🔹محمدحسین ملکیان را با شعر آیینی‌سیاسی‌اش می‌شناسیم؛ همان شعری که با ردیف «نه» سروده است و مصرع معروفِ‌ «رضاجان است شاه مردم ایران، رضاخان نه». فراز، نام مستعار اوست. اوج کار فراز را می‌توان شعرهای آیینی او دانست. مهم‌ترین ویژگی‌های اشعار آیینی او، «زاویه دید جدید» و «نسبت برقرار کردن با امروز» یا به تعبیر دقیق‌تر «نسبت و محبت مردم زمانه با اهل بیت» است. برای ویژگی اول، شعرِ عاشورایی سروده شده برای حضرت علی‌اصغر با مطلعِ « قبول دارم در کربلا صواب نکردم»، نمونه خوبی است که از نگاه تیر سه‌شعبه،‌ داستان را روایت می‌کند. این شعر را می‌توان جزء بهترین اشعارِ سروده شده برای حضرت علی‌اصغر دانست. رنگ و بوی ویژگی دوم هم در شعرهای متعدد آیینی او جاریست. او در همین سبک زندگی مردم امروز ایران، دنبال سوژه‌های آیینی می‌گردد و تصویرهای صمیمانه‌ای خلق می‌کند؛ مثلاً در شعری امام رضایی می‌گوید: در حرم سهل است، حتی در دل میدان مین هر زمان که یارضا گفتیم، معبر باز شد […] از صدای گریۀ زن‌ها یکی واضح‌تر است خوش به حالش، بعد عمری بغض مادر باز شد دار قالی... پنجره فولاد... مادر سال‌ها بس که روی هم گره زد، بخت خواهر باز شد... 🔹ملکیان نسبت به مسائل مهم زمانه خود نیز بی‌تفاوت نیست؛ شعرهایش برای حادثه گوهرشاد و حجاب، شهدای مدافع حرم، وحدت اسلامی، شهدای هسته‌ای، سردار بغداد و محسن حججی، شاهد بر این مدعاست. جالب است که او در شعری که برای محسن حججی سروده است، در بیتی، به نقاشی معروف حسن روح‌الامین اشاره می‌کند: گمانم چشم محسن رو به قاب تازه‌ای وا شد گمانم حق در آن تصویر، با روح‌الامین باشد 🔹محمدحسین ملکیان متولد ۵ تیرماه ۱۳۶۴ و اهل اصفهان است. «توارد شخصی»، «جمع مکسر»، «تفسیر آه» و «نت‌های گریه‌دار»، عناوین کتابهای شعر اوست. #شعر #شعر_آیینی #بیت #بیت_ناب #تک_بیت #ملکیان #فراز_ملکیان #محمدحسین_ملکیان #شعر_انقلاب #شعر_سیاسی #شعر_عاشورایی