" کلبه ی برفی " عکس : احمد فرهادی پور / کردستان - دیواندره https://eitaa.com/bamdademehr

" قصه اینجوری شروع شد " ( ترانه شاهرخ ) کلیپ : احمد فرهادی https://eitaa.com/bamdademehr

( توجه : اگه آدم حساسی هستید ، لطفا این فایل را باز نکنید و نبینید !!! ) " منم النگو دارم !!! " یه بار با دو تا خواهر برخورد کردم که زندگی خیلی خیلی خاص ! و پر رنجی داشتند ! با دردی زندگی میکردند که شنیدنش برای خیلی ها غیر قابل تحمله . چه برسه به دیدن عکس و فیلمش ! و ... تجربه زندگی ش که دیگه هیچی ! ... اگه خواستید بیشتر با این رنج آشنا بشید ، واژه ی " اسکلرودرمی - Scleroderma " را جستجو کنید ... خیلی از آدمها به داشتن النگوی طلا افتخار میکنند و دستشون میکنند . به هر دلیلی . دست یکی از این دختر خانم ها ، یه النگو دیدم . ایشونم توی دستش النگو داشت . اما ضرورت این النگو کجا و اونکه خیلی از دیگران دارند ، کجا ؟!!! ... آه . داشته هامون خیلی زیاده و غفلت هامون از این داشته هم زیادتر . عکس : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

اینم یه شاهکار بچه های قدیمی ! بچه هایی که با یه کتاب و یه خودکار ! " تری دی مکس " کار بودند !🤣🤣🤣 کلیپ : احمد فرهادی https://eitaa.com/bamdademehr

" آقا ، دقیقا کجا ؟ پشت تیر برق ؟ ... پشت درخت ؟ ... پشت تپه ؟ ... کوه ؟؟؟ به کوه که اصلا نمیرسه !!!🤣🤣🤣🤣 عکس : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" به تو خواهم رسید ، آه اگر این نخ بگذارد . به تو خواهم رسید ، آه اگر این باد بیاید . به تو خواهم رسید ، آه اگر ... اگر ... اگر " عکس و نوشته : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" در مسیر زندگی ، سرعت مهم نیست ! همراهی ، شرط رفتن است " عکس و نوشته : احمد فرهادی پور / گیلان https://eitaa.com/bamdademehr

" کافیست خودت را باور کنی " عکس: احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" جاده در انتظار مسافری بود که ماندگار باشد اما نمی دانست که مسافر رفتنی ست ! این جاده است که می ماند !" عکس و نوشته : احمد فرهادی پور / زرین شهر https://eitaa.com/bamdademehr

" نازی مُرد " ( شعر و صدای زنده یاد حسین پناهی ) کلیپ : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" این روزا وقت خرید گل شب بو ست " عکس: احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" آبنبات ... یه کاسه کوچیک آبنبات برای پذیرایی از مهمان ! ... چقدر ساده بودیم و خودمون خبر نداشتیم !!! " عکس و نوشته : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" جایزه ی چای گلستان " یکی از لحظات لذت بخش زندگیِ قدیم این بود که وقتی پاکت چای گلستان را باز میکردی تا چایی دَم کنی ، ناگهان میدیدی که درون پاکت یک کارت کوچک خود نمایی میکند . روی کارت نوشته شده بود : " در مقابل 5 برگه کارت یک عدد سینی زیبای چای گلستان به شما تقدیم میگردد ...." و وقتی میتوانستی 5 عدد کارت را جمع کنی میرفتی به سراغ نمایندگی چای گلستان ( در شهر یا روستای خود ) و یک عدد سینی زیبای چای گلستان را هدیه میگرفتی . آنروزها از نوع سینی ها کم و بیش در بیشتر خانه ها دیده میشد . یادش بخیر . گردآوری : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" مالمالی زن ذلیل ! " اولش خیلی مخالف نبود و همکاری کرد ، اما نمیدونم یهویی چِش شد و ول کرد رفت ! فکر کنم خیلی اخلاق حرفه ای نداشت . شایدم زن ذلیل بود ! فکر کنم زنش از خونه زنگ زد و احضارش کرد !!! ای زن ذلیل ! کلیپ : احمد فرهادی https://eitaa.com/bamdademehr

" حمام و گرگ " ( یک خاطره ای از حمام رفتن من در زرین شهر اوایل دهه پنجاه ) احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" دلتنگی در شبانه های بی عابر " چه شبهایی که تنهای تنها ، فقط با خیالت ، و در رویای بودنت ، اینجا قدم زدم ، دلتنگ و عاشقانه عکس : احمد فرهادی پور / پارک امیرآباد https://eitaa.com/bamdademehr

" شکستن کوزه در شب چهارشنبه سوری " چرا در گذشته چرا رسم بود که شب چهار شنبه سوری گوزه ها را میشکستند ؟ نیاکان ما رسم داشتند که در هنگام چهار شنبه سوری ، کوزه هایی را که در سال گذشته استفاده میکردند از خانه بیرون می انداختند و می شکستند و میخواندند : " دردما ( دردم را ) ریختم تو کوزه ، کوزه را ریختم تو کوچه" این شعر فلسفه ای زیبا و تامل بر انگیز دارد . کوزه های گِلی ایرانی برای اینکه آب را خنک نگه دارد و گرد و غبار به داخل آن نفوذ نکند و یا حیوانات به آن دهان نزنند و سطحِ آبِ درونِ آن با هوا تماس کمتری داشته باشد ، به این شکل ساخته میشده که امروزه هم ساخته میشود یعنی با گردنی باریک . بگونه ای که حتی دست هم داخل آن نمیرود . پس داخل این نوع کوزه را هیچوقت نمیشود شست ! که در این صورت احتمال جِرم گرفتن آن و یا لای و لجن گرفتن و جلبک زدن دارد و در نتیجه آلوده شدن آب آن . برای همین کوزه های یکسال استفاده شده را دور میریختند و میخواندند : دردما ریختم تو کوزه ، کوزه را ریختم تو کوچه . یعنی چیزی که ممکن است باعث درد و بیماریم باشد را درون خودش باقی میگذارم و آنرا بدور می اندازم . رفتارهای نیاکان ما بی علت نبوده و نیست . عکس وتحقیق : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" شب خوانی ، آیینی فراموش شده ! " به بهانه فرا رسیدن ماه رمضان شب خوانی چیست ؟ تا همین چند سال پیش که هنوز برق و ساعت و دیگر ابزارِ مدرنِ سنجشِ زمان ، وجود نداشت ، مردمانی بودند که حسابِ روز و ماه و سال و ساعت و دقیقه را داشتند . با تجربه ای متکی بر گذرِ روزگار ، و یا با حساب و کتاب و دفتر و دستک . یکی از این آدمها " شب خوان " نامیده میشد و کارش شب خوانی بود ! در سحرگاهان ماه رمضان ، ( که رادیو و ساعت و برق و .... نبود ) کسی بود که مردم را به موقع برای خوردنِ سحری بیدار کند پیش ازآنکه دیر شود . او که صدایی خوش داشت ، ساعتی پیش از اذان صبح ، بر پشت بامی مشرف به آبادی میرفت و با آوای خوشش دعای سحر را به بانگ بلند میخواند . مردم کم کم به صدایش بیدار شده ، سحری خورده و کم کم آماده ی اذان می شدند . وقت اذان هم او ، اذان صبح را هم میگفت و سپس دعای هر روز را می خواند . و اینگونه بود روزگارِ نچندان دورِ مردمِ سرزمینِ من ! عکس و مطلب : احمد فرهادی پور @lenjaniha1

" یک گنجینه ی نوستالژی " اگه اوروزا یکی قسم میخورد که یه همچین مجموعه ای را یه جا و کنار هم دیده ، شک نداشتیم که توی خواب دیده !!! عکس و گردآوری : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" دفترهای قدیمی ، کدومش را داشتی ؟ یادت میاد ؟ از کدومش خاطره داری ؟ میشه بگی ؟ " چه لذتی داشت داشتن یک دفتر نو و سفید ! عکس و گردآوری : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" درختان را از یاد نبریم ! " یکی از رنجهای ناپیدای ذهن من ، درختان بی زبونی یه که بی هیچ دفاعی از خودشون ، و بدون هیچ جار و جنجالی ، در سکوت مطلق ، در آشوب تکنولوژی بشری ! نابود میشند . کلیپ : احمد فرهادی پور https://eitaa.com/bamdademehr

" گذری و نظری " از اصفهان که بطرف خوزستان میروی ( از مسیر لردگان _ ایذه ) باید کوه های زاگرس را پشت سر بگذاری . این بخش از مسیر ، هوایی کمی خنک تر از اصفهان ، و بسیار خنک تر از خوزستان دارد . پوشش گیاهی غالبش جنگلهای بلوط است .برخی از سر چشمه رود کارون از در همین منطقه است .

در مسیر به لردگان و ایذه که میرسی ، در مغازه های بین راه ، راسه ها و شقه های گوسفند را میبینی که جابجا ، برای عرضه و یا کباب ، بچشم میخورد ... عرض زاگرس را که بشکافی و بروی ، و هزار چم و خم را ، بالا و پایین شوی ، اگر سرگیجه نگرفتی ، به تپه های ملایم تری میرسی ... و بعد ، به دشت خوزستان میرسی ...

اگر شب هنگام برسی ، اولین چیزی که نگاهت را میقاپد ، شعله هایی زرد و پر زبانه است که دل تاریکی را میشکافد . اما اگر در روز برسی ، اولین چیزی که حس میکنی ، تفاوت محسوس دما ست . یکهو هرم گرما رشته های سرمای تنیده در پوستت را گسسته میکند .

" گذری و نظری " از میان شهر اهواز ، کارون ، هزاران ! سال است زنده است ! بر عکس زاینده رود که ، انگار ، این سالهای اخیر ، به دوران یائسگی اش میرسد ! البته کارون هم وقت و بی وقت ، دلش ، گاه کدر میشود و گاه صاف . نمیدانم آن سالهای خیلی قبل تر ها ، چگونه بود ، اما این سالها اوضاعش بالا و پایین ، و ، تیره و صاف است .