شورای عالی شهرسازی یا شرّسازی؟! مقایسه پایتختهای کشورهای مختلف جهان به لحاظ نسبت درآمد سالیانه شهروندان با قیمت مسکن. متاسفانه تهران با ۱۵۸ سال دوره انتظار، با اختلاف فاحش رتبه اول جهان را دارد! آیا چنین رتبه‌ای وهن اسلام و مسلمین نیست؟! مسئولین محترمی که زمین‌هایی که حق این مردم است را در شورای عالی شرّسازی حبس کرده‌اید، از چنین رتبه‌ای احساس شرمساری نمی‌کنید؟! آیا نمی‌دانید که در ایران بیش از ۵۰ درصد از قیمت مسکن، مربوط به هزینه زمین است؟ آیا با شکستن احتکار زمینهای دولتی این رتبه خجالت‌آور بهبود نمی‌یابد؟ وای بر شما که فقط شعار می‌دهید و نه علم لازم برای حکمرانی مسکن را دارید و نه جرات عمل و تحول را. @baladetayyeb

دوربین مخفی تاثیرگذار. ببینیم و بیاندیشیم که این خانه‌های سالمندی که روز به روز جمعیتشان بیشتر می‌شود هیچ ارتباطی با سیاستهای شهرسازی ما ندارند؟ تعرّف و تعاونی که در شهرسازی سنتی ما و خانه‌های گسترده‌‌اش به اوج می‌رسید با جمع کردن چند نسل با هم زیر یک آسمان، اساسا اجازه ظهور پدیدارهایی همچون خانه سالمند را نمی‌داد. @baladetayyeb

اگر تجدید نظر نکنیم و با همین دست فرمان جلو برویم بعد از خانه سالمند، باید منتظر ظهور پدیدارهایی مثل دایی اجاره‌ای و مادر اجاره‌ای و ... هم باشیم

مهم/ هفته قبل در برنامه میز اقتصاد شبکه خبر عرض شد که در نهضت ملی مسکن، در مقایسه با خانه‌های ویلایی، آپارتمانهایی که با تصدی‌گری دولت ساخته می‌شود حدود ۶۰۰ تا۷۰۰ میلیون تومان گرانتر پای مردم تمام می‌‌شود (با فرض یک واحد حدودا ۷۵ متری در هر دو حالت ویلایی و آپارتمانی) . خدمت دوستانی که در این تفاوت شک دارند پیشنهاد می‌شود این ویدئو را ملاحظه بفرمایند. فارغ از بحثهای فرهنگی و سبک زندگی، از منظر صرفا اقتصادی، وقتی می‌دانیم که خانه‌های ویلایی با الگوی خود مالکی و سیاست مردمی‌سازی، حداقل یک تا دو سال زودتر از بلوکهای آپارتمانی به بهره‌برداری می‌رسد و به مراتب ارزانتر هم تمام می‌شود چرا باید اشتباهات گذشته را تکرار کنیم؟ چرا شورای عالی شهرسازی (شرّسازی) اصرار دارد که حدود ۹۰ درصد از متقاضیان را با همان روند اشتباه گذشته، با الگوی آپارتمانی خانه‌دار کند که نه توجیه فرهنگی دارد و نه توجیه اقتصادی؟! @baladetayyeb

طبق سرشماری سال ۱۳۷۵ حدود ۷۳ درصد از مردم دارای خانه ملکی بوده‌اند؛ اما این آمار در سال ۱۳۹۵ به ۶۰ درصد رسیده است که البته در کلانشهرها وضعیت بغرنج‌تر است و مثلا در تهران، هم اکنون بیش از ۵۰درصد از مردم، مستاجر هستند. مغلوبه شدنِ نسبت مالک به مستاجر، با مفاهیمی همچون خانه پدری چه خواهد کرد؟ یادداشت "خانه پدری" را در لینک زیر ملاحظه بفرمایید: https://eitaa.com/baladetayyeb/109 @baladetayyeb

رنگ خدا تا به حال به تونالیته و رنگ‌بندی شهرهای سنتی دقت کرده‌اید؟ در شهر سنتی، سیما و منظر عمومی شهر کاملا یکدست و همرنگ بود به جز یک استثناء که آن هم ابنیه مذهبی و بقاع متبرکه بود. در چنین شهری، تمام ابنیه دیگر، چه به لحاظ ارتفاع و فرم و چه به لحاظ تونالیته، نسبت به ابنیه مذهبی تواضع معمارانه داشتند و همگی با تواضع و سکوت رنگی در مقابل رنگ‌بندیِ بقاع متبرکه، بستری بودند برای تجلیِ شهرسازانه‌‌ی "صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً: رنگ خدا؛ و چه رنگی از رنگ خدا بهتر است؟" (بقره/۱۳۸). نتیجه این رنگ‌بندی، تحقّق شهر/عبودیت بود: "وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُون: و ما تنها او را عبادت می‌کنیم" (بقره/۱۳۸). زیرا چنین شهر/عبودیتی با آن نوع تواضع رنگی و هندسی، ترجمانی کالبدی بود برای این آیه شریفه: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، صدايتان را بلندتر از صداى پيامبر مكنيد" (حجرات/۲)؛ اما بی‌ادبی، عدم تواضع و تکبر شهر معاصر در مقابل بقاع متبرکه، شما را به یاد کدام آیه می‌اندازد؟ این نوع شهرسازی، شخصا برای بنده یادآور این آیه شریفه و توصیه آن به تواضع و فروکاستن صداست: "وَاغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِير" (لقمان/۱۹). ✍ محمدمنان رئیسی 🔸بلد طیب/ کانال رسمی دکتر محمد منان رئیسی 👇 https://eitaa.com/baladetayyeb

لطفا این نقشه را بنگرید. مدیران محترمی که در شورای عالی شرّسازی به بهانه صرفه‌جویی در مصرف زمین، زمین‌های دولتی را احتکار کرده‌اند و اجازه گسترش افقی شهرها را نمی‌دهند پاسخ دهند که ایران عزیزی که هر استانش به اندازه یک کشور اروپایی است چرا باید عمودی‌سازی کند و اروپایی‌هایی که به مراتب کمتر از ما زمین دارند شهرهایشان را افقی توسعه دهند؟! آیا می‌دانستید که غربی‌ها سالهاست که با پی بردن به اشتباهشان، سیاست بلندمرتبه‌سازی برای ابنیه مسکونی را کنار گذاشته‌اند و برخلاف ما، برجهایشان اغلب، مراکز تجاری و اداری است و نه ابنیه مسکونی؟! @baladetayyeb

از نابازار تا نامسجد وقتی به جای آنکه اقتصادمان را فرهنگی کنیم، فرهنگمان را اقتصادی کنیم نتیجه‌اش این می‌شود که برخلاف شهر سنتی که حتی بازارش هم با تاثیرپذیری از معماری مساجد، بُعد فرهنگی پیدا می‌کرد و به نابازار تبدیل می‌شد، در شهرهای معاصر حتی برخی مساجد هم با تاثیرپذیری از مراکز اقتصادی و تجاری، بُعد ضدفرهنگی پیدا کرده‌اند و به نامسجد تبدیل شده‌اند. مسجد ولی‌عصر (عج) تهران یک نمونه از نامسجدهایی است که خیلی بیش از آنکه به یک مسجد شبیه باشد به یک مجتمع تجاری و یا تفریحی (آن هم از نوع غربی‌اش) شبیه است! جالب آنکه تیم اسبق شهرداری تهران بعد از آنکه متوجه شدند که چه کلاهی سرشان رفته است قصد داشتند با اضافه کردن مناره، این نامسجد را به مسجد تبدیل کنند! به همین سادگی و ساده‌اندیشی! @baladetayyeb

از پاپ کاتولیک تر! تصور شما از نیویورک چیست؟ احتمالا شهری مملو از آسمانخراش‌ها و برجهای بلندمرتبه؛ شبیه به چیزی که در قلب آن (منتهن) می‌بینیم. اما خوب است بدانیم که منتهن عمدتا متعلق به مراکز تجاری و اداری است و نه مسکونی و اگر از زاویه دیگری به کل شهر بنگریم، تصویر دیگری می‌بینیم که تصورش را هم نمی‌کنیم. در این تصویر بنگرید که وقتی از منتهن فاصله می‌گیریم چقدر بافتهای مسکونی شهر، به لحاظ ارتفاع و مقیاس، متفاوت می‌شود. آنها سالهاست که از سیاست‌های اشتباهشان برای بلندمرتبه سازیِ ابنیه مسکونی دست کشیده‌اند اما برخی مدیران ما کماکان در حال تکرار سیاستهای شکست خورده چند دهه پیش آنها هستند! نیویورک فقط یک مثال بود و سایر شهرهایشان هم اغلب به همین نحو است. مثلا جالب است بدانیم که مساحت لندن با جمعیت مساوی با تهران، بیش از ۲برابر تهران است! چون به جای اینکه شهر را عمودی توسعه دهند و جمعیت چند میلیونی را در مساحتی محدود جا دهند، با گسترش افقی شهر سعی کرده‌اند شهری انسانی‌تر برای شهروندانشان بسازند. حالا سوالی که مطرح می‌شود این است که ما بیشتر زمین داریم و یا انگلستان؟ اگر بدانید که مساحت ایران بیش از ۱۰ برابر انگلیس است چه خواهید گفت؟ آیا معنای اصرار ما بر سیاستهای اشتباهی که خود غربی‌ها سالهاست که آنها را کنار گذاشته‌اند این نیست که از پاپ کاتولیک‌تر شده‌ایم؟! پی‌نوشت: در کنار توسعه افقی و آزادسازی زمین، تنظیم‌گری بازار مستغلات با انواع سیاستهای مالیاتی ضروریست؛ درغیر این صورت، زمینهای آزاد شده وارد چرخه سوداگری شده و به کام سرمایه‌داران خواهند شد. @baladetayyeb

در این ویدئو بخش دیگری از تاریخ پر افتخار تمدن این سرزمین را ملاحظه بفرمایید و ببینید که معمار ایرانی چطور قرنها پیش دانش آکوستیک را در معماری، آن هم نه در فضای بسته بلکه در فضای باز که به مراتب سخت‌تر است به کار می‌برده است! @baladetayyeb

این قفس‌هایی که می‌بینید محفظه‌هایی بود که برخی از خانواده‌های غربی حدود ۱۰۰ سال قبل مجاور پنجره‌های آپارتمانهایشان کار می‌گذاشتند و کودکانشان را ساعاتی از روز درون این قفسها می‌گذاشتند تا از مواهب طبیعی نظیر باد و نور خورشید و ... محروم نباشند! چند نکته در همین خصوص: ۱. اینکه عرض می‌شود آپارتمان‌ خانه نیست و لانه است دلیلش چنین اسنادی هست؛ جالب آنکه در احادیث ما، قرنها قبل به مزاحمت توسعه عمودی در برخورداری از برخی حقوق طبیعی نظیر حق برخورداری از نور و باد و ... تصریح شده است؛ نظیر این روایت از پیامبر اکرم(ص): "أتدرون ما حقّ الجار؛... و لا تستطل‏ عليه‏ بالبناء فتحجب‏ عنه‏ الرّيح الّا باذنه: آیا می دانید حق همسایه چیست؟ ... و خانه خود را بالاتر از ساختمان او قرار ندهى كه مانع گردش هوا در منزلش بشود، مگر با اجازه او" (شهید ثانی، مسكن الفؤاد). ۲. آنهایی که می‌گویند معماری اسلامی نداریم و اگر هم باشد صرفا معماری دوره اسلامی و یا معماری مسلمین است و نه معماری اسلامی چه توجیهی درخصوص چنین روایاتی دارند؟! ۳. خود غربی‌ها هم حالا بعد از ۱۰۰ سال متوجه اشتباهاتشان شده‌اند و دیگر به ندرت برجهای بلندمرتبه را به ابنیه مسکونی اختصاص می‌دهند. اما ما که از قرنها قبل در متون روایی و دینی، نکات مهمی در این خصوص داشتیم هنوز هم با نادیده گرفتن این همه روایات و میراث دینی و تاریخی خود، کماکان مجری سیاستهای منقضی شده ۱۰۰ سال پیش غرب هستیم و همچنان در حال توسعه عمودی کلانشهرهایمان هستیم! حیف از این همه آیه و روایتی که قدرش را ندانستیم و هنوز هم نمی‌دانیم. @baladetayyeb

پیشنهادی برای تنظیم بازار مسکن و مستغلات: 🔹همراه با آزادسازی اراضی و افزایش محدوده شهرها، از مهمترین الزامات کنترل بازار مسکن و مستغلات، تنظیم‌گری بازار با سیاستهای مالیاتی است. اگر اخذ مالیات‌ از قشر سرمایه‌دار به درستی اجرا نشود (که هم اکنون نمی‌شود) هرقدر هم که اراضی را آزاد کنیم تاثیر چندانی بر کاهش قیمت زمین و مسکن ندارد زیرا بعد از آزادسازی اراضی، اگر مالیات موثری ستانده نشود باز هم آن کسی که ۱۰۰ قطعه زمین دارد با نگاه سوداگری، زمین‌هایش را مثلا به ۲۰۰ قطعه افزایش می‌دهد. در این فایل که قبلا تقدیم شهرداری تهران کردیم، پیشنهاد مهمی برای تفویض مالیات‌ستانی از دولت به شهرداری ارائه شده که در صورت اجرای آن، با تحقّق معامله برد-برد، هم شهرداری‌ها منتفع می‌شوند و هم دولت. برآورد ما برای عایدیِ حاصل از اجرای این پیشنهاد در سال گذشته صرفا برای شهرداری تهران بالغ بر چندین هزار میلیارد تومان بود که اگر به سایر شهرها نیز بسط یابد، عایدی به مراتب بیشتری حاصل می‌شود. 🔹این پیشنهاد دارای دو جنبه صرفه‌های هزینه‌ای و درآمدی است. در صرفه‌های هزینه‌ای، مالیات جمع‌آوری شده توسط شهرداری‌ها با هزینه کمتری نسبت به دولت اخذ می‌شود. صرفه‌های درآمدی نیز ناشی از اِشراف اطلاعاتی بیشتر و توانایی بیشتر شهرداری‌ها در شناسایی مودیان است؛ به نحوی که فرار مالیاتی کاهش می‌یابد و در نتیجه، شاهد تنظیم‌گریِ مطلوب‌تری در بازار مسکن و مستغلات خواهیم بود. به علاوه، افزایش درآمد پایدار شهرداری‌ها و به تبعش، امکان کاهش تراکم فروشی نیز از دیگر فواید مهم اجرای این پیشنهاد است. @baladetayyeb