بسم الله به مناسبت سالروز وفات حضرت #زینب بنت علی علیهما السلام حضرت زینب خطاب به یزید فرمودند: 📢«...أَ ظَنَنْتَ يَا يَزِيدُ حَيْثُ أَخَذْتَ عَلَيْنَا أَقْطَارَ الْأَرْضِ وَ آفَاقَ السَّمَاءِ فَأَصْبَحْنَا نُسَاقُ كَمَا تُسَاقُ الْأُسَارَى أَنَّ بِنَا عَلَى اللَّهِ هَوَاناً وَ بِكَ عَلَيْهِ كَرَامَة؟!...» ای یزید گمان میکنی حالا که پهنه‌ی زمین و آفاق آسمان را از ما گرفته‌ای و ما مانند اسیران [به این سو و آن سو] کشیده می‌شویم در پیشگاه الاهی ما خوار می‌شویم و تو سربلند می‌شوی؟! 📝حضرت زینب سلام الله علیها و همراهانش در چنگ یزید اسیر شده بودند. یزید و کسانی که در بزم او حاضر بودند منتظر عجز و لابه و التماس زنانه حضرت زینب سلام الله علیها بودند اما ایشان در این جمله (که فقط بخشی از خطابه ایشان است) با دو عنصر زبانی تاثیرگذار، موازنه را بر هم زدند: 1️⃣اولا با یک #استفهام اثرگذار (...أَ ظَنَنْتَ يَا يَزِيدُ ...أَنَّ بِنَا عَلَى اللَّهِ هَوَاناً وَ بِكَ عَلَيْهِ كَرَامَة؟!...) به یزید فرمودند که اوضاع برعکس است و ما به خواری نیفتاده‌ایم بلکه این خود تو هستی که به خواری افتاده‌ای! 2️⃣ثانیا از کسی که در دست دشمن اسیر است انتظار می‌رود خودش را اسیر بنامد اما حضرت زینب سلام الله علیها در همین جمله نمی‌فرماید ما را اسیر کرده‌اید و به این سو و آن سو می‌برید، بلکه می‌فرماید: «ما مانند اسیران به این سو به آن سو کشانده می‌شویم» تعبیر «مانند اسیران» نشانه این است که حضرت در مواجهه با یزید اسیر بودن خود را به رسمیت نمی‌شناسند. 🔹این عناصر زبانی روح زخمی کودکان و زنانی که همراه حضرت بودند را درمان و روحیه یزید و بزم‌نشینان او را ویران می‌کرد. کاربست هنرمندانه و قهرمانانه #کاف_تشبیه در جمله‌ی «نُسَاقُ كَمَا تُسَاقُ الْأُسَارَى» آن هم از سوی کسی که ظاهرا اسیر دست دشمن شده است شمشیر برنده‌ای بود که به رزمِ بزم یزید رفت. 🔸 چنین سخن قهرمانانه‌ای جز از زبان دختر علی علیه‌السلام نمی‌جوشد. 🌹🌹ما به این بانو افتخار می‌کنیم.🌹🌹 #مناسبتی، شماره16 @banahjolbalaghe