⚪️ رای رو هم دادیم، منتها در سیستمی که روی بقا و ثبات و سکون، وسواس حاد داره، ایجاد ترس راهبرد اثرگذاریه. رای بدون تهدید، فایده نداره. نیروی اجتماعی وفادار، به مرور مستحیل می‌شه. شهروند نرمال، در جمهوری اسلامی شمارش نمیشه. وقتی پنجاه درصد در انتخابات شرکت کنن، میشه مشارکت اقلیت. ولی وقتی ۱۵درصد منت بذارن و شرکت کنن، میگن مشارکت حداکثری. این ۵۰ درصد چادری و مسجدی و بسیجی و دیندار و وطن‌دوست، به اندازه ۱۵درصد از اون طرف بزرگ نیست. معادله‌ی هراس و التماس نظام سیاسی، اعداد خودش رو داره. ۱۵ از ۵۰ بزرگتره. فکری به حال این کنیم. باید بدنه رو نسبت به جمهوری اسلامی مسلح به تهدید کرد و نه مثل الان اطاعت و غلامی. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ مرغ پخته در دیگ زودتر از اینها یاد میگیرد. ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ مشارکت ۴۱ درصد سال ۹۸ این رقم ۴۲ درصد بوده. تکان نخورد. درس می‌گیرند؟ نه تا نترسند، نه. ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪️ ‏حالا که از انتخابات گذشته، به عنوان یک دانشجوی سیاست، صرفا جهت تامل: 🔻مشارکت بالا در انتخابات، نشانه تب سیاسی و نوعی بیماری‌ست. 🔻اقتضای مشارکت بالا، تشدید و تحریک شکاف‌های سیاسی‌ یا جعل شکاف است. که طبعا کار عاقلانه‌ای نیست. ‏🔻مشارکت بالا یعنی به دَوَران و هیجان انداختن گروه‌های حاشیه‌ای که اساسا امکان جذب آنها در سیستم ممکن نیست و بهتر است مسکوت بمانند. مثلا اقلیت‌ها و گرایشات انحرافی جنسی، قوم‌گرایی افراطی و.. 🔻ارتباط روشنی بین مشارکت بالا و امنیت وجود ندارد. بلکه شواهد عکس این قضیه بیشتر است. ‏🔻مشارکت بالا ارتباط بی‌واسطه ای با پوپولیسم دارد. مسائل زیربنایی و اساسی و قدرت‌آفرین، معمولا هیجان ساز نیستند. 🔻تقاضای التماس‌گونه برای مشارکت بالا، قهر از صندوق و کنش‌های براندازانه را ارزشمند و موثر می‌کند. ناشهروندی و طغیان را ارزش می‌کند. فرهنگ سیاسی ناهنجار می‌سازد. ‏🔻داخل پرانتز: بر اساس نکته قبلی، درخواست موکد برای مشارکت توسط نظام و نه کاندیداها، خود اصلی ترین عامل کاهش مشارکت است. 🔻پرانتز دوم: لفظ «مشارکت بالا» فریب‌دهنده است. چیزی با این عنوان وجود ندارد. آنچه هست، شدت حضور نیروهای اجتماعی مختلف است. ‏🔻و جمع بندی و نکته آخر : مشارکت انتخاباتی بالا، امری قدسی و مسلم و غیرقابل خدشه نیست. انتخابات هم کمترین صورت مشارکت مردم است. به صورت‌های دیگر مشارکت هم فکر کنید. با لیبل زدن، جلوی تحلیل و فکر افراد را نگیرید. ⚪@آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪️ #توییت_نوشت و اما زور رای اعتراضی نیروی دینی کشور چه زمانی غیر قابل کتمان می‌شد؟ زمانی که امر رهبر انقلاب را از گردنشان بردارید. روزگارتان سیاه می‌شد. آن لحظه، جمهوری اسلامی میفهمید تهدید یعنی چه، مردم یعنی کی. ⚪️ آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔻عزلت و اختگی و گوشیه نشینی شیعه که نحوه زیست تاریخی آن است تکرار می‌شود، منتها اینبار نه ذیل طاغوت بلکه به شکلی فوق‌العاده در یک حکومت شیعی. 🔸از پروژه بن‌سلمان امید به رهایی هست، چرا که دین شاید بتواند نسبت به آن غیریت سازی کند و علیه آن بسیج شود، اما در جمهوری اسلامی همین نیز نیست. شریعت توامان لکه حکومت را بر دامن دارد و همزمان هیچ بهره‌ای از مزایای آن نمی‌برد. 🔹در بین جامعه شناسان و سیاست پژوهان ارزشی، که مثلا فعالیت یک گروه جهادی در فلان منطقه محروم برایش حاوی برداشت‌هایی مهم تئوریک و نظری و تمدنی و امثالهم است، مشی دو سال اخیر حکومت هیچ استنتاج نظری خاصی ندارد؟ می‌شود اینقدر ساده‌انگار و نابخرد بود که با یک کلمه «نمی‌تواند» یا «مصلحت» نیست سر و ته چنین استحاله تاریخی‌ای را به هم آورد؟ ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔴 بسیجی‌ها کجا هستند؟ در سیستان و بین گل و لای سیل؟ پروژه اصلاحات بن‌سلمانی در جمهوری اسلامی خیلی ریشه‌ای تر و حرفه‌ای‌تر شروع شده است. طی سالیان، جمهوری اسلامی مفهوم بسیجی و جهاد را به نحوی بازتعریف کرد تا مزاحمتی برای «جامعه مدنی» ایجاد نکند. جهاد، دیگر مبارزه با فاسق و کافر و باغی و مرتد نیست. همین الان هم حتی یک نفر، حتی یک نفر از جمهوری اسلامی را پیدا نمیکنید که دلش راضی شود چنین تعریفی را به زبان بیاورد. 🔻 اساسا پایتخت دیگر نه جای بسیجی است و نه جای جهاد. مگر اینکه جامعه مدنی به آزادی‌های خیابانی و اعطایی حکومت قانع نشود و میل به تغییر هیئت حاکمه داشته باشد(اغتشاش) یا قرار به استفاده شدن در بازی‌ اصحاب قدرت باشد (دعوای بین دو گروه در اتاق بازرگانی و خلع سلاح ورزی) و یا جنس جهاد از نوع بازتعریفی و نرمال شده‌ی آن باشد (کار فرهنگی) سوای این، بهتر است در سیستان لای خاک و خل و یا در سوریه، زیر تیر و بمب بمانند. اجرشان هم با خدا در آخرت. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ ماجرا فقط لایحه حجاب نیست. می‌شود موقع تصویر برداری مامور، یک زن حمله کند و بگویند یک شهروند دچار حمله عصبی شد. جلو دادگاه یکی از ماموران مجاهدین، به شیوه معمول، شلوغ کند، خودسوزی کند و ... مگر در اروپا نکرده‌اند؟ ماجرا تعیین تکلیف جمهوری اسلامی با اقتدار و تعیین خط قرمز است. ماجرا دولت‌داری‌ست. ماجرا ترس و انفعال است که از جمهوری اسلامی دولتی ساخته که نه از چین گرفته تا آمریکا و حتی عربستان و هند و... با هیچ الگویی تطابق ندارد. ماجرای دولتی است که در خود، حتی صلاحیت و توان جمع کردن سگ‌های ولگرد که کودکان این مملکت را تکه تکه می‌کنند، نمی‌بیند. می‌گوید دردسر دارد، ولش کن! ماجرا دولتی است که دارد همه را عصبانی می‌کند. با هیچ کاری نکردن. تا با این قسمت مواجهه مستقیم نکند، بحث در مورد کیفیت لایحه بیجاست. پیشاپیش می‌توان گفت به جایی نمی‌رسد. بازارش هم به جایی نمی‌رسد مسئله قاچاقش هم به جایی نمی‌رسد مدارسش هم به جایی نمی‌رسد و... ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

و اما رئیس جمهور... . . ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ نکته‌ی واضحی که حاج آقای یزدان‌پناه متذکر میشن حالا اینها که یا خود استاد اخلاقن یا پای درس‌های اخلاق شبکه سازی سیاسی کردند و مدیر جمهوری اسلامی شدن، راه صلاح و آرامش مملکت را در خلاف شرع و عرفی شدن جستجو می‌کنن. جامعه بعد از شورش ۱۴۰۱ خودش رو سامان داد و بازیابی کرد اما حکومت نه تنها غالب نشد بلکه هر روز بیشتر در خودش فرومیریزه. روند خطرناکی در نظام پس از آن وقایع آغاز شده که دار و ندار جمهوری اسلامی رو به باد میده. و هنوز نمی‌فهمند. وضع سیستم خیلی خرابه. خیلی. ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪️ نکته همان بدنه‌ای که الان بر حجاب متمرکز است، عموما همان بدنه‌ای است با رانت ارز مسافرتی در حال مخالفت بود. به دور و بر خود و فضای مجازی نگاه کنید. حال آنکه می‌توانست برود در صف ارز و مانند بقیه سود کند. وقتی صحبت از آبادگر بودن و توسعه زا بودن یک هویت می‌کنیم، همین یک شاهد و دلالت است. همچنان که از ضددینی بودن و ضدوطن بودن و شورش‌مسلکی هویت دیگر صحبت میکنیم. حالا نظام به کدام هویت پروبال می‌دهد و بر عرصه عمومی حاکمش می‌کند و نظم مطلوب آن را می‌سازد؟ پاسخ به این سوال، خیلی بیشتر از تحریم و نرخ دلار و کسری بودجه و ... بر توسعه و پیشرفت کشور اثر خواهد گذاشت. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ شخصا هیچ برخورد سلبی و قهرآمیز از جانب مردم به ستوه آمده را محکوم نمیکنم. اویی که این نظام را بنیان گذاشت و طراحی کرد، سر زدن چنین خبط و خطایی از همین نظام را پیش‌بینی میکرد. لذا بند میم وصیت نامه‌اش را نوشت. «از آنچه در نظر شرع حرام و آنچه برخلاف مسیر ملت و کشور اسلامی و مخالف با حیثیت جمهوری اسلامی است به‌طور قاطع اگر جلوگیری نشود، همه مسئول می‌باشند و مردم و جوانان حزب‌اللهی اگر برخورد به یکی از امور مذکور نمودند، به دستگاه‌های مربوطه رجوع کنند و اگر آنان کوتاهی نمودند، خودشان مکلف به جلوگیری هستند». (صحیفه امام، ج ٢١، ص ٤٣٦) ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ امروز در اولین روز ماه رمضان، مردمی روزه دار جلوی کاخ پاستور، دفتر آقای رئیسی ماحصل عملیات پلیس جمهوری اسلامی درست یکی دو روز بعد از همه‌ی ماجراهای اخیر حجم جنایت، نای نوشتن و اعتراض باقی نمی‌گذارد. اینها را بزنید. تا میتوانید بزنید. زنانشان را، پیرمردهایشان را، جوانانشان را. بلکه دست از شما بشویند. ما که میگوییم، به پای سستی ایمانمان به نظام و جوانی‌مان میگذارند. شما بزنیدشان، بلکه بفهمند. بزنید، تخم‌ترکه‌های ریشو و معمم رضاخان؛ بزنید. حرامی های زیرپوستین نظام، بزنید. ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔴 آقای رئیسی رهبر آینده است؟ فلج شدن سه کانون سیاست و تجربه اصلاحات بن سلمانی در جمهوری اسلامی تصور از امکان تصدی رهبری توسط آقای رئیسی، در سه کانون مهم اثرات ویژه داشته و همین، اصلی‌ترین پیشرانه عرفی سازی و دین زدایی از کشور شده است. عرفی‌سازی‌ای آنقدر قدرتمند که می‌شود آن را اصلاحات بن‌سلمانی دولت در ایران خواند. 🔻اولین کانون، خود آقای رئیسی است. او سعی نمی‌کند کسی را برنجاند. (بماند که اتخاذ چنین موضعی در سیاست، همیشه موجب رنجاندن همه شده) او هیچ حرف تیز و قاطعی نمی‌زند. شاید تصور می‌کند اینگونه یک شخصیت فراجناحی و وسیع‌تر از مرزبندی‌های سیاسی خواهد یافت. چیزی که فکر میکنند زمینه ساز رهبری است اگر چه تجربه امامین انقلاب دقیقا عکس این است. 🔻دومین کانون، مشاوران و تصمیم سازان آقای رئیسی هستند. واضح است که مبدأ اصلی ایجاد تحلیل فوق برای رییس جمهور، همین مشاورانند. متن‌هایی که برای رئیس جمهور تهیه می‌شود، سخنرانی‌های او و... در سیاست داخلی کاملا عقیمند. در کابینه رئیس جمهور اساسا شخصیت تئوریک و ایدئولوژیک وجود ندارد. مشاوران نیز با نیمه چشمی به آینده‌ی سیاسی آقای رئیسی، تلاش میکنند تا به زعم خود، ایشان را در منازعه سیاسی از بسته‌بندی خارج نکنند و آکبند نگه دارند. 🔴 نکته: یکی از دلایل توجه افراطی دولت و حلقه های پژوهشی همسو با دولت به نظرسنجی‌ها و مولفه‌های اشتباه و گمراه کننده‌ی «سرمایه اجتماعی» ، دقیقا همین موضع هست. 🔻جامعه‌ای متدین کشور کانون سوم هستند. ته دل بسیجی و مداح و روحانی و هیئتی و... اگر چه به زبان نمی‌آورند همین است که ایشان یکی از جایگزین هاست. و اصلی ترین هم. آنها اگر تمام این هنجارشکنی‌ها و دین‌ستیزی هایی که این دولت صورت داد را در دولت اعتدال تجربه می‌کردند، درس فراموش نشدنی‌ای به مقامات جمهوری اسلامی و دولت میدادند. با همین شرایط فعلی تنش در خیابان به حدی می‌رسید که میکرو اغتشاشِ ۱۴۰۱ برای جمهوری اسلامی تبدیل به خاطره‌‌ای خوش می‌شد. اما به سبب همین پنداشت از آینده‌ی آقای رئیسی، خود به خود خلع سلاح شده‌اند. آنها می‌ترسند با نقد و مواجهه شدید با دولت، جایگاه رهبر آینده را متزلزل کنند. البته به مرور این ملاحظه در حال کنار رفتن است. حد فاصل قول رئیس جمهور در شهریور تا قول مجدد ایشان در چند ماه بعد از آن مبنی بر جمع شدن بساط کشف حجاب، اعتماد زیادی از حرف و کلام ایشان ریخته شد و باور عمومی قابل توجهی فروریخت. 🔹🔸🔹 این داستان نهایتا به «هشیاری و بازگشت» کانون اول و دوم یا کانون سوم ختم خواهد شد. یا اولی و دومی فرق سیاست و بازی را خواهند فهمید، یا سومی میفهمد از ترس لولوی براندازی و روحانی و لاریجانی و... چه کلاهی به سرشان رفته. ادامه دارد... ⚪️ آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ اینکه پلیس کلیپی تقطیع شده را منتشر می‌کند و تلاش میکند تا جامعه دینی کشور را بدنام کند، جدا از اینکه شاهد دیگری از آرایش جمهوری اسلامی علیه حزب‌الله و متدینین به ما میدهد، این را نیز نشان میدهد که عکس ها و کلیپ‌های خونین، زیاد سروصدا کرده و آقایان یه خورده جا خورده‌اند. انتظار این خشم را نداشتند. و الا حزب‌اللهی را میشد زد و صدایش را هم درنیاورد. این میزان اهمیت نظام به حزب‌اللهی ها که لازم بداند دلیلی برای زدن و کوبیدن و یا هتک حرمت زنان محجبه بیاورد، بی سابقه بوده! جمهوری اسلامی چه دیوانه وار بر شاخه نشسته و بُن می‌برد. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔴 بیانیه آیت‌الله سید محمد نجفی یزدی در خصوص وقایع اخیر 🔻با وجود این همه جرم و قانون شکنی فراوان و ظلم‌هایی که به اسلام و انقلاب و کریمه اهل البیت علیهم السلام و سرباز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شد، هیچکس اقدام موثری نکرد تنها برخی مردم را با وعده اقدام سر کار گذاشتند اما برخی از روحانیون محترم که جایگاه ویژه ای نزد بنده و حوزه علمیه دارند، شتاب زده دچار احساسات شده و به جای حمایت از مظلوم و اعتراض به ظالم که وظیفه هر مسلمانی است و امیرالمومنین علیه السلام می‌فرماید: كُونا لِلظّالِمِ خَصماً و لِلمَظلُومِ عَوناً، از آن همه ظلم فاحش که به اسلام و مکتب اهل البیت علیهم السلام شد اغماض کرده و به برجسته کردن عکس گرفتن از یک مجرم حساس شدند 🔻 امری که نه در شرع و نه در قانون ممنوع نیست و امثال این افراد از نظر دین هرگز حرمت ندارند و ترساندن آنها برای نهی از منکر و یا مستندسازی جرم چه بسا لازم هم باشد، مهم آن است که هنوز اصل مسئله ثابت نیست و باید اثبات شود و ما در این شرایط مأمور به حمل بر صحت هستیم اما برخی از ما نه تنها به محکوم کردن اکتفا نکردند بلکه فتوای ناروا بر تحریم عکس گرفتن از فاسق متجاهر دادند که طبق روایات حرمت ندارند و بلکه در خصوص زن‌های متجاهر روایت دارد که مورد فتوای بسیاری از فقها است شگفت آنکه فتوا به حرمت نظر به نامحرم هنگام نهی از منکر دادند با آنکه زن متجاهر شرعاً حرمت نداشته و نگاه به او منعی ندارد و برخی به ناهی از منکر تهمت توهین به روحانیت را زده‌اند با آنکه تهمت بی‌دلیل خود گناه بزرگیست. 🔻حقیقت آن است که وهن به روحانیت وقتی پیدا می‌شود که روحانیت در مقابل آن همه فساد و فحشا و بی‌بندوباری و بی‌عفتی علنی در اطراف کشور اسلامی به ویژه اعتاب مقدسه سکوت کند و به وظیفه ویژه خود – علاوه بر امر به معروف – که حفظ اسلام و احکام اسلام و عدم سکوت در مقابل تهاجم فرهنگی و نابودی نوامیس مسلمین است نپردازد و به جای آن حفظ حریم خود را بهانه کند. وهن به روحانیت وقتی است که اعتراض نابجای ما به یک جوان رشید و آمر به معروف، روحانیت را مدافع هتاکان و ضد انقلاب معرفی کند. 🔻وهن به روحانیت زمانی است که مسئولین دولتی اعم از روحانی و غیر روحانی با زنان بدحجاب مواجه شوند و تذکّر ندهند با آنکه از چند جهت مسئول اجرای احکام الهی هستند و روحانیت مثل دیگران سکوت کند. و یا آن استاد محترم سخن از منکر بودن نهی از منکر افراد لجباز می کند غافل از اینکه مسئله یک منکر شخصی نیست تا تأثیر جزیی ملاک باشد بلکه دفاع از موج بی بند و باری است که باید در مقابل او ایجاد موج کرد تا به تدریج کنترل و مهار شود. ............... پینوشت: زن مکشفه، متجاهر به فسق بوده و از نگاه اسلام حرمت ندارد. وضع چقدر نابسامان است که بعد از اینهمه مدت، بالاخره یک نفر مرد از خیل اشباه‌الرجال، چه معمم و چه مکلا پیدا شد و این حکم واضح دینی را به زبان آورد. مسلمات دینی ذیل همکاری هویت دین ستیز از طرفی و صاحبان قدرت در جمهوری اسلامی از طرف دیگر، در خطر تحریف قرار دارد. باید صریح بود. باید شلوغ کرد. ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔴 نقل‌قول جالب و قابل پیش‌بینی از یکی مدیران ارشد دولت آقای رئیسی ما شرط نجابت رعایت میکردیم که مشی حاکمیت را در قالب «انفعال» صورت بندی میکردیم. در انفعال، علی رغم بی‌اراده بودن، خواستن و میل باطنی هست. اما اینها از ابتدا بنای توطئه داشتند. کسانی که سر سوزنی حاکمیت را لمس کرده بودند، این را می‌دانستند، و الان با کمی تاخیر، تقریبا آحاد جامعه در حال پی بردن به این است. بالاخره این درک در حال قدرت گرفتن است که باید از حیثیت اسلام در مقابل جمهوری اسلامی یا با یک تسامح عاطفی، در مقابل مدیران جمهوری اسلامی دفاع کرد. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ این لحظه، چهره‌ی سال ۱۴۰۲ بود. ریز و درشت حوادث و موجودیت‌های سال، به نحوی موید این تصویر بودند. این تصویر، رخ جدید جمهوری اسلامی هم هست. جمهوری اسلامی رفوزه سال ۱۴۰۲ بود، در رویاپردازانه ترین حالت، یک قبولی با معدلی لب‌مرزی و مشکوک. معدلی که به لطف موالید انقلاب اسلامی از یمن و عراق و غزه، کمی بالا کشیده شد. ولی رفوزه بود. و این تصویر، که نمادی از تمام دگردیسی‌‌های اخیر نظام سیاسی است، بر پیشانی‌اش نشسته. ................. بگذریم، طاعات قبول، سال نو به برکت انشالله☘️ ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔴 بین ما و جمهوری اسلامی یک سوال باقی مانده و بس. از قرار معلوم در یکی از مسابقات فوتبال، یکی از مسئولان زن یک کشور اروپایی بازیکنان تیم ملی‌شان را بغل می‌کند. عادل فردوسی پور هم که برنامه را گزارش می‌کرده، طعنه می‌زند که دیدید که این زن، مردی را بغل کرد، ما هم پخش کردیم و اسلام هم به خطر نیافتاد(قریب به مضمون). از قضا همین بخش را رهبر انقلاب دیده‌اند و به مسئولان تذکر داده‌اند که چرا مجری جمهوری اسلامی در صداوسیمای مملکت باید به احکام دین طعنه بزند؟ همین هم بهانه‌ای شد تا فردوسی پور که قبل از این هم چوب خطش پر شده بود، کاملا کنار گذاشته شود. چند وقت پیش، فایل صوتی‌‌ای از محمدجواد ظریف درز کرد(درز داده شد). آنجا ظریف می‌گوید رهبر انقلاب از زمان دولت خاتمی بود که چفیه انداختند. دوره خاتمی به همین واپس‌گرایی‌های فرهنگی‌اش شناخته شده است. به عرفی‌سازی‌ در پس معنای تکثر. به اسلام حداقلی. به اصالت و حکومت عرف بر شرع. جریان فکری پشتیبان هم روشنفکری دینی بود. سروش، ملکیان، شبستری و... . همین چهره‌هایی که بیش از حد منقضی و زوار دررفته می‌نمایند اما به صورت طنزی سیاه، آن فکر و ایده‌ای که امروز مبنای عمل جمهوری اسلامی شده، اتفاقا همین است. پرسشی برای من به عنوان یک جوان شکل می‌گیرد. که علی رغم اینکه شاید کلیشه‌ای و میانمایه جلوه کند اما حقیقتا مسئله من و امثال من است. و آن اینکه ما مسخره‌ایم؟ ما مسخره جمهوری اسلامی هستیم؟ معلوم هست در این خراب‌شده‌ی لعنتی نظام چه خبر است؟ اگر راه اینست که الان از وزارت فرهنگ یا ورزش و جوانان این کشور گرفته تا آن حلقه‌های خاص وزارت و شورای عالی امنیت ملی می‌روند، اینهمه دعوای صوری از دهه 60 و 70 به این سمت برای چه بود؟ اینهمه روان فرسایی در کشور با واژگان «اسلام امریکایی» و «ناتوی فرهنگی» و «کودتای فرهنگی» و... چه بود؟ اگر راه این است که امروز جمهوری اسلامی از قوه مجریه گرفته تا قضائیه می‌رود، اینهمه هزینه‌کرد دین و اعتقادات برای پس زدن تز‌های »اسلام رحمانی» و «روشنفکری دینی» و «جامعه مدنی» و «قبض و بسط تئوریک شریعت» چه بود؟ 78 برای چه بود؟ 88 برای چه بود؟ یعنی بضاعت جمهوری اسلامی آنقدر سیاه و بی‌مایه شده که در واگویه‌های روزنامه‌های خاک گرفته‌ی دهه 70 دولت اصلاحات به دنبال نسخه حکومت‌داری‌ می‌گردد؟ آنهم با سنگین‌ترین برند خود یعنی دولت انقلابی؟ یعنی در این کشور با این حجم مانور منکر و اسلام‌زدایی، فقط طعنه فردوسی پور به بغل کردن یک زن و مرد اروپایی مشکل داشت؟ واقعا چه خبر است؟ نظام مقدس چگونه با حجم ادبیاتی که در نقد پروژه اسلام‌زدایی بن‌سلمان یا اندلوسیزه کردن ایران یا ناتوی فرهنگی یا شبیخون فرهنگی و... ساخته، چشم در چشم می‌شود؟ با چه رویی؟ ما مسخره این نظامیم؟ جوانی ما و پدران و پدربزرگ‌های ما در این منازعات جمهوری اسلامی گذشته؛ ما همه باور کرده بودیم دعوای اسلام-سکولاریزمی که جمهوری اسلامی تعریف می‌کرد. اعصاب و روان و زندگی و معیشت خود را برایش هزینه کردیم. اینهمه دعوا و تکاپو در خیابان و دانشگاه و کلاس درس و تشکل دانشجویی و اغتشاش و رسانه و ... داشتیم. بدون عایدی شخصی خاصی. ما مسخره نظام بودیم؟ این نظام مقدس که فیلش یاد هندوستان کرده، نمی‌توانست قبل از لگدکوب شدن روح الله عجمیان باب دل طبقه متوسطی‌های هرزه‌پوش شود؟ نمی‌توانست جواز اباحه و دین زدایی را قبل از کنده شدن گوشت بدن آرمان علی وردی با ناخن‌گیر بدهد؟ نه واقعا ما مسخره این نظام لعنتی شماییم؟ ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ توییت‌نوشت #عرفی_سازی #حجاب ⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ تئوری‌پرداز، مدیر و قلم‌بدست و گفتار پرداز جمهوری اسلامی جدا از همه نواقصشان، بشدت لوس و مغرور و لونور هم هستند. این ناشی‌های بنده‌ی قدرت، با طبیعت سیاست و جامعه مثل منوی رستوران برخورد می‌کنند. این را میخواهند، آن را نمیخواهند، این را الان میخورند، آن را بعداً خواهند خواست. سرتاپای سیستم سیاسی و ارزش‌های حاکم بر آن را دگرگون میکنند. ماهیت و اعتبار نظام سیاسی را به یک شب از چیزی به چیز دیگری شیفت می‌دهند. سران نظامشان در یک اتاق می‌نشینند و تصمیم میگیرند که از فردا از فلان اصل و اصول عدول کنند، و بعد همه چیز سوای آن را فیکس شده می‌خواهند. همه‌ی توانایی‌های قبلی را می‌خواهند. میخواهند هیچ چیز تغییر نکند جز آنچه را که آنها تغییر دادند. زهی خیال خام ابله. زهی خیال خام. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ 🔹 *سرین بدیعی* در عمان، هر کس به نحوی پول ملی، یعنی یک ورق اسکناس را تحقیر کند، تا یک ماه به حبس محکوم می‌گردد. در آلمان مجازات توهین به پرچم یا سرود ملی، تا پنج سال حبس به انضمام جریمه نقدی است. وقص‌علی‌هذا. این رفتار قهری سنگین آلمان صرفا اراده‌ای برای احترام به شئون ملی این کشور نیست،که اگر همین هم بود قابل ستایش بود و در جمهوری اسلامی البته نایاب. آلمان، عمان، امارات، روسیه و هر حکومت نرمال دیگری(دور از جان نظام مقدس) سرچمشه‌های نمایش «ناشهروندی» و یاغی‌گری را کور می‌کنند. آلمان با توهین به پرچم، به نحو موثر برخورد می‌کند در نتیجه توهین به پرچم در این کشور صورت نمی‌گیرد در نتیجه در جامعه اساسا کسی صحنه‌ای از توهین به پرچم نمی‌بیند و درنتیجه فضای جامعه خالی از هرگونه دلالت تصویری توهین به پرچم و نمایش از هم گسیختگی ملی می‌شود و در نتیجه نهایی، انسجام به دست می‌آید. 🔻در جمهوری اسلامی تمهید برای دفاع از شعائر حیثیتی کشور وجود نداشت. و یا اگر کمی بود، به اندک فشاری رو به ضعف و حذف گذاشت. پس از این طبیعی بود که دلالت‌های نمایشی و تصویری توهین به دین و کشور مدام افزایش یابد. این دلالت‌ها در رسانه ضریب گرفت؛ جلوه همه‌گیر و گسترده از خود ساخت؛ برآیند آن به شکل بولتن یا توصیه سیاستی یا خروجی نظرسنجی روی میز مدیران رفت؛ جمع‌بندی مدیران نیز این بود که برای جلوگیری از وخامت، اندک مایه‌های اقتداری و قهری را واگذارند؛ و این چرخه شوم مدام قدرت گرفت. و شده این وضعی که میبینیم. 🔻سرین بدیعی، مردی پنجاه ساله، همجنسباز با سابقه قرآن ‌سوزی و هتک معصومین، شخصیت خاصی نیست. اما جمهوری اسلامی چه فضایی در کشور و در اذهان عمومی ساخته که چنین فردی شهامت ورود به کشور پیدا می‌کند؟ الان در فاهمه عمومی چه خبر است؟ چه درکی از حکومت و ماهیت دینی جامعه و نظام سیاسی دارند که در آن سوژه هایی چون این، دیگر نمی‌ترسند؟ پاسخ به این سوال، فرمول آینده ترسناک نظام سیاسی است که آجر به آجر روی هم گذاشته می‌شود و به زودی بر سر جمهوری اسلامی خراب می‌شود. این درکی که به سرین بدیعی اجازه ورود به کشور می‌دهد، اصلا زمین مستعدی برای همان موهومات کار فرهنگی و کنش‌های ایجابی هست؟ این فضای فکری، اصلا اجازه جولان ورشد به سوژه دینی و ملی می‌دهد؟ بازی در این زمین، بازی در یک میدان شیب‌دار نیست؟ با نگاه به بالا تا پایین این حکومت می‌توان فهمید اساسا درکی از آنچه می‌کند ندارد؛ اینان را خون بیدار خواهد کرد. 🔻کارکرد یک حکومت دینی باید بسط آزادی سوژه دینی باشد. جمهوری اسلامی نه حتی از این کارکرد صرف نظر کرده بلکه دقیقا علیه آن عمل می‌کند. مسلم است که با این شرایط نبود این حکومت بهتر از بود آن است. و در صورت تداوم این وضعیت، حامیان متعارف جمهوری اسلامی به مرور متوجه این فقدان صرفه خواهند شد. در همین لحظه و ثانیه تنها مانع ایجاد این درک، وجود رهبر انقلاب بوده است؛ به عبارتی سوای وجود ایشان، سرتاپای نظام سیاسی هیچ دلیلی برای وفاداری و هیچ مزیتی برای حمایت خلق نمیکند. هیچ. وضعیت همین الان هم نسبت به یکسال پیش خیلی فرق کرده و کلیشه‌های سنتی وفاداری به نظام و یا در سطوح خردتر یعنی اعتماد به آقای رئیسی و سایر مدیران کشور به شدت خدشه دار شده‌اند. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj

⚪ یک مانور پرطمطراق در ازای زیست روزمره یک روز تصرف امام حسین تا آزادی در ازای ۳۶۴ روز کل تهران بدون سلب و قهر موثر، کار فرهنگی به معنا نمی‌رسد، بلکه ضدمعنا می‌سازد. ⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj