنگینی‌ها و ماندن‌ها، گذر کنی. از عاشورای سال 61 هجری قمری، دیگر زمان از عاشورا نگذشته است و همه روزها عاشوراست. زمان بر امتحان من و تو می‌گردد تا ببیند که چون صدای هَل مِن ناصرِ امام عشق برخیزد، چه میی‌کنیم؟ شریان قیام ما نیز به قلب عاشورا می‌رسد و این چنین ما هرگز از جنگ خسته نخواهیم شد. آماده باشید که وقت رفتن است. هر شهید کربلایی دارد و کربلا را تو مپندار که شهری است میان شهرها و نامی است در میان نام‌ها، نه! کربلا حرمِ حق است و هیچ‌کس را جز یاران امام حسین(ع) راهی به سوی حقیقت نیست. هر شهید کربلایی دارد و برای ما کربلا پیش از آن‌که یک شهر باشد یک افق است. یک منظر معنوی است که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده‌ایم، نه یک بار، نه دوبار، به تعداد شهدایمان. هر شهید کربلایی دارد که خاک آن کربلا تشنه خون اوست و زمان، انتظار می‌کشد تا پای آن شهید، بدان کربلا رسد و آنگاه خون شهید، جاذبه خاک را خواهد شکست و ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود و روحش را به آن سفری خواهد برد که برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت وجود ندارد.» شهید سیدمرتضی آوینی

🔹۹ مداحیِ اقتباسی از نغمه‌هایی با مضمون شهادت #نوحه #موسیقی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35