eitaa logo
بحرُ العِلم
229 دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
810 ویدیو
43 فایل
کانال قرآنی«بَحرُ العِلم» باهدف احیاء معارف نورانی کتاب الله وعترت نبوی(علیهم السلام) باعناوین: ⚜️الفرقان ⚜️تبیاناً لکل شئ ⚜️نقطة تحت الباء ⚜️الكوثر ⚜️بقية الله خير لكم إن كنتم مؤمنين ⚜️كهيعص ⚜️التين ⚜️القلم و .. لینک تلگرام https://t.me/BahrulEilm
مشاهده در ایتا
دانلود
◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ شناخت اعداء آل الله با ذکر اسماء مبغوضشان در آیات حضرت قرآن 📃 مقدمه ا❁﷽❁ا ⚜ وَ سَمَّى أَضْدَادَنَا وَ أَعْدَاءَنَا فِي كِتَابِهِ وَ كَنَّى عَنْ أَسْمَائِهِمْ وَ ضَرَبَ لَهُمُ الْأَمْثَالَ فِي كِتَابِهِ فِي أَبْغَضِ الْأَسْمَاءِ إِلَيْهِ وَ إِلَى عِبَادِهِ الْمُتَّقِينَ. «و دشمنان و مخالفين ما را در كتاب خود بكنايه نام برد و برای ایشان مثالهایی در کتابش زد به بدترين و مبغوضترین نامها در نزد خود و نزد بندگان پرهيزگارش». 📚 بحار الأنوار ج ۲۴، ص ۳۰۳؛ تأويل الآيات ج ۱، ص ۲۱؛ تفسير کنز الدقائق ج ۱، ص ۴ 🖋 خدای عز و جل در آیات حضرت قرآن با مبغوض ترین اسماء ، اعداء اهل بیت رسول الله (صلوات الله و سلامه علیهم) را معرفی فرمود. 🔹 حقیقت دین چیزی جز تولی یعنی محبت و ولایت ائمه اطهار علیهم السلام ، و تبری یعنی برائت و بیزاری از دشمنان آل نبی مصطفی صلوات الله علیهم نیست . لذا خدای سبحان بسبب رحمت و کرامت خویش بر بندگانش ، در مصحف شریف قرآن ، با ذکر رذائل و صفات و اسماء دشمنان رسول الله صلی الله علیه و آله، و اهل بیت اطهر ایشان علیهم السلام، راه معرفت به اعداء محمد و آل محمد را برای بندگان خود گشود .تا بدین طریق از دشمنان بیزاری و تبری جویند و قلوبشان به نور محبت و ولایت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام منور گردد. چنانکه حضرت السلطان علی الرضا علیه السلام فرمود: ⚜ كَمالُ الدّینِ وِلایَتُنا وَالبَراءَةُ مِن عَدُوِّنا «كمال دین، در ولایت ما و بیزاری از دشمنان ماست.» 📗بحار الأنوار ج ۲۷، ص ۵۸ ✍ در این مبحث، در محضر حدیث گرانقدر حضرت اصدق الصادقین جعفر بن محمد علیه السلام و بیان نورانی حضرات مفسرین کلام الله علیهم السلام ، به بیان مصادیقی از اسماء و صفات اعداء آل الله می پردازیم. ◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ @BahrulEilm
◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ شناخت اعداء آل الله با ذکر اسماء مبغوضشان در آیات حضرت قرآن 📃 بخش اول 🖋 وَ عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ : ☑️ «الْفَحْشاءُ وَ الْمُنْكَرُ وَ الْبَغْيُ‌» 🔷 قسمت اول ✍ مطابق کلام نورانی حضرت امام صادق علیه السلام، خدای عز و جل دشمنان پیامبر اعظم و اهل بیت آنحضرت صلوات الله علیهم را با بدترین و مبغوضترین اسامی در آیات حضرت قرآن معرفی فرمود. 💠 ... وَ عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْفَحْشَاءُ وَ اَلْمُنْكَرُ وَ اَلْبَغْيُ وَ اَلْخَمْرُ وَ اَلْمَيْسِرُ وَ اَلْأَنْصَابُ وَ اَلْأَزْلاَمُ وَ اَلْأَصْنَامُ وَ اَلْأَوْثَانُ وَ اَلْجِبْتُ وَ اَلطَّاغُوتُ وَ اَلْمَيْتَةُ وَ اَلدَّمُ وَ لَحْمُ اَلْخِنْزِيرِ ... وَ سَمَّى أَضْدَادَنَا وَ أَعْدَاءَنَا فِي كِتَابِهِ وَ كَنَّى عَنْ أَسْمَائِهِمْ وَ ضَرَبَ لَهُمُ اَلْأَمْثَالَ فِي كِتَابِهِ فِي أَبْغَضِ اَلْأَسْمَاءِ إِلَيْهِ وَ إِلَى عِبَادِهِ اَلْمُتَّقِينَ . 📚بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۳۰۳؛ تأويل الآيات ، ج ۱، ص ۲۱؛ کنز الدقائق ، ج ۱، ص ۴ 💢 اعداء خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام، حقیقت «فحشاء و منکر و بغی» در آیات حضرت قرآن می باشند. ا❁﷽❁ا ✨«إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى وَ يَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» «به راستى خدا به عدالت و احسان و بخشش به خويشاوندان فرمان مى دهد، و از فحشا و منكر و ستمگرى نهى مى كند، شما را اندرز مى دهد تا متذكّر شويد ». (سوره مبارکه نحل ، آيه ۹۰) 🔰 در تفسیر این آیه شریفه حضرت باقرالعلوم علیه السلام فرمود: و خداوند باز میدارد بندگانش را از فحشاء و منکر و بغی که فحشاء اولی ، منکر دومی و بغی سومی (لعنة الله عليهم) می باشند. ⚜ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : .. وَ يَنْهىٰ عَنِ اَلْفَحْشٰاءِ وَ اَلْمُنْكَرِ اَلْفَحْشَاءُ اَلْأَوَّلُ وَ اَلْمُنْكَرُ  اَلثَّانِي وَ اَلْبَغْيُ اَلثَّالِثُ . 📚البرهان ج۳ ص ۴۴۹؛ التفسير (للعیاشی) ج ۲، ص ۲۶۷؛ بحار الأنوار ج ۳۶، ص ۱۸۰ 🖋 فحشاء بمعنای گناه قبیح و زشت و ناپسنديده است. 🖋 منكر بمعنای بد و قبيح و زشت ، ناشايسته و ناپسند ، نامشروع و هر كارى كه هر كس بيند انكار كند، ناشناخته و ضد معروف است. 🖋 بغی بمعنای ستم و ظلم، سرکشی و نافرمانی است. ✍ در آیات شریفه ۱۶۸ و ۱۶۹ سوره مبارکه بقره خدای عز وجل بندگانش را امر می فرماید که از گامهای شیطان پیروی نکنند که شیطان به سوء و فحشاء امر میکند و قطعا او دشمنی آشکار است. ✨ .. وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ * إِنَّما يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللهِ ما لا تَعْلَمُونَ «و از گام هاى شيطان پيروى نكنيد؛ زيرا او نسبت به شما دشمنى آشكار است* فقط شما را به بدى و زشتى فرمان مى دهد، و اينكه جاهلانه امورى را به خدا نسبت دهيد.» (سوره مبارکه بقره آیات ۱۶۸ و ۱۶۹) 💠 حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در تفسیر این آیه شریفه فرمود: ⚜ «شیطان شما را به بدی‌ها امر می کند»؛ یعنی به اعتقاد باطل و نظر و فکر بد داشتن نسبت به بهترین خلق خدا، محمّد رسول‌ الله (صلی الله علیه وآله) و انکار ولایت برترین اولیاء خدا پس از محمّد (صلی الله علیه وآله) و اینکه «آنچه را نمی‌دانید به خدا نسبت دهید» ؛ یعنی امر می کند شما را به معتقد شدن به امامت کسی‌که خداوند بهره‌ای از امامت و رهبری برایش قرار نداده است، همو که از پست‌ترین دشمنان خدا و بزرگترین کافر به اوست. ⚜ إِنَّمٰا يَأْمُرُكُمْ اَلشَّيْطَانُ بِالسُّوءِ بِسُوءِ اَلْمَذْهَبِ وَ اَلاِعْتِقَادِ فِي خَيْرِ خَلْقِ اَللَّهِ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ جُحُودِ وَلاَيَةِ أَفْضَلِ أَوْلِيَاءِ اَللَّهِ بَعْدَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اَللّٰهِ مٰا لاٰ تَعْلَمُونَ بِإِمَامَةِ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اَللَّهُ لَهُ فِي اَلْإِمَامِ حَظّاً وَ مَنْ جَعَلَهُ مِنْ أَرَاذِلِ أَعْدَائِهِ وَ أَعْظَمِهِمْ كُفْراً بِهِ. 📚 بحار الأنوار ج ۲۴، ص ۳۷۹؛ البرهان ج۱ ص۵۸۱؛ ✔️ «خطوات الشیطان» در کلام نورانی حضرت امام صادق علیه السلام به ولایت اولی و دومی ملعون تعبیر شده است: ⚜ و خُطُوٰاتِ اَلشَّيْطٰانِ واللّه ولاية فلان و فلان. ➖ «خُطُوٰاتِ‌ اَلشَّيْطٰانِ‌» بخدا قسم ولايت فلانى و فلانى است. 📚التفسير (للعیاشی) ج ۱، ص ۱۰۲؛ بحار الأنوار ج ۳۱، ص ۶۰۴ 🖋 ادامه دارد ... ◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ @BahrulEilm
◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ شناخت اعداء آل الله با ذکر اسماء مبغوضشان در آیات حضرت قرآن 📃 بخش اول 🖋 وَ عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ : ☑️ «الْفَحْشاءُ وَ الْمُنْكَرُ وَ الْبَغْيُ‌» 🔷 قسمت دوم ✍ در قسمت قبل بیان شد که در تفسیر آیات شریفه ۱۶۸ و ۱۶۹ سوره مبارکه بقره ، خطوات الشیطان در کلام نورانی ائمه اطهار علیهم السلام به ولایت اولی و دومی ملعون تعبیر شده است. و اینکه شیطان امر به انکار ولایت حضرت امیرالمؤمنین و اولاد اطهر ایشان (علیهم السلام) میکند. چنانکه در فرمایش حضرت امام عسکری علیه السلام در تفسیر این شریفه بیان گردید. 💢 اولی و دومی ملعون که حقیقت فحشاء و منکر هستند با فتنه انگیزی و ایجاد شبهه در امر خدای عز و جل و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مبنی بر ولایت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام ، مسلمین را به اعتقادات باطل و سوء ، و انکار ولایت برترین خلایق پس از رسول خدا یعنی امیرالمومنین علی بن ابیطالب و اهل بیت (علیهم السلام) هدایت نمودند . 🔻 ملعون ثانی که حقیقت منکر در آیات حضرت قرآن است ، با یاری انصار و اعوانش ، امر ولایت امیرالمؤمنین و اولاد اطهر آنحضرت صلوات الله علیهم را انکار نمود و مسند خلافت مسلمین را برای اولی ملعون غصب نموده و امت اسلام را به سوی گمراهی و عدول از حق هدایت کرد . ✔️ پس مصداق اتم شیطان برای بندگان خدا همان لا وجودی است که آنان را از صراط مستقیم ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) بازداشته و منحرف ساخت. 🔰چنانکه حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) فرمودند: ⚜ ..ليس في القرآن‏ وَ قالَ الشَّيْطانُ‏ الا و هو الثاني _ در قرآن عبارت «و شیطان گفت» به کار برده نشده ، مگر اینکه مقصود دومی ملعون است. 📗تفسير العياشي ج۲ ص۲۲۳ 📗البرهان في تفسير القرآن ج۳ ص۲۹۵ ◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ @BahrulEilm
◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ شناخت اعداء آل الله با ذکر اسماء مبغوضشان در آیات حضرت قرآن 📃 بخش اول 🖋 وَ عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ : ☑️ «الْفَحْشاءُ وَ الْمُنْكَرُ وَ الْبَغْيُ‌» 🔷 قسمت سوم ا❁﷽❁ا ✨ الَّذينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ للهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ ﴿همان كسانى كه هرگاه در زمين به آن‌ها قدرت ببخشيم، نماز را برپا مى دارند، و زكات مى دهند و امربه معروف و نهى ازمنكر مى كنند، و پايان همه‌ی كارها از آنِ خداست!﴾ (آیه ۴۱ - سوره مبارکه حج) 🔰 حقیقت نهی از منکر 🖋 در روایتی آمده است وقتى حضرت امام صادق عليه السّلام بعراق آمدند در حميره منزل كردند. ابو حنيفه خدمت امام عليه السّلام رسيد و چند سؤال كرد. از آن جمله پرسيد : فدايت شوم امر بمعروف چيست‌؟ ⚜ حضرت صادق آل محمد علیه السلام پاسخ فرمود: ابو حنيفه! معروف آن كسى كه معروف در ميان اهل آسمان و معروف در ميان اهل زمين است و او امير المؤمنين على بن ابى طالب است. ➖ ابوحنیفه عرض كرد: فدايت شوم منكر چيست‌؟ ⚜ حضرت فرمود: آن دو نفر( اولی و دومی ملعون) كه به او ستم روا داشتند در مورد حقش، و مقام او را گرفتند، و مردم را بر دوش او سوار كردند. ➖ ابو حنيفه گفت: مگر منكر اين نيست كه شخصى را ببينى مشغول معصيت خدا است او را بازدارى؟! ⚜ امام صادق عليه السّلام فرمود: اين امر بمعروف و نهى از منكر نيست، اين كار خوبى است كه انجام داده. 🖋 رَوَى اَلشَّيْخُ اَلْمُفِيدُ قَدَّسَ اَللَّهُ رُوحَهُ بِإِسْنَادِهِ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ اَلسَّائِبِ اَلْكَلْبِيِّ  قَالَ : لَمَّا قَدِمَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلْعِرَاقَ نَزَلَ اَلْحِيرَةَ فَدَخَلَ عَلَيْهِ أَبُو حَنِيفَةَ وَ سَأَلَهُ عَنْ مَسَائِلَ وَ كَانَ مِمَّا سَأَلَهُ أَنْ قَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا اَلْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلْمَعْرُوفُ يَا أَبَا حَنِيفَةَ اَلْمَعْرُوفُ فِي أَهْلِ اَلسَّمَاءِ اَلْمَعْرُوفُ فِي أَهْلِ اَلْأَرْضِ وَ ذَاكَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ  قَالَ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا اَلْمُنْكَرُ  قَالَ  اَللَّذَانِ  ظَلَمَاهُ  حَقَّهُ وَ اِبْتَزَّاهُ  أَمْرَهُ وَ حَمَلاَ  اَلنَّاسَ عَلَى كَتِفِهِ  قَالَ أَلاَ مَا هُوَ أَنْ تَرَى  اَلرَّجُلَ عَلَى مَعَاصِي  اَللَّهِ فَتَنْهَاهُ عَنْهَا فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَيْسَ ذَاكَ بِأَمْرٍ بِمَعْرُوفٍ وَ لاَ نَهْيٍ عَنْ مُنْكَرٍ إِنَّمَا ذَاكَ خَيْرٌ قَدَّمَهُ . 📗بحار الأنوار  ج ۲۴، ص ۵۸ 📗البرهان في تفسير القرآن ج ۵، ص ۷۴۹ 🔰چنانکه حضرت صادق آل محمد علیه السلام فرمودند نهی از منکر ، نهی و دوری و اعلان برائت از ملعون ثانی است که اصل و ریشه و حقیقت منکر می باشد. 🖋 ادامه دارد ... ◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ @BahrulEilm
◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ شناخت اعداء آل الله با ذکر اسماء مبغوضشان در آیات حضرت قرآن 📃 بخش اول 🖋 وَ عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ : ☑️ «الْفَحْشاءُ وَ الْمُنْكَرُ وَ الْبَغْيُ‌» 🔷 قسمت چهارم 🔘 بغی علی الامام ؛ بغی علی الله ✍ بغی در اصطلاح فقه به‌معنای «خروج» و شورش علیه امام عادل و برحق است و کسی که علیه ایشان شورش کند، باغی نامیده می‌شود. ➖ كل من خرج على إمام عادل، ونكث بيعته، وخالفه في أحكامه، فهو باغ 📗 النهایة، ج ۱ ، ص۲۹۶ 🔰 باغی کسی است که از ولایت دومی ملعون پیروی کرده، و از امر خداوند عزوجل مبنی بر پذیرش ولایت حضرت امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام ، تجاوز و تعدی نموده است. ✔️ فلذا حقیقت بغی در آیات حضرت قرآن متجاوزان و متعدیان بر حق ولایت ولی الله الأعظم علی علیه السلام می باشند. 💠 خدای سبحان در آیات حضرت قرآن، بندگان را از «فحشاء ‌و منکر و بغی» باز می دارد. ✨ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون «خداوند به عدل و احسان فرمان مى دهد و [همچنین] به بخشش به نزدیکان ، و از فحشا و منکر و ستم، نهى مى کند؛ خداوند به شما اندرز مى دهد، شاید متذکّر شوید.» (سوره مبارکه نحل،‌ آيه ۹۰) 🔹 در تفسیر این آيه شریفه حضرت صادق الائمه (علیه السلام) می فرماید: ⚜ «وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ‏ »؛ وَ هُمْ أَعْدَاءُ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَوْصِيَاءِ الْأَنْبِيَاءِ وَ هُمُ الْمَنْهِيُّ مِنْ مَوَدَّتِهِمْ وَ طَاعَتِهِمْ‏ ➖ و منظور از فحشاء و منکر و بغی، اعداء آل محمد اند که بندگان از مودّت و طاعت از آنان نهی شده اند. 📗 بصائر الدرجات ، ج۱ ، ص۵۲۹ ◻️◼️◻️◼️◻️◼️◻️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «ضلالت» ا❁﷽❁ا ✨«وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُكَذِّبينَ الضَّالِّينَ» {امّا اگر او از تكذيب‌كنندگان گمراه باشد} (سوره مبارکه واقعه آیه ۹۲) ✨«قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّينَ» {مى گويند: «پروردگارا! تيره‌بختى ما بر ما چيره شد و ما گروه گمراهى بوديم} (سوره مبارکه مؤمنون آيه ۱۰۶) ✨«صراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّالِّینَ» (سوره مبارکه حمد آيه ۷) ✍ حقیقت «ضلالت (گمراهی)» در آیات حضرت قرآن، به معنای انکار ولایت ولی الله الاعظم است؛ به عبارت دیگر،‌ طواغیت امّت و غاصبان ولایت ولی الله الاعظم، اصل و ریشه ضلالت و گمراهی هستند و آیات حضرت قرآن هر جا که به «ضالّین» (گمراهان) اشاره می نماید، مقصود ، اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) می باشند. 💠 چنانکه حضرات مبیّنان کلام الله و ترجمان القرآن، ائمه الأطهار (علیهم السلام) در تفسیر ذیل شریفه ۹۲ سوره مبارکه واقعه و آیه ۷ سوره مبارکه حمد فرمودند: ⚜«وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ » قَالَ الْجَاحِدِینَ لِلْإِمَامِ (۱) «امّا اگر او از تكذيب‌كنندگان گمراه باشد» یعنی از انکار کنندگان وجود مقدس امام باشد. ⚜«..غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّالِّینَ» الضَّالِّینَ عَنْ إِمَامَهًْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ علیه السلام (۲) «نه راه کسانى‌ که مورد غضب واقع شده‌اند و نه گمراهان»؛ مقصود گمراهان از امامت علی بن ابیطالب (علیه السلام) است. 🔰 لذا منافقان امّت رسول اکرم (صلی الله علیه واله) [در رأس آن اولی و دومی ملعون] که عهد ولایت را شکسته و سنت رسول را تغییر داده و با ظلم و ستم بر اهل بیت ایشان، مردم را به قهقرا و جاهلیت برگرداندند، در مواقف روز قیامت، به ناچار اعتراف می‌کنند: «قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّينَ» (سوره مبارکه مؤمنون آيه ۱۰۶)؛ چنانکه حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: ⚜... يَشْهَدُ عَلَى مُنَافِقِي قَوْمِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ كُفَّارِهِمْ بِإِلْحَادِهِمْ وَ عِنَادِهِمْ وَ نَقْضِهِمْ عَهْدَهُ وَ تَغْيِيرِهِمْ سُنَّتَهُ وَ اعْتِدَائِهِمْ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ وَ انْقِلَابِهِمْ عَلَى أَعْقَابِهِمْ وَ ارْتِدَادِهِمْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ وَ احْتِذَائِهِمْ فِي ذَلِكَ سُنَّةَ مَنْ تَقَدَّمَهُمْ مِنَ الْأُمَمِ الظَّالِمَةِ الْخَائِنَةِ لِأَنْبِيَائِهَا فيَقُولُونَ بِأَجْمَعِهِمْ :« رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّينَ» (۳) «پس حضرت رسول الله الاکرم (صلی الله علیه و اله) شهادت می دهد بر منافقان قوم و امّتش و کفر و الحاد و دشمنی آنان در نقض عهد آن حضرت و تغییر دادن سنّت ایشان و ظلم و ستم بر اهل بیتشان و برگرداندن مردم به جاهلیت و پیروی کردن از سنت امم ظالمه در خیانت کردن به پیامبرانشان؛ پس همگی آنان [در آن موقف در روز قیامت] ندا سر می دهند: پروردگارا! تيره‌بختى ما بر ما چيره شد و ما گروه گمراهى بوديم (سوره مبارکه مؤمنون آيه ۱۰۶).» 💠 همانطور که حضرت صدیقه کبري ، مولاتنا فاطمة الزهراء‌(سلام الله علیها) که به جهت اتمام حجت با اعداء الله، به پشت درب آمدند، خطاب به آن ملعونین فرمودند: ⚜ أيّها الضالّون المكذّبون، ما ذا تقولون؟ و أيّ شيء تريدون؟ ..طغيانك يا شقيّ! أخرجني، و ألزمك الحجّة و كلّ ضالّ غويّ (۴) «ای گمراهان دروغ گو! چه می گویید و چه می خواهید؟!!.. طغیان تو ای شقی [خطاب به ملعون ثانی] مرا بر آن واداشت که خارج شوم تا حجت را بر تو و هر گمراه دیگری تمام کنم.» 📚 منابع ➖➖➖➖➖➖ (۱). البرهان فی تفسیر القرآن ج۵ ص۲۷۶؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۸۷؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۶۳۰ (۲). بحارالأنوار، ج۳۵، ص۳۶۵؛ مناقب آل ابیطالب علیهم السلام ج۳ ص۷۳ (۳).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۵ ؛ ص۸۲۴؛ الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) ؛ ج۱ ؛ ص۲۴۲؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج۹ ؛ ص۲۳۱؛ بحار الأنوار ، ج۹۰ ؛ ص۱۰۱ (۴). عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد، ج۱۱ ص۶۰۵ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام)؛ حقیقت «کفر» ا❁﷽❁ا ✨«إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعينَ» {كسانى كه كافر شدند، و در حال كفر از دنيا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه‌ي مردم بر آنها خواهد بود} (سوره مبارکه بقره آيه ۱۶۱) ✨«أُولئِكَ الَّذينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» {آن‌ها كسانى هستند كه به آيات پروردگارشان و لقاى او كافر شدند؛ به‌همين‌جهت، اعمالشان حبط و نابود شد؛ از‌اين‌رو روز قيامت، ميزانى براى [سنجش اعمال] آن‌ها برپا نخواهيم كرد} (سوره مبارکه کهف آيه ۱۰۵) ┅═✧❁ا⚜ا❁✧═┅ ✍ حقیقت معنای «کفر» در آيات حضرت قرآن، کفر به ولایت ولی الله الاعظم است. کافر به وجود مقدس امام، کافر به خداوند متعال است؛ لذا حقیقت کفر به طواغیت امّت (لعنة الله علیهم اجمعین) ارجاع داده می شود. چنانکه حضرت امام حسن بن علی الزکی العسکری (علیه السلام) در تبیین این امر با اشاره به شریفه ۱۶۱ سوره مبارکه بقره فرمودند: ⚜ «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِاللَّهِ فِی رَدِّهِمْ نُبُوَّهًْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ وَلَایَهًْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ آلِهِمَا (علیه السلام) وَ ماتُوا عَلَی کُفْرِهِمْ وَ هُمْ کُفَّارٌ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللهِ .. وَ عَلَیْهِمْ لَعْنَهًْ الْمَلَائِکَهًْ یَلْعَنُونَهُمْ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ » (۱) «کسانی که کافر به خداوند شدند در انکار نبوت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) و ولایت امیرالمومنین و اهل بیت ایشان (علیهم السلام) و بر همین حالت کفرشان از دنیا رفتند، لعنت خداوند بر آنان است .. و لعنت فرشتگان و همه‌ي مردم بر آنهاست.» 🔰 لذا مقصود از «.. وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ ِبهِ‏» که خداوند عزوجل بندگان را از آن نهی می نماید، نخستین کافران به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) هستند که اشاره به ملعون اول و ثانی دارد. حضرت اباجعفر محمد الباقر (علیه السلام) در شرح این مطلب، در تفسیر ذیل شریفه ۴۱ سوره مبارکه بقره فرمودند: ⚜ «و آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ» (سوره بقره آيه ۴۱) ‏ يعْنِي‏ فُلَاناً وَ صَاحِبَهُ وَ مَنْ تَبِعَهُمُ وَ دَانَ بِدِينِهِمْ قَالَ اللَّهُ يَعْنِيهِمْ‏ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ‏ يَعْنِي عَلِيّاً علیه السلام (۲) «قول خداوند عزوجل که می فرماید: «و به آنچه نازل كرده‌ام ايمان آوريد كه تصدیق می کند آنچه را نزد شماست و اولین كافر به آن نباشيد»  (سوره بقره آيه ۴۱) مقصود، فلانی و صاحبش [اولی و دومی ملعون] است و هر کس که از آنان تبعیت کند و بر اعتقاد آنان باشد؛ خداوند عزوجل می فرماید: اولین کافر به آن یعنی [اولین کافر به] وجود مقدس علی (علیه السلام) نباشد.» ✅ بنابراین مقصود از «کفر» و حقیقت آن در مکتب ثقلین، انکار ولایت اهل بیت (علیهم السلام) و کفر به وجود مقدس امام است. 🖋 همانطور که حضرت سلطان اباالحسن الرضا (علیه السلام) نیز در تبیین شریفه ۱۰۵ سوره مبارکه کهف تصریح فرمودند: ⚜«أولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ»‏ وَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام «وَ لِقائِهِ‏» كفَرُوا بِأَنْ لَقُوا اللَّهَ بِغَيْرِ إِمَامَتِهِ‏ «فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» فَهُمْ كِلَابُ أَهْلِ النَّار (۳) «آن‌ها كسانى هستند كه به آيات پروردگارشان کافر شدند» و به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و «به لقاى او كافر شدند» یعنی از آنجا که خداوند را بدون اعتقاد بر امامت امیرالمومنین علی (علیه السلام) ملاقات می کنند، کافر گشته اند «پس اعمالشان حبط و نابود شد و در روز قيامت، ميزانى براى آن‌ها برپا نخواهيم كرد». 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ص۵۷۲؛ البرهان في تفسير القرآن، ج۱ ص: ۵۸۰؛ بحار الأنوار ؛ ج۶ ؛ ص۱۸۹ (۲).تفسير العياشي  ج۱  ص۴۲؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۱ ص۳۹۷؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۲۰۲؛ بحار الأنوار ؛ ج۳۶ ؛ ص۹۸ (۳).عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج۲ ؛ ص۱۲۶؛ بحار الأنوار ؛ ج۱۰ ؛ ص۳۵۲ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «فساد» ا❁﷽❁ا ✨« وَ إِذا قيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ؛ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لا يَشْعُرُونَ» (سوره مبارکه بقره آیات ۱۱ و ۱۲) ✨«ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» (سوره مبارکه روم آيه ۴۱) ✨«أَمْ نَجْعَلُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كَالْمُفْسِدينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقينَ كَالْفُجَّارِ» (سوره مبارکه ص آيه ۲۸) ┅═✧❁ا⚜ا❁✧═┅ ✍ حقیقت معنای «فساد» در آیات حضرت قرآن ، که با عباراتی همچون «فساد در زمین» و «از بین بردن حرث و نسل» به کار برده شده است، انکار و تکذیب حجت و ولیّ خدا بر روی زمین و نقض عهد ولایت ولی الله الاعظم است که اساس آن توسط طواغیت و منافقان امّت رسول، پایه گذاری شد و از آن اصل و ریشه ، فساد در برّ و بحر به کثرت رسید. ➖ چنانکه در تفسیر ذیل شریفه «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ ..» (سوره مبارکه روم آيه ۴۱) ، حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) تبیین فرمودند: ⚜ ذَاکَ وَ اللَّهِ حِینَ قَالَتِ الْأَنْصَارُ مِنَّا أَمِیرٌ (علیه السلام) وَ مِنْکُمْ أَمِیرٌ (۱): _ «فساد در صحرا و دريا به خاطر كارهايى كه مردم انجام داده‌اند ظاهر شد»؛ به خدا سوگند! این متعلّق به زمانی است که انصار گفتند: «امیری از ما و امیری از شما باشد [یعنی جریان سقیفه ملعونه]». ✅ لذا اساس و بنیان فساد بر روی زمین، در جریان سقیفه ملعونه به ظهور تام خود رسید و پس از آن کثرت یافت؛ هماطور که حضرت قرآن می فرماید: ✨«وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ» «او هنگامی که از نزد تو ای رسول بر می گردد ، تمام تلاشش فساد در زمین و از بین بردن حرث و نسل است.» (سوره مبارکه بقره، آیه ۲۰۵) ➖ که در این آیه شریفه،‌ مقصود از حرث، دین می باشد و مقصود از نسل، مردمان؛ یعنی فساد در زمین به معنای هلاکت مردم و از بین بردن دین ایشان است و این آيه شریفه مطابق تفسیر به ملعون ثانی اشاره می نماید: ⚜ الحرث في هذا الموضع الدين، و النسل الناس، و نزلت في فلان (۲). 🖋 بنابراین حضرت امام حسن الزکی العسکری (علیه السلام) منافقان امّت رسول و بیعت شکنان غدیر ، که در رأس آن اولی و دومی ملعون می باشند، را با وصف «أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ» یعنی «مفسد در اتم معنا» نامیدند و فساد آنان را به «منحرف کردن مردم از ایمانشان در ولایت؛ ایجاد شک و تردید ؛ و متحیر کردن مردم ضعیف الایمان » معرفی نمودند: ⚜ «و إِذَا قِيلَ لِهَؤُلَاءِ النَّاكِثِينَ لِلْبَيْعَةِ فِي يَوْمِ الْغَدِيرِ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ‏ بِإِظْهَارِ نَكْثِ الْبَيْعَةِ لِعِبَادِ اللَّهِ الْمُسْتَضْعَفِينَ فَتُشَوِّشُونَ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ، وَ تُحَيِّرُونَهُمْ فِي مَذَاهِبِهِمْ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ.. قالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ‏ بِمَا يَقُولُونَ‏ مِنْ أُمُورِ أَنْفُسِهِمْ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُعَرِّفُ نَبِيَّهُ صلی الله علیه و اله و سلم نِفَاقَهُمْ، فَهُوَ يَلْعَنُهُمْ وَ يَأْمُرُ الْمُؤْمِنِينَ‏  بِلَعْنِهِمْ..» (۳) «وقتی به بیعت‌شکنان روز غدیر گفته‌شد در زمین فساد نکنید با آشکارکردن نقض عهد در میان بندگانی که ایمان ضعیفی دارند؛ چرا که در اثر این کار آن‌ها را در دینشان سردرگم می‌کنید و در آئین و عقایدشان متحیر می‌سازید ، [آن منافقین] گفتند: فقط و فقط ما مصلح هستیم..  خداوند عزّوجلّ فرمود: آگاه باشيد! اين‌ها به یقین همان مفسدانند! چرا که به هوای نفس خود عمل می کنند و خداوند متعال پیامبرش را از نفاق آنان آگاه می‌سازد و او هم خودش آنان را لعنت می‌کند و هم مسلمانان را امر می‌کند تا لعنتشان کنند.» ✅ فلذا حقیقت مفسدان در آيات حضرت قرآن به منکران ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) ارجاع داده می شود. چنانکه امام جعفر صادق (علیه السلام) می فرمایند: ⚜ كالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ‏ حبتر، و زريق، و أصحابهما (۴). 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).تفسير القمي ج۱ ص۱۷۱؛ الكافي ج۸ ص۵۸؛ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص ۳۵۱ (۲).تفسير القمي ج۱ ص۷۱ (۳).التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ص۱۱۸؛ البرهان في تفسير القرآن ج۱ ص۱۴۰؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص۴۲ (۴).تفسير القمي ج۲ ص۲۳۴؛ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص۶۵۲؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۱۱ ص۲۲۹؛ بحار الأنوار ج۳۱ ص۶۰۳ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «کذب» ا❁﷽❁ا ✨« وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ» واى در آن روز بر تكذيب كنندگان!} (سوره مبارکه مرسلات آيه ۱۵) ✨« فَلا تُطِعِ الْمُكَذِّبينَ» {پس از تكذيب‌كنندگان اطاعت مكن} (سوره مبارکه قلم آيه ۸) ✨«وَ ذَرْني وَ الْمُكَذِّبينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَليلاً» {و مرا با تكذيب‌كنندگان صاحب نعمت واگذار، و آن‌ها را كمي مهلت ده} (سوره مبارکه مزمل آيه ۱۱) ┅═✧❁ا⚜ا❁✧═┅ 🖋 حقیقت معنای «کذب (دروغ)» در آیات حضرت قرآن ، تکذیب حقیقت مطلق عالَم ، ولایت ولی الله الاعظم است و لذا اعداء ‌محمد و آل محمد (علیهم السلام) و در رأس آن جبت و طاغوت (لعنة الله علیهما) که این حقیقت را تکذیب کردند، حقیقت کذب می باشد. 💠 حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) در حدیثی بیان نمودند: آن هنگام که وجود مبارک رسول خدا (صلی الله علیه و اله) دست مبارک امیرالمومنین علی (علیه السلام) را در روز غدیر بالا برده و ولایت ایشان را اظهار نمودند، منافقان امّت این امر الهی را تکذیب کردند؛ پس خداوند عزوجل آیاتی از سوره مبارکه الحاقه را نازل فرمود؛ که مقصود از شریفه اولی و دومی ملعون هستند: ⚜«وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ‏» يعني فلانا و فلانا (۱) «و ما مى‌دانيم كه بعضى از شما [آن را] تكذيب مى‌كنيد» (آيه ۴۹) ؛ یعنی اولی و دومی(لعنه الله علیهما) ✅ بنابراین منظور از آیه ۱۱ سوره مبارکه مزمل «الْمُكَذِّبينَ أُولِي النَّعْمَةِ» ؛ تکذیب کنندگانی هستند که تا مدتی قلیل و معیّن مهلتی داده شده اند در اینکه خلافت و حاکمیت و فرمانروایی بر مردم را به دست گیرند ، همانان که غاصبان خلافت و تکذیب کنندگان ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) می باشند؛ همانطور که حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) در تفسیر آیه فوق تصریح فرمودند: ⚜ ذَرْنِی وَ الْمُکَذِّبِینَ الْآیَهًْ قَالَ هُوَ وَعِیدٌ تَوَعَّدَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ مَنْ کَذَّبَ بِوَلَایَهًْ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام (۲). 🖋 و نیز آن حضرت تصریح فرمودند که حقیقت معنای «تکذیب آیات الله» در بطن حضرت قرآن، تکذیب اوصیاء رسول خدا (علیهم الصلوة و السلام) است: ⚜ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلِّهَا فِی بَطْنِ الْقُرْآنِ أَنْ کَذَّبُوا بِالْأَوْصِیَاءِ کُلِّهِم (۳). 🔰 لذا حضرت أبامحمد حسن بن علی الزکی العسکری (علیه السلام) حقیقت معنای شریفه ✨«الَّذينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ» :{و كسانى كه كافر شدند، و آيات ما را تكذيب‌كردند اهل دوزخند؛ و جاودانه در آن خواهندبود} (سوره مبارکه بقره آيه ۳۹) ، را اینگونه تبیین و تشریح نمودند: ⚜ کَذَّبُوا بِآیاتِنا الدَّالَّاتِ عَلَی صِدْقِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَلَی مَا جَاءَ بِهِ مِنْ أَخْبَارِ الْقُرُونِ السَّالِفَهًْ وَ عَلَی مَا أَدَّاهُ إِلَی عِبَادِ اللَّهِ مِنْ ذِکْرِ تَفْضِیلِهِ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ علیهم السلام (۴) «تکذیب کردند آیات ما را» یعنی دلالات و نشانه ها بر صدق محمد (صلی الله علیه واله) در آنچه که از اخبار امت های پیشین آورده و ذکر برتری و افضلیت علی (علیه السلام) و اهل بیت (علیهم السلام) که بر بندگان خدا بیان نمودند. ⚜ «فَلا تُطِعِ الْمُكَذِّبينَ» فِی عَلِی علیه السلام؛ (۵) «پس از تكذيب‌كنندگان و دروغ گویان درباره علی (علیه السلام) اطاعت مكن.» 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۳ ؛ ص۴۵۲ ؛تفسير العياشي ؛ ج۲ ؛ ص۲۶۹؛ تفسير الصافي ؛ ج۵ ؛ ص۲۲۳ (۲).الکافی، ج۱، ص۴۳۴؛ تفسير الصافي ؛ ج۵ ؛ ص۲۶۹ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۳۸ (۳).تفسیر القمی، ج۱، ص۱۹۹ (۴).تفسیر الإمام العسکری، ص۲۲۶؛ تأویل الآیات الظاهره، ص۵۴ (۵).تفسیر القمی، ج۲، ص۳۸۰؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج۱۳ ؛ ص۳۸۱؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۵ ؛ ص۴۵۸ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «فسق» ا❁﷽❁ا ✨« وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ آياتٍ بَيِّناتٍ وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلاَّ الْفاسِقُونَ» (سوره مبارکه بقره آيه۹۹) ✨«وَ اعْلَمُوا أَنَّ فيكُمْ رَسُولَ اللهِ لَوْ يُطيعُكُمْ في كَثيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لكِنَّ اللهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» (سوره مبارکه حجرات آيه ۷) ┅═✧❁ا⚜ا❁✧═┅ 🖋 «فِسق» که به معنای «خروج از طاعت خداوند و بیرون رفتن از دین اوست» ؛ «.. إِبْليسَ كانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ...» (سوره مبارکه کهف آيه ۵۰)، در حقیقت و بطن معنا، به خروج از ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و انحراف و سرپیچی از پذیرش حقیقت دین یعنی تسلیم شدن در برابر ولایت ولی الله الاعظم، دلالت دارد. ➖ چنانکه حضرت امام حسن بن علی الزکی العسکری (علیه السلام) در توصیف «فاسقان» که آیه ۹۹ سوره مبارکه بقره، یکی از شاخصه های آنان را «کافر شدن به آیات بینّات» معرفی می نماید، فرمودند: ⚜ «وَ ما یَکْفُرُ بِها» بهذه الآيات الدالات على تفضيلك وتفضيل علي علیه السلام بعدك على جميع الورى «إِلاَّ الْفاسِقُونَ » الخارجون عن دين الله وطاعته من اليهود الكاذبين ، والنواصب المتسمين بالمسلمين (۱) «و به آن [آیات بیّنات که نازل کرده ایم] کافر نمی شود مگر فاسقان؛ مقصود از آيات، این نشانه های روشنی است که در خصوص برتری تو (ای محمد صلی الله علیه و اله) و برتری علی (علیه السلام) بعد از تو بر جمیع خلق، نازل کرده ایم؛ و مقصود از فاسقان، خارج شدگان از دین خداوند و طاعت او هستند؛ از یهودیان دروغ گو و نواصبی که خود را مسلمان می نامند!» 🖋 همچنین از دیگر اوصاف «فاسقان» در آیات حضرت قرآن، «نقض عهد خداوند»، «قطع رحم» و «فساد در زمین» است: ✨«..وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ* الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ‏ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ‏ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‏» (سوره مبارکه بقره، آیات ۲۶ و ۲۷) ➖ و همانطور که حضرت مبیّن الوحی، حسن العسکری (علیه السلام) در تبیین آيات فوق فرمودند: ⚜ «..ثمّ وصف هؤلاء الفاسقين الخارجين عن دين الله وطاعته منهم فقال عز وجل «الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ» المأخوذ عليهم لله بالربوبية ولمحمد صلی الله علیه و اله بالنبوة ولعلي بالإمامة ولشيعتهما بالمحبة والكرامة «مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ» إحكامه وتغليظه «وَيَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ» من الأرحام..  وأفضل رحم وأوجبه حقا رحم محمد  صلوات الله علیه ..« وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ» بالبراءة ممن فرض الله إمامته واعتقاد إمامة من قد فرض الله مخالفته..» (۲) «..خداوند عزوجل، این فاسقانِ خارج شده از دین و طاعتش را معرفی و وصف می نماید: کسانی که عهدهای خداوند ؛ یعنی عهد ربوبیت پروردگار، نبوت محمد و امامت علی (علیهما السلام) و محبت و بزرگواری نسبت به شیعیانشان را پس از آنکه پیمان سختی بر آن گرفته شد، نقض کردند و آنچه را که بدان امر شده بودند از صله ارحام، قطع کردند.. که افضل رحم و اوجب آن، رحم محمد صلوات الله علیه است؛ و در زمین فساد کردند با اعلان برائت از کسی که خداوند امامتش را واجب شمرده و اعتقاد پیدا کردند به امامت کسی که خداوند، مخالفت با او را واجب ساخته است. ✅ لذا حقیقت «فسق» خروج از دین یعنی امر ولایت ولی الله الاعظم است و بدین جهت، مؤسسان و پایه گذاران سقیفه ملعونه، در رأس آن دومی ملعون، در آیات حضرت قرآن (سوره مبارکه حجرات آيه ۷) به «فسوق» نام برده شده است. 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند : ⚜ «حبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ‏» یعنی امیرالمومنین علیه السلام؛ «وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ‏ » الاوّل و الثّانی و الثّالث (۳) «خداوند ايمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دل‌هايتان زينت بخشيده» یعنی وجود مقدس امیرالمومنین علی (علیه السلام) را؛ «و كفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده است» یعنی اولی و دومی و سومی ملعون. 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).التفسير الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۴۵۹؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۲۹۱؛ تفسير الصافي ؛ ج۱ ؛ ص۱۶۹؛ بحار الأنوار ج۹  ص۳۲۶ (۲).التفسير الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۲۰۵؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۱۵۹؛ بحار الأنوار ؛ ج۲۴ ؛ ص۳۸۹ (۳).تأويل الآيات الظاهرة ص۵۸۶؛ الكافي ج ۱ ص ۴۲۶ البرهان في تفسير القرآن ج ۵ ص۱۰۵ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «باطل» ا❁﷽❁ا ✨« ذلِكَ بِأَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْباطِلَ وَ أَنَّ الَّذينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ كَذلِكَ يَضْرِبُ اللهُ لِلنَّاسِ أَمْثالَهُمْ» {اين بدان خاطر است كه كافران از باطل پيروي كردند، و مؤمنان از حقّي كه از سوي پروردگارشان بود تبعيّت نمودند؛ اين‌گونه خداوند براي مردم مثل‌هاي آنان را بيان مي‌كند} (سوره مبارکه محمد آيه ۳) ✨«يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» {اى اهل كتاب! چرا حق را با باطل [مى‌آميزيد و] مشتبه مى‌كنيد و حقيقت را كتمان مى‌كنيد درحالى‌كه مى‌دانيد؟!} (سوره مبارکه آل عمران آيه ۷۱) ┅═✧❁ا⚜ا❁✧═┅ 🖋«باطل» که در مقابل «حق» قرار دارد، بطن و حقیقت معنای آن، در آيات حضرت قرآن، به اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) دلالت می نماید. 💠 حضرت مولانا باقرالعلوم (علیه السلام)، در تفسیر ذیل شریفه ۷۱ سوره مبارکه آل عمران که به تلبیس حق و باطل اشاره می نماید، بیان نمودند که «حق»، امر ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است و مقصود از «باطل» دشمنان آن حضرت می باشند: ⚜ یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ؛ مَنْ عَادَی امیرالمؤمنین (علیه السلام) وَ تَکْتُمُونَ الْحَقَّ الَّذِی أَمَرَهُمْ بِهِ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فِی عَلِیٍّ علیه السلام (۱) ➖ چنانکه در تفسیر آیه ۳ سوره مبارکه محمد وارد شده است: ⚜ «ذلِکَ بِأَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا الْباطِلَ» قَالَ وَ هُمُ الَّذِینَ اتَّبَعُوا أَعْدَاءَ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام (۲) «قول خداوند عزوجل که می فرماید: «اين بدان خاطر است كه كافران از باطل پيروي كردند» مقصود کسانی هستند که از دشمنان پیامبر اکرم و امیرالمومنین (علیهماالسلام) تبعیت و پیروی کردند.» 🖋به عبارت دیگر،‌ حقیقت «باطل» به خود «اعداء الله» ارجاع داده می شود؛ بدین معنا که پایه گذاران سقیفه ملعونه و در رأس آن دومی ملعون، اصل و ریشه باطل می باشد؛ و هر آنکه از آنان پیروی نماید از «باطل» پیروی نموده و اهل باطل میباشد. ✅ لذا خداوند عزوجل، از میان برداشته شدن باطل بنی امیه ملعون را در زمان اظهار و اعتلای تامة ی حق و کلمة الحق یعنی در زمان قیام حضرت قائم آل محمد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) معرفی می نماید. حضرت قرآن می فرماید: ✨«لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْباطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ» (سوره مبارکه انفال آیه ۸) ➖ و حضرت باقر علم الاولین و الآخرین (علیه السلام) در تفسیر فرمودند: ⚜ «لِیُحِقَّ الْحَقَّ» فَإِنَّهُ یَعْنِی لِیُحِقَّ حَقَّ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) حِینَ یَقُومُ الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وَ أَمَّا قَوْلُهُ وَ یُبْطِلَ الْباطِلَ یَعْنِی الْقَائِمَ فَإِذَا قَامَ یُبْطِلُ بَاطِلَ بَنِی‌أُمَیَّهًْ (۳) «تا حق را تثبيت كند» یعنی حق آل محمد (علیهم السلام) را احقاق نماید آن هنگام که حضرت قائم (علیه السلام) قیام می نماید؛ «و باطل را از ميان بردارد» یعنی حضرت قائم (علیه السلام) با قیامشان، باطلِ بنی امیه ملعون را از میان برمی دارند و ابطال می نمایند. 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).بحارالأنوار، ج۳۸، ص۲۷ ؛ مناقب آل ابیطالب علیهم السلام، ج۳، ص۶۱ (۲).تفسير القمي ؛ ج۲ ؛ ص۳۰۱؛ تفسير الصافي ؛ ج۵ ؛ ص۲۱؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۵ ؛ ص۵۶؛ بحار الأنوار ؛ ج۳۶ ؛ ص۸۷ (۳).تفسير العياشي ؛ ج۲ ؛ ص۵۰؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۲ ؛ ص۶۵۹؛ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۱۷۸ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «ظلم» ا❁﷽❁ا ✨«وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً» (سوره مبارکه فرقان آیه ۲۷) ✨«الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ» (سوره مبارکه انعام آیه ۸۲ ) ┅═✧❁ا⚜ا❁✧═┅ ✍ «ظلم» که از نظر لغوی به معنای قرار دادن شيء در غیر موضع آن از روی ستم و تعدي، و همچنین ضایع نمودن حق است . (۱) ➖ در بطن و حقیقت معنا، در آيات حضرت قرآن، به خلافت به ناحق طواغیت امّت ارجاع داده می شود و مقصود از «ظالم» ، ظالمان به آل محمد (علیهم السلام) و ستمگران به حقوق ایشان هستند و لذا حقیقت «ظلم» در مکتب ثقلین [آیات حضرت قرآن و کلام حضرات ترجمان وحی علیهم السلام] ، به «اعداء محمد و آل محمد» (علیهم السلام) تفسیر می گردد. 🔰 به عبارت دیگر اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) و در رأس آن جبت و طاغوت (اولی و دومی ملعون که پایه و بنیان ظلم بر آل محمد علیهم السلام را بنا نهادند) خود اصل و ریشه و حقیقت «ظلم» هستند و هر ستمی در عالَم از فروعات آنان می باشد (۲). ➖چنانکه در تفسیر ذیل آيات «إنَّا أَعْتَدْنا لِلظَّالِمِينَ‏ ناراً ..» (سوره کهف،‌ آیه  ۲۹) و نیز «ترَى الظَّالِمِينَ‏ ‏لَمَّا رَأَوُا الْعذابَ..» (سوره شوری، ‌آیه ۴۴) که به عذاب اعداء الله اشاره می نماید، تصریح شده که مقصود «ظالمان به آل محمد (علیهم السلام)» هستند. (۳) ✅ خداوند عزوجل در وصف مُهتدون (هدایت یافتگان)، ایشان را ایمان آورندگانی توصیف می نماید که ایمان خود را با «ظلم» نپوشانده و آمیخته نساخته باشند (سوره مبارکه انعام ، آیه ۸۲). حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) در تبیین این آیه، «ظلم» را به ولایت طواغیت امّت، تفسیر نموده و فرمودند: ✨ «الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ» قال: بمَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله و سلم مِنَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يَخْلِطُوهَا بِوَلَايَةِ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ فَهُوَ الْمُلَبَّسُ بِالظُّلْمِ (۴) «آنها كه ايمان آورده و ايمان خود را با هيچ ظلم نيالودند» یعنی ایمان آوردند به آنچه پیامبر اکرم صلوات الله علیه از ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) برای ایشان آورد و آن را با ولایت فلان و فلان مخلوط نکردند، که آن پوشاندن با ظلم می باشد. 🔰 بنابراین مقصود از ظلم، ولایت طواغیت امّت، اولی و دومی ملعون است که ائمه ظلم می باشند و اتباع و اشیاع آنان، در آيات حضرت قرآن به «ظلمان» وصف گردیده اند؛ همانطور که حضرت جعفر الصادق (علیه السلام) در تبیین آیه ۱۶۵ سوره مبارکه بقره فرمودند: ⚜ «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللهِ» هم أولياء فلان‏ و فلان و فلان اتخذوهم أئمة ..؛ «وَ لَوْ يَرَى الَّذينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذابَ..» والله يا جابر هم أئمة الظلمة و أشياعهم‏ (۵) «قول خداوند عزوجل که می فرماید: «برخی مردمان، غير از خدا، همتايانى [براى پرستش] انتخاب کرده و آنان را همچون خدا دوست دارند» مقصود دوستداران فلان و فلان (اولی و دومی ملعون) هستند که آنان را امام خویش قرار دادند ..  و مقصود از «آنان که ظلم کردند ، هر گاه عذاب خدا را ببینند..» ائمه ظلم هستند و پیروانشان.» 🖋لذا در آیات ۲۷ و ۲۸ سوره مبارکه فرقان، از ملعون اول، به «ظالم» تعبیر شده است که با اشاراتِ ملعون ثانی،‌ حق خلافت و جانشنی امیرالمومنین علی (علیه السلام) را غصب کرد: ⚜ عن ابی جعفر علیه السلام: «يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى‏ يَدَيْهِ‏» قَالَ الْأَوَّلُ «يقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ» عَلِيّاً وَلِيّاً «يا وَيْلَتى‏ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِيلًا» يَعْنِي الثَّانِيَ (۶) «روزی که ظالم دستان خود را به دندان مى‌گزد» مقصود [از ظالم]، اولی ملعون است؛ «مى‌گويد اى كاش با رسول خدا، راهى برگزيده بودم» یعنی ولایت علی (علیه السلام) را برمی گزیدم؛ « ای کاش فلانی را دوست خود انتخاب نمی کردم» یعنی دومی ملعون را [دوست خود انتخاب نمی کردم]. 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).التحقيق في كلمات القرآن الكريم ج۷ ص۱۷۰ (۲).الکافی ج۸ ص۲۴۲؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۱ ص۵۳ (۳).الكافي  ج۱ ص۴۲۴؛ تفسير القمي ج۲ ص۲۷۷ (۴).البرهان في تفسير القرآن ج ۲ ص۴۴۴؛ تفسير العياشي ج۱ ص۳۶۶؛ الكافي ج۱ ص۴۱۳ (۵).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص۸۸؛ تفسير العياشي ج۱ ص۷۲؛ الكافي ج۱ ص۳۷۴ (۶).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص۳۷۱؛ تفسير القمي، ج۲ ص: ۱۱۳؛ بحار الأنوار ج۲۴ ص۱۹ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقت «ظلمت» ا❁﷽❁ا ✨« أللهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ » (سوره مبارکه بقره آیه ۲۵۷) ✨« أَوْ كَظُلُماتٍ في بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَراها وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ» (سوره مبارکه نور آیه ۴۰) ✍ «ظلمت» که از نظر لغوی در مقابل «نور» قرار دارد، در حقیقت و بطن ، به معنای ولایت شیاطین و طواغیت امّت، اعداء محمد و ال محمد (علیهم السلام) و منکران ولایت ولی الله الاعظم است. ▫️خداوند عزوجل در آيه ۲۵۷ سوره مبارکه بقره،‌ مؤمنان را به دخولشان در «نور» و کافران را که ولّی طاغوت بر خود برگزیده اند، با دخولشان در «ظلمت» معرفی و توصیف می نماید. حضرت اصدق الصادقین (علیه السلام)،‌ حقیقت «نور» را به وجود مبارک آل محمد (علیهم السلام) و حقیقت «ظلمت» را به اعداء ایشان ، تفسیر فرموده اند : « النُّورُ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) وَ الظُّلُمَاتُ عَدُوُّهُم» (۱) ➖ و نیز تبیین فرمودند: ⚜ «..