قصه کمک فرشته ها به حضرت زهرا(س) منبع: مناقب آل ابی طالب، ج ۳، ص۳۳۷ و بحار الانوار، جلد ۴۳، ص ۴۵ و تسلیه المجالس و زینه المجالس، ج ۱، ص۵۲۴ نویسنده:مرضیه حقانی کاری از گروه شعر و قصه درمسیر مادری 🌿🌿🌿🌿 بسم الله الرحمن الرحیم یکی بود یکی نبود. اون قدیم قدیما... از خونه بهترین آدمای دنیا... علی مولا و حضرت زهرا... شنیده میشد بهترین قصه های دنیا... حالا امروز قراره از کمک خدای مهربون به حضرت زهرا(س) بشنویم... 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 یه روز که پیامبر، توی مسجد بودن، بعد خوندن نماز، به ابوذر که یکی از دوستای خوبشون بود ،گفتن: ابوذر جان ، لطفا برو به خونه علی مولا و بگو بیان مسجد. ابوذر گفت: چشم یا رسول الله! و‌ از مسجد رفت بیرون. انقدر رفت تا رسید به خونه علی مولا. در زد(تق تق تق) اما کسی در رو باز نکرد. دوباره در زد (تق تق تق) اما باز هم کسی در خونه رو باز نکرد. ابوذر برگشت مسجد پیش پیامبر و گفت: یا رسول الله! من رفتم دنبال علی مولا اما ایشون خونه نبودن. پیامبر گفتن ابوذر جان، علی خونه هست دوباره برو ایشون رو خبر کن. ابوذر هم سریع گفت: چشم یا رسول الله! و رفت و رسید به خونه علی مولا . در زد. این دفعه علی مولا در رو باز کردن. ابوذر سلام کرد و گفت یا علی، پیامبر خدا من رو فرستادن که شما رو خبر کنم بیاین مسجد، ایشون با شما کار دارن. علی مولا گفتن ممنون ابوذر جان،الان آماده میشم تا بریم. همین موقع یک دفعه ابوذر یه چیز خییلی عجیبی دید. سنگ اسیاب دستی که گوشه اتاق بود، داشت می چرخید و جو ها رو آرد میکرد اما... اما هیییچکس کنارش نبود. ابوذر خییییلی تعجب کرد. دوباره با دقت نگاه کرد ببینه چشماش درست دیده یا نه؟ ولی اون اشتباه نکرده بود، آسیاب واقعا خودش داشت میچرخید. وااااااااااااای! مگه میشه آسیاب خودش کار کنه؟؟ آسیاب دستی ک بدون کمک نمیچرخه! ابوذر همینجور داشت به اسیاب نگاه میکرد که علی مولا آماده شدن و به ابوذر گفتن بریم پیش پیامبر . ابوذر و علی مولا باهم حرکت کردن، اما تو تمام مسیر، ابوذر حسابی ذهنش مشغول بود، میخواست ببینه چه اتفاقی افتاده که آسیاب خودش بدون کمک کسی میچرخه و کار می کنه؟! توی دلش گفت حتما پیامبر جواب سوالم رو میدونن. وقتی به مسجد رسیدن،ابوذر رفت پیش پیامبر و چیزی که دیده بود تعریف کرد. پیامبر لبخند زدن و گفتند: ابوذر جان! از چیزی که دیدی تعجب نکن! خدا سختی هایی که دخترم فاطمه تحمل میکنه رو میبینه، و تو روزهای سخت، به فاطمه کمک میکنه. مگه نمیدونی که خدا، فرشته هایی داره که به زمین میان و به خانواده پیامبر کمک میکنن؟ ابوذر که جواب سوالش گرفته بود حسابی خوشحال شد و خدا رو شکر کرد که تونست کمک فرشته ها به حضرت زهرا(س) رو ببینه.... 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 (مادر عزیز! باتوجه به شناختی که از دسته گلاتون دارید اگر لازم دیدید می‌تونید توضیح زیر رو هم براشون بگید) البته بچه های گلم، کمک فرشته ها به آدم ها همیشه هم این شکلی نیست. خیلی وقتا هست که وقتی از خدا برای انجام کارهامون کمک میخوایم، فرشته ها به کمک ما میان و جوری کمک می‌کنن که کار سخت ما به چشممون آسون بشه. خیلی وقتا هم هست که کمک فرشته ها به ما آدما زیاد تر شدن صبر و تحمل ماست برای اینکه وقت سختی ها قوی‌تر بشیم. ما باید بدونیم که کمک های این شکلی فرشته‌ها، بیشتر برای امام های عزیزمون و بنده‌های خوب خداست. و دلیل این کمک ها این بوده که مردم با بزرگی اونا آشنا بشن و بدونن که اگر حرفی میزنن، از خودشون نیست و از طرف خدای مهربون حرفاشون رو به ما میگن.😊 ما هم هرچقدر کارهای خوبمون بیشتر بشه و بیشتر دوست امام‌هامون باشیم، کمک فرشته ها رو بیشتر می‌تونیم بفهمیم. ❤️ #قصه #قصه_کمک_فرشته_ها #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #فضایل #شخصیت_محوری

قصه تولد حضرت زهرا سلام الله علیها متن قصه بر اساس قصه تولد حضرت که در کانال لالایی خدا توسط استاد عباسی ولدی تعریف شده، نوشته شده. شاعر:سمیه نصیری کاری از گروه شعر و قصه درمسیرمادری 🌿🌿🌿🌿 به نام خدا یکی بودیکی نبود غیر از خدای مهربون هیچکس نبود اتل متل ستاره پیامبرخوب ما جز حضرت خدیجه یاری زیاد نداره وقتی حضرت خدیجه سلام الله علیها با پیامبر عزیزمون ازدواج کردن، یک عده از زنای مکه حسابی با حضرت خدیجه بد شدن. آخه اونا دشمن حضرت محمد بودن و از اینکه حضرت خدیجه با پیامبر ازدواج کرده بودن، خیلی عصبانی بودن. ازروزی که خدیجه شد همسر پیامبر بین زنان مکه شد تنها وُ تنهاتر برای همین علاوه براینکه خودشون رابطه شون رو با حضرت خدیجه قطع کردن؛نمی‌گذاشتن زنای دیگه هم با ایشون رفت و آمد کنن. حضرت خدیجه پیامبر رو خیلی دوست داشتن ونگران ایشون بودن که نکنه دشمنا بلایی سر ایشون بیارن. روزگار همین طوری جلو رفت و جلو رفت وجلو رفت تا اینکه حضرت خدیجه باردار شدن. ولی بازم اون زنایی که ازدست حضرت خدیجه عصبانی بودن سراغ ایشون نرفتن وهمسر پیامبر عزیزمون رو تنها گذاشتن. خدیجه بانو حالا یک زن بارداره امابرای کمک هیچ کسی رونداره غصه میخوردحسابی اون روزا از تنهایی یک دفعه از درونش شنید یک صدایی ولی یک نفر بود که نگذاشت حضرت خدیجه احساس تنهایی کنن! می‌دونید اون کی بود؟ بله همون بچه ای که توشکمشون بود، یعنی حضرت زهرا(س) ایشون بامادرشون حرف می‌زدن و می‌گفتن که در برابر مشکلات صبر کنن پیامبر از راه رسید سلام خدیجه جونم با چه کسی حرف زدی؟ بگو تا من بدونم حضرت خدیجه گفتن:بچه ای که توشکم منه داره با من حرف می‌زنه ومونس وهمدم‌ منه‌. وقتی شنید قصه رو پیامبر مهربون گفت یه پیامی داده خالق هفت آسمون پیامبر خدا گفتن: الان جبرئیل داره به من خبرمی‌ده که این بچه دختره. نسل پاک ومبارک همین دختره. خدای خوب جهان داده به ما یه دختر بین زنان عالم از همه هست بهتر خدا میگه: نسل من و از این دختر به وجود میاره. اماما و رهبرای دین هم از همین دختر هستند که بعد از اینکه پیامبری من تموم شد،اونا جانشینان خدا روی زمین میشن. بانوی پاک واطهر مادریازده امام ازنسل این دخترن امامای شیعیان خدیجه بانوشده خوشحال وشاد و خندون با گفته ی پیامبر از غصه اومد بیرون روزها به دنبال هم یکی یکی گذشتن اون صحبتای زیبا خونه رو کرده روشن تا وقتی که روزتولدحضرت زهرارسید. حالا دیگه وقتشه بچه بیاد به دنیا کسی رو من ندارم چی‌کارکنم ای خدا؟ چون که زنان مکه بودن دشمن خدا کسی نیومد کمک خدیجه بود، تنها با یک دل شکسته خسته و خیلی غمگین تنها توفکر و خیال نشسته بود رو زمین تا سرشو بالا کرد یک دفعه خیلی ترسید چهار بانوی زیبا کنارش توخونه دید حضرت خدیجه خیلی ناراحت بودن. همین طوری داشتن به ناراحتی خودشون فکرمی‌کردن؛که یک دفعه چهار تا خانوم وارد خونه شدن. حضرت خدیجه اولش ترسیدن! اینا کی هستن؟ از کجا اومدن؟ درها که بسته بودن، پنجره هم که باز نبود! یکی از اون خانمها گفت خیلی بامحبت ما از بهشت اومدیم دیگه نباش ناراحت گفت به خدیجه بانو اسمهای خانوما رو گفت که تو تنها نیستی بیرون‌کن غصه هارو گفت:من ساره هستم همسر ابراهیم. اونم آسیه هست که رفیق تو تو بهشته.اونم مریم دختر عمرانه. اونم کلثوم خواهرموسی ست. خدا ما؛ رو فرستاده تا وقت تولد دخترت کمک کارت باشیم باچهره های خندون هرکسی یک جانشست هرچهار طرف نشستن همه شدن کمک دست یکی از اون خانمها طرف راست حضرت خدیجه نشست.یکی هم طرف چپ.یکی روبه رو ویکی هم پشت سرحضرت خدیجه. و بعد حضرت زهراسلام الله علیها به دنیااومدن. با یاد و نام خدا اومد حضرت زهرا روشن ونورانی شد با نور اون خونه ها همین که حضرت زهرا به دنیا اومدن، یه نوری از ایشون درخشید که همه‌ی خونه های مکه رو روشن کرد. از آسمون اومدن فرشته های زیبا با تشت هایی پر از آب وپارچه های دیبا بعدش ده تا از فرشته‌های بهشتی اومدن پیش حضرت خدیجه. که دست هر کدومشون یه تشت بود و ظرفی که پراز آب کوثر یعنی آب بهشتی بود. یکی ازاون خانمها که روبه روی حضرت خدیجه نشسته بود،ظرف های آب رو گرفت و حضرت زهرا رو باهاش شست وشو داد. بعدش دوتاحوله ی سفید و خوشبو هم آورد. بایکیشون حضرت زهرا رو خشک کرد واون یکی رو هم دور سر ایشون پیچید. یکی از اون خانها با آب حوض کوثر نوزاد و شست وشو داد شد همه جامعطر با یک حوله ی خوشبو خشک کرد اونو خیلی زود باپارچه بهشتی دورسرش روپوشوند به حضرت زهرا گفت اون خانم مهربون ای دخترپیامبر سخن بگو برامون #قصه #قصه_تولد_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #قصه_شعر #فضایل #شخصیت_محوری

قصه گنجشک کوچولو و نور زیبای حضرت زهرا(س) منبع:علل الشرایع جلد۱صفحه۱۸٠،بحارالانوار جلد۴صفحه۱۱، ریاض الابرار فی مناقب الائمة الأطهار جلد۱صفحه۱۴ 🌹🌹🌹🌹🌹 روزی روزگاری توی شهر مدینه گنجشک کوچولویی🐥 زندگی میکرد. این گنجشک کوچیک هر روز مثل گنجشک های دیگه ی شهر، صبح خیلی زود بیدار میشد و شروع میکرد به جیک جیک کردن و پرواز کردن. گنجشک کوچولوی قصه ی ما خیلی کنجکاو بود و هرچیزی رو میدید در موردش فکر میکرد. اون همیشه دنبال جواب سوالاش بود. خلاصه بچه ها، گنجشک کوچولو یه روز صبح خیلی خیلی زود از خواب بیدار شد. اطرافشو نگاه کرد، همه جا روشن شده بود. گنجشک میخواست روز خودش رو شروع کنه. اما هرچقدر دور و برش رو نگاه کرد، دید همه خوابن... گنجشک تعجب کرد، با خودش گفت مگه الان صبح نشده؟؟ پس چرا بقیه بیدار نمیشن؟؟ اون حتی چندتا از دوستاش صدا کرد و گفت: جیک جیکو! گنجیشکی! اما مثل اینکه واقعا اونا خواب بودن. گنجشک کوچولو که دید صدا زدن فایده ای نداره، دوباره شروع کرد به پرواز کردن، نگاهی به آسمون بالاسرش کرد و دید آسمون هنوز تاریکه. 🌌 با خودش گفت؛ آسمون که تاریکه... پس این نور سفید قشنگ از کجا میاد؟ اصلا چطوری دیوار خونه ها روشن شده؟🧐 وااااای درختا رو ببین! اخه چطوری میشه این همه نور تو شهر باشه و آسمون هنوز تاریک باشه؟!! یعنی هنوز صبح نشده؟؟ ولی هرچیزی که هست، این نور خیلی بهم آرامش میده😌... اصلا دیگه دلم نمیخواد بخوابم، دلم میخواد فقط بشینم روی شاخه ی درخت ها و به این نور نگاه کنم😍... من بااااااید بفهمم این نور از کجا میاد... گنجشک کوچولو، تصمیم گرفت روی یه درخت بشینه تا شاید صبح که هوا روشن شد به جواب سوالش برسه. پس شروع به پریدن کرد و انقدر ازین طرف به اون طرف پرید، تا بالاخره روی یه درخت نشست. اگه گفتین کدوم درخت!؟ همون درختی که نزدیک دیوار مسجد بود. گنجشک همینطور که روی درخت نشسته بود، یه دسته از آدما رو دید که دارن میان به سمت مسجد. گنجشک صدای اونا رو نمی شنید، ولی خیلی دوست داشت بره بین اونها یه چرخی بزنه و ببینه اون آدم ها هم مثل خودش اون نور خیییییییلی زیبا رو دیدن یا نه؟ امااااااا، گنجشک کوچولو انقدر پرواز کرده بود و از این درخت به اون درخت پریده بود که حسابی خسته شده بود. بخاطر همین کم کم چشماش سنگین شد و خوابش برد...😴 نزدیک اذان ظهر که شد، گنجشک کوچولو با صدای همهمه ی مردم از خواب بیدار شد. مسجد کم کم داشت شلوغ میشد. یکم پرواز کرد و رفت بالای سر آدما. یه چرخی زد و به حرف هاشون گوش داد... یکی میگفت: این نور زرد از کجا میاد چقدر قشنگه... یکی دیگه میگفت: اتفاقا صبح هم یه نور سفید توی شهر پخش شده بود. اون نور انقدر زیاد بود که حتی به اتاق هامون هم رسیده بود... بعدی میگفت: ولی نوری که الان داریم میبینیم رنگش زرده، خودم دیدم حتی صورت بچه هامم از این نور زرد شده!! گنجشک کوچولو اطرافشو خوب نگاه کرد... مردم راست میگفتن، انگار همه جا زرد زرد شده بود... درختا... صورت آدما... دیوارها.... مغازه ها... گنجشک با خودش گفت: اصلا بهتره دنبال این آدما برم، شاید بفهمم این نور از کجا اومده؟ پس شروع کرد به پرواز کردن... مردم شهر وارد مسجدشدن و شروع کردن به سوال کردن از پیامبر... همه پرسیدن: ای رسول خدا! این نوری که توی شهر می تابه از کجاست؟ پیامبر با مهربونی گفتن: اگه میخواید به جواب سوال تون برسید، برید به خونه ی دخترم فاطمه زهرا... واااااااای حضرت زهرا.... گنجشک کوچولو عاشق حضرت زهرا بود، خیلی خوشحال بود که قراره به خونه ایشون بره و جواب سوالشو اونجا پیدا کنه... وقتی به خونه ی حضرت زهرا رسیدن، گنجشک کوچولو چرخی زد و روی دیوار خونه نشست. اون منتظر موند تا حضرت زهرا رو ببینه... یه مدت کوتاهی گذشت.... بالاخره در باز شد... واااااای چه نور زرد زیبایی... چه صحنه قشنگی... حضرت زهرا داشت برای نماز آماده میشد و این نور خیلی زیاد از صورت ایشون بود که به کل خونه ها و در و دیوار شهر می تابید... گنجشک کوچولو خیلی تعجب کرد... اون با خودش گفت: وااااای خدای من...بالاخره راز این نور رو فهمیدم... من میدونستم که این نور عجیب از خورشید نیست... گنجشک کوچولوی قصه ی ما چرخی دور خونه حضرت زهرا زد و بعد، برگشت. اون برای همه ی دوستاش، چیزایی که دیده بود رو تعریف کرد... گنجشک ها با دقت به حرفای دوستشون گوش میکردن و ازخوشحالی مدام جیک جیک میکردن... آروم آروم آفتاب داشت غروب میکرد و هوا داشت تاریک میشد که این بار گنجشک کوچولو دید که نور سرخ رنگ خیلی زیبایی شهر رو پر کرده... #قصه #قصه_گنجشک_و_نور_زیبای_حضرت_زهرا #حضرت_زهرا #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #فضایل #شخصیت_محوری

🌿🎉🌿🎉🌿🎉🌿 قصه تولد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف منبع قصّه: 📚کتاب «كمال الدّين و تمام النّعمة، ج۲، ص۴۲۷»؛ اثر شیخ صدوق رحمة الله علیه (ساده شده‌ی قصه استاد عباس ولدی) 🌺بسم الله الرحمن الرحیم🌺 بچه های عزیزم حتما میدونید که: اسم مادر امام زمان، نرجس خاتون بوده، و امام حسن عسکری(ع) پدر امام زمان(عج) بودن. اسم عمه امام حسن عسکری(ع) هم حکیمه بوده. قصه تولد امام زمان(ع) که الان میخوام براتون تعریف کنم از زبون حکیمه، عمه امام حسن عسکری(ع) هست. *یکی بود یکی نبود، غیر از خدای مهربون هیچکس نبود.* اون شب برادرزاده ام، امام حسن عسکری(ع) بهترین خبر عمرم رو بهم داد. اون به من گفت: عمه جان لطفا امشب پیش ما بمون چون که قراره پسر عزیزم امشب به دنیا بیاد. من هم اون شب تا خوووووووود صبح نشسته بودم و مراقب نرجس خاتون بودم. چشم ازش برنمی‌داشتم. نرجس خاتون هم آروووووووم پیش من خوابیده بود. نزدیکای نماز صبح بود که دیدم نرجس خاتون، یه دفعه از خواب پرید! منم زود رفتم طرفش و نرجس رو بغل کردم و به سینه ام چسبوندم. بعد هم اسم خدا رو بردم و ذکر گفتم تا آروم بشه. * همین موقع بود که شنیدم برادرزاده ام، امام حسن عسکری(ع) میگن: عمه جان! سوره * انا انزلناه فی لیله القدر* رو برای نرجس بخون. منم شروع کردم به خوندن سوره. (میتونید سوره ی قدر و برای فرزندتون بخونید) سوره که تموم شد، پرسیدم: بانوی من! حالتون چطوره؟ نرجس خاتون گفت: پسر عزیزم داره کم کم به دنیا میاد. من بازم سوره قدر رو براش خوندم. همینطور که داشتم میخوندم یه دفعه یه صدایی شنیدم... یه صدای کودکانه... بله درست فهمیده بودم... من شنیدم که بچه نرجس، داره از توی شکم مادرش، همراه من سوره قدر رو میخونه!!! 😳😳😳😍 بعدشم به من سلام کرد!! 😍 من خیلی تعجب کردم!! با خودم گفتم: به نظر میاد این نوزاد، یه بچه معمولی نیست... وقتی امام حسن عسکری(ع) تعجب منو دیدن، گفتن : عمه جان! از کار خدا تعجب نکن! خدای مهربون تو دوران بچگی ما، به ما لطف میکنه و ما میتونیم صحبت کنیم و حرفا و کارای خیلی خوبی رو به آدما یاد بدیم. و تو بزرگی، ماها رو امام و حجت مردم، قرار میده!! هنوز حرف امام تموم نشده بودکه یه دفعه دیدم نرجس نیست!! انگار بین من و اون، یه پرده ای زده بودن که من نرجس رو نبینم... بازم خییییلی ترررسیدم... نگران نرجس خاتون شدم 😳 یعنی نرجس کجا رفته بود؟؟ در حالی که داشتم امام حسن عسکری(ع) رو صدا میزدم، رفتم پیش امام. ایشون وقتی نگرانی منو دیدن گفتن: عمه جان!! برگرد! برگرد برو که خیییییلی زوووود نرجس رو سر جای خودش میبینی... 😊 دوباره برگشتم توی اتاق وچیزی نگذشت که پرده کنار رفت و... نرجس رو دیدم. 😍 آره نرجس بود که میدیدم ولی انگار یه چیزی عوض شده بود. چرا از دیدنش سیر نمی‌شدم...؟ من یه نوری رو میدیدم که از نرجس می‌درخشید و چشمای منو به سمت خودش می‌کشوند... (ادامه در پیام بعدی) #شخصیت_محوری #استاد_عباسی_ولدی #قصه #میلاد_امام_زمان_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف #قسمت_اول

وااااای! خدای من!! یه دفعه یه اتفاقی افتاد که بازهم مطمئن شدم که این بچه، با بچه های دیگه فرق میکنه و از همون بچگی، قراره اتفاقای بزرگ و عجیبی براش پیش بیاد. دیدم اون بچه سر به سجده گذاشته و وقتی سر از سجده بلند کرد، روی دوزانو نشست و انگشت خودشو به سمت آسمون گرفت و گفت: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و ان جدی محمد رسول الله و ان ابی امیر المؤمنین من قبول دارم که خدایی به جز الله، خدای ما نیست. خدای من فقط یکی هست و هیچکس شبیه او نیست. پدربزرگ من، محمد(ص) و پدرم علی مولاست. اون نوزاد، اسم همه اماما رو برد. و وقتی به اسم خودش رسید، یه جمله هایی گفت و دعا کرد و از خدا خواست تا به وسیله اون، کاری کنه که هیچ کجای دنیا کسی به کس دیگه ظلم نکنه، آدما رو اذیت نکنه و همه جا مهربونی و صفا باشه.😍 و من، چقدر برام لذت بخش بود وقتی این حرفها و دعاهای قشنگ رو از زبون یک نوزاد تازه به دنیا اومده می‌شنیدم... همینطور که با دقت داشتم به این نوزاد نگاه میکردم و از دیدنش و شنیدن حرفاش، لذت می بردم، یه دفعه شنیدم مولام، امام حسن عسکری(ع) میگن: عمه جان! بچه رو بگیر و اینجا پیش من بیار! من اون نوزاد قشنگ و دوست داشتنی روبغل کردم. انقدر برام شیرین بود که دوست نداشتم حتی لحظه ای از من دور بشه. آخه اون برای من یه نوزاد معمولی نبود... می‌فهمیدم که خدا قراره با وجود اون نوزاد به ما خیلی چیزها رو بفهمونه. اما پدرش دوست داشت زودتر اون رو ببینه. پس نوزاد رو پیش امام حسن عسکری(ع) آوردم. وقتی روبروی امام رسیدم، با نهایت تعجب دیدم که نوزاد، به پدرش سلام کرد. حتما مولای من درست میگفت، خدا به امام ها لطف زیادی میکنه حتی وقتی که اونا کوچیکن. پدر، جواب سلام پسر رو داد. امام پسرشون رو از من گرفتن و من همین موقع بود که دیدم چند تا پرنده، بالای سر امام، دارن پرواز میکنن. چند لحظه بعد، امام به من گفتن: بچه رو پیش مادرش ببر تا شیرش بده و بعد دوباره بیار پیش خودم. من اون نوزاد قشنگ رو بردم پیش مادرش، نرجس خاتون شیرش داد ومن دوباره اونو برگردوندم پیش امام. هنوز اون پرنده ها، بالای سر امام داشتن حرکت میکردن. امام یکی ازون پرنده ها رو صدا زدن و گفتن: این بچه رو ببر و نگه دار و هر 40 روز، یک بار بیارش پیش ما! پرنده اون نوزاد رو گرفت و من شنیدم که امام حسن عسکری(ع) پشت پسرشون دارن میگن که پسر عزیزم، تو رو به همون خدایی می‌سپرم که مادر موسی، فرزندش رو به اون سپرد. وقتی نرجس خاتون دید که اون پرنده نوزادش رو گرفت و برد به سمت آسمون، شروع کرد به گریه کردن. امام حسن عسکری(ع) وقتی دیدن نرجس خاتون داره گریه میکنه بهش گفتن: آروم باش نرجس جان!❤️ شما مادر این بچه هستی و این بچه جز تو از کس دیگه ای شیر نمیخوره.😊 درسته که الان باید بره، ولی به زودی برمیگرده پیش تو. من از امام حسن عسکری پرسیدم: اون چه پرنده ای بود مولای من؟ امام گفتن: اون فرشته ای هست که مراقب امام هاست. بچه ها جون، این پرنده، یه فرشته مهربون بود که از طرف خدا اومده بود تا مراقب امام مهدی(عج) باشه تا دشمنا نتونن آسیبی به ایشون برسونن. * 40 روز گذشت و همونطور که امام گفته بودن، اون بچه قشنگ رو باز هم پیش پدر و مادرش برگردوندن. ❤️😍 پایان #شخصیت_محوری #استاد_عباسی_ولدی #قصه #میلاد_امام_زمان_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف #قسمت_دوم

قصه دعای امام علی علیه السلام 💞 منبع:إرشاد القلوب جلد ۲ صفحه۲۸۲ 🌿🌿🌿 به نام خدا یکی بود یکی نبود غیراز خدای مهربون هیچ کس نبود یه روزی از روزای خوب خدا ، تو یکی از خونه های بچه شیعه ها یه اتفاقی افتاد . علی و خواهرش فاطمه مشغول بازی بودن که تلفن زنگ خورد ، هر دو دویدن سمت تلفن علی زودتر گوشی رو برداشت ، فاطمه با اینکه دوست داشت گوشی رو جواب بده کمی ناراحت شد اما چیزی نگفت و گوشه ای ایستاد . پشت تلفن مادربزرگ بود و بعد از سلام و احوالپرسی گفت که با مامان کار مهمی داره ، علی هم سریع گوشی و داد به مامان و رفت پیش خواهرش و بهش گفت دفعه دیگه که تلفن زنگ خورد تو جواب بده ، فاطمه هم قبول کرد و رفتن سراغ بقیه بازی . مامان که صحبتش تموم شد اومد پیش بچه ها و بهشون گفت آماده بشید می خوایم بریم . بچه ها گفتن کجا ؟ مامان گفتن که آقاجون قلبشون کمی درد گرفته و حالا ما میخوایم بریم به عیادتشون . سرراهم براشون چیزهایی که لازم دارن بگیریم و ببریم . بچه ها مثل همیشه ذوق کردن که میخوان برن خونه مادر جون اینا ، انقدر ذوقشون زیاد بود که خیلی متوجه حرفای مامان نشدن فقط دیدن مامانی ناراحتن و دستاشونو بردن بالا و زیر لب ذکر و دعا گفتن. بچه ها زود، تند ، سریع اسباب بازی هاشونو جمع کردن ، آماده شدن و همراه مامان راه افتادن ، سرراه هم خریدهاشونو انجام دادن . بعد چند دقیقه رسیدن به خونه آقاجون و مادر جون ، با اشاره مامان🤫 خیلی آروم مادر جون رو بوسیدن وسلام کردن بعد با اجازه ایشون رفتن تو اتاق و نشستن کنار آقاجونشون . با دیدن رنگ صورت آقاجون که بی حال خوابیده بودن تازه متوجه حرف مامان شدن که گفته بودن آقاجون قلبشون درد گرفته ؛ خنده از لبشون رفت و چهره شون ناراحت شد. خیلی ناراحت !قلبشون شروع کرد تند تند زدن انگار یه اسب داشت تو سینه شون پیتیکو پیتیکو میکرد ،💓 منتظر بودن مثل همیشه آقاجون با روی خندون بغلشون کنه و ببوستشون، آروم دست گذاشتن روی دستای آقاجون و بعد هم دستاشونو بوسیدن. همینطور که با نگرانی نگاهشون میکردن ، آروم آروم خدا خدا میکردن که آقاجون حالشون بهتر بشه . آقاجون با نوازش های بچه ها آروم آروم چشماشونو بازکردن و با دیدنشون لبخندی روی لبشون اومد. بچه ها و مامان آروم سلام کردن و گفتن : چطورید آقاجون ؟ آقاجون گفتن : کمی بی حال بودم الحمدلله بهترم نگران نباشید . مامان بچه ها گفتن : عزیزدلید آقاجون ، الهی شکر که بهترید. بچه ها با دیدن لبخند مهربون آقاجون، کمی دلشون آروم شد ، لبخند اومد رو لبشون و تالاپ تولوپ قلبشون کمتر شد. گفتن : دوستتون داریم آقاجون ، خیلی ناراحت شدیم کلی دعا کردیم که حالتون بهتر بشه. آقاجون گفتن : علی آقا ، فاطمه خانم، ممنون. خداروشکر که انقدر قلبتون بزرگ و مهربونه مثل مولامون. بچه ها گفتن یعنی چی آقاجون؟ آقاجون گفتن: یه کتابی خوندم که درمورد خاطرات امام علی علیه‌السلام بود. . بچه هاگفتن: آخ جون قصه های واقعی و قشنگ آقاجون . لطفا تعریف کنید البته اگه بهتره حالتون ! آقاجون گفتن : چشم میگم،شکرخدا از دعاهاتون حالم خیلی بهتر شده . بچه ها تو اون کتاب امام علی تعریف می کنن : یه روزی از روزای خوب خدا که روز جمعه هم بود مثل امروز امام علی علیه السلام برای نماز جمعه رفته بودن مسجدو داشتن برای مسلمونا خطبه می خوندن ،( خطبه یعنی سخنرانی که قبل از نماز جمعه برای مردم انجام میدن) دیدن یکی از یارانشون تکیه زده به یکی از ستونا و حال خوبی نداره . اون بنده ی خدا اسمش رمیله بود که از درد به خودش می پیچید . علی مولا بعد خطبه از مسجد که میان بیرون به اون آقای رمیله میگن بیا پیشم . وقتی میاد ، بهش میگن : بنده ی خوب خدا حالت چطوره؟ دیدم که موقع خوندن خطبه ها از شدت درد به خودت می پیچیدی ، می دونم که امروز با خودت گفتی : بهتره برم پیش علی مولا غسل جمعه کردی و اومدی مسجد برای نماز بعدهم گفتی که تودنیا کاری از این بهتر وجود نداره اینم می دونم که موقع خوندن نماز کمی دردت کمتر شد ولی موقع صحبت های من باز حالت بدتر شد. رمیله یار امام علی علیه السلام گفت: ای امیرالمومنین علی مولا قسم به خدا که همه رو راست گفتی امام علی هم گفتن : هر زمان که بنده های خوب خدا مریض بشن ماهم به خاطر اونا بیمار میشیم ! هر وقت به زن ها و مردهای باایمان ناراحتی برسه،ما هم از ناراحتی شون ،ناراحت می شیم ! هردعایی که کنن ، ما براشون آمین میگیم . هروقت هم یکی از بنده های خوب خدا سکوت کنه ما براش دعا می کنیم . رمیله گفت:ای امیرالمؤمنین اینایی که گفتی برای کیا هست؟؟ فقط برای ما همشهری های شما ؟ ادامه دارد...👇 #قصه #قصه_دعای_امام_علی_علیه_السلام #امیرالمومنین #فضایل #شخصیت_محوری

قصه‌ی جنگ احد (کودکانه) نویسنده:فاطمه احمدبیگی منبع:کتاب سیره‌ی پیشوایان،صفحه ۵۳_۵۷ 🌿🌿🌿🌿 بسم الله الرحمن الرحیم سلام بچه‌ها! سلام شیعه‌های علی مولا... میدونم همتون دوست دارید بازم از علی مولا و شجاعت هاشون بشنوید. قصه‌های قبلی رو که یادتون نرفته؟ قصه ی جنگ بدر و ماجرای آب آوردن علی مولا از اون چاه آب رو هم حتماً یادتونه... یادتونه گفتیم چند هزار فرشته‌ با اجازه‌ی خدا اومدن و به مسلمونا کمک کردن تا تو جنگ بدر پیروز بشن؟ حالا می‌خوایم از یه جنگ دیگه براتون بگیم که بازم این آدم بدا، به‌خاطر شکست سختی که تو جنگ بدر خورده بودن، راه انداختن. 😒 عجب آدمای بدجنسی بودن، همش دنبال جنگ و دشمنی و نقشه کشیدن برای ازبین بردن آدم خوبا بودن😡 اما... اسم این جنگ، اُحُد بود. به‌خاطر اینکه کنار کوهی بنام اُحُد اتفاق افتاد. جنگ که شروع شد نبرد سختی بین مسلمونا و دشمنانشون درگرفت. اما مسلمونا با قدرت می‌جنگیدند علی مولا هم با قدرت خیییییلی زیادی که داشتن کلی از آدم بدا رو از بین بردن. بچه‌ها قدیما تو جنگ ها، هر سپاهی یه پرچم داشت که اونها رو معرفی می‌کرد. و اون پرچم براشون خیلی مهم بود و تلاش میکردن هیچ‌وقت رو زمین نیفته. اگه پرچمشون می‌افتاد رو زمین یعنی انگار اون سپاه داشت شکست می‌خورد. برای همین همیشه، قوی ترین و شجاع ترین آدما رو انتخاب میکردن و پرچم رو به‌دستشون می‌دادن تا بتونن تا آخر جنگ، پرچم رو نگه دارن، و بهشون می‌گفتن پرچمدار. جنگ که شروع شد علی مولا یکی یکی رفت سراغ پرچمدارای سپاه دشمن. اولی رو با یه ضربه زمین زد، حالا نوبت دومی بود. اونم وقتی علی مولا رو دید که داره به سمتش میاد، بااینکه خیلی قوی بود و تو قبیله شون به شجاعت معروف بود ولی حسسسساااااابی ترسید... آخه علی مولا همین چند دقیقه پیش دوست و همرزمش، که اونم خیلی شجاع و قوی بود رو با یه ضربه کشت و پرچمش رو زمین افتاد. علی مولا حساب دومی رو هم رسید، حالا دوتا پرچم از سپاه دشمن زمین افتاده بود. کم کم بعضیا داشتن می‌ترسیدن که دیدن.... سومین پرچم هم... سربازای دشمن شروع کردن نگاه کردن به همدیگه و پچ پچ کردن. تو دلشون پر از ترس و وحشت شده بود. و هرلحظه هم ترس و وحشت شون بیشتر می‌شد وقتی می‌دیدن، یکی یکی پرچم‌های سپاهشون داره سقوط میکنه و پرچمداراشون هم دارن کشته میشن. حالا ۸تا پرچم سقوط کرده بود و فقط یکیش مونده بود. دیگه بعضی سربازا به فکر فرار افتاده بودن و بعضیاشونم... همین الان داشتن فرار میکردن...! یکی به دوستش گفت وایسا بجنگ! چرا فرار میکنی؟ اون یکی همون‌طور که میدوید داد میزد، تو هم فراااااار کن... علی ۸تا پرچمدارمون رو کشته، الانه که آخری رو هم ازبین ببره و کل سپاه سقوط کنه. اون‌وقت اگه با علی روبرو بشی چطوری میخوای درمقابلش مقاومت کنی؟؟؟ پس تو هم فراااااار کن... و همینطور که داشت به عقب میدوید، با چشمای پر از ترسش دید که علی مولا، نهمین جنگجویِ پرچمدارِ سپاهشون رو هم زمین زد... سپاه دشمن از ترسشون همه داشتن پا به فرار میذاشتن. مسلمونا هم خوشحال از اینکه تو این نبرد خیلی سخت تونستن پیروز بشن. اما بچه ها... بعضی از مسلمونا وقتی که دارن پیروز میشن خیالشون راحت شد و دست از جنگیدن کشیدن!☹️ اونا حرفای قبل از شروع جنگِ پیامبر رو هم یادشون رفت😥 و بجای اینکه حواسشون به جنگ باشه میخواستن از کوه پایین بیان و برن وسایلی که از جنگ مونده بود مثل شمشیر و زره ها رو جمع کنن🤯 فرمانده‌شون بهشون حرف پیامبر رو یادآوری کرد اما اونا گوش نکردن.😓 و بچه‌ها... همین باعث شد که سپاه دشمن که پشت کوه اُحُد مخفی شده بودن از فرصت استفاده کنن و وقتی دیدن بعضی از مسلمونا جنگ رو رها کردن، بهشون حمله کردن و یه عالمه از اونا رو شهید کردن.😭 مسلمونا که ترسیده بودند باورشون نمیشد که جنگِ بُرده رو دارن می بازن! فکر کردن پیامبر هم شهید شدند و از ترسشون فرار کردند.🏃🏻‍♂️ فقط یه عده‌ی کمی کنار پیامبر باقی موندن که یکی از آنها علی مولا بود.💪🏻💪🏻💪🏻 علی مولا با شجاعت و قدرت می‌جنگیدن و از دشمن نمی‌ترسیدن. با اینکه زخمی شده بودن باز هم از جنگیدن و دفاع از پیامبر دست برنداشتنن. آخه پیامبر که زخمی شده بودن روی زمین افتاده بودن و دیگه نمی‌تونستن بجنگن. برای همین علی مولا یه تنه مشغول جنگیدن بودن و هر جا که پیامبر اشاره می‌کردند علی مولا حمله می کردند و یه عده از آدم بدا یا کشته میشدن یا فرار می کردند. بچه ها جون... خدا و فرشته ها از اینکه علی مولا اینطور شجاعانه برای دفاع از ولی و رهبر خودشون می‌جنگیدند و حاضر بودن حتی جونشون رو هم در این راه بدن خیلی خوشحال شدن.  ادامه دارد👇 #قصه #قصه_جنگ_احد #فضایل #امیرالمومنین #شخصیت_محوری جلسه باقیات و صالحات (خواهران)