. در پیشواز رمضان.. 🔻آنچه در سر داری بگذار و آنچه در دل داری بردار که رمضان در پیش است؛ قطار سیاست را، بگو مگو را، اغتشاش و آشوب مهسا و هرآنچه غیر اوست را به ریل نافرجامش بسپار که فرصت سبز حیات معنوی در راه است. 🔻رمضان می‌آید تا از آن روی دیگر زمان پرده بر دارد. خستگانِ بازار و مدرسه و خیابان و سیاست را بر سفرۀ خلسه بنشاند و در گوش‌های مجروح، اذان وصل بخواند. رمضان، نوبت دلدادگی است و ایستگاه فراغت برای جان‌های خسته از دویدن و نرسیدن. رمضان، باران نرمی است که می‌بارد تا «جان»ها را از غبار «تن»ها بشوید. 🔻گردن‌کشی‌‌های دلار و وحشی شدن نرخ‌ها و سخت شدن زندگی و خستگی ما ابدا از دل‌ربایی رمضان کم نمی‌کند. هوای رمضان دلنواز است؛ اصلاً رمضان همدم جان‌های خسته است. 🔻روزگار شمشیر از رو بسته‌ است. چه باک! ما منتظر لحظات ناب سحر و خنده‌های دم افطاریم. انصافاً نان و آب و غذا، هنگام افطار لذت بیشتری ندارند؟ این رشته محبت را روزی‌چند می‌بُریم، شاید گره خورد، و بیشتر و بهتر قدر بدانیم که چه داریم و جهان سرشار از چه زیبایی‌هایی است. اگر صُراحیِ زمانه خون‌ریز است، «قدر» در پیش است. 🔻رمضان می‌آید تا در هیاهوی زندگی، خدا را به ظهور برساند. هیچ‌گاه خدایی را که می‌پرستی یا انکار می‌کنی، چنین آشکارا در میان نمی‌بینی که در رمضان دیدنی است. 🔻رمضان، ماهِ روزه و شب‌های دل‌افروز است؛ روزهای آهسته دویدن در پی نان و آب، و شب‌های غرق دلدادگی و انس. 🔻من عاشق رمضانم، هر نفس‌ من در رمضان، جامی از شراب یاد است که در سینۀ خاطراتم می‌ریزد. رمضان برای من، صندوق خاطرات شیرین است. خاطرات شیرین دهه هشتاد، که اکثرشان همزاد رمضان‌اند. رمضان تنفس مصنوعی من در برهوت تنهایی است. ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

نهج‌البلاغه کلمات امیرمؤمنان-ع به تعبیر ابن ابی‌الحدید -از نظر مضمون و ساختار- فروتر از سخن خالق و ورای سخن مخلوق است. این ویژگی دلیلش [شاید] همان است که امام در خطبه ۱۹۲ نهج‌البلاغه بدان اشاره دارد: «انّی اَری نُور الوَحی و.. من روشنایی وحی را می‌بینم و بوی پیامبری به مشامم می‌رسد». آن روشنایی و بوی خوش در کلمات امام(ع) جاری است؛ درخشش بارقۀ وحی و عطر نبوت در کلام مولا چنان است که شاعر در توصیف آن سروده است: کلامُ علیٍّ کلامُ علیّ و ما قاله المُرتضی مرتضی سخن علی، سخن علی است [علی به معنای برتر و متعالی]. و آنچه مرتضی(امام علی-ع) گفته است، مرتضی است. برگزیده و ممتاز است. واقعیت این است که نهج‌البلاغه همۀ بزرگان زبان و ادب را جذب خود کرده است. بدیهی است که جرج جرداق مسیحی و یا طه‌حسین و عبدالرحمن شرقاوی به عنوان ادیب وقتی با کلام امام روبرو شده‌اند، درخشان‌ترین تعابیر را برای سخن او به‌کار برده‌اند. این شیدایی و دلدادگی حتی موجب شد، بعد از انتشار کتاب «علی و بَنوه» که جلد دوم کتاب «الفتنه الکبری» طه‌حسین بود، عده‌ای طه‌حسین را به گرایش به شیعه متهم کنند! گویی یادشان رفته بود که امام شافعی در وصف مولا(ع) سروده است: و مات الشافعی و لیس یدری علی ربه ام ربه الله! شافعی از جهان رفت و ندانست، که خدای او علی‌ست یا خداوند پروردگار! پیداست که سخن مبالغه‌آمیز است، اما نشانی از شیفتگی و شیدایی را در بر دارد. جاحظ در کتاب «البیان و التبیین» هر هنگام به سخنی از امام اشاره می‌کند، نمی‌تواند از بیان شیفتگی و تحسین خویش خودداری کند و سر و دستار نداند که کدام اندازد! به نظرم اگر ما به عنوان شیعه، افزون بر قرآن مجید که رکن و گوهر تمام معارف است، تنها همین نهج‌البلاغه را داشتیم و به تعبیر حافظ: «آنچه خود داریم را فرو ننهاده، و از بیگانه تمنا نمی‌کردیم»، از عهدۀ شایستگی در هر مسئله‌ای بر می‌آمدیم چرا که نهج‌البلاغه بال نیرومند پرواز تا عزّ قدس مُلک و ملکوت است که ما را تا بی سو می‌کشاند و می‌برد، تا آنجا که: کس ندیدست ز مشک ختن و نافۀ چین آنچه من هر سحر از بـاد صبـا می‌بینـم ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. #نهج‌البلاغه(۲) در رمضان ۴۰۲ و در ویژه‌ برنامۀ رمضانی «بهار در بهار» از شبکه استانی همدان، به قدر مقدور تلاش کرده‌ام بخشی از معارف مولانا امیرمؤمنان-ع، با موضوع «قواعد حیات طیبه در نهج‌البلاغه» را بر آفتاب اندیشه و تعقل مخاطب بیافکنم. این بخش پیش از اذان مغرب و افطار پخش می‌شود. ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

«رمضـان»، مـزرعه دو صفت است: «همت فرد» و «دعای سـحرخیزان» رَستن و رها شدن از غم‌های بی‌شمار و سنگ‌دل روزگار، همچنان‌که صدرنشین دیوان غزل می‌گوید بر دو پایه استوار است؛ اول: «همت خود فرد» و دوم: «دعای سحرخیزان و شِکر دهنان»؛ همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود که زبنــــــــد غــــم ایام نجـــاتم دادند غم‌های‌ روزگار «خار» است و همت فرد و دعای سحرخیزانِ گوشه‌نشین «سوزن». خار در پای زندگی می‌خلد و پا را رنجه می‌کند، اما این سوزن، همه آن خارها را بیرون می‌کشد و آن غم‌های حقیر را می‌بلعد و به فراموش‌خانۀ ازلی تبعید می‌کند. از شرط نخست که بگذریم، خیر‌خواهی برای همه (از هر ‌‌طبقه و کیش و آیین و مرام و نژاد و رنگ)، بی‌شک از لوازم زیست اخلاقی و سلوک معنوی و نشان انسانیت است. این ماه مبارک و حال دلپذیر، خصوص سحرهای ناب و مهتاب‌آلود آن، مزرعۀ کاشت این دعا و طلب‌خیر برای یکدیگر است. طبق فرمایش نورانی سیدالساجدین-ع: «اَلدُّعَاءُ يَدْفَعُ اَلْبَلاَءَ اَلنَّازِلَ وَ مَا لَمْ يَنْزِلْ» دعا بلای آمده و بلای نیامده را دفع می‌کند.( کافی،ج۲،ص۴۶۹). به قول خواجه: دلا بسوز كه ســوز تـو كارها بكند نیـازِ نیـمْ شبی دفع صـد بلا بكند آری؛ در این «مبارک سحر و فرخنده‌شب» که «آه سحرخیزان سوی گردون» شود و «دعای شب‌خیزان در شِکر دهنان» در آویزد و «دعای گوشه‌نشینان بلا بگرداند» و «راه خلوتگه خاص» را به سالکی بنمایند و او را از «شعشعه پرتو ذات» بی‌خود کنند و «باده از جام تجلای صفات» بدهند، آیا می‌توانم امید ببرم «که نسیم سحری بندگی» مرا بدان محبوب برساند «که فراموش مکن وقت دعای سحرم»؟ ✍️ #علی_خسروی| عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

‍ . خوشدلی در بهار «اخلاق» و بخش بزرگی از «عبودیت» جز منظور کردن «دیگری» و یا -دست‌کم بخش عظیمی از آن دو- جز به‌ میان کشیدن پای «دیگری» به زندگی شخصی، آن هم به هر نحو نیست. غم‌خوار دیگری بودن و پای ثابت او را به زندگی خود باز کردن، بزرگ‌ترین «حُسن اخلاقی» و «عبادی» است که کسی می‌تواند داشته باشد. حتی اگر آن دیگری، همفکر یا همراه نبوده و یا حتی گاه دشمن یا بدخواه آدمی باشد. به قول سعدی: شنیـدم که مـردان راه خـدا دل دشمنان هم نکردند تنگ باران‌وار بر خشک و تَر باریدن و بر پاک و پلید دویدن، همان «بِرّ» است (لن تنالوا البّر حتی تنفقوا مما تحبون) که سرلوحۀ همه دستورات دینی است و چون نسیم بهاری گره ‌گشاست، به‌قول خواجه‌: گفتــم هـــوای میــکده غـــم مـی‌بــرد زدل گفتا خوش آن‌کسان که دلی شادمان کنند. اکنون، با وجود «گرانی» و «فقر»، وجه «دیگرخواهی» ما در محک و آزمون جدی گذاشته شده است. بدون «دیگرخواهی» محال است کسی به آفتاب حقیقت برسد و «بهار حقیقی» را درک کند. اگر در طلب حق‌ بزرگی چون ظهوریم، به حق‌های کوچک چون گره‌گشایی از کار فروبستۀ دیگری عمل کنیم؛ حق‌های بزرگ از راه خواهند رسید. پ‌ن: ویدئو؛ گزیدۀ گفت‌وگوی شب سوم ماه مبارک در شبکه استانی همدان در موضوع انفاق .. #نهج‌البلاغه(۳) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

زندگی و سلامتی به سبک نهج‌البلاغه (گزیدۀ شب چهارم، سیمای استانی همدان) رابطۀ بین بیماری‌های ذهن یا به تعبیر روانشناسان، بیماری‌های روان‌تنی (Psychosomatics) و بیماری‌های جسم: 👈 تیروئید حاصل بغض متراکمی است که ترکیده است. 👈 ام‌اس از عصبانیت طولانی ناشی می‌شود. 👈 برخی از انواع سرطان‌ها حاصل نبخشیدن خود و دیگران است. 👈 درد مفاصل محصول نیاز فرد به محبت و آغوش گرم است. 👈 زکام نتیجه آشفتگی ذهنی شخص است. 👈 سر درد در اثر انتقاد تند و بیش از حد از خود و دیگران است. 👈 بیماری قند در اثر افسوس گذشته را خوردن است. 👈 فشار خون بخاطر مشکل عاطفی دراز مدتی است که حل نشده است. 👈 زخم معده محصول حرص و جوش بیش از حد است. ✅ این واقعیت ریشه دینی نیز دارد؛ به عنوان نمونه به حکمت‌های آمده در صوت گوش کنید... #نهج‌البلاغه(۴) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. اگر کسی می‌خواهد همیشه تازه و همواره موفق و پس از گذشت عمری، به دور از حسرت‌زدگی ویران کننده باشد، به این سه توصیه یا سه قاعده‌ای که امیرالمومنین علیه‌السلام مطرح فرموده‌اند عمل کند. پ‌ن: شب‌پنجم ماه مبارک، شرح حکمت پنجم. سیمای استانی همدان. #نهج‌البلاغه(۵) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

لذات حسی؛ لذات‌معقول؟! 🔻کامجویی آدمیان از «لذات‌ حسی» یا «مادی» چندان در رهن «دانش» و «شناخت» نیست؛ یک کودک بی‌دانش و حتی حیوانات هم به خودی خود ملتفت خوش‌طعمی یا بدطعمی یک غذا می‌شوند! سعدی در گلستان می‌گوید: غلامی را دیدم دست و دهن بسته‌اند، علت را پرسیدم، گفتند: آزادش کنیم صوت خوشی دارد، وقتی می‌خواند شتر‌های تشنه به عشق او از آب خوردن باز می‌مانند و تلف می‌شوند، و بعد می‌گوید: اشتر به‌شعر عرب در حالتست و طرب گــــر در تـو  نیست اثر طبــع جانــوری «طبع جانوری» کانون درک و دریافت لذات حسی و مادی است که در انسان و حیوان مشترک است. 🔻اما جان‌مایۀ لذات «فرا حسی» یا «معقول» [مثل روزه‌ ماه مبارک] متوقف بر «شناخت» و «دانش» است؛ یعنی برای کامجویی از این لذات، ابتدا باید خیمه در چمن‌زار «دانش» و «شناخت» زد و اِلا جز زاری و زحمت چیز دیگری ندارد. به قول مولوی: این «محبت» هم نتیجه «دانش» است کـی گـزافـه بـر چنیـن تختـی نشست ؟! یعنی آدمیان به هر میزان که فروتنی ورزیده، «دانایی‌‌» خود را ارتقاء دهند، میزان درک‌شان از «لذات‌برتر» و «معقول» نیز‌ افزایش می‌یابد. 🔻از دیگر سو اگر انسان‌ها، هر قدر فراتنی نشان داده، بدمستی کنند و شناخت‌شان از مفاهیم معقولی چون «روزه»، «نماز» و حتی «حجاب» و.. پایین و نازل باشد امکان لذت‌بری‌شان نیز کمتر و کمتر و حتی گاه آن عبادت منزجر کننده می‌شود. 🔻به همین دلیل است که «روزه گریزی» یا «دین‌گریزی» و یا حتی در مرتبتی بالاتر «دین‌ستیزی» برخی، نشان دهنده روشنفکری یا شجاعت یا جسارت‌ بالای‌ آنان نیست، بلکه نشان بی‌دانشی و «بی‌سوادی» و گواه به زمین‌ چسبیدگی‌ آنان است. (اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ_به خاک زمین چسبیده‌اید. ۳۸/توبه). 🔻بدین منوال می‌توان گفت: تفاوت افراد با یکدیگر به میزان ثروت، قدرت، مدرک و شهرت‌شان نیست، بلکه به «آگاهی‌‌شان» است: جــان نباشد جـــز خبر در آزمـون هرکه را افزون خبر جانش فزون جــان ما از جــــان حیوان بیشتر ازچه؟ زان رو که فزون دارد خبر ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. یک هشدار .. یَابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَأَنْتَ تَعْصِیهِ فَاحْذَرْهُ .. اى فرزند آدم! هنگامى که مى‌بینى پروردگارت نعمت‌هایش را پى‌درپى بر تو مى‌فرستد در حالى که تو معصیت او را مى‌کنى از او بترس! #شرح_حکمت_بیست‌وپنج #سیمای_استانی_همدان #شب_هفتم #ماه_مبارک_رمضان #نهج‌البلاغه(۵) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. صوت جلسه هفتم؛ (حکمت ۲۵ نهج‌البلاغه) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e