🕸د) نقش عبدالبهاء در توسعه بهاییت عبدالبهاء را به چند دلیل می توان تکمیل-کننده آیین پدرش دانست. یکی از آنها، دورویی وی در برابر حاکمان مختلف و تلاش ریاکارانه اش برای جلب رضایت آنان است. (۱)او برای حکومت های گوناگون به تناسب اوضاع سیاسی دعا می کرد. در آثار باقی مانده، از وی، مواردی انکارناشدنی از این مسئله گزارش شده است. عباس افندی از راه یکی از پیروان و عناصر سطح بالای بهاییت، این پیام و فرمان را که متن آن درباره ضرورت پشتیبانی از دولت روسیه تزاری و دعاگویی به جان امپراتور است، به بهاییان اعلام و ابلاغ می کند: جمع دوستان، به دعای دوام عمر و دولت و ازدیاد حشمت و شوکت اعلی حضرت امپراتور اعظم، الکساندر سوم و اولیای دولت قوی شوکتش اشتغال ورزید؛ زیرا که در الواح منیعه که در این اوقات از ارض مقدس عنایت و ارسال یافته، می فرمایند آنچه را که ترجمه و خلاصه آن این است: باید این طایفه مظلومه ابداً این حمایت و عدالت دولت بهئیه روسیه را از نظر محو ننماید و پیوسته تأیید و تسدید حضرت امپراتور اعظم و جنرال اکرم را از خداوند جل جلاله مسئلت نمایند. (۲) جالب تر اینکه عبدالبهاء، فرزند کسی که با ادعای رسالت، اسلام را باطل شده معرفی کرد، به پیروان خود دستور می دهد برای بقای دولت اسلام پناه عثمانی دعا کنند. (۳) از آنجا که ماه پشت ابر باقی نمی ماند، سرانجام دورویی عبدالبهاء بر عثمانی ها آشکار شد و در اواخر جنگ اول، جمال پاشا، فرمانده کل قوای عثمانی پس از آگاهی از روابط عباس افندی با عوامل انگلیسی و همراهی وی با نقشه های آنان، تصمیم قطعی بر اعدام او و نابودی مراکز بهایی در عکا و حیفا گرفت. منابع بهایی آشکارا نوشته اند که عبدالبهاء مقدار زیادی گندم از املاک خویش ذخیره کرده بود و آنها را در اختیار قشون انگلیس گذاشت.(۴) لرد بالفور، وزیر صهیونیست انگلیسی نیز با دریافت این خبر، همان روز به جنرال النبی، فرمانده سپاه انگلیس در فلسطین تلگرافی صادر و تأکید کرد که «به جمیع قوا در حفظ و صیانت حضرت عبدالبهاء و عائله و دوستان آن حضرت بکوشند.» (۵)دولت انگلیس پس از استقرار در حیفا، بی درنگ، دین خود را به عبدالبهاء ادا و وی را با نشان «نایت هود» و لقب «سر» مفتخر کرد. در مقابل، عبدالبهاء نیز برای امپراتور انگلیس، ژرژ پنجم، دعا کرد و از اینکه سراپرده عدل در سراسر سرزمین فلسطین گسترده شد، به درگاه خدا شکر گزارد.(۶) 📗۱- فضل الله صبحی، مهتدی، ج ۲، ص ۱۵۳؛ محیط طباطبائی، مجله گوهر، سال چهارم، ش ۳، ص ۲۰۴. 📗۲-عزیزالله سلیمانی، مصابیح هدایت، ج ۲ ، ص ۲۸۲. 📗۳-نک: مکاتیب، ج ۲، ص ۳۱۲. 📗۴- الکواکب الدریه فی مآثر البهاییه.ص۳۰۵. 📗۵- قرن بدیع، ج ۳، ص ۲۹۷. 📗۶- ننک: مکاتیب، ج ۳، ص ۳۴۷ ؛ قرن بدیع، ج ۳، ص ۲۹۹ ؛ آیتی، الکواکب الدریۀ فی مآثر البهاییه، . ج ۲، ص.۳۰۵ 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۷۱_۷۳ #تحلیل_نقد_بهائیت #نقش_عبدالبهاء_در_توسعه_بهاییت 🚫@bahaiyat🚫