فَلَمَّا أَنْ تَوَلَّوْا کُلَّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ خَرَجُوا بِوَلَایَتِهِم إِیَّاهُ مِن نُورِ الإسلَامِ إلی ظُلُمَاتِ الکُفر (۲): «آن زمان که ولایت امام جائر را که از جانب خداوند تعیین نشده بود،  پذیرفتند، به واسطه ولایت طاغوت، از نور اسلام خارج و به ظلمت کفر داخل شدند.» 🖋و حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) نیز فرموده اند که نور همان ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و ظلمت ، ولایت دشمنان ایشان است: ⚜ «.. النُّورُ وَلَایَهًْ عَلِیٍّ (علیه السلام) فَصَارُوا إلی الظُّلْمَهًْ وَلَایَة أعدَائِه» (۳) 💠 حضرت قرآن در آيه ۱۲۲ سوره مبارکه انعام (۴)، دو  گروه از افراد، یکی آنکه زنده شده و بهره مند از نور گردیده؛ و دیگری آنکه در ظلمت گرفتار شده و راه خروجی ندارد، را با هم مقایسه و این ضرب مَثَل را برای بیان حقیقتی ، متذکر می گردد. 🔰حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) در تبیین این حقیقت فرمودند: ⚜ «فَأَحْيَيْناهُ» بهذا الامر «وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ» إماما يأتم به «كمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها» كمثل هذا الخلق الذي لا يعرفون الإمام(۵): «مقصود از «پس ما او را زنده کردیم» یعنی با این امر (ولایت و امامت) زنده کردیم؛ « و برای او نوری قرار دادیم که با آن در میان مردم راه رود» یعنی امامی بر او قرار دادیم که به آن اقتدا کند؛ و مقصود از «همانند كسى است كه در تاريكى‌هاست و از آن خارج نمى‌شود» یعنی آیا او همانند این مردمی است که شناختی نسبت به امام خود ندارند!؟» ✅ لذا در شریفه ۴۰ سوره مبارکه نور، از اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) به «ظلمات» (ظلمت در قالب جمع) تعبیر شده است؛ ظلماتی که هر یک دلالت بر یکی از اعداء دارد: ⚜ أَوْ كَظُلُماتٍ‏ قَالَ الْأَوَّلُ وَ صَاحِبُهُ يَغْشاهُ مَوْجٌ الثَّالِثُ مِن فَوقِهِ مَوْجٌ ... كَظُلُماتٍ الثَّانِي بَعضُها فَوقَ بَعضٍ مُعَاوِيَةُ لَعَنَهُ اللّهُ وَ فِتَنُ بَنِي أُمَيَّةَ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ الْمُؤْمِنُ فِي ظُلْمَةِ فِتْنَتِهِمْ لَم يَكَد يَراها (۶) _ «يا همچون ظلماتى» یعنی ملعون اول و صاحبش دومی ملعون؛ « که موجى آن را پوشانده» یعنی سومی ملعون؛ «و بر فراز آن موج ديگرى، و بر فراز آن ابرى تاريك است»؛ «ظلمت‌هايى است» یعنی دومی ملعون؛ «يكى بر فراز ديگرى» یعنی معاویه ملعون و فتنه های بنی امیه؛ آن‌گونه كه هرگاه مؤمن دست خود را در ظلمت و تاریکی فتنه هایشان خارج كند، نمی تواند آن را ببيند! ✔️ بنابراین حقیقت «ظلمت» در آیات حضرت قرآن به اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ارجاع داده می شود. 📚 منابع ➖➖➖➖ (۱).تفسیر العياشي ج۱ ص۱۳۸؛ بحارالأنوار ج۲۳ ص۳۱۰ (۲).الکافی ج۱ ص۳۷۵؛ البرهان فی تفسیر القرآن ج ۱ص ۵۲۵ (۳).بحارالأنوار ج۳۵ ص۳۹۶؛ المناقب ج۳ ص۸۱ (۴). «أَ وَ مَن كانَ مَيتاً فَأَحيَيناهُ وَ جَعَلنا لَهُ نُوراً يَمْشي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَثَلُهُ في الظُّلُماتِ لَيسَ بِخارِجٍ مِنها كَذلِكَ زُيِّنَ لِلكافِرينَ ما كانُوا يَعْمَلُون» (سوره مبارکه انعام آيه ۱۲۲) (۵).تأويل الآيات الظاهرة ص١٧٢؛ البرهان في تفسير القرآن ج‏٢ ص۴٧۵؛ تفسير القمي ج‏١ ص٢١۵ (۶).تفسير القمي ج‏٢ ص١٠۶؛ الكافي ج‏١ ص١٩۵؛ تأويل الآيات الظاهرة ص٣۶١ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «شیطان» ا❁﷽❁ا ✨يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ (سوره مبارکه بقره آيه ۲۰۸) ✨«و كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحي بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ » (سوره مبارکه انعام آيه ۱۱۲) ✍ «شیطان» که در آيات حضرت قرآن به «عدوّ مبین» معرفی شده است، حقیقتِ آن اشاره اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) دارد. _ گرچه خداوند عزوجل در آيات حضرت قرآن هم از شیطان انس و هم از شیطان جن (ابلیس) نام برده است، اما اصل و ریشه آن به دشمن ترین دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) [دومی لعین] اشاره می نماید؛ چنانکه حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) فرمودند: ⚜ ..ليس في القرآن‏ وَ قالَ الشَّيْطانُ‏ الا و هو الثاني (۱) «در قرآن عبارت «و شیطان گفت» به کار برده نشده ، مگر اینکه مقصود دومی ملعون است.» 🔰 به عبارت دیگر، مصداق اتم دشمن آشکار بندگان، همان لا وجودی است که آنان را از صراط مستقیم ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) بازداشته و منحرف ساخت؛ لذا حضرت صادق آل محمد علیه السلام در تبیین معنای پیروی ننمودن از گام های شیطان (سوره مبارکه بقره آيه ۲۰۸) ، آن را به عدم پذیرش ولایت طواغیت و صنمی قریش، معنا و تفسیر نمودند: ⚜ السلم؛ ولاية علي و الأئمة الأوصياء من بعده؛ و خطوات الشيطان و الله ولاية فلان و فلان (۲) _ حقیقت «سِلم» (آرامش و صلح و ..) ولایت علی و اوصیاء پش از ایشان (علیهم السلام) است و مقصود از «خطوات شیطان» به خدا قسم، ولایت فلان فلان (اولی و دومی ملعون) می باشد. ➖ و نیز در تبیین این حقیقت که در زمان هر یک از رسولان الهی، شیاطینی از جن و انس مردم را گمراه می کردند (سوره انعام،‌ آیه ۱۱۲) فرمودند: ⚜ ما بعث الله رسولا إلا و في وقته شيطانان يؤذيانه و يفتنانه و يضلان الناس بعده، ..و أما صاحبا محمد (صلى الله عليه و آله) فحبتر و زريق (۳) «خداوند هیچ رسولی را مبعوث نفرمود مگر اینکه در زمان رسالتش، دو شیطان او را اذیت و مردم را پس از آن پیامبر، گمراه می کرد.. و آن دو شیطان همراه در زمان حضرت محمد (صلی الله علیه و اله)، حَبتر و زُرَیق (کنایه از اولی و دومی ملعون) بوده اند.» ✅ اما خداوند عزوجل در مقابل، با امر ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام)، فتنه شیاطین و آنچه را که آنان درصددش بودند، نَسخ و از میان برداشت؛ چنانکه حضرت قرآن می فرماید: ✨«وَ ما أَرسَلنا مِن قَبْلِكَ مِن رَسُولٍ وَ لا نَبِيٍّ إِلاَّ إِذا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطانُ في أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللهُ ما يُلْقِي الشَّيطانُ ثُمَّ يُحكِمُ اللهُ آياتِه وَ اللهُ عَليمٌ حَكيم» (سوره حج آیه ۵۲) ➖ و حضرت مبیّن کلام وحی،‌ صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: ⚜ و ما أرسلنا من قبلك من رسول و لا نبي و لا محدث «إلا إذا تمنى ألقى الشيطان في أمنيته» يعني فلانا و فلانا «فينسخ الله ما يلقي الشيطان» يعني لما جاء علي علیه السلام بعدها «ثم يحكم الله آياته» يعني ينصر أميرالمؤمنين علیه السلام(۴) _ قول خداوند که «هيچ رسول و پيامبر [و مُحدّثی] را پيش از تو نفرستاديم مگر اينكه هرگاه آرزو [ى پيشبرد اهداف الهىِ خود مى كرد]، شيطان [وسوسه ها و] القائاتى در آن مى‌افكند» همان اولی و دومی ملعون هستند ؛«اما خداوند القائات شيطان را ازميان مى برد» یعنی با خلافت رسیدن امیرالمومنین (علیه السلام)؛ «پس خداوند آيات خود را استحكام مى بخشد» یعنی امیرالمومنین علی (علیه السلام) را نصرت می بخشد. ✅ بنابراین منظور از اتخاذ شیاطین به عنوان اولیاء، پذیرش ولایت ائمه جور، اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) است: ✨«فرِيقاً هَدى‏ و فَرِيقاً حَقَّ عَلَيهِمُ الضَّلالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّياطِينَ أولِياءَ مِن دُونِ اللَّه وَ يَحسَبُونَ أَنَّهُم مُهْتَدُون» (سوره مبارکه اعراف آیه ۳۰) 🔰 عن أبي جعفر (علیه السلام):.. يعني أئمة الجور دون أئمة الحق‏ (۵) «گروهی هدایت شده و گروهی گمراهی بر آنان مسلّم شد؛ همانا آنان شیاطین را به جای خداوند، اولیاء خود قرار دادند» یعنی ائمه جور را به جای ائمه حق، برگزیدند. 📚 منابع ➖➖➖➖ (۱). تفسير العياشي ج۲ ص۲۲۳؛ البرهان في تفسير القرآن ج۳ ص۲۹۵ (۲).تفسير العياشي ج۱ ص۱۰۲؛ بحارالانوار،‌ج ۲۴ ص ۱۵۹؛ تفسير الصافي ج۱ ص۲۴۲ (۳).البرهان في تفسير القرآن ج۳ ص۷۷۶؛ بحار الأنوار ج۱۳ ص۲۱۳ (۴).تفسير القمي ج۲ ؛ ص۸۵؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۹ ص۱۳۱؛ تأويل الآيات الظاهرة ص ۳۴۳ (۵).البرهان في تفسير القرآن ج۲ ص۵۲۹؛ بحار الأنوار ج۵ ص۲۳۳ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «استکبار» ا❁﷽❁ا ✨«إِنَّ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْها لا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ وَ لا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ في سَمِّ الْخِياطِ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمينَ» {كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، و دربرابر آن تكبّر ورزيدند، [هرگز] درهاى آسمان به رويشان گشوده نمى‌شود؛ و [هيچ‌گاه] داخل بهشت نخواهند شد مگر اينكه شتر از سوراخ سوزن بگذرد! اين‌گونه، مجرمان را كيفر مى‌دهيم} (سوره مبارکه اعراف آيه ۴۰) ✍ «استکبار» از نظر لغوی به معنای اظهار بزرگی و برتری، بزرگ پنداری به ناحق، و امتناع از پذیرش حقیقت می باشد (۱) که بطن و اکمل معنای آن اشاره دارد به برتری خواهی و خود بزرگ پنداری در برابر وجود مقدس امام و امتناع از قبول ولایت ولی الله الاعظم. 💠 هنگامیکه از حضرت جعفر الصادق (علیه السلام) در خصوص حقیقت معنای «تکبّر» سوال شد که آیا «متکّبر» کسی است که لباس فاخر پوشیده و یا بر مرکب ها سوار می شود،‌ آن حضرت در پاسخ فرمودند: ⚜ إنَّمَا الْكِبْرُ مَنْ تَكَبَّرَ عَنْ وَلَايَتِنَا، وَ أَنْكَرَ مَعْرِفَةَ أَئِمَّتِنَا، فَمَنْ كَانَ فِيهِ مِثْقالُ‏ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ ذَلِكَ، لَمْ يُدْخِلْهُ الْجَنَّةَ، وَ مَنْ أَقَرَّ بِمَعْرِفَةِ نَبِيِّنَا وَ أَقَرَّ بِحَقِّنَا، لَمْ يُدْخِلْهُ النَّارَ (۲) «همانا متکّبر، کسی است که از ولایت ما تکبّر می ورزد و انکار می کند معرفت ائمه ما (علیهم السلام) را؛ پس هر کس که مثقال ذره ای از این (تکبّر و انکار) در او باشد، داخل بهشت نمی شود ؛ و هر کس به معرفت پیامبر ما و حق ما اهل بیت (علیهم السلام) اقرار نماید، داخل آتش نمی گردد.» ✅ بنابراین «مُستکبرین» در آيات حضرت قرآن، اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) هستند؛ آنان که از پذیرش ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) استنکاف نموده و در برابر حق مطلق، تکبّر ورزیدند؛ خود را به ناحق برتر و بزرگتر دانسته و غصب خلافت کردند. ➖ همانطور که حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) در تفسیر آيات ۲۲ و ۲۳ سوره نحل آيه ۲۳ فرمودند: ⚜ «...فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ‏» فإنّهم عن ولایة علی (علیه السلام) مستکبرون « لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ‏» عن ولاية علي عليه السلام (۳) «امّا کسانى که به آخرت ایمان نمى آورند، دل‌هایشان [حق را] انکار کرده درحالى‌که مستکبرند» (سوره نحل آيه ۲۲) یعنی از ولایت علی (علیه السلام) تکبّر می ورزند؛ «بى تردید خداوند از آنچه پنهان  مى دارند و آنچه آشکار مى سازند باخبر است؛ او مستکبران را دوست نمى دارد » (سوره نحل آیه ۲۳) یعنی همانا خداوند تکبّر کنندگان از ولایت علی (علیه السلام) را دوست نمی دارد. 🖋لذا خداوند عزوجل، در آیات سوره مبارکه مدّثر، ملعون ثانی را اینگونه معرفی می نماید: ✨«ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَكْبَرَ* فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ» «سپس پُشت کرد و تکبّر ورزید؛ پس گفت: این چیزی جز سِحر پیشینیان نیست!» (سوره مبارکه مدثر آیات ۲۳ و ۲۴) ➖ که حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) در تبیین این آيات فرمودند: قَالَ زُفَرُ إِنَّ النَّبِيَّ صلی الله علیه و آله و سلم سَحَرَ النَّاسَ بِعَلِيٍّ عليه السلام (۴): مقصود «زُفَر (دومی ملعون) است که گفت همانا پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) مردم را با علی (علیه السلام) سِحر کرده است! [نعوذابالله] ✅ بنابراین حقیقت معنای «استکبار» و اصل و ریشه آن به تکبّر ورزیدن و خود بزرگ پنداری و برتری بینی در برابر وجود مقدس آية الله العظمی و حجة الله علی الخلق، امیرالمومنین و ائمه هدی (علیهم الصلوة و السلام) ارجاع داده می شود. 📚 منابع ➖➖➖➖ (۱).واستكبر الرجل: رفع نفسه فوق مقدارها؛ والاستكبار: طلب الترفع وترك الاذعان للحق؛ [مجمع البحرين ج۴ ص۹۰] (۲). الأصول الستة عشر ؛ ص۲۴۱ (۳). تفسير العياشي ؛ ج۲ ؛ ص۲۵۶؛ مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج۳ ؛ ص۲۰۵؛ تفسير القمي ؛ ج۱ ؛ ص۳۸۳؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۳ ؛ ص ۴۱۱ (۴). البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۵ ؛ ص۵۲۶؛ تفسير القمي ؛ ج۲ ؛ ص۳۹۵؛بحار الأنوار ؛ ج۳۰ ؛ ص۱۶۹ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «خباثت» ا❁﷽❁ا ✨«قُلْ لا يَسْتَوِي الْخَبيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبيثِ َاتَّقُوا اللهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (سوره مبارکه مائدة آيه ۱۰۰) ✨«مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ» (سوره مبارکه ابراهیم آيه ۲۶) ✨«الْخَبيثاتُ لِلْخَبيثينَ وَ الْخَبيثُونَ لِلْخَبيثاتِ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّباتِ أُولئِكَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَريمٌ» (سوره مبارکه نور آيه ۲۶) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «خبیث» که در مقابل «طیّب» قرار دارد، در آیات حضرت قرآن ،‌ به کافران ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) تفسیر و معنا می شود: ⚜ فالخبيث الكافر و الطيب المؤمن‏ (۱). ➖ همانطور که حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) در تبیین قول خداوند که می فرماید «تا خبیث از طیب شناخته شود»؛ «.. حَتَّى يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ..»  (سوره مبارکه آل عمران،‌ آیه ۱۷۹) بیان نمودند: ⚜ يعْنِي الْمُنَافِقَ الْكَاذِبَ مِنَ الْمُؤْمِنِ الصَّادِقِ (۲) «یعنی منافق دروغ گو از مؤمن راستگو تمییز و تشخیص داده شود.» ✅ ولایت طواغیت امّت (لعنة الله علیهم)، همان «کلمة خبیثه» ای است که در آیات حضرت قرآن در مقابل «کلمة طیبّة» یعنی ولایت اهل بیت (علیهم السلام) معرفی شده و بندگان از «اتخاذ خبائث» یعنی پذیرش قول اعداء الله، نهی و برحذر داشته شده اند. 🖋 حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) فرمودند: ⚜ضَرَبَ اللَّهُ لِأَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) مَثَلًا فَقَالَ وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ (۳) «خداوند عزوجل برای دشمنان آل محمّد (علیهم السلام) مَثَلی زد و فرمود: «کلمه‌ی خبیثه» [سخن ناپاک] به مانند شجره خبیثه ای است که از زمین ریشه‌کن شده و قرار و ثباتى ندارد.» (سوره مبارکه ابراهیم آيه ۲۶) ➖و نیز در تبیین این حقیقت که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله)، خبائث را بر امّتشان حرام کرده اند،  «..وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ» (سوره مبارکه اعراف آیه ۱۵۷) فرمودند: ⚜ الْخَبَائِثُ قَوْلُ مَنْ خَالَفَ (۴) «خبائث همان گفتار اعداء الله است.» 🔰لذا معاویه ملعون و اصحابش در آیات حضرت قرآن به «خبیثون و خبیثات» وصف شده اند که حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمودند: ⚜«الخَبِیثاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَ الْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثاتِ» هم و الله يا معاوية أنت و أصحابك هؤلاء و شيعتك‏ «وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبِینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ ..» هم علي بن أبي طالب و أصحابه و شيعته‏ (۵) «قول خداوند عزوجل که می فرماید «زنان ناپاك از آنِ مردان ناپاكند، و مردان ناپاك از آنِ زنان ناپاك» به خدا قسم ، ای معاویه! مقصود تو هستی و اصحاب و پیروانت؛ «و زنان پاك از آن مردان پاكند، و مردان پاك از آن زنان پاك..» مقصود علی بن ابیطالب (علیه اسلام) است و اصحاب و پیروانش.» [اشاره به آيه ۲۶ سوره مبارکه نور] 🖋اما اصل و ریشه خباثت، به دومی ملعون ارجاع داده می شود؛ به عبارت دیگر،‌ «خبیث» در آیات حضرت قرآن در اتم معنا، به ملعون ثانی اشاره می نماید. همانطور که حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) با اشاره به آیه ۱۰۰ سوره مبارکه مائده که می فرماید: «..لا يَسْتَوِي الْخَبيثُ وَ الطَّيِّبُ..»: بگو [هيچ‌گاه] خبیث و طیّب برابر نيستند؛ هر چند فراوانی خبیث ، تو را به شگفتى اندازد..» و نیز آیه ۲۶ سوره مبارکه نور، «الخَبِیثاتُ لِلْخَبِیثِینَ»؛ بیان نمودند: ⚜ نزلتا فيه‏ [عمربن الخطاب] (۶): این دو آيه در مورد ملعون ثانی نازل شده است. ➖ و حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) آن ملعون را اینگونه توصیف و مورد خطاب قرار دادند: ⚜ لَا رَحِمَكَ اللَّهُ وَ لَا غَفَرَ لَكَ أَيُّهَا .. الْخَبِيثُ الْمُخْبِثُ (۷). 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).فقه القرآن ؛ ج۲ ؛ ص۷۷؛ بحار الأنوار ؛ ج۶۲ ؛ ص۱۱۸ (۲).تفسير القمي ؛ ج۱ ؛ ص۱۲۱؛ بحار الأنوار ؛ ج۲۰ ؛ ص۶۰ (۳).تفسیر القمی، ج۱، ص۳۶۹تفسير العياشي ؛ ج۲ ؛ ص۲۲۵؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۳ ؛ ص۲۹۸ (۴).الكافي ؛ ج۱ ؛ ص۴۲۹؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۲ ؛ ص۵۹۴ (۵).الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) ؛ ج۱ ؛ ص۲۷۸؛ بحار الأنوار ؛ ج۴۴ ؛ ص۸۴ (۶).الصراط المستقيم إلى مستحقي التقديم ؛ ج۳ ؛ ص۲۸ (۷).بحار الأنوار ؛ ج۴۲ ؛ ص۵۵ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «مُنکَر» ا❁﷽❁ا ✨«إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى وَ يَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» (سوره مبارکه نحل آيه ۹۰) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «مُنکَر» که از نظر لغوی به معنای «ناشناخته» و در اصطلاح فقه، به معنای هر فعلی است که شرع و عقل سليم آن را قبيح و ناپسند ميداند، در مقابل «معروف» قرار دارد ؛ زیرا «معروف» به هر آنچه که در قلب و فطرت خلق شناخته شده است و عقل سلیم آن را حسن و پسندیده برمی شمرد، ‌اطلاق می شود (۱). ✅ حقیقت و بطن «معروف» به وجود مبارک اهل بیت (علیهم السلام) و حقیقت و بطن «منکر»، به اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ارجاع داده می شود؛ چنانکه حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) در تبیین حقیقت معنای «امر به معروف و نهی از منکر» فرمودند: ⚜ المَعْرُوفُ يَا أَبَا حَنِيفَةَ الْمَعْرُوفُ فِي أَهْلِ السَّمَاءِ الْمَعْرُوفُ فِي أَهْلِ الْأَرْضِ وَ ذَاكَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام قالَ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا الْمُنْكَر؟ قالَ اللَّذَانِ ظَلَمَاهُ حَقَّهُ وَ ابْتَزَّاهُ أَمْرَهُ وَ حَمَلَا النَّاسَ عَلَى كَتِفِهِ (۲) «معروف چيزى است كه معروف و شناخته شده در اهل آسمان باشد و معروف در اهل زمين؛ و آن امير المؤمنين على بن ابى طالب  (عليهما السلام) است؛ و منکر همان دو نفری هستند  كه به حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) ستم روا داشتند و مقامش را غصب نمودند و مردم را عليه او شوريدند.» ✔️ لذا در آیات حضرت قرآن، حقیقت «منکر» به ولایت طواغیت (لعنة الله علیهم) تفسیر و معنا می شود؛ آنان که مُنکِر فضل و برتری وجود مقدس ولي الله الأعظم ، أميرالمؤمنين علي (علیهم السلام) شدند: ➖ عن اباجعفر (علیه السلام): «..وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْمُنْكَرُ مَن أَنكَرَ فَضلَ الإمَام و جحَده»(۳)؛ ائمه جور (لعنة الله علیهم اجمعین) که خداوند عزوجل ، مودّت و اطاعت از ایشان را بر بندگان خود، قبیح و ناپسند بر شمرده است. حضرات مبیّنان وحی (علیهم السلام) در تفسیر آیه ۹۰ سوره مبارکه نحل به این مطلب تصریح نموده و فرموده اند: ⚜ وَ یَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ هُوَ مَنْ ظَلَمَهُمْ وَ قَتَلَهُمْ وَ مَنَعَ حُقُوقَهُمْ (۴) «و خداوند از فحشا و منکر و ستم، نهى مى کند» (سوره نحل آيه ۹۰) مقصود کسانی هستند که به اهل بیت (علیهم السلام) ظلم کرده و آنان را به قتل رسانده و از حقوقشان منع کردند.وَ نَهَاهُمْ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ مَنْ بَغَی عَلَی أَهْلِ الْبَیْتِ وَ دَعَا إِلَی غَیْرِنَا (۵) « و خداوند بندگان را از فحشاء و منکر باز می دارد؛ یعنی از آنان که به اهل بیت (علیهم السلام) ستم روا داشته و مردم را به غیر ایشان دعوت کردند.» ⚜ وَ یَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ وَ هُمْ أَعْدَاءُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَوْصِیَاءِ الْأَنْبِیَاءِ وَ هُمُ الْمَنْهِیُّ عَنْ مَوَدَّتِهِمْ وَ طَاعَتِهِمْ یَعِظُکُمْ بِهَذِه لَعَلَّکُم تَذَکَّرُون (۶) «و خداوند از فحشا و منکر و ستم، نهى مى کند» (سوره نحل آيه ۹۰) مقصود دشمنان انبیاء و اوصیاء هستند که مودّت و اطاعت از آنان نهی شده است و خداوند شما را اینگونه اندرز مى دهد، شاید متذکّر شوید.» ⚜ « وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» قال: ولاية فلان و فلان (۷) «و خداوند از فحشا و منکر نهى مى کند» یعنی ولایت اولی و دومی ملعون. 🖋لذا مطابق کلام نورانی حضرت صادق  الائمه (علیه السلام)، اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام)، در آيات حضرت قرآن، با اسامی «فحشاء و منکر و بغی» نام برده شده اند: و عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اللَّه عَزَّ وَ جَلَ‏ الْفَحْشاءُ وَ الْمُنْكَرُ وَ الْبَغْيُ (۸) و از آنجا که مصداق اتم «منکر» به دومی ملعون برمی گردد، در حدیثی تصریح فرمودند که «المنكر»: الثاني (۹). 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱). مجمع البحرين ج‏ ۵ ص۹۳ و ج۳ ص۵۰۲؛ التحقيق في كلمات القرآن الكريم،۱۲ص ۲۴۱ (۲).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص٨١٧؛ بحار الأنوار ج‏٢۴ ص ۵٨ (۳). الكافي ج‏١ ص۴٢٩؛ البرهان في تفسير القرآن ج‏٢ ص۵٩٣ (۴).بحارالأنوار ج۲۴ ص۱۸۸؛ تأویل الآیات في فضائل العترة الطاهرة ص۲۶۴ (۵).تفسیر نورالثقلین ج۳ ص۸۰؛ تفسیر العیاشی ج۲ ص۲۶۸؛ بحارالأنوار ج۲۳،گ ص۲۶۸ (۶). مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج۴ ص۲۰۲؛ بحارالأنوار ج۲۴ ص۲۸۹ (۷).  البرهان في تفسير القرآن ج۳ ص ۴۴۹ (۸). تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص٢٢ (۹). البرهان في تفسير القرآن ج۳ ص ۴۴۹؛ تفسير العياشي ج‏۲ ص٢۶٨ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «فجور» ا❁﷽❁ا ✨«أَمْ نَجْعَلُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كَالْمُفْسِدينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقينَ كَالْفُجَّارِ» (سوره مبارکه صاد، آیه ۲۸) ✨«كلاَّ إِنَّ كِتابَ الفُجَّارِ لَفي سِجِّين* وَ ما أَدْراكَ ما سِجِّينٌ* كِتابٌ مَرْقُومٌ» (سوره مبارکه مطففین، آیات ۷ تا ۹) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «فجور» (از ریشه فَجر) که در لغت به معنای گسیختگی و خروج از تقوی، برانگیختگی و طغیان در معاصی است (۱)، حقیقت و بطن آن در کلام حضرات مفسّران قرآن، اهل بیت (علیهم السلام)، به خروج از حقیقت تقوی یعنی ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و طغیان و ستم بر وجود مبارک أئمه اطهار (علیهم السلام) معنا و تفسیر شده است. 💠 حضرت موسی بن جعفر الکاظم (عليه السلام)، در تفسیر ذیل شریفه ۷ سوره مبارکه مطففین، «فُجّار» را به طغیان کنندگان بر أئمه اطهار و ستم کنندگان بر ایشان معنا نمودند: ⚜«کَلَّا إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ» قَالَ: «هُمُ الَّذِینَ فَجَرُوا فِی حَقِّ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) وَ اعْتَدَوْا عَلَیْهِمْ» (۲). 🖋چنانکه حضرت قرآن، «متّقین» (یعنی وجود مقدس أميرالمؤمنين و شیعیان)، را در مقابل «فجّار» (یعنی اولی و دومی ملعون و اصحابش) معرفی می نماید: ⚜ أمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام وَ أَصْحَابَهُ كالْفُجَّارِ حَبْتَرٍ وَ دُلَامٍ وَ أَصْحَابِهِمَا (۳) ✔️ از اوصاف فُجّار (فاجران)، در آيات حضرت قرآن، مرقوم بودن نامه اعمال ایشان با «بُغض محمد و آل محمد عليهم السلام» است. حضرت صادق آل محمد (علیهم السلام) فرمودند: ⚜ کَلَّا إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ.. کِتابٌ مَرْقُومٌ {بالشر} بِبُغْضِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد صلی الله علیه و آله (۴) «قول خداوند عزوجل که می‌فرماید «هرگز چنين نيست، به يقين نامه‌ی اعمال فاجران در سجّين است؛ و تو چه میدانی که سجين چیست؛ نامه‌اي است رقم زده شده» ( سوره مطففین آیات ۷ تا ۹) یعنی به شَرّ و به دشمنی محمّد و آل محمّد (علیهم السلام) رقم زده شده است.» ✅ بنابراین اصل و ریشه «فجور» به دشمنی با محمد و آل محمد (علیهم السلام) برمی‌گردد و اعداء الله (لعنة الله علیه أجمعين) حقیقتِ «فُجّار» (فاجران) وصف شده در آیات حضرت قرآن می باشند که مصداق اتم آن اولی و دومی ملعون هستند: ⚜ عن جعفربن محمد الصادق عليه السلام في قوله «كَلَّا إِنَّ كِتابَ الفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ» قال: هُوَ فُلَانٌ وَ فُلانٌ (۵) ✔️چنانکه شأن نزول آیه :✨«بلْ يُريدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَه» ﴿بلكه انسان مى خواهد [در مهلتى كه] فرا روی خويش دارد، به فجور بپردازد﴾(سوره مبارکه قیامت، آیه ۵)؛ در خصوص ملعون اول و ثانی می باشد که پس از ابلاغ ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) توسط حضرت رسول الله الأکرم (صلی الله علیه و آله) و امر به «سلام دادن به وجود مقدس علی بن ابیطالب (علیه السلام) با لقب خاص "أميرالمؤمنين"» آن دو ملعون از این امر الهی سرپیجی کرده و تسلیم نشدند. آیه ۵ سوره مبارکه قيامت در اشاره به این دو منافق و طاغوت أمّت (لعنة الله علیهما) نازل شد (۶). 🖋 علاوه بر وجه تنزيل (شأن نزول)، معنا و وجه باطنی این آیه شریفه نیز در کلام حضرات مبیّنان وحی (علیهم السلام) اینگونه تبیین شده است : ⚜ إِنَّ قَوْلَهُ عَزَّوَجَلَّ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ قَالَ یُرِیدُ أَنْ یَفْجُرَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) یَعْنِی یَکِیدَهُ (۷): «قول خداوند عزوجل که می‌فرماید: «بلكه انسان مى خواهد [در مهلتى كه] فرا روی خويش دارد، به فجور بپردازد» یعنی می‌خواهد علیه امیرالمؤمنین (علیه السلام) یعنی مکر و توطئه‌چینی کند.» 🔰 لذا حقیقت «فجور» در آیات حضرت قرآن ، اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) میباشند. 📚 منابع ➖➖➖➖➖➖ (۱). التحقيق في کلمات القرآن ج۹ صص۳۱ و ۳۲ (۲).الکافی، ج۱، ص۴۳۴؛ تأویل الآیات الظاهره، ص۷۴۸ (۳).تفسير القمي  ج۲ ص۲۳۴؛ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص۶۵٢ (۴).تفسير فرات الكوفي ص۵۴٣؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص٧۵١ (۵).تفسير القمي  ج٢ ص۴١١؛ البرهان في تفسير القرآن ج۵ ص۶٠۶؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج١۴ ص١٨٠ (۶).بحار الأنوار  ج٣٧ ص٣٢٨ (۷).البرهان في تفسير القرآن ج۵ ص۵٣۴؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج١۴ ص٣۵ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «اصنام» ا❁﷽❁ا ✨«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ أُوتُوا نَصيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذينَ آمَنُوا سَبيلاً» (سوره مبارکه نساء آیه ۵۱) ✨«أفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى* وَ مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى» (سوره مبارکه نجم، آیات ۱۹ و ۲۰) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «اصنام» (جمع صنم به معنای «بُت») به چیزی اطلاق می شود که به غیر خدا مورد عبادت و پرستش قرار گیرد؛ «مظهر شرک» است و روح آن، بازداشتن بندگان از حقیقت توحید می باشد. ➖ «اصنام» که در آيات حضرت قرآن با اسامی مختلف «جبت،‌ طاغوت، لات و عُزّي ..» از آنان نام برده شده، در کلام حضرات عدیل القرآن، ائمه اطهار (علیهم السلام) ، بطن و حقیقت آنان، همان ولایت طواغیت امّت (لعنة الله علیهم) معرفی می شود؛ بدین معنا که اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) و در رأس آن «صنمی قریش» (ملعون اول و ثانی) که بندگان را از اطاعت خدا و حقیقت توحید که همان ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است بازداشته و به اطاعت خود دعوت نمودند، حقیقت «اصنام» هستند. 🖋 حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: «..عَدُوُّنَا فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ الْأَصْنامُ‏ وَ الْأَوْثانُ‏ وَ الْجِبْتُ وَ الطَّاغُوت» (۱) «دشمنان ما در کتاب خداوند عزوجل، همان اصنام و بُت ها و جبت و طاغوتند.» 💠 خداوند عزوجل در شریفه ۵۱ سوره مبارکه نساء ، از «ایمان آورندگان به جبت و طاغوت» نام می برد که مقصود «ایمان آورندگان به ملعون اول و ثانی» هستند: ⚜ «يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ»‏ فلان و فلان (۲)؛ ➖ همانها که در آيات سوره مبارکه بقره «.. وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ‏.. » (آيه ۲۵۷) کافرانی نامیده شده اند که اولیاء شان، «طاغوت» یعنی دشمنان امیرالمومنین علی (علیه السلام) هستند: ⚜«وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بولاية علي أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ أعداؤه و أتباعهم (۳). 🔰 بنابراین بشارت خاص خداوند تنها مخصوص بندگانی است که از «عبادت طاغوت» یعنی از «اطاعت ملعون اول و ثاني و ثالث» دوری نمایند؛ همانطور که حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) در تفسير آیه «وَ الَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى‏ فَبَشِّرْ عِباد» (سوره مبارکه زمر ،آيه ۱۷) اشاره نمودند : ⚜ «الْجِبْتُ وَ الطَّاغُوتُ فلان و فلان و فلان والعبادة طاعة الناس لهم» (۴) ✅ چرا که هدف از بعثت انبیاء، «عبادت خداوند» و «اجتناب و دوری از طاغوت» بوده است؛ امری که در آیه ۳۶ سوره مبارکه نحل بیان گردیده: ✨«وَ لَقَدْ بَعَثْنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ..» ➖ و حضرت باقرالعلوم (علیه السلام)، حقیقت معنای آن را «مبعوث شدن انبیاء الهی به ولایت محمد و آل محمد (علیهم السلام)» و «برائت و دوری از دشمنان آنان» معرفی نمودند: ⚜ ما بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً قَطُّ إِلَّا بِوَلَايَتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّنَا وذلک قول الله فی کتابه:‏ «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ..» (۵) 🖋از دیگر اسامی «اصنام» در آیات حضرت قرآن، «لات و عُزّی و منات» است (سوره نجم، آیات ۱۹ و ۲۰) که بطن این اسامی نیز دلالت بر آن سه ملعون می نماید: فلان و فلان و فلان (۶)؛ ➖ چنانکه جناب عبدالعظیم حسنی از حضرت جواد الائمه (علیه السلام) و در مقام بیان وقائع ظهور بیان می نماید که حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پس از ظهور مبارکشان، «لات و عُزّي» (کنایه از اولی و دومی ملعون) را از خاک بیرون کشیده و اصل و ریشه شرک را به آتش می کشند: ⚜ فأذا دخل المدینة أخرج اللّات و العُزّی فأحرقهما» (۷). 💢اللهم العن صنمی قریش و جبتیها و طاغوتیها و افکیها و ابنتیهما💢 (۸) 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ص۲۱ (۲).تفسير العياشي ج۱ ص۲۴۶؛ الكافي ج۱ ص۲۰۵ (۳).البرهان في تفسير القرآن ج۱ ص۵۲۵؛ بحار الأنوار ج۳۵ ص۳۹۶ (۴).الكافي ج۱ ص۴۲۹؛ البرهان في تفسير القرآن ج۲ ص۵۹۲ (۵).تفسير العياشي ج۲ ص۲۵۸؛ البرهان في تفسير القرآن  ج۳ ص۴۱۹ (۶).الهدايا لشيعة أئمة الهدى (شرح أصول الكافي) ج۲ ص۱۲۱ (۷).تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۲ ص۱۹۰؛ تفسير نور الثقلين ج۱ ص۱۳۹؛‌الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) ج۲ ص۴۴۹ (۸). فرازی از دعای صنمی قریش (دعای امیرالمومنین علی علیه السلام در قنوت نماز شب) المصباح للکفعمی ج۵۵۲ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «محرمات» ا❁﷽❁ا ✨«قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ» (سوره مبارکه اعراف آيه ۳۳) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «محرّمات» که به معنای جمیع آن چیزی است که الزاما مورد نهی و منع و تحریم خداوند عزوجل قرار گرفته است، در بطن اشاره به ائمه جور و دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) دارد؛ در مقابلِ «محللات» که مقصود از آن اهل بیت (علیهم السلام) هستند . حضرت ابالحسن موسی الکاظم (علیه السلام) در تبیین آیه ۳۳ سوره  مبارکه اعراف که به محرمّاتِ ظاهری و باطنی اشاره می نماید، فرمودند: ⚜ إِنَّ الْقُرْآنَ لَهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ فَجَمِیعُ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فِی الْقُرْآنِ هُوَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ مِنْ ذَلِکَ أَئِمَّهًْ الْجَوْرِ وَ جَمِیعُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ تَعَالَی فِی الْکِتَابِ هُوَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ مِنْ ذَلِکَ أَئِمَّهًْ الْحَقِّ (۱) «همانا قرآن دارای ظاهر و باطن است. همه‌ی آنچه را خدا در قرآن حرام دانسته، ظاهر است و باطن آن ائمّه‌ی جور هستند و همه‌ی آنچه را خدا در قرآن حلال دانسته، ظاهر است و باطن آن، ائمّه‌ی حق هستند.» ▪️همچنین حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) در حدیثی به تفصیل این حقیقت را بر مؤمنین تبیین نموده و فرمودند: ⚜ «.. و عدوهم هم الحرام المحرم.. و من فروعهم تكذيب الأنبياء و جحود الأوصياء، و ركوب الفواحش من الزنا و السرقة، و شرب الخمر و المسكر، و أكل مال اليتيم و أكل الربا، و الخديعة و الخيانة، و ركوب المحارم كلها، و انتهاك المعاصي‏ .. ثم أخبرك أن أصل الدين هو رجل و ذلك الرجل هو اليقين وهو الإيمان و هو إمام أهل زمانه، فمن عرفه عرف الله و دينه و شرائعه‏.. و لم يبعث الله نبيا قط إلا بالبر و العدل.. و النهي عن الفواحش ما ظهر منها و ما بطن، فالباطن منها ولاية أهل الباطل و الظاهر منها فروعهم... إنما حرم الله الظاهر بالباطن، و الباطن بالظاهر معا جميعا، و [لا يكون‏] الأصل و الفرع و الباطن الحرام حراما و ظاهره [حلالا]، و يحرم الباطن و يستحل الظاهر..» (۲) «.. دشمنان، حقیقتِ محرّمات و اصلِ هر حرامی هستند ... و از فروعات ایشان است تکذیب و انکار انبیاء‌ و اوصیاء و فواحشی همچون سرقت و شرب خمر و خوردن مال یتیم و ربا و خدعه و خیانت و انجام تمامی امور حرام و گناهان.. سپس تو را از حقیقتی باخبر کنم و آن اینکه دین و اصل دین، یک شخص است که همو اصل يقين و ایمان میباشد و او امام زمان هر امّتی است که هر کس وی را شناخت، دین و شریعت های خدا را شناخته است.. و خداوند هیچ پيامبرى را مبعوث نكرده مگر اینکه مأمور بوده به.. نهی از فواحش ظاهری و باطنی؛ که باطن آن همان ولايت اهل باطل است و ظاهرِ آن امور حرام، از فروعات ایشان است .. و همانا خداوند ظاهر را به واسطه باطن حرام شمرده و باطن را به همراه ظاهر ، هر دو را حرام شمرده است و نمی تواند اصل و فروع و باطنِ امر حرامی، حرام باشد اما ظاهر آن حلال باشد.» ✅ لذا با عنایت به کلام حضرات تراجمة وحی الله (علیهم السلام)، اصل و حقیقت و باطن امور حرام، ولایت اعداء الله (لعنة الله علیهم اجمعین) می باشد ؛ به عبارت دیگر،‌ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) حقیقتِ امور حرامی هستند که خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن از آنها نهی و منع فرموده است (مانند خوردن ربا ، خوردن مال یتیم، سرقت، خوردن گوشت خنزیر و ..) ؛ و خداوند ظاهر را به واسطه باطن حرام شمرده است؛ بدین معنا که ظاهر تمامی اموری که حرام شمرده شده ، به واسطه باطن آن که ولایت طواغیت امّت است، حرام شمرده شده است. در مقابل، ظاهر محللات (امور حلال) به واسطه باطن آن که ولایت محمد و ال محمد (علیهم السلام) است، بر بندگان حلال شمرده شده است. 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱). الکافی، ج۱، ص۳۷۴؛ وسایل الشیعه ج۲۵، ص۱۰؛ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۱۸۹؛ بصائر الدرجات، ص۳۳؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۱۷۷؛ تفسیر العیاشی، ج۲، ص۱۶؛ الغیبة للنعمانی، ص۱۳۱ (۲).البرهان في تفسير القرآن ج۱ ص۵۶ تا ۶۰؛ بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج۱ صص ۵۲۹ تا ۵۳۱؛ بحار الأنوار ؛ ج۲۴ ؛ صص ۲۸۶ تا ۲۹۲ ؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج۱۴ ؛ ص۳۷۵ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «نجاسات» ا❁﷽❁ا ✨«إنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيم‏» (سوره مبارکه بقره، آیه ۱۷۳) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «نجاست» که در مقابل «طهارت» قرار دارد، در احکام فقه به دو دسته «اعیان نجس» (آنچه که اصالتا نجس است) و «متنجّس» ( آنچه اصالتاً پاک اما به دلیل تماس با نجاست، نجس شده) تقسیم می شود. ➖ اعیان نجس در آیات حضرت قرآن (سوره بقره آیه ۱۷۳؛ سوره مائده آیه ۹۰؛ سوره توبه آیه ۲۸) نام برده شده اند: همچون میتة، دم ، لحم خنزیر، کافر، خمر و ... مطابق کلام حضرات عدیل القرآن و مبیّن الوحی (علیهم السلام)، حقیقتِ «اعیان نجس»، اعداء محمد و ال محمد (علیهم السلام) هستند که مصدر و منشأ نجاسات می باشند؛ چنانکه فرمودند: ⚜ «عدوّنا فی کتاب الله عزوجل.. الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ ..وَ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِير» (۱) «دشمنان ما در کتاب خداوند عزوجل، با اسامی شراب و قمار و .. مردار و گوشت خوک نام برده شده اند.» ⚜«و أخبركم أني لو قلت لكم: إن الفاحشة و الخمر و الزنا و الميتة و الدم و لحم الخنزير هو رجل، و أنا أعلم أن الله عز و جل قد حرم هذا الأصل و حرم فروعه و نهى عنه، و جعل ولايته كمن عبد من دون الله وثنا و شركاء.. لصدقت، ثم أني لو قلت: إنه فلان، و هو ذلك كله، لصدقت..» ‏(۲) «به شما خبر دهم که اگر بگویم.. شراب و مردار و خون و گوشت خنزیر.. یک شخص است در حالی که می دانم خداوند این اصل را با فروعاتش حرام کرده و از آن نهی نموده و ولایت او را همچون بت پرستی و شرک قرار داده راست گفته ام،.. سپس اگر بگویم که او همان فلانی (دومی ملعون) است، بدان که راست گفته ام .» 🖋 همچنین خداوند عزوجل در آيات حضرت قرآن، مشرکان را «نجس» نامیده است: ✨«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ..» (سوره مبارکه توبه، آيه ۲۸) ➖ که به کاربرده ‌شدن واژه «نجس» در قالب مصدر «قوله‏ نَجَسٌ‏ و هو مصدر» (۳)، دلالت دارد بر اینکه مشرکان اصل و ریشه «نجاست» می باشند. به عبارت دیگر، منشأ نجاسات، مشرکان به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و در رأس آن صنمی قریش، ملعون اول و ثانی میباشند؛ چنانکه فرمودند: ⚜الْمُشْرِكِينَ الذین هم النواصب (۴)؛ الشِّرْك من أشرک بولایة علی علیه السلام (۵)؛ «وَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ» الذین اشرکوا مع الامام الاول غیره‏ (۶) 🖋 در تکمیل این احادیث، در قول مفسرین نیز وارد شده: قد وصف الله سبحانه المشركين بالنجاسة، يقول: «إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ‏»، و من أشرك بالإمام فقد أشرك بالنبي (صلى الله عليه و آله) و من أشرك بالنبي (صلى الله عليه و آله) فقد أشرك بالله (۷) «خداوند عزوجل، مشرکان را به «نجاست» وصف نموده و فرموده: «همانا مشرکان نجس هستند» (سوره توبه آیه ۲۸) هر کس مشرک به وجود مقدس امام شود، به پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) مشرک شده و مشرک به نبی، مشرک به خداوند عزوجل است.» 🔰 به عبارت دقیق تر، بطن و حقیقت تمامی مصادیق ظاهری نجاسات چون میته، خون، لحم الخنزیر و أمثالهم، به مشرکان ولایت و اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ارجاع داده می شود و مصادیق ظاهری اعیان نجس که در احکام فقهی به نجاست آنها حکم داده شده، به واسطه باطن آن که همان اعداء هستند، نجس شمرده شده اند. ✅ در مقابل، وجود مبارک اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، مصدر و منشأ و اصل و حقیقت «طهارت» در عالَم هستند؛ همانطور که حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در برابر منافقین و کفار فرمودند: «یا عدوّ الله.. إنَّک رجسٌ و إنا أهل بیت الطهارة» (۸). 🖋و حضرت مولا امیرالمومنین علی (علیه السلام) دومی ملعون را اینگونه خطاب و وصف نمودند: ⚜«لا رحمک الله و لا غفر لک أيها الرِّجس النَّجس.. » (۹) 📚 منابع ➖➖➖➖➖ (۱).تأويل الآيات الظاهرة ص۲۲؛ بحارالانوار ج۲۴ ص۳۰۳ (۲). البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۵۴؛ بحار الأنوار ؛ ج۲۴ ؛ صص ۲۸۶ تا ۲۹۲ ؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج۱۴ ؛ ص۳۷۵؛ بصائر الدرجات ج۱، صص ۵۲۹ تا ۵۳۱ (۳).فقه القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۶۴ (۴).التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص: ۴۸۹ (۵).تفسير فرات الكوفي ؛ ص ۲۸۵؛ بصائر الدرجات ج۱ ؛ ص۱۱۹ (۶).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة  ص۵۲۱ (۷).تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۱۱؛ ص۴۲۹ (۸).تسلیة المُجالس و زینة المَجالس (مقتل الحسین علیه السلام)، ج ۲، ص ۱۵۲ (۹).بحار الأنوار ج‏۴۲، ص ۵۵ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm
‍⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام) ؛ حقیقتِ «جهالت» ا❁﷽❁ا ✨«خذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِين» (سوره مبارکه اعراف آيه ۱۹۹) ✨«إنَّا عَرَضنَا الأمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الأَرضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أنْ يَحْمِلْنَها وَ أشْفَقْنَ مِنها وَ حَمَلَهَا الإنسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولًا» (سوره مبارکه احزاب آیه ۷۲) ا┅═✧❁⚜❁✧═┅ا ✍ «جهل» در مقابل «علم» قرار دارد؛ و یکی از اوامر خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن، اعراض و دوری از «جاهلان» می باشد. حضرت موسی بن عمران (علیه السلام) در مقام اعلان برائت از جاهلان، آن هنگام که قومش، امر خداوند عزوجل را با قیاس خود رد کردند، در تبیین «جهل» فرمود: ⚜ «أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجاهِلِين» أَنْسُبُ إلَى اللَّهِ تَعَالَى مَا لَمْ يَقُلْ لِي، و أن أكُونَ مِنَ الجَاهِلِينَ أُعَارِضَ أمرَ اللَّهِ بِقِيَاسِي عَلَى مَا شَاهَدْتُ، دَافِعاً لِقَولِ اللَّهِ عَزَّوجَلَّ و أمرِه (۱) «به خدا پناه می برم از اینکه از جاهلان باشم» (سوره بقره آيه ۶۷) [یعنی] به خداوند چیزی را نسبت دهم که به من نفرموده است؛ و آن را با قیاس خودم رد کنم و امرش را مخالفت نمایم. 🔰 با توجه به این حدیث، «جاهل» کسی است که بدون آنکه بهره ای از علم و حقیقت علم برده باشد، از روی نادانی و به قیاس خود،‌ با امر خداوند عزوجل مخالفت و از آن سرپیچی می کند. ✅ لذا «جهالت» در کاملترین وجه اش،‌ به معنای جهل و نادانی نسبت به امر عظیم و عظمای ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) می باشد. 🖋حضرت صادق الائمه (علیه السلام) در تفسیر شریفه ۱۹۹ سوره مبارکه اعراف که به اعراض از جاهلان امر می نماید، فرمودند: ⚜«خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ» قال بالولاية «وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِينَ» قال: عنها يعني الولاية (۲) «ای رسول (صلوات الله علیه)! به «عرف» یعنی به ولایت امیرالمومنین (علیه السلام) امر نما و از «جاهلانِ نسبت به آن» یعنی از جاهلان نسبت به ولایت، اعراض نما.» ✔️ چنانکه حضرت رسول الله الاکرم (صلی الله علیه و اله) امّت خود را انذار دادند از اینکه پس از رحلتشان، با تشکیل شورای جهالت «.. و بِيعَاتِ الضَّلالَة و الشُّورَى لِلجَهَالَة» (۳) با خلافت امیرالمومنین (علیه السلام) مخالفت کرده، از روی جهل کتاب خدا را تفسیر کرده و بدون علم و از روی هوا و هوس،‌ بدعتی را پایه گذاری کنند و در این خصوص آنان را با آیه ۲۹ سوره مبارکه هود مورد خطاب قرار دادند‏: (۴) ✨«ولكِنِّي أَراكُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ» {ولی من شما را قومی جاهل می بینم} ✅ لذا چنانکه در احادیث وارد شده ، جهل به «امام هر عصر و زمانی» همان «جهل به خداوند عزوجل و دین او» است: ⚜ «وَ مَن جَهِلَهُ [إمَامُ أُمَّتِه وَ أهْلِ زَمَانِه] جَهِلَ اللَّهَ وَ دِينَهُ (۵) ➖ و نیز فرمودند: من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة الجاهلية (۶). 🔰 بنابراین اعداء محمد و آل محمد (علیهم السلام)، حقیقتِ جهالت اند؛ و مصداق اتم جهالت که در آيات حضرت قرآن در قالب صیغه مبالغه «ظَلُوماً جَهُولًا» (بسیار ظلم کننده و بسیار جاهل) از او نام برده شده ، دومی ملعون می باشد که امر عظیم خلافت ولی الله الاعظم را غصب کرد. حضرت صادق الائمه (علیه السلام) در تفسیر آیه شریفه ۷۲ سوره مبارکه احزاب فرمودند: ⚜ الْأَمَانَةُ الْوَلَايَةُ وَ الْإِنْسَانُ أَبُو الشُّرُورِ الْمُنَافِقُ (۷) «مقصود از امانت،‌ ولایت است و مقصود از انسان (که آن را بردوش گرفت) ابوالشرور المنافق [ملعون ثانی] بود.» 🖋چنانکه در زیارت جامعه ائمه المومنین این مطلب بدین صورت وصف گردیده: ⚜ فلما مضى المصطفى صلوات الله عليه واله ..وأسرعوا لنقض البيعة ومخالفة المواثيق المؤكدة وخيانة الامانة المعروضة على الجبال الراسية وأبت أن تحملها وحملها الانسان الظلوم الجهول (۸) «هنگامی که حضرت محمد مصطفی (صلوات الله علیه) درگذشت.. شتافتند برای شکستن بیعت و مخالفت پیمان های محکم شده، و خیانت نسبت به امانتی که به کوه های استوار عرضه شده بود و آنها از حملش خودداری کردند،‌ ولی آن انسانِ به غایت ستمکار و به شدّت جاهل، آن را به دوش گرفت!» 📚 منابع ➖➖➖➖➖ ۱). التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ص۲۷۶؛البرهان في تفسير القرآن ج۱ ص۲۳۸ (۲).تفسير العياشي ج٢ ص۴٣؛ البرهان في تفسير القرآن ج٢ ص۶٢۵؛ بحار الأنوار ج٢۴ ص١٨٨ (۳).بحار الأنوار ج٢٢ ص۴۸۷ (۴).بحار الأنوار ج٢٢ ص۴۸۷ (۵).البرهان في تفسير القرآن ج۱ ص۵۷؛ بحار الأنوار ج۲۴ ص۲۹۰ (۶).كمال الدين و تمام النعمة ج ‏۲ ص ۴۰۹ (۷).معاني الأخبار النص ص١١٠؛ مستدرك سفينة البحار ج۲ ص۱۴۷ (۸).بحارالانوار ج۹۹ ص۱۶۶ ⚪️💢⚪️💢⚪️💢⚪️ @BahrulEilm