پاسخ سوال ۱۱۲۶ سلام علیکم‌ ابتدا باید عرض کنم‌با توجه به متن صریح قانون مجازات اسلامی و موادی که درخصوص توهین و فحاشی مقرر گردیده، اهانت به افراد جرم محسوب می‌شود و شخص مرتکب به مجازات شلاق و یا جزای نقدی محکوم خواهد شد. اما درمورد لعن👇 لعن و نفرین کلا امر پسندیده ای نیست مگر در موارد خاص لعن در مواردى جائز دانسته شده است : 1 - لعن بر كافران 2 - لعن بر مشركان 3 - لعن بر مرتدان 4 - لعن بر منافقان 5 - لعن بر ستمگران 6 - لعن بر فسادكنندگان در زمین  7 - لعن بر شیطان 8 - لعن بر آزار دهندگان خدا و پیامبر 9 - لعن بر دروغگویان 10 - لعن بر بهتان زنندگان به زنان پاكدامن 11 - لعن بر قاتل مۆ من  12 - لعن بر تحریف كنندگان كتاب خدا 13 - لعن بر منكران قضا و قدر الهى 14 - لعن بر مخالفان سنت رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) : 15 - لعن بر حلال كنندگان حرام خدا 16 -لعن بر زورگوى سلطه گر: 17 - لعن بر تاراج كننده بیت المال 18 -لعن بر حرام كنندگان حلال خدا 19 -لعن بر یارى كنندگان ستمگر: اما درباره لعن وسب بزرگان سایر مذاهب 👇  حجت‌الاسلام فلاح‌زاده، کارشناس مسائل فقهی درباره حکم لعن و سبّ بزرگان سایر مذاهب مطابق با بیانات رهبر معظم انقلاب به سوالی مهم در این باره پاسخ داده است که در ادامه متن پاسخ وی ارائه می‌‌شود. لعن برخی از دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) در مکانهای عمومی یا خصوصی چه حکمی دارد؟ این هم از جمله سوالهایی است که بارها پاسخش را شاید همه شما از خود مقام معظم رهبری شنیده باشید و همین اواخر بیشتر تأکید داشتند به خاطر این فتنه‌هایی که در جهان اسلام پیش آمده است و برادرکشی و مسلمان‌کشی بین برخی از مسلمانان و ضرری که برای جهان اسلام دارد و سودش را استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل می‌برد. بارها شنیده‌اید که ایشان فرموده‌اند به مقدسات سایر مذاهب توهین نکنید و توهین به مقدسات سایر مذاهب را حرام دانسته‌اند، به علاوه هر عملی که موجب تفرقه بین مسلمانان شود، ایشان آن را منع کرده‌اند و حرام دانسته‌اند، بنابراین مومنین از کارهایی که به هر حال سودی ندارد، بلکه ضرر دارد و موجب اختلاف و برادرکشی بین مسلمانان یا موجب وهن مذهب می‌شود یا به نحوی توهین به مقدسات سایر مذاهب اسلامی است، ان‌شاالله بپرهیزند که این عمل جایز نیست. امادرمورد لعن ونفرین به افراد حقیقی یا حقوقی 👇 تعالیم دینی اسلام به ما می آموزد که انسان های با ایمان، نه تنها چیزهایی را بر زبان نمی آورند که گناه باشد و حقی را از کسی تضییع کند که حتی حرف ها و سخنانی که گناه نیست و بار منفی ندارد و در اصطلاح به آن لغو می گویند را نیز بر زبان نمی آورند. قرآن کریم در این باره می فرماید: "براستى که مؤمنان رستگار شدند،... آنها که از لغو و بیهودگى روى ‏گردانند". این آیه می گوید؛ در حقیقت مؤمنان آن چنان ساخته شده‏اند که نه تنها به اندیشه‏هاى باطل و سخنان بى اساس و کارهاى بیهوده دست نمى‏زنند، بلکه به تعبیر قرآن از آن روی گردانند، تا چه رسد به این که به ناحق دیگران را مورد لعن و تکفیر قرار دهند. در آموزه های دینی ما علاوه بر آن که چنین کارهایی نهی شده است، روایاتی از پیشوایان دین وجود دارد که می گوید؛ اگر لعنی از کسی صادر شود که شخص لعن شده مستحق آن نباشد، این لعن به فرد لعنت کننده باز می گردد: "وَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَعَنَ رَجُلٌ الرِّیحَ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَقَالَ لَا تَلْعَنِ الرِّیحَ فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ وَ إِنَّهُ مَنْ لَعَنَ شَیْئاً لَیْسَ لَهُ بِأَهْلٍ رَجَعَتِ اللَّعْنَةُ عَلَیْهِ"؛مردی در محضر رسول خدا (ص) باد را لعن کرد، رسول خدا فرمود باد را لعن نکن؛ چرا که او از طرف خدا مأمور است. و همانا کسی که چیزی را لعن کند که او مستحق لعنت نباشد، آن لعنت به شخص لعن کننده باز می گردد. در این روایت چنان که پیدا است، باد مورد لعن و ناسزا قرار گرفته، نه انسانی که حرمت و احترامش مانند حرمت خانه کعبه است. و این بیانگر آن است که انسان باید مواظب رفتار و گفتار خویش باشد، و بدون دلیل و حجت شرعی نسبت به کاری اقدام نکند به دیگران قضاوت نکند. ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521

شایعه ۱۱۲۷ اینم اطلاعیه جذب فاحشه اسلامی : 🕌 آستان قدس رضوی 🕌 اعلامیه رسمی صیغه با نرخ معلوم و شرایط مشخص که به تایید حضرت آیت الله العظمی سید احمدعلم الهدی(دامت ابقائه) و به امضای حضرت آیت الله سید ابراهیم رییسی (دامت برکاته) رسیده است. بسم ا لله ا لر حمن ا لرحیم قال رسول الله(ص):النکاح السنتی. آستان قدس رضوی جهت ارتقای فضای معنوی جامعهٔ و ایجاد شرایط مناسب روحی‌ و آرامش خیال برای برادران زائری( خصوصا برادراني كه از كشورهاي اسلامي ديگر آمده اند) که در مدت زیارت حرم مطهر امام هشتم از همسر خود دور می‌باشند اقدام به برگذاری مرکز صیغه های کوتاه مدت در جوار حرم رضوی نموده است. در این راستا از کلیهٔ خواهران باکره که سن آنها بین ۱۲ تا ۳۵ سال است دعوت به همکاری مینماید . هر یک از خواهران بر اساس قرارداد ۲ ساله‌ای که با آستان قدس رضوی منعقد مینمایند موظفند که ماهانه حد اقل ۲۵ روز به صیغه برادران زوار در آیند. مدت قرار داد جزو سابقه اشتغال متقاضی محسوب میگردد مدت هرصیغه از ۵ ساعت تا ۱۰ روز متغیر میباشد . مبلغ پرداختی بابت هر صیغه بدین شرح است: صیغه های ۵ ساعته: مبلغ پنجاه هزار تومان صیغه های ۱ روزه هفتاد و پنج هزار تومان؛ ٢ روزه صد هزار تومان؛ ٣ روزه يكصد و پنجاه هزار تومان و از ۴ روز تا ۱۰ روز سيصد هزار تومن بعد از انقضای قرارداد ۲ ساله در صورتی که سن خوهران به حد نصاب ۳۵ سال نرسیده باشد در صورت تمایل میتوانند در لیست انتظار صیغه های دایم قرار بگیرند. خواهران موظفند ۵ در صد از مبلغ دریافتی هر صیغه را به ضریح مطهر واریز نمایند. از کلیه خواهران علاقه مند در خواست میشود ۲ قطعه عکس تمام قد (با حجاب اسلامی) ، آخرین مدرک تحصیلی، وضعیت بکارت و گواهی‌ سلامت کامل روانی‌ و جسمانی از سازمان بهداشت شهرستان محل سکونت خود را به آدرس ذیل ارسال نمایند (برای خواهران کمتر از ۱۶ سال رضایت رسمی پدر یا جد پدری یا عمو الزامی میباشد) آدرس: مشهد – بارگاه امام رضا -خیابان شهید نواب صفوی -صحن کوثر – دفتر امور صیغه جهت اطلا عات بیشتر با تلفن 09121169680 حاج مجید علیزاده 09124251704 حاج علی قهرمانی تماس حاصل فرمائید و یا به نشریه استان قدس مراجعه نمایید. اینم از مملکت اسلامی

پاسخ شایعه ۱۱۲۷ 1. این شایعه در سال 89 از طریق ایمیل و برخی وبلاگها منتشر شد و متاسفانه در بازه های زمانی مختلف تکرار می شود. 2. ایرادات فاحش در محتوا، نگارش و املای متن نشان از غیر رسمی بودن آن دارد. 3. برای آرامش در زیارت، به طهارت روح و توجه به امام (ع) توصیه شده نه مشغولیت دنیوی. 4. در سایت آستان قدس این بخش وجود ندارد و چنین تبلیغاتی از خارج از مجموعه است. 5. از نظر اسلام پس از ازدواج موقت هم باید زن عده نگه دارد و این مطلب کذب است. 6. سن ، شرایط و مدت فعالیت و … در متن ، همگی از دلایل رد این مطلبند ، خصوصا نبودن چنین دفتری در آدرس داده شده و آن تلفن. 7. رذالت نویسنده در آنجا نمود دارد که مدعی واریز درصدی به ضریح مطهر امام (ع) از این برنامه است. 8. مرجع رسمی احراز بکارت و سلامت روانی افراد پزشکی قانونی است نه اداره بهداشت. 9. وهابیون با انواع تهمت ها تشیع را هدف گرفته اند و این مورد نیز تلاش ناکام دیگری از آنان است. 10. در شبکه های اجتماعی از انتشار بدون تحقیق مطالب جدا خودداری کنیم تا نادانسته به خدمت دشمنان خود و خدایمان در نیاییم.

ادامه پاسخ شایعه ۱۱۲۷ توضیح آستان قدس برای شایعاتی درباره ایجاد دفاتر صیغه در حرم رضوی خبرگزاری اهل بیت «ابنا» نوشت: سرپرست اداره کل روابط عمومی آستان قدس رضوی ضمن تکذیب قاطع شایعه مطرح شده در فضای مجازی درباره ایجاد دفاتر صیغه در حرم مطهر رضوی، گفت: اینگونه سخن پراکنی ها که مشخصا از سوی جریان های معاند مدیریت می شوند، پیش از این نیز سابقه داشته و هدفی جز تخریب وجهه معنوی اماکن متبرکه و ایجاد شبهه در اذهان عموم مردم بویژه جوانان ندارند . سید احمد هاشم آبادی با اشاره به اینکه شایعه مذکور چند سال قبل نیز در قالب شب نامه و پست الکترونیک توزیع شده بود، افزود: بازنشر شایعه یکی از روش های شناخته شده در جنگ های تبلیغاتی و هجمه های رسانه ای است و در مورد اخیر نیز استفاده از این روش برای تاثیر بر افکار عمومی مشهود است. وی با اشاره به تضادهای فاحش موجود در محتوای شایعه مطرح شده، اظهار داشت: چنانچه هر مخاطب آگاهی، حتی آشنایی اندکی نیز با اصول فقهی و ساختار تشکیلاتی آستان قدس رضوی و حرم مطهر حضرت رضا(ع) داشته باشد، به کذب و بی پایه و اساس بودن چنین اعلامیه های جعلی و ساختگی پی می برد.

#سوال ۱۱۲۸ سلام سوالی دارم. دعاکردن از راه های دفع بلاست ،پس چرا باوجود دعا کرونا دفع نمیشه؟

  پاسخ:اول ۱۱۲۸ سلام علیکم‌ یکی از مباحث مهم در این روزها کشورما و سراسر جهان با آن روبرو شده است یک بیماری وویروس خطرناک یا یک بلا است که همه را گرفتار کرده است. در اینجا بحث امتحانات الهی و بلایایی است که در عالم مشاهده می کنیم. این مساله یک قاعده عام است که هر کسی بخواهد به ترقی و رشد و تکمال برسد باید مورد امتحان قرار گیرد و خودش را در معرض امتحانات قرار دهد تا زمینه رشد او فراهم شود. در تمام نظام های آموزشی از جمله دانشگاه‌ها، مراکز علمی و تربیتی و... فرایند اصلی بر مبنای اصل امتحان بنیان یافته است.ما نیز که پا در این عالم وجود گذاشته ایم برای ترقی باید در معرض امتحانات قرار گیریم و هیچ انسانی از این قائده مستثنی نیست.    تأکید آموزه های دینی و مذهبی بر دعا و توسل در هنگام سختی ها از جمله بلاها و امراض، اولاً؛ به معنای اعتبار زدایی از اصول بهداشتی و پزشکی نیست، بلکه در آموزه‌های دینی بر رعایت توصیه‌های بهداشتی و پزشکی، مراجعه به پزشک تاکید شده و ترک‌کننده چنین امری از نظر عقل و شرع، محکوم دانسته شده است. بیان خواص گیاهان و میوه‌ها و امور دیگر در متون دینی، دلیلی دیگری بر اهمیت این امر در نگاه دین است. همان خدایی که درد و بیماری را آفریده، دارو و درمان را نیز آفریده و به دقت، تفکر و مطالعه در مخلوقات فرمان داده است. ثانیاً؛ لزوما چنین نیست که هر دعا و توسلی حتما مستجاب شده و نتیجه خواهد داد، بلکه اجابت دعا و تأثیر توسل، متوقف بر شرایط و مصالحی است که با تحقق آنها، اجابت هم محقق می‌گردد و به همین دلیل، هیچ‌یک از علمای دین در طول تاریخ ادعا نکرده‌اند که اگر کسی هرحاجت یا بیماری‌ای داشت صرفا باید دعا کند یا به پیامبران و ائمه(علیهم‌السلام) متوسل شود و صد در صد شفا پیدا می‌کند و نیازی به تلاش و مراجعه به پزشک ندارد. نتیجه آنکه استجابت دعا شرایط خاص خود را دارد چنان‌که تأثیر دارو در درمان یک بیماری متوقف بر شرایط خاصی است.   

پاسخ دوم ۱۱۲۸ انسانها به خاطر محدودیت هایی كه دارند از درك مسألۀ مصلحت و دور اندیشی خدا بی خبرند؛ أما گاهی با بوجود آمدن برخی از اتفاقات متوجه می شوند كه درخواست و اصراری كه از خدا داشتند، یا ألان به صلاح نبوده یا نكتۀ دیگری در میان بوده است. خداوند نسبت به بندگانش مهربان است و خیر و خوشبختی مؤمنان را می‌خواهد، از این رو اگر خواسته آنان به ضررشان است، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را می‌خواهند، اجابت نمی‌كند. - نكات مهم كه دانستن آن، باعث تأمّل در أندیشه ها و قوّت روحی تان می شود: ۱- نكتۀ أول: خدای متعال با بندگانش دشمنی ندارد و مسلما اراده ی او بر کمال بندگانش می باشد. تمام دستورات دین گواه بر این مطلب می باشند که خدای متعال به هر وسیله ای به دنبال کمال انسان است. تفکر شما در این باب حتما برایتان مفید خواهد بود. ۲- نكتۀ دوم: تأخیر و عدم اجابت دعا، نشان كم لطفی و كم محبتی خدا نیست، بلكه گاهی بر عكس، هرچه بیشتر تأخیر شود، دلیل بر بیشتر دوست داشتن خدا است. در كلام معصومین(ع) داریم: "وقتی كه مؤمنی دعا می كند،‌خداوند به ملائكه می فرماید: دعایش را مستجاب نمودم، ولی آن را نگه دارید و عطا نكنید كه من دوست دارم صدای این بندة مؤمن را بشنوم. بنده‌ای هم هست كه دعا می كند و خداوند می فرماید: زود حاجتش را بدهید كه آوازش را دوست ندارم". در روایت نیز آمده است كه:«ان الله اذا احبَّ عبداً غطَّهُ فی البلاء غطّاً؛(۱) خداوند وقتی بنده ای را دوست بدارد، او را با سختی ها و مشكلات مواجه می سازد». پیامبران و اولیای الهی بیش از دیگران در زندگی خود با مشكلات روبرو بوده اند. وقتی امراضی در جامعه شیوع پیدا می‌کند باید به دنبال راهنمایی های الهی باشیم. در اینجا دو نوع عکس العمل باید داشته باشیم. یعنی دو نوع مواجهه در مقابل بیماری ها داشته باشیم. نخست، مواجهه با اسباب مادی و دوم معنوی که این دو باید در کنار هم باشند که اگر هر کدام از آنها به تنهایی باشد به نتیجه نمی‌رسد. در مورد اول باید طهارت و بهداشت فردی را سرلوحه خود قرار دهیم. خداوند در آیه 222 سوره بقره «وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًی فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّی یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ» بیان شده است که خداوند انسان پاکیزه را محبوب خود معرفی می کند. نظافت شیوه پیغمبران است. در آیات متعددی به این مساله پرداخته شده است. یکی از ابزارهای پاکیزگی، آب است و پزشکان و متخصصان در این زمینه دستور پاکیزگی به می دهند و این دستوری است که خداوند به ما داده است. از این عنصر مهمتر این است که امام صادق(ع) می فرمایند که پاکیزیکی از جنود عقل است. شیطان و بی عقلی انسان را به سمت دوری از پاکیزگی فردی فرا می خوانند. این دستوراتی است که ائمه ما 1400 سال پیش به ما داده اند. امام علی(ع) فرمودند که دست و صورت فرزندان خود را شستشو دهید تا شیاطین به آنها آسیب نرسانند که در اینجا یکی از شیاطین، همین ویروس ها و میکروب ها هستند.

سوال ۱۱۲۹ سلام جواب این سوال چیه می‌دانم شیعه بر این باور است که حضرت محمد(ص) مرتکب گناه و اشتباهی نشده است. با این حال آیا می‌توانید تفسیر آیات ذیل را برای این‌جانب بیان فرمایید: 1. سوره‌ی محمد آیه‌ی 19؛ 2. غافر، 55؛ 3. عبس، آیات 5 تا 10؛ 4. نصر، 3؛ 5. احزاب، 37. می‌دانم که پیامبر (ص) مرتکب گناهی نشده است، اما این آیات به روشنی بیان می‌کند که وی مرتکب اشتباه شده است. اگر چنین است، آیا این مسئله با آیه‌ی 2 سوره‌ی نجم (یار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده‏) در تعارض نیست؟ کانال《 براهین 》پاسخگویی به شبهات مذهبی وسیاسی👈 @barahin

پاسخ ۱۱۲۹ برای روشن شدن موضوع مورد پرسش توجه به چند نکته ضروری است: 1. شیعه به عنوان یک مکتب فکری، اصول عقلی را قبول دارد که شرع نیز دست تأیید بر آنها زده است. تقدم این اصول بر هر عقیده‌ی دیگری از لوازم اعتقادی شیعه بوده که بدان افتخاز نیز می‌کند. به عنوان نمونه، وقتی در علم کلام ثابت شد که خداوند نمی‌تواند دارای جسم باشد، نمی‌توان آیاتی که دلالت بر جسم داشتن خداوند دارند را بر همین معنا حمل کرد، بلکه باید دید منظور خداوند از این چه بوده و آن معنا قطعاً جسم داشتن خداوند نیست. 2. آیات قرآن قابلیت و قدرت تفسیر یکدیگر را دارند، حتی در برخی مواقع یک آیه را نباید به تنهایی معنا کرد، بلکه باید آیات دیگر را در کشف مقصود خداوند از آیه مورد نظر، در نظر داشت. به گونه‌ای اگر برخی آیات را به ‌صورت جداگانه تحلیل کنیم، نمی‌توانیم به حقیقت قرآن پی‌ببریم. حال با توجه به این نکات، به بحث مورد نظر بر می‌گردیم. بحث عصمت از جمله اعتقاداتی است که ادله عقلی مختلفی بر آن إقامه شده و بحث‌های مفصلی پیرامون آن در علم کلام شکل گرفته است.[1] علاوه بر ادله عقلی، آیات قرآن نیز بر عصمت و خطا نکردن پیامبر دلالت می‌کنند: «[او] داناى غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمى‏کند مگر پیامبرانى را که [براى آگاه شدن از غیب‏] برگزیده است، پس نگهبانانى [براى محافظت از آنان‏] از پیش رو و پشت سرشان مى‏گمارد تا مشخص کند که پیام‏هاى پروردگارشان را [به طور کامل به مردم‏] رسانده‏اند و او به آنچه نزد آنان است احاطه دارد، و همه چیز را از جهت عدد شماره و احصا کرده است».[2] آیاتی که بر این اعتقاد دلالت دارند، بسیار بوده و در کتاب‌های مختلف نیز ذکر شده است. در مقابل این ادله‌ی عقلی و نقلی؛ مواردی وجود دارد که گناه را به معصومان استناد داده است. این قسم، از ذکر گناه برای حضرت آدم[3] شروع می‌شود و تا پیامبر ما ادامه دارد. از جمله، آیاتی که پیامبر را به استغفار کردن از گناه دعوت می‌کنند.[4] اما این قسم آیات نسبت به دلایل عصمت، قدرت کمتری داشته و ادله عصمت، نشان از مراد و مقصود خداوند می‌دهد که چه چیزی مراد از این الفاظ بوده است. به‌طور کلی، این آیات و دعا‌هایی از این دست را می‌توان در این معانی خلاصه کرد: 1. منظور از گناه در این آیات ترک اولی می‌باشد. ترک اولی، از جمله افعالی است که منافاتی با عصمت ندارد، ولی در عین حال موجب توبه و طلب بخشش از خداوند می‌شود. بسیاری از این آیات نیز اشاره به ترک اولی داشته و به پیامبر دستور می‌دهد به جهت آن، استغفار کند.[5] ۲. در مواردی نیز، توبه و استغفار، از حالت عادی خود خارج شده و تنها بهانه‌ای است برای گفت‌وگوی عاشق و معشوق. به عنوان مثال امام(علی) می‌فرماید: «کَیْفَ‏ أَسْکُنُ‏ فِی‏ النَّارِ وَ رَجَائِی عَفْوُک‏».[6] برای فهم حقیقت و علت این کلام، حرف‌های بسیاری می‌توان گفت اما در ورای آنها باید این احتمال را داد که اینها نه در معنای ظاهر که یک گفت‌وگوی عاشقانه‌ای است بین مرید و مراد و به هیچ وجه نباید این‌گونه دعاها را در معنای ظاهری خود محصور کرد.   [1]. ر.ک: نمایه‌های «عصمت انبیا از دیدگاه قرآن»، سؤال 112؛ «ضرورت عصمت و راه های تشخیص آن در امام (ع)»، سؤال 258؛ «عصمت موسی و کشتن قبطی»، سؤال 1080؛ «عصمت پیامبر (ص) و ترک اولی»، سؤال 1857. [2]. جن، 26 – 28؛ ر. ک: طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 134- 139، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق. [3]. طه، 121: «آن‌گاه از آن [میوه‌ی‏ ممنوعه‏] خوردند و عورت‌هایشان بر آنان آشکار شد و بر آن‏ها از برگ [درختان‏] بهشتى مى‏چسبانیدند [تا پوشیده شود] و [بدینسان‏] آدم از امر پروردگارش سرپیچى کرد و گمراه شد». [4]. محمد، 19: «پس بدان که هیچ معبودى جز او نیست و براى گناه خود و مؤمنین و مؤمنات استغفار کن». «فَاصْبرِ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنبِکَ» ؛ «پس صبر کن که وعده خدا حق است و گناه خویش را آمرزش بخواه» و ... . [5]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 21، ص 452، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش. [6]. طوسى، محمد بن الحسن، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 847، مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، 1411 ق.