‌ «این موقعیت، نزدیک‌ترین موقعیت برخورد ملت ایران با نمایندگان اسرائیل است.» 🔹مجید اسطیری علت انتخاب سوژه رمان «رمق» را در مصاحبه با سایت «شهرستان ادب»، ناشر کتاب، این‌طور بیان می‌کند:«من با تاریخ معاصر کشورم درگیرم و معمولاً سالی چند کتاب در حال‌ و هوای تاریخ انقلاب اسلامی مطالعه می‌کنم. این مقطع تاریخی برایم خیلی جذاب بود و شاید علت جذابیتش این بود که نزدیک‌ترین موقعیت برخورد ملت ایران با نمایندگان اسرائیل است و مردم نمی‌توانند این فرصت را از دست بدهند.» 🔹تصویر رویارویی مستقیم ایران با رژیم صهیونیستی برای مخاطب ایرانی یک سوژه کم‌یاب است. نویسنده رمان با دست گذاشتن روی یک واقعه تاریخی که در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۴۷ در ورزشگاه «امجدیه» (شیرودی کنونی) تهران رخ داده، داستان خود را می‌نویسد. داستان درباره جام ملت‌های آسیا، بازی تیم ملی فوتبال ایران و اسرائیل است؛ بازی‌ای که پایانش، شروعی بر خشم و انزجار ایرانی‌ها بود و یک نقطه تاریخی از تقابل مستقیم ایرانی‌ها با نمایندگان اسرائیل در تهران را روایت می‌کند. داستان رمان، روایت همین موقعیت خاص تاریخی‌ست. 🔹زاویه دید این داستان، اول شخص است و توسط کاراکتر اصلی داستان به نام «رئوف» روایت می‌شود. ساختار زمانی داستان غیرخطی‌ست و در گذشته و حال و آینده در رفت‌وآمد است. از این رو، شاید در ابتدا، داستان، پراکنده به نظر بیاید اما در روند داستان، متوجه خط داستان خواهید شد. 🔹آزادی و آزاد بودن برای شخصیت اصلی داستان، آن‌قدر مسئله است که حتی از مسجد و مجموعه مذهبی انقلابی که به آن تعلق دارد، جدا می‌شود تا خود را از قید هر چیزی رها کند. البته دلبستگی‌های مذهبی‌اش دائم او را در حالت تذبذب و تردید نگه می‌دارد. یکی از نقاطی که منجر به این تردید می‌شود دوستی او با کسی‌ است که به لحاظ فکری نقطه مقابل اوست و درگیری درونی‌اش را عمق می‌بخشد. رئوف در درون خود، درگیر کشاکش‌های حق و باطل شده است و خواننده، با وجدانِ شخصیت اصلی داستان هم‌قدم می‌شود تا جایی که «انتخاب» برای رئوف ناگریز می‌شود و او در صحنه نبرد، باید «موقعیت» خود را انتخاب کند. 🔹از دیگر ویژگی‌های بارز «رمق»، بازنگری مفاهیمی همچون «مردم» و «مبارزه» است. ذهن کاوشگر کاراکتر اصلی داستان، در پی کشف معنای این مفاهیم است. برخی از جملات داستان، شعاری به نظر می‌آیند؛ اما به خاطر شخصیت‌پردازی، چون اندازه دهن گوینده است، قابل پذیرش می شود. 🔹در روز‌هایی که کینه و انزجار وجدان جهانی از رژیم صهیونیستی بیش از پیش شده، بریده‌هایی از کتاب «رمق» را انتخاب کرده‌ایم. مطالعه این رمان را در روزهای پساطوفان الاقصی به مخاطبین بافتار پیشنهاد می‌کنیم.

🎵 پادکست «قره‌باغی! غم مدار» 🔹پیرامون موسیقی اعتراض در ایران 🔹با نگاهی به آثار مرحوم اسفندیار قره‌باغی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

🔹بازخوانی بخشی از گفتگو با مرحوم اصغر فردی پیرامون موسیقی اعتراض با نگاهی به آثار مرحوم اسفندیار قره باغی 🔹با صدای: محمدمهدی فراهانی 🔹منبع متن: کتاب «متولد بهمن» به تحقیق و تدوین روح الله رشیدی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹یک سالی می‌شود که جای خالی یکی از حماسه‌خوانان موسیقی ایرانی احساس می‌شود و همه، او را با تک‌سرود ماندگار «آمریکا! آمریکا، ننگ به نیرنگ تو» می‌شناسیم: اسفندیار قره‌باغی (۱۴۰۱-۱۳۲۲). به مناسبت سپری‌شدن یک سال از درگذشت تلخ این خواننده و آهنگ‌ساز خاطره‌ساز، چکیده‌ای از متن یک گفت‌وگو با زنده‌یاد اصغر فردی، با نام «قره‌باغی، غم مدار!» را بازخواني كرده‌ايم. متن این مصاحبه در کتاب «متولد بهمن» (خاطرات اسفندیار قره‌باغی) با تحقیق و تدوین روح‌الله رشیدی و ازسوی انتشارات «راه‌يار» منتشر شده است. 🔹اصغر فردی (۱۳۹۷-۱۳۴۲) شاعر، پژوهشگر، گوینده، مستندساز و تنها شاگرد استاد سیدمحمدحسین شهریار بود. وی در بخش اول متن اصلی گفت‌وگو، به پیشینۀ موسیقی اعتراض در کشورهای جهان و سپس ایران می‌پردازد و در بخش دوم، جايگاه قره‌باغی در اين گونه موسيقي را پس‌از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بررسي مي‌كند. در این پادکست، خلاصه‌ای از بخش موسیقی اعتراضی در ایران را با صدای محمدمهدی فراهانی خواهیم شنید. امیدواریم که یاد و خاطرۀ این دو مرد نامدار خطۀ تبریز، هميشه جاودانه و پاینده باشد.

🔷 حماسه فاطمی‌تباران 🔹تمثال مادران شهدا در ده نقاشی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹«بگذار تو را بعداز خدای بزرگ، پروردگارم بنامم و چنان در پيشگاهت افتم كه چشمانم، پای تو گردد. [...] می‌دانم كه صفت مادر در وجود توست و در مرگ من گريه می‌كنی و خواهی گريست؛ ولی بدان با مرگ من، انسان به كمال می‌رسد و تو در زندگی‌ات چنان مرا تربيت و پرورش داده‌ای كه به‌آسانی به هدف اصلی بشريت، يعنی جمال و كمال رسيده‌ام [...] تو آسمانی و من در زمين.» شهید حسين شفيع این‌چنین در وصیت‌نامه‌اش با مادر خود نجوا می‌کند؛ زنی مانند بانوانی که از زمان زندگانی حوا (س) - نخستین مادر شهید جهان - تا امروز، داغ‌دار فرزندان جان‌فشانشان بوده‌اند. 🔹پدیدارشدن نقش این مادران بر بوم‌های نقاشی ایرانی را می‌توان پس‌از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به‌ویژه طی سال‌های جنگ تحمیلی هشت‌ساله مشاهده کرد. آنان درحالی درون این آثار به تصویر کشیده شده‌اند که از شهادت فرزند خود اندوهناکند یا از فقدانشان در انتظار به سر می‌برند؛ اما هیچ آشفتگی و اضطرابی در چهره‌هایشان به چشم نمی‌خورد. با قامتی پایدار و در فضایی نورانی، پیکر پسران خردسال یا جوان خود را به آغوش کشیده‌اند یا قاب‌عکس‌هایشان را بر دست گرفته‌اند. مزار فرزندان شهیدشان را گل‌باران کرده و برای شست‌وشوی آن‌ با خود، گلابدان به‌همراه دارند. تصویرپردازی‌ برجسته و متداول دیگر در این تابلوها، پیوند مادران شهدا با فرشتگان خداوند و اهل‌بیت اطهار (ع) است که از آن بزرگواران، دل‌گرمی و آرامش می‌گیرند و با یادشان شکیبا هستند؛ به‌ویژه در یاری‌خواستن از حضرت فاطمۀ زهرا (س) و حضرت امام حسین (ع) که تمثیل‌هایی مقدس و والا از مادر و فرزندی هستند که هر دو نیز به شهادت رسیده‌اند. 🔹در این فرسته، ده نگاره با مضمون مادران شهیدان به نگاه مخاطبان عزیز تقدیم شده‌اند. آرزو داریم که تا همیشه، نام این زنان ارجمند، جاودانه و روان فرزندانشان در آرامش باشد. پی‌نوشت: ۱. نقاشی طرح جلد با نام «قاب‌های آسمانی» ازسوی عبدالحمید قدیریان طراحی و با مواد رنگ‌وروغن روی بوم و اندازۀ ۲۰۰ در ۱۸۰ سانتی‌متر، در سال ۱۴۰۱ خلق شده است. ۲. تیتر فرسته، از بیتی از سیدمحمدجواد شرافت الهام گرفته شده است: به قامت مادران ایمان به هیئت دختران غیرت ادامه دارد ادامه دارد حماسه فاطمی‌تباران