. #پرسش_وپاسخهای_مرتبط #پرسش:❓ 👈 چرا جمهوری اسلامی به مردم اجازۀ اعتراض نمی‌دهد تا اعتراضات به آشوب کشانده نشود؛ چرا از انتشار اخبار می‌ترسد؟! ✅ #پاسخ👇 «مردم؟!» - «کدام مردم؟!» دشمنان اسلام، نظام و مردم، همیشه خود را "مردم" خوانده‌اند، اگر چه صد، هزار و صدهزار نفر بیشتر نباشند، و هیچگاه این ملت بزرگ را "مردم" ندانسته‌اند! چه کسی گفته که علت اغتشاشات و این همه جرم و جنایت، جلوگیری از اعتراض بوده است؟! آیا وسط دعوا، نرخ تعیین می‌کنند و می‌گویند: «آشوب‌ها ابتدا راهپیمایی مسالمت‌آمیز بوده است»، یا مثل همیشه، مردم را کَر و کور فرض کرده‌اند؟! آیا آن چه که به بهانۀ اعتراض به حجاب رخ داد، راهپیمایی مسالمت‌آمیز بود؛ یا به این زودی و سرعت، و در نهایت پُررویی و وقاحت، جنایات خود را توجیه می‌کنند و القا می‌کنند که ابتدا یک راهپیمایی مسالمت‌آمیز بود؟! اینان هرگز نمی‌گویند که اغتشاشات ما، به خاطر نادانی و بصیرتی خودمان، بی‌دینی، بی‌غیرتی و بی‌ملیتی خودمان، خدمت به اجانب از سوی خودمان و ... می‌باشد، بلکه زود ورق را برگردانده و شایع می‌کنند که آشوب به علت جلوگیری از اعتراضات رخ داده است! نباید با القائات دروغ، خود و دیگران را فریب دهیم؛ و نباید مبتنی بر شعارهای تحمیلی، مغرضانه و هدفدار، داوری، موضع‌گیری، تحلیل و یا نقد نمود! ●- "اعتراض" به یک امر، معنای خودش را دارد - نقد و انتقاد نیز معنای خودش را دارد - مخالفت و دشمنی نیز معنای خودش را دارد. ●- دریدگی و افترا و فحاشی به دیگران، "انتقاد" نیست؛ چنان که آشوب و بلوا نیز "اعتراض" نیست؛ پس نباید مردم را "احمقانی" فرض نمود که تفاوت اینها را متوجه نمی‌شوند! ●- این که «جمهوری اسلامی به مردم اجازۀ اعتراض نمی‌دهد»، یک دروغ آشکار می‌باشد که متأسفانه برخی از مسئولان و یا صاحب‌نظران بی‌خرد و ترسو نیز زود منفعل شده و به آن دامن می‌زنند! امروزه نه تنها انتقادها و اعتراض‌های مردم، به مراتب بیش از گذشته در رسانۀ ملی و در قالب اخبار یا گزارشات منتشر می‌گردد، بلکه شبکه‌های مجازی و امکانات آن، وسیله‌ای شده تا هر کسی اعتراض به حق و یا به ناحق خود را در سطحی وسیع منتشر نماید. ●- "اعتراض" یعنی چه و چه کسی معترض نیست؟! تقریباً همگان به گرانی‌ها اعتراض دارند - همگان به سوء مدیریت‌ها اعتراض داشته و دارند - همگان به بی‌عدالتی اعتراض داشته و دارند ... و اینها همه اعتراضات به حق مردم است که به راحتی بیان می‌گردد. بنابراین، چند نفر آشوبگر و منافق، نباید نام خود را "معترض" بگذارند و با این نام خود را تطهیر کنند و جنایات خود را توجیه نمایند! ●- آیا ده‌ها میلیون نفر از مردم که در محکومیت آشوب‌های اخیر، اهانت به قرآن کریم، کشتار مردم، به آتش کشیدن اموال عمومی و نیز اموال شخصی و ...