بسم الله 🔵#کلمه_استقبال با مترجمان نهج البلاغه #حکمت_173 مَنِ اسْتَقْبَلَ وُجُوهَ الْآرَاءِ عَرَفَ مَوَاقِعَ الْخَطَإِ کلمه «استقبال» در عربی به معنای نگاه کردن به چیزی یا روی کردن به سوی چیزی است اما در زبان فارسی به معنای پیشواز از کسی است که به سوی تو می‌آید. بدیهی است که در معنای فارسی، استقبال کننده باید صبر کند تا کسی به سویش بیاید بعد از او استقبال بکند اما در معنای عربی این خود استقبال کننده است که باید به سوی چیزی روی بگذارد یا به چیزی نگاه بکند؛ چه آن چیز به سوی او بیاید چه نیاید یعنی استقبال در زبان عربی یک نوع کنش (فعال بودن) است اما در زبان فارسی نوعی واکنش (منفعل بودن) است. 👌برخی مترجمان به این نکته دقت کرده و در این حکمت نهج البلاغه، کلمه استقبال را به «روی کردن» برگردانده‌‌اند مثلا ترجمه فیض الاسلام: كسي كه به راههاى انديشه‏ها رو آوَرَد (از خردمندان كمك فكرى بطلبد) جاهاى خطاء و اشتباه كارى را بشناسد.... (فیض الاسلام) 🔺اما برخی مترجمان به یکی از سه شکل زیر دچار فارسی‌زدگی شده‌اند: 1️⃣شکل اول: برخی ترجمه‌ها (مانند بهرامپور و استادولی و دشتی و آیتی و مکارم و انصاریان و ...) استقبال عربی را به همان استقبال فارسی برگردانده‌اند که نادرست است. 2️⃣شکل دوم: برخی (مانند آقامیرزایی) استقبال عربی را به «پیشواز کردن» برگردانده‌اند که اشتباه‌تر است! 3️⃣شکل سوم: برخی استقبال از اندیشه دیگران را به معنای پذیرش آن دانسته‌اند (محسن فارسی)! #با_مترجمان_نهج،‌ شماره 43 https://eitaa.com/banahjolbalaghe