بخدا سعید جلیلی مظلومه خیلی مظلوم تر از شهید رئیسی عزیز این متن ها میمونه برای اون روزی که این‌ مظلومیت عیان میشه..

در لگدکوب حوادث ‌ جان دیگر یافتم ‌چون غبار از زیر پای ‌ کاروان برخواستم...

امروز فرصتی شد رفتیم بین مردم روستا حداقل ۵ روستا رو رفتیم بین مردم حضور پیدا کردیم. افق دید مردم روستا چقدر بالا بود. ۲۰ واحد انسان شناسی بیشتر از ما پاس کرده بودند. چقدر فهیم و خون گرم قدردان کسانی بودند که براشون کار انجام داده بودند. شاید هیچوقت متصور نمیشدیم که یک پیرمرد روستایی که سر زمین کشاورزی مشغول درو محصول بود، انتظار تحلیل از صلح ایران و عربستان و پذیرفتن معاهده شانگهای، داشته باشیم. چقدر لذت بردیم از حضور بین مردم... مردم باصفای روستا...

حاج قاسم چه کرده ای با این دلهای مردم مستضعف.... با یکی از اهالی داشتیم صحبت می کردیم هر لحظه می گفت دیگه مثل حاج قاسم نیست بعد جلوتر بحث عوض میشد هر از گاهی وسط بحث دیگه با حسرت می گفت، نه دیگه مثل حاج قاسم پیدا نمیشه چقدر پیش مردم عزیزی حاجی🌱 مَنْ کانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعاً 🌱🙏

بعدا باید در مورد این موضوع بنویسم...

خدایا تو خود شاهدی...

یا مقلب القلوب و الابصار؛ یا مدبر اللیل و النهار؛ یا محول الحول و الاحوال؛ حول حالنا الی احسن الحال

. 🍃«اللهُمَّ سَلِّم وَ تَمِّم» 🍃 @berrrke

📜 أللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ وَ خَلِيفَتِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ وَ لِسَانِكَ الْمُعَبِّرِ عَنْكَ النَّاطِقِ بِحِكْمَتِكَ‏ وَ عَيْنِكَ النَّاظِرَةِ بِإِذْنِكَ وَ شَاهِدِكَ عَلَى عِبَادِكَ الْجَحْجَاحِ الْمُجَاهِدِ الْعَائِذِ بِكَ الْعَابِدِ عِنْدَكَ‏ وَ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ مَا خَلَقْتَ وَ بَرَأْتَ وَ أَنْشَأْتَ وَ صَوَّرْتَ‏ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ‏ بِحِفْظِكَ الَّذِي لاَ يَضِيعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ وَ احْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آبَاءَهُ أَئِمَّتَكَ وَ دَعَائِمَ دِينِكَ‏...

ولی خداجون این رسمش نبود که شهید رئیسی و شهید امیرعبدالهیان رو از ما بگیری و بجاش پزشکیان و ظریف بدی...

تو خود شاهدی..

ای عشق دل افروز دل من به تو گرم است...

‏تاریخ معاصر انسان، تاریخ شکست انسان از واقعیته...

• علی‌رضا شفاه

@Jaieebaraye...

ساده‌تر و بیش‌تر از هر روضه‌ای، می‌توان با حرف‌های علی‌رضا شفاه اشک ریخت؛ هر بار، و هر بار یک دلِ سیر! ما نسلی که به قضای الهی در دورهٔ معاصر زاییده شدیم؛ عصر بی‌معنایی هر چیزی و تُهی از معنا شدن هر ارزشی. عصر تشدید روزمرگی، تورم تکنولوژی، حجاب رسانه و حصار اطلاعات. عصر بی‌برکتیِ عُمر و بی‌انگیزگی زندگی. عصر احتضار هر آرمانی که می‌شد برایش زندگی کرد و جان داد. ما انسان‌های معاصر، هر بار _ و هر بار بیش از بار قبل _ از «واقعیت» شکست می‌خوریم؛ چرا که چشمِ دل به افقی دوخته‌ایم که سال‌هاست روزش را سپری و غروب کرده است و تنها خاطره و قاب عکس‌هایش برایمان مانده. ما شکست می‌خوریم چرا که دل به روزگاری داده‌ایم که متعلق به امروز نیست، اما باورش داریم و با آن امروز را انکار می‌کنیم و همین انکار است که ما را به شکست می‌کشاند. ما دل‌بسته به آرمان‌هایی هستیم که متعلق به روزهای سپری شده است و از آن تنها پوسته‌ای خالی و بی‌مغز مانده‌. آرمان‌هایی که دیگر مشتری‌ای ندارد. عصر، عصر تازه‌ای است. عصرِ دل‌بستگی به روزمرگی و تلاش برای داشته‌های معمولی. دیگر گوش کسی بدهکار آن آرمان‌ها نیست. تکرارش برای انسان‌ها ملال‌آور شده. و این تنها وجه معمول ماجراست. وجه تلخ‌ترش آن‌جایی است که می‌بینی آرمان دیگر در میان هم‌فکرانت نیز جایی ندارد. که آنان نیز تو را دیوانه و عقب‌افتاده و مرتجع و متحجر می‌خوانند. که آنان نیز دیگر بریده‌اند و دل به روزمرگی داده‌اند، به چیزهایی که رنج و زحمتی نداشته باشد و هزینه‌ای نتراشد. که بتوان در لابه‌لای همین خیابان‌های یک‌شکل و ساختمان‌های بی‌روحِ کلان‌شهرِ ماشینی خزید و صبح را به شب رساند و تَرَکی بر نداشت و‌ گزندی ندید. ما انسان‌های معاصرِ دل در گرو ارزش‌های روزگارِ از دست رفته، دیگر حتی در میان آشناهایمان نیز غریب و ناآشناییم، و همین شکست را سنگین‌تر و غم را عمیق‌تر می‌کند. چاره اما چیست؟ از آن افق‌ها چشم بپوشیم و در روزمرگی و حجاب معاصر غرق شویم؟ مرگ را بپذیریم و به استقبالش برویم؟ اگر تنها راه مانده در برابرمان، مرگ است، بهتر نیست چشم به همان افق‌ها ببندیم و دل‌خوش به شکست‌هایمان باشیم؟ شکست بهتر از مرگ نیست؟! من شکست‌های پی‌درپیِ حاصل از چشم‌دوختن به افقِ آرمان‌ها را به مرگ در بسترِ معمولیِ روزمرگی ترجیح می‌دهم... @Jaieebaraye...

چه قدر این متن حرف دلم بود..💔

دارم غریبه میشوم با تو...

قدرتو ندونستیم سید. دلم خیلی سوخت...

تو کوچه‌ها با پرچمت امید به زندگی میاد.. دوباره بوی نذری از روضه‌های خونگی میاد! @bandir71

برای هر کسی محرم، رنگ و بوی خاص خودشو داره شب اول محرم که میشد هر کوچه یک هیئت کوچک برای خودش داشت یک بشکه نفتی خالی شده که یک علم بزرگ از وسطش ریشه زده بود به آسمان و یک ضبط بزرگ که کار باند های امروزی را میکرد وجه اشتراک همه این هیئت هایِ کوچکِ محله ای نوحه های حسین فخری بود... شروع محرم همراه میشد با پر شدن فضای کوچه ها با نوای عاشورایی حاج حسین.. برای ما جنوبی ها شور و غم محرم با نوای حسین فخری در رگ‌هامون جاری میشه.. #روزنوشت #محرم #حسین_فخری @bandir71

‍ ‍ ✒در پیدا و نهان نتیجه انتخابات انتخابات جمعه گذشته، مملو از نکته‌ها و درس‌هاست. بخشی از آنها که کمتر دیده و نوشته می‌شود، از این قرار است: یک: عده‌ای به جدّ و قطعیت مدعی بودند،‌ که نظام تا آینده‌ای دور و دیر، نخواهد توانست به مشارکت پنجاه درصدی بازگردد. انتخابات دور دوم نشان داد، که اگر سیستم تنوع درونی خود را فعال‌ و تشدید کند، به راحتی می‌تواند بخشی از آرای خاموش را جذب نماید. آن هم نه تنها به نفع تجدیدنظرطلبان یا رفُرم‌خواهان، که حتی انقلابیون نیز در فاصله یک هفته، می‌توانند چهار میلیون به رای خویش بیفزایند. دو: رای دو طیف آنچنان شانه به شانه و نزدیک است، که دشوار بتوان جریانی را پیروز انتخابات، به معنای متعارف آن در ایران خواند. به عبارت دیگر ما در این رویداد، برنده عددی و حقوقی داریم، اما برنده حقیقی نداریم! چه دولت مستقر اگر بخواهد در مسائل کلان و ملی، قدم از قدم بردارد، ناچار از اقناع رقیب چهارده میلیونی است. سه: تعیین کننده نتیجه انتخابات اما، چهار استان با رای قومیتی و نه گفتمانی است. ضمن احترام به همه شرکت کنندگان ارجمند تُرک و کُرد، باید گفت که آنان نه نماد تئوری سیاسی ویژه‌ای هستند و نه رایشان، در سبد پیروز انتخابات ماندگار است. چهار: این انتخابات، لولوسازی از رقیب را تقریبا بی‌اثر کرد. گروهی که نماد آن "طالبان" خوانده شد، چهاره میلیون رای جذب کرد! در تهران که مرکز ابرتحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خوانده می شود، فاصله دو کاندیدا در حدود چهارصد هزار نفر است. استان‌هایی که مرکز تولید فرهنگ به درازای تاریخ بوده اند، از قبیل: خراسان‌ها، اصفهان، فارس، قم و...الخ نیز، بر "جهل مقدس" آغوش گشودند! آیا ستاد پیروز جرات اظهار این نکته را دارد، که اکنون چهارده میلیون نفر از مردم ایران جانبدار طالبان هستند؟ پنج: نه‌گمانم که تئوری اجماع اصولگرایان در مرحله نخست و تصورات عده ای در انتقال آراء دو کاندیدای این جربان به سبد یکدیگر، چندان درست باشد. به احتمال فراوان بهترین شکلِ ماجرا، همین است که روی داد. این امر همچنان می تواند محل بررسی‌های دقیق و روشنگر بماند، به شرط آنکه بر دعواها نیفزاید. شش: بدیهی است که در این مقطع، باید به آقای پزشکیان تبریک گفت. کارِ او، بسیار سخت است. از سناریو ها و احتمالات پیش رویش بهتر است سخنی نگوئیم، که خود مجالی موسَّع می‌طلبد. بهترین توصیه به وی، همان است که خود وعده داد. در آغاز همگرایی با رقیب و در مرحله بعد، نزدیکی به بدنه بی تفاوت یا دلخور. از قضا با رادیکالیسم، هنجارشکنی و تمامیّت خواهی اطرافیان، هرگز نمی‌توان به این هدف دست یافت. او هرقدر بتواند دولت سوم حسن روحانی نباشد، ضریب توفیق بیشتری خواهد داشت. برای نیفتادن به ورطه پیشداوری، همین مقدار کافی است. از بقیه اش در آینده رونمایی خواهد شد. ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

کآشوب.. #یک_تکه_کتاب

چند نفر جلو تر دخترک در بغل پدر خوابش برده بود روضه خوان روضه‌ی رقیه میخواند اشک های پدر از گونه ها میچکید بر صورت دختر... #شب_سوم #روزنوشت

مداحی ماندگار" عمه بابایم کجاست" از غلام کویتی پور...