، به خیابان‌ها آمدند، "مردم" نیستند و یا در رفاه هستند و به هیچ کمبود و نقصی اعتراض ندارند؟! ●- جمهوری اسلامی، با این حمایت گستردۀ مردم، با این قدرت و بصیرت، از چه چیزی بترسد؟! از چندتا تروریست، آدمکُش یا آشوبگر؟! آیا نظامی که از نظامات سلطه، امریکا و متحدان اروپایی و نوکران عربی‌اش نمی‌ترسد و با تمامی توطئه‌ها و فتنه‌های آنان مقابله می‌کند و البته همه را شکست داده، از چندتا آشوبگر بترسد؟! بلکه می‌خواهند با این دورغ‌ها و جوّسازی‌ها، خودشان را کثرت و قدرتی نشان دهند که نظام (مردم) از آنها می‌ترسند! حجاب اعتراض به "حجاب"، هم به لحاظ دینی، هم به لحاظ عقلی، و هم به لحاظ فرهنگ اجتماعی و نظر مردم، یک اعتراض کاملاً بی‌مورد، و البته هدفدار است. "حجاب"، حکم خداوند متعال است و اعتراض به آن مانند اعتراض به کل اسلام می‌باشد! فرض کنید یک عده نسبت به اخلاق، عفاف، فرهنگ، امنیت عمومی، جلوگیری از فساد و فحشا در هر موضوعی اعتراض داشته باشند! خب، چه باید کرد؟! باید گفت: «چون یک عدۀ اندکی، نسبت به هر حقی معترض هستند، باید به اعتراض آنها اهمیّت داد و اجازه داد که ضمن ضایع کردن تمامی حقوق انسانی و اجتماعی، ضد تبلیغ کنند و برای مقابله با حکم خدا به خیابان‌ها بریزند و آشوبگری کنند، مردم را بکشند و ...؟! اگر "اعتراض" حقی است که باید مورد توجه قرار گیرد، پس چرا به "اعتراض" اکثریت مردم به مواضع و عملکرد خودشان توجهی نمی‌کنند و هیچ حقی برای عموم مردم قائل نیستند؟! اهداف به راستی چرا نظام سلطه و قدرت‌های جهانی، به اعتراض عمومی مردم علیه ظلم، جنایت، جنگ، تحریم، ترور و نسل‌کشی توسط امریکا، انگلیس، فرانسه و اسرائیل بیچاره، هیچ اهمیتی نمی‌دهند، اما تا چند نفر به بهانۀ اعتراض آشوبی برپا می‌کنند، ابتدا رئیس جمهور امریکا و سپس رئیس جمهور فرانسه، نخست وزیر انگلیس، دولت اسرائیل ... و سپس نوکران خائنی چون: رضا پهلوی و خاندان ظالم و جنایتکار و خائن به کشور و مردم، و سپس سایر خائنان و دشمنان این کشور، نظام و ملت، و سپس برخی از سلبریتی‌های غربزده، وابسته، ب

ی‌سواد، بی‌بصیرت و معلوم الحال، از این آشوب‌ها که نامش را اعتراض می‌گذارند، حمایت می‌کنند؟! اگر حامی، طرفدار و همسوی با مردم ایران هستند، چرا نسبت به هیچ اعتراض دیگری، به ویژه علیه جنایات نظام سلطه، موضع‌گیری نمی‌کنند؟! چرا از اعتراض عموم مردم نسبت به داعشی‌های داخلی - منافقین - کومله - گروهک‌های تجزیه طلب و تروریست و ...، نه تنها حمایت نمی‌کنند، بلکه با پُررویی و وقاحت تمام، همیشه به نفع آنان و علیه این مردم موضع گرفته و می‌گیرند؟! *- پس، اولاً معلوم شد که هدف اصلی، اعتراض به حجاب (که وارد نیست) نمی‌باشد و ثانیاً آنها به اثبات رساندند که مقولۀ حجاب، صرفاً چگونگی پوشش نیست، بلکه یک مقوله و رویکرد کاملاً اجتماعی - سیاسی و فرهنگی می‌باشد. دشمنان، از کاخ سفید گرفته تا آشوبگران داخلی (ستون پنجم)، به اثبات رساندند که «حجاب» نقش مهمی در سیاست دارد و می‌شود گفت: «سنگر اول» است؛ لذا در میان این همه مسئله، حجاب را هدف گرفته‌اند! آنها می‌دانند چه می‌کنند. *- بنابراین، چه کسانی که عاقل، مؤمن، با تقوا، با فرهنگ و با شخصیت می‌باشند و چه کسانی که از روی عوامی، حجاب را یک مسئله شخصی و خصوصی می‌دانند و به خاطر تبعیت از هوای نفس، با آن مخالفند، باید بصیر باشند و تابع جوّسازی‌ها نگردند. 🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆 #مرتبط #پرسش: 👈 جمهوری اسلامی تا کنون چند مجوز برای اعتراض به سیاست‌های حکومت صادر کرده است؟ هیچ. آیا راهپیمایی مسالمت آمیز از حقوق شهروندان نیست؟ 📍 #پاسخ را در (نشانی زیر حتماً بخوانید و منتشر نمایید: 👇 https: //www.x-shobhe .com/shortanswer/12094 .html

. ✍ محتوایی #مرتبط جهت مطالعه 👇 یادداشتی از "ایران‌پی‌ان": ضد انقلاب‌های وطن فروش، همیشه حق اعتراضات و مطالبات مدنی این مردم را سلب نموده‌اند. پایگاه خبر و عکس ایران (ایران‌پی‌ان)، در لید این یادداشت نوشت: مردم، گله‌ها، انتقادات، مطالبات و بالتبع اعتراضاتی دارند که طرح قانونی آنها همیشه میسر نمی‌باشد، اما ضد انقلاب، همیشه حق اعتراض و مطالبات مدنی این مردم را سلب نموده است. یادداشت / در هر کشوری، مجالس قانونگذاری و دولت‌ها، کارگزاران مردم هستند و اگر نظام سیاسی آن کشورها، جمهوری باشد، با رأی اکثریت مردم بر مستند قدرت می‌نشینند. رأی مردم نیز بر اساس باور شخصیت‌ها، موقعیت‌ها، ایده‌ها و از جمله "شعارها و وعده‌ها" موافق اشخاص یا احزاب می‌گردد، حال چه راست گفته باشند و در راه تحقق وعده‌ها و شعارها در رفع نیازهای کشور و مردم همت گمارند، چه یک مشت دروغ تحویل مردم داده باشند و بعداً معلوم شود. همیشه عمل ننمودن به این وعده‌ها، و گاه مدیریت‌های ضعیف، و گاه قوانین، مصوبات یا تصمیمات نابجا، مورد نارضایتی اقشار و اصناف گوناگون مردم قرار می‌گیرد و این نارضایتی به طرق مختلفی ابراز می‌گردد و اگر مورد بی‌توجهی قرار گرفت، منجر به اعتراضات و اظهار این نارضایتی با تجمعات یا حتی تظاهرات می‌گردد. مردم جهان، به ویژه در دو دهه‌ی گذشته، شاهد تظاهرات اقشار و اصناف گوناگون در ایالات متحده و کشورهای اروپایی بوده‌اند، تظاهرات‌هایی که هر سال به تعداد و شدت آنها افزوده می‌گردد؛ گاه به آرامی به پایان می‌رسد، گاه به خشونت‌هایی نیز کشانده می‌شود. در سال 2012، اتحادیه کارگری اروپا، روز 14 نوامبر را در اعتراض به سیاست‌های غلط ریاضت اقتصادی دولت‌های اروپایی و رشد نرخ بیکاری و افزایش نرخ مالیات و ...،  «روز عمل و همبستگی» نامید و به ویژه تمامی احزاب چپ، مردم را به شرکت یکپارچه در تظاهرات دعوت کردند. حدود 40 گروه بزرگ کارگری، از 14 کشور اروپایی به این تظاهرات پیوستند و گستره‌ی آن به حدی بود که "فرناندو توکسو"، رئیس بزرگترین اتحادیه کارگری اسپانیا گفت: «هماهنگی بین المللی در این روز بیانگر آنست که ما به یک لحظه تاریخی در جنبش اتحادیه ای اروپا می‌نگریم». کارگران و بیکاران کشورهای آلمان، فرانسه، انگلیس، اسپانیا و ایتالیا، از جمله بزرگترین کشورهای اروپایی بودند که به این تظاهرات پیوستند. این تظاهرات در برخی از کشورها به آرامی برگزار شد و به پایان رسید و در برخی از کشورها (مثل ایتالیا)، به خشونت نیز کشیده شد، ده‌ها نفر بازداشت شدند و 34 مجروح از پلیس و مردم به جای گذاشت. همه ساله شاهد تظاهرات گسترده‌ی کارکنان لوفت‌هانزا در آلمان – کارکنان قطارهای درون شهری و برون شهری در آلمان و فرانسه و انگلیس – کشاورزان و دامداران در فرانسه و حتی سوئیس و ... بودیم و گاه حتی تظاهرات‌های گسترده علیه قوانین فرهنگی و اجتماعی (مثل قانونی کردن ازدواج همجنس‌بازان) و یا علیه سیاست‌های بین المللی (جنگ افروزی در جهان) بوده‌ایم؛ اما هیچ گاه این تظاهرات‌ها، به تغییر شعارها علیه اصل نظام سیاسی آنها کشانده نشد. در جمهوری اسلامی ایران نیز طبق اصل 27 قانون اساسی: « تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است » و مردم از اقشار و اصناف گوناگون، حق دارند که نارضایتی‌ها، انتقادها و اعتراضات خود را با برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها، اظهار نموده و به گوش مسئولان نظام و اذهان عمومی برسانند، به ویژه وقتی با خونسردی و بی‌توجهی کامل و یا حتی تحمیق و تمسخر و بدلحنی برخی از مسئولان مواجه می‌گردند و بالاخص وقتی احساس کنند که برخی از سیاست‌های غلط اقتصادی و عملکردها، بگونه‌ای است که شائبه عمدی بودن و یا نوعی "جنگ نیابتی اقتصادی" را در اذهان ایجاد می‌نماید. امروزه، افزایش نرخ رشد گرانی و بیکاری از یک سو مردم را تحت فشار قرار می‌دهد و کاهش چشمگیر قدرت اقتصادی مردم، از سوی دیگر فشار می‌آورد و بی توجهی و حتی بی‌ادبی برخی از مسئولان، این فشارها را مضاعف می‌نماید. اما، ضد انقلاب داخلی، همیشه مانع و مزاحم بروز اعتراضات مردمی، به شکل برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها بوده است. تا صد یا هزار یا ده هزار نفر خواستند یکجا جمع شوند و علیه یک سیاست یا برنامه‌ی اقتصادی اعتراض کنند، چند نفر به میدان آمدند و سمت و سوی اعتراضات را با شعارهای خود تغییر دادند و اصل نظام را هدف گرفتند! 👇👇👇👇

. با تغییر شعارها، آنهایی که به شرایط اقتصادی و معیشتی اعتراض داشتند کنار رفتند و سریعاً چند صد نفر از مجموع سلطنت‌طلب‌های ظاهری – منافقین – بهایی‌ها و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران جای آنها را گرفتند و با به راه انداختن تخریب و آتش سوزی،به ویژه هتک حرمت مقدسات، مانند به آتش کشیدن مساجد، قرآن کریم و یا اموال عمومی چون شعبه بانک، اتوبوس و...، بروز یک اغتشاش علیه اصل را به نمایش گذاشتند و البته نمک آش بی‌مزه‌ی آنها نیز ممانعت و برخورد اجتناب ناپذیر نیروهای نظامی و انتظامی بوده و می‌باشد. هنوز دو تا شیشه بیشتر نشکسته است که سریعاً کاخ سفید اعلامیه صادر می‌کند، و سپس مقامات برخی از کشورها، و با تبعیت از آنها سرکرده‌های گروهک‌های تروریستی، با بیش از 70 هزار قتل ‌در پرونده و بالاخره حتی فرح دیبا و برخی از قلم به دستان خرد آنها در داخل، اعلام پشتیبانی می‌کنند! این فضولی‌ها، ظلم و جنایت بزرگی در حق ملت ایران و ضایع کردن حقوق مدنی آنهاست، چرا که مردم هیچ وقت نمی‌توانند مخالفت، انتقاد، اعتراض و مطالبه‌ حقوق حقه‌ی خود را، پس از بی‌توجهی مسئولان، با یک تجمع و راهپیمایی معترضانه، به سمع و نظر دست‌اندرکاران برسانند! این مردم، همیشه مجبور شده‌اند که "بین بد و بدتر، بد را برگزینند"، تا بتوانند در شرایط فعلی، از کشور، ملت و نظام سیاسی منتخب خود حفاظت کنند. همیشه صدای خود را خفه کرده‌اند و با کاستی‌ها از یک سو و سوء مدیریت‌ها از سوی دیگر ساخته‌اند و زیر بار مشکلاتی که هیچ ضرورتی بر تحمیل وجود نداشته له شده‌اند، تا یک عده وابسته، از حضور و فریاد آنها سوء استفاده نکنند. بنابراین، ای کاش مسئولان منتخب، به ویژه در مجلس و دولت، کمی احساس مسئولیت و شرمندگی کنند و چنان که مقام معظم رهبری فرمود: «خود را پاسخگو ببینند»، نه این که تازه پس از کلی سوء مدیریت و ایجاد نارضایتی، برخی از آنها ژست اپوزیسیون نیز به خود بگیرند! 📚 مبنع: www .iranpn .ir 

❌ نسبت دادن یک پیج و رقص یک بلاگر اینستاگرامی به یک سرگرد و فرمانده بسیج ... 🔸 کلیپ رقص منتشر شده‌ منتسب به سرگرد محمد ابراهیمی پیهانی، مربوط است به مجید شوقی ملقب به "مهیار سانس" از بلاگران اینستاگرامی تصاویر پیج شخصی را در فیلم ببینید 🔻با نزدیک شدن به ایام سالگرد مرگ مهساامینی انتشار این دست کلیپ‌ها طبیعی است 👈 ولی شما هر چیزی رو باور نکنید خیلی‌ها از این تروریست بودن رسانه‌ای پول درمیارن... #شایعه #اخبار_جعلی   

❌ شایعه [فیلم شبکه های مجازی]: حمله وحشیانه یک نفر بعنوان آمر بمعروف آتش به اختیار !!!!! به یک خانوم و مقابله‌ی مردم در این خصوص. ✅ واقعیت 1⃣ این ویدئو مربوط به سال ۲۰۱۸ و یک درگیری خانوادگی در ترکیه است. 2⃣ این روزها و با نزدیک شدن به سالگرد فوت مهسا امینی، معاندان برای ایجاد اختلاف، تنش و دوقطبی در جامعه، انتشار شبهات و شایعاتی از این قبیل را افزایش داده‌اند. ساده‌لوح نباشیم! #زود_باور_نکنیم #سواد_رسانه

فیلم شبکه های مجازی👇🏻 سندی بر اثبات دیکتاتوری بودن جمهوری اسلامی: خمینی: ملت ۵۰ سال قبل، چه حقی برای تعیین سرنوشت نسل کنونی داشتند؟ سخنرانی امام در بهشت زهرا بهمن 57: ما فرض مى‏كنيم كه يك ملتى تمامشان رأى دادند كه يك نفرى سلطان باشد؛ بسيار خوب، اينها از باب اينكه مسلط بر سرنوشت خودشان هستند و مختار به سرنوشت خودشان هستند، رأى آنها براى آنها قابل عمل است. لكن اگر يك ملتى رأى دادند- و لو تمامشان- به اينكه اعقاب اين سلطان هم سلطان باشد، اين به چه حقی؟ ملتِ پنجاه سال پيش از اين، سرنوشت ملتِ بعد را معين مى‏كند؟ سرنوشت هر ملتى به دست خودش است ما فرض مى‏كنيم كه اين سلطنت پهلوى، اول كه تأسيس شد ما فرض مى‏كنيم كه به اختيار مردم بود و مجلس مؤسسان را هم به اختيار مردم تأسيس كردند، اين اسباب اين مى‏شود كه بر فرض اينكه اين امر باطل صحيح باشد فقط رضا خان سلطان باشد؛ آن هم بر آن اشخاصى كه در آن زمان بودند. و اما محمد رضا سلطان باشد بر اين جمعيتى كه الآن بيشترشان بلكه الّا بعضِ قليلى از آنها ادراك آن وقت را نكرده‏اند، چه حقى داشتند ملت در آن زمان سرنوشت ما را در اين زمان معين كنند؟ هر كسى سرنوشتش با خودش است. مگر پدرهاى ما ولىّ ما هستند؟ سرنوشت هر ملت دست خودش است #پاسخ ⬇️⬇️👇 متن کامل سخنرانی فوق در منبع زیر قابل مطالعه است: 🌿 صحيفه امام، ج‏6، ص: 11 https://b2n.ir/w75735 🔹 استدلال امام خمینی (ره) صحیح است، اما این استدلال را نمی توان علیه جمهوری اسلامی به کار برد؛ زیرا: ➕ امام تأکید می کنند که اگر ملت مثلاً رضاخان را به عنوان شاه انتخاب کرد، حق ندارد بگوید که پسر این رضا خان هم بر ملّت های آینده حاکم باشد. 🎙️ «اگر يك ملتى رأى دادند- و لو تمامشان- به اينكه اعقاب اين سلطان هم سلطان باشد، اين به چه حقى [است؟]» در جمهوری اسلامی، چنین چیزی نیست که مردم سال 57 حاکم سال 1400 را انتخاب کرده باشند. 🔸👈 مردم ایران هر 8 سال یک بار با انتخاب اعضای مجلس خبرگان رهبری، در واقع حاکم و رهبر را انتخاب می کنند. هر چهار سال هم رئیس جمهور، نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر را انتخاب می کنند. با هر مشارکتی هم مهر تأییدی بر قانون اساسی می زنند و نشان می دهند که ملّت قانون اساسی 57 را قبول دارد. 🔹حال فرض کنیم که اکثریت جامعه، جمهوری اسلامی را قبول نداشته باشند. 👈 در این شرایط، برگزاری رفراندوم در صورتی معقول و منطقی است که یک طرح پیشنهادی برای حکومت آینده وجود داشته و اکثریت جامعه هم آن را قبول داشته باشند. ✅ اما همه می دانیم که هیچ طرح پیشنهادی جدّی اصلاً وجود ندارد چه برسد به اینکه مورد قبول اکثریت باشد. 👈 پس برگزاری رفراندوم غیر منطقی است زیرا موجب هرج و مرج در جامعه خواهد شد و هر حکومتی بهتر از بی حکومتی و هرج و مرج است. #جهادتبیین ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin