eitaa logo
بافتار
2.4هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
577 ویدیو
4 فایل
🎥🎞📷🎵 بافتار، جستاری در دنیای هنر اینجا از هنر، رسانه و فرهنگ حرف می‌زنیم بافتار در شبکه‌های اجتماعی دیگر⬇️ http://zil.ink/baftar_resane ارتباط با ما: @baftar_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
ضمن عرض تسلیت بابت از درگذشت استاد به مرور آثار مهم او پرداخته‌ایم. 🔺@baftar_resane
استاد حبیب‌الله صادقی، نقاشی پخته و باتجربه که باورها و آرمان‌های مردم را به تصویر می‌کشید، امروز به سوی آسمان پر کشید. تحریریه‌ بافتار این مصیبت را به همه اهالی فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی تسلیت عرض می‌کند و از خداوند، برای خانواده و دوستداران او صبر طلب می‌کند. حبیب‌الله صادقی با نمایشگاه گروهی حسینیه‌ ارشاد در سال ۱۳۵۷ و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با جریان نهضت انقلاب مردمی ایران همراه شد و تا آخرین نفس از مسیر خود دست برنداشت. او یکی از پرکارترین نقاشان معاصر ایران است که آثار مهمی را برای روایت لحظه‌های ملکوتی و شکوهمند انقلاب خلق کرده بود. تاثیرپذیری صادقی از نگارگری ایرانی به‌ویژه در رنگ‌های ایرانی تابلوهای او مشهود است. این تأثر از طریق آموزش‌های ضمنی دوران متوسطه او از استادانی همچون محمود فرشچیان صورت گرفته بود. آثار سال‌های پس از دهه‌ شصت او با پختگی چشمگیری همراه است. در آثارش، همواره موضوعی یا قطعه‌شعری بهانه خلق اثر می‌شد مانند اثر «هرگز مباد»‌ یا اثر «پرکنان مولانا». عوالمی که شخصیت‌های آثار صادقی در آن‌ها غوطه‌ورند، گاه تمنا و گاه تجلی است؛ در نمونه‌هایی خاطره‌ای ذهنی برای مخاطب ایجاد می‌کند که حاصل برقراری ارتباط هنرمند با هستی است. صادقی از معدود هنرمندان انقلابی بود که بیش از دیگران و پس از سال‌ها که از انقلاب می‌گذرد، همچنان به خلق تابلوهایی با مضامین سیاسی و عرفانی می‌پرداخت. او معتقد بود: «هنرمند انسانی آرمانگراست و در جهت رسیدن به این انتخاب، با نمادها و سمبل‌هایی که به کار می‌گیرد، سعی در رسیدن به این موضوع دارد... به همین دلیل هنرمند دین‌باور، مسئولیتی الهی و جهانی دارد». در این فرسته بر مهمترین آثار او مروری داشته‌ایم. 🔺@baftar_resane
تحریریه «بافتار» به یاد مرحوم استاد حبیب الله صادقی، نقاش لحظه‌های ملکوتی انقلاب، با همراهان و همکاران ایشان به گفتگو نشسته است. در این فرسته خاطراتی کوتاه از استاد صادقی را از زبان این همراهان آورده‌ایم. 🔺@baftar_resane
‌ 🔹امسال، اولین سالگرد کوچ حبیب‌اللّه صادقی، با روز تاسوعای حسینی هم‌زمان شده است. تقدیر این شده که نامش، همواره زیر سایۀ محبوب والای بسیاری از بوم‌های رنگ‌و‌روغن یا آبرنگش احساس شود: «نازنینِ عالم، آقا امام حسین (ع)» و عاشورا. گواه این موضوع، نقاشی و نگارگری‌های فراوان او و البته آخرین اثر صادقی، یعنی مجموعۀ بیست‌پرده‌ای «در رثای سیمرغ تجلّی» است که گرچه ناتمام باقی ماند؛ امّا نقش‌بندیِ عاشورا، آن را نیز جاودانه کرد. گفته شده است که وی نذر کرده بود در «شام غریبان» هر سال، تابلویی را برای حضرت اباعبداللّه‌الحسین(ع) طراحی کند. 🔹وی در سوگ‌نگاره‌هایش از عاشورا، نقش پیکره و رخسارۀ پیشوایان و خانوادۀ رسالت(علیهم‌السلام) را در هاله‌ای از روشنایی الهی یا از نمای پشت یا با پرده‌ای به روی چهره‌هایشان رقم زده است. همچنین آن‌ بزرگواران را در حالتی پیروزمند و باعزّت قرار می‌دهد و خود را در کلیشۀ مرسوم بازنمایی نبرد و جنگ محدود نمی‌کند. البته گاهی به ترسیم کامل صورت‌های حضرت امام حسین و حضرت ابوالفضل‌العباس(علیهما‌السلام) نیز پرداخته است. در مقابل، دشمنان اهل بیت(ع)، ازسوی او با قامت‌ها و رخ‌هایی بدمنظر و تیره، به تصویر کشیده شده. همچنین وی از توصیف صِرف شخصیت‌ها و رویدادها فراتر رفته و با نماد و تمثیل، به اصل نهادینده‌شده در ذاتشان اشاره می‌کند. در این زمینه، او حتّی از نقش‌مایه‌های سنّت نقاشی ایرانی هم فاصله نگرفته و از درون‌مایه‌های نگارگری نیز بهره جسته است؛ یعنی برخلاف نقّاشیِ واقع‌گرا، بالاتر از عالم ماده و به عمق واقعۀ عاشورا می‌اندیشد. 🔹با گرامیداشت یاد حبیب‌اللّه صادقی، به تماشای نه تابلو از آن مرد زنده‌نام می‌نشینیم که مضمونی عاشورایی دارند یا شمایل حضرت سیدالشهدا(ع)، در آن اثر پدیدار شده است، خداوند، روح آن مرد ارجمند را در رحمت خود، پاینده سازد و هم‌نشین با روان پیشوای آزادگان کند. پی‌نوشت: عکس استفاده شده در جلد توسط حمزه اولیازاده ثبت شده است. . .