با سلام امروز میهمان عرب های خرمشهر هستیم، همانها که هشت سال با چنگ و دندان این وطن را، این خاک پاک را حفظ کردند، امکانات مادی آنچنانی ندارند اما دلی دارند مملو از مهر حسین علیه السلام، در اینجا امکانات معنویی را میبینیم که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد،فقط در قلب ارادتمندان ثارالله است. امروز وقتی که یک مسیر کوتاه را تا مرز طی می کردم و باد داغ به تن و بدنمان می خورد و آزارمان میداد، یاد زمان جنگ و فتح خرمشهر افتادم، واقعا رزمندگان اسلام اعجاز کردند و خونین شهر را آزاد نمودند، در این هوای داغ از جان خود گذشتند تا مثل امروزی من