جنگ تمام نخواهد شد ۹ برش از «با سرودخوان جنگ در خطه نام و ننگ» 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

«در دقایقی از تاریخ، برای یک ملت، زندگی جنگ است و جنگ، تمامی زندگی. در چنین دقایقی، ملت غذای جنگ می‌پزد، سرای جنگ می‌سازد، جامه‌ جنگ می‌دوزد، خواب جنگ می‌بیند، و صبورانه، ساحرانه و سنگی می‌جنگد؛ و خوشا به حال ملتی که می‌داند برای چه باید جنگید و جان سپرد و جاودانه شد.» جملات آغازین کتاب «با سرودخوان جنگ در خطه نام و ننگ» - نادر ابراهیمی در فروردین ۱۳۶۵، ابراهیم حاتمی‌کیا برای انجام ماموریتی راهی جبهه‌های جنوب می‌شود. او در این سفر، تنها نیست و استادِ داستان‌نویسی‌اش، نادر ابراهیمی را هم همراه خود می‌برد. نادر چند هفته‌ای از جبهه‌های جنوب بازدید می‌کند و روایتی شخصی از جنگ می‌نویسد؛ روایتی که با وجود حجم کم، از مهم‌ترین و اثرگذارترین آثار ادبیات دفاع مقدس است. «با سرودخوان جنگ در خطه نام و ننگ» یک سفرنامه نیست. نادر صرفاً مشاهداتش را مکتوب نکرده است و از این منظر، کتاب پُر است از پَرش‌هایِ زمانی و مکانی با فصل‌های کوتاهِ که بیشتر شبیه تأملاتِ آدمی است که شتابان از جایی می‌گذرد، ایماژهایی را به خاطر می‌سپارد و بعد، آن‌ها را به هم می‌چسباند. او دنبال تهیه گزارشی از جنگ نیست. مجذوبِ آدم‌ها – این بسیجی‌هایِ خمینی – شده و علاقه و علقه خودش نسبت به فرهنگ ایرانی را در وجود آن‌ها پیگیری می‌کند. کتاب، پر است از جملاتِ ستایش‌آمیز درباره رزمندگان؛ همان‌ها که «آواز بلندی از سرزمین نجابت‌اند و این آواز را به گوش مردم سراسر وطن خواهند رساند و پژواکش را به گوش تاریخ.» ایده اصلی نادر در این کتاب اما نقدِ روشن‌فکریِ متعارف و شیوه مواجهه این جریان با «جنگ» است. نادر که سال‌ها به گوشه‌وکنارِ این سرزمین پهناور سفر کرده بود تا «ایران» را عمیق بشناسد – و بشناساند –، از رفتار بزدلانه این هنرمندان و شیوه تفکر آن‌ها خشمگین بود. او در جای‌جای کتاب، بین خود و شبه‌روشن‌فکران تمایز می‌گذارد. از نگاهِ نادر ابراهیمی، شبه‌روشن‌فکریِ مرعوبِ غرب، در لحظاتِ حساس تاریخی، ملت خود را رها می‌کند و «یکصد و پنجاه دلیل برای ضرورت عدم حضور […] در خطرگاه ارائه می‌دهد»، حال آنکه همین گروه، در لحظات صلح و آرامش و امنیت «ادعای عشق به مردم، به ملت، به طبقۀ کارگر، به آزادی و به زحمت‌کشان جامعه دارند». در این فرسته، ۹ بریده از کتاب‌ «با سرودخوان جنگ در خطه نام و ننگ» را برگزیده‌ایم. مطالعه و تأمل روی این بریده‌ها، در روزهایی که استدلال‌های نخ‌نما برای گریز از جنگ باب شده است، غنیمت است. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

▪️سوگنامه ابراهیم حاتمی‌کیا برای سیدحسن نصرالله 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

#استوری 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

اسرائیل از چه بترسد؟ شعری از نِزار قبانی درباره لبنان «قانا» روستایی در جنوب لبنان است که اسرائیل در اوایل سال ۱۳۷۵، کودکان و زنان و پیرمردان آواره و پناهنده در یک پناهگاه سازمان ملل را با آتش بمب فسفری سوزاند! بیست‌وهشت‌‌ سال از آن فاجعه می‌گذرد و هنوز آتش جنگ در لبنان توسط رژیم ویران‌گر غاصب شعله‌ور است. صحنه رویارویی، شکل پیچیده‌تری از همان درگیری است. هنر حقیقی، همواره به آینده نیز توجه دارد. قصیده «رخساره قانا» سروده شاعر سوری، نِزار قبانی، گویی اکنون ما را روایت می‌کند. در این فرسته، بخش‌هایی از این قصیده بلند شاعر بلند آوازه عرب را می‌بینید که همراه تصاویری واقعی از لبنان و فلسطین طراحی شده است. پ.ن: تصویر نمایان در طرح جلد، توسط عکاس ایرانی، سعید فرجی ثبت شده است. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

آیا می‌توان در خانه خفت ۶ بریده از «روایت فتح» درباره صلح 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35