" Monopolization " این عکس را سال 1388 گرفتم . حوالی نطنز . اونچه برای من ِ هنرمندِ عکاس ، در این منظره جالب توجه بود ، این دیوارکشی ِ دراز ، تا ، رسیدن به این سپیدارها بود ... نمیدونستم اسم این عکس را چی بذارم . خیلی فکر کردم که چه عنوانی داشته باشه که بتونه حس منو که پشت ِ عکس بود را بهتر بگه .... تا اینکه تنها واژه ای که به ذهنم رسید ، : " Monopolization " عکس : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" راز یک عکس ! " ( یک خاطره ی جالب و مرموز یک عکس از سریال سلطان و شبان در سال 1364 ) احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

راز یک عکس ! " " یک خاطره ی جالب و مرموز یک عکس از سریال سلطان و شبان در سال 1364 ) ) شاید اگه حالا شما این عکس را ببنید براتون خیلی عادی باشه . اما این یه عکس عادی نیست ! حداقل برای من ! این عکس بطور کاملا حرفه ای از تلوزیون گرفته شده ، اونم درست در زمان پخش سریال !!! یعنی سال 1364 . چرا میگم یه عکس عادی نیست ؟ چونکه : اولا اون سالها مردم عادی بندرت دوربین حرفه ای داشتند . دوما اگرم کسی دوربین حرفه ای داشت ، گرفتن عکس بر روی نگاتیو از صفحه ی تلویزیون ، کار هر عکاسی نبود ! سوما بفرض که یه نفر دوربین حرفه ای داشته و قادر هم بوده با دوربینش از صفحه تلویزیون عکس بگیره ( روی فیلم نگاتیو ) ، باید تلویزیون رنگی هم داشته باشه چون اونموقع ها تلوزیون رنگی هم کم بود . چهارما ، این شخص باید وقت کافی هم برای اینکار داشته بوده ، چرا که این سریال در یه روز و یه ساعت مشخص پخش میشد و تکرار هم نداشت ویدئو هم نبود که بشه ضبط کرد و بعد سر فرصت پخشش کرد و عکسش را گرفت . پس باید از نظر زمانی هم برای اینکار وقت میذاشته ... بگذریم . خاطره ای که من از این عکس دارم اینه که : در همون روزای پخش این سریال از تلوزیون ، یه روز صبح زود که رفتم دبیرستان ، یکی از همکلاسی هام اومد سراغ منو یواشکی گفت : این فیلم از سلطان و شبانه . ( منظورش از فیلم ، همان نگاتیو فیلم عکاسی بود ). من نگاتیو را جلو نور خورشید گرفتم و دیدم آره از سلطان و شبانه . با تعجب ازش پرسیدم : از کجا اوردی ؟ با کمی مِ ن و مِ ن گفت : جلوی در مدرسه پیداش کردم . حالا اینکه چرا یکراست اومد سراغ منو به من نشونش داد ، علتش این بود که اونروزا من توی کارهای هنری مشغول بودم و یه ارتباطی هم با صدا و سیمای مرکز اصفهان داشتم . نگران بود که مبادا کسی بفهمد . آخه اینجور چیزا اونروزا توی مدارس بنوعی ممنوع بود . من ازش خواستم که نگاتیو را به من بدهد تا من برم بدم چاپش کنند . کمی میترسید و تاکید کرد که کسی نفهمه . به سختی مقداری پول جور کردم و نگاتیو را بردم دادم به تنها لابراتوار نجف آباد ، گلرنگ ، . دو سه روز بعد که رفتم عکسش را بگیرم مسئول لابراتوار ، که او هم از قضا مرا میشناخت و میدانست که در کارهای هنری هستم ، عکسها را که تحویلم داد سری از شگفتی تکان داد و گفت : " خیلی قشنگ افتاده ". منظورش این بود که این عکس خیلی خوب و حرفه ای گرفته شده . فکر کرد که کار خودمه . من چون به همکلاسیم قول داده بودم که در باره ی بدست آوردن نگاتیو چیزی به کسی نگم ، حرفی نزدم و عکسها را گرفتم و فردایش بردم مدرسه . یک عدد رایگان دادم به همکلاسی ام و یکی هم برای خودم برداشتم . اون نگاتیو را هم به من بخشید . این عکس تا سالها در آلبوم من بود . سالها گذشت و تجارب هنری و عکاسی من زیاد شد و من کم کم فهمیدم که گرفتن این نوع عکس کار هر کسی نبوده ... اینجا بود که کم کم این سوال برای من پیش اومد که چه کسی اونسال این عکسها را بطور حرفه ای گرفته بود ؟ و بعد هم اونا جلوی دبیرستان ما انداخته بود و رفته بود ؟ ... کم کم باور کردم که پیدا کردن نگاتیو جلوی دبیرستان یک دروغ بوده . خب پس همکلاسی ام نگاتیو را از کجا آورده بود ؟ خودش را که مطمئن بودم نه دوربینش را داشت نه اهل عکاسی بود نه تلوزیون رنگی داشت و نه ... پس او هم از جایی آورده . اما از کجا ؟؟؟ چرا نمیخواست کسی از این ماجرا چیزی بفهمد ؟ او میخواست عکس آن نگاتیو را داشته باشد اما میترسید خودش آنرا برای چاپ ببره لابراتوار ، برای همین اینکار را به من واگذار کرد . اون نگاتیو را هم به بخشید تا از شرش رها بشه .... اینها قطعات پازلی بود که سالها طول کشید تا جور شد . و بعدها هم که جور شد ، قطعاتی از آن همچنان ناقص موند ، : این نگاتیو حرفه ای را چه کسی گرفته بود و چطور بدست همکلاسی من رسیده بود ؟ بعد از پایان سال تحصیلی دیگر هرگز او را ندیدم و این پرسش همچنان مثه یه راز ، بی پاسخ مانده . احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" دفترهای قدیمی – یادش بخیر " کلیپ : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

یادتونه بچه که بودیم میگفتیم کلاغها دارند میرند مدرسه ؟ حالا دیگه برا خودشون معلم شدند و به گنجشکها درس میدند !!! عکس : زرین شهر - احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" در دورترین خاطره ی من ، نقشی ست بسی گنگ ، از کسی که هیچش نشانه ای نیست ...." لحظه ای که این سگ را دیدم ، از حالت صورتش و نو نگاهش حس کردم در دور دستهای خیالش به کسی فکر میکنه که ، مدتهاست هیچ خبری ازش نداره . عکس : لرستان - احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" من گاهی ، روزی هزار بار خودم را نفرین می کنم ، و به چشمانم ناسزا میگویم ، که چرا آنروز ، ! ، برای یک دم ، بسته نشدند ! و به زبانم بد و بیراه میگویم که ، چرا آنروز باز نشد ... آنروز که تو می رفتی و من ، لب فرو بسته ، فقط نگاهت می کردم . نفرین به من ! نفرین به تو ! نفرین به آن روز ! " عکس و نوشته : زرین شهر - احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

آقا ، بد بختی های دهه شصتی ها تمومی نداره ! یکی دو تا م نیست ! اینم یه نمونه دیگه از یه دفترچه لغت معنی دهه شصت ! ... talafuz !!! 😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂 گردآوری : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

و ... باز چقدر جالبتر و پیچیده تر اینکه ، من این پست را دو سه شب پیش گذاشتم ، و امروز پس از ۳۸ سال !!! بطور شگفت انگیزی شماره اش را پیدا کردم و با او تلفنی صحبت کردم . قرار شدی بزودی ببینمش ... و راز این نگاتیو را بپرسم !!! منتظر باشید ... واقعا برخی حوادث جالبند ...

آدم برفی عکس - احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" برف می بارد به روی خار و خارا سنگ ..." کلیپ : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" سال 1342 در ایران یک برف سنگین می بارد و در پی آن حوادثی رخ میدهد یک شاعر اصفهانی (به نام حسین بدیعی سنگتراش ) با لهجه ی شیرنی اصفهونی حوادث آنروزها را به زبانی طنز به شعر می سراید و پس از چاپ در استان اصفهان توزیع می شود " بخشی از شعر او به نام : همه ی شهر و دیار یخ کرده چه هواییست که نار، یخ کرده / نفت و گاز و بخار یخ کرده وه چه سال و عجب زمستانی / که شتر زیر بار یخ کرده تخم مرغان ز کثرت سرما / صدی هشتاد و چار یخ کرده هفت ماشین بنز و انترناش / در ره مورچه خار یخ کرده بین گلشهر و کوه آتشگاه / خره با چاروادار یخ کرده علی ماستی به میرزا بقال گفت / ماستها با تاقار یخ کرده اصغرآقا سر پل طوقچی / دو لبش با سیگار یخ کرده بین مارنان و راه فرح آباد / یک نفر استوار یخ کرده سال شمسی مورخ چهل و دو / سیصدش با هزار یخ کرده ..... این برگه در آن زمان به قیمت 2 ریال بفروش رسید . گرد آوری: احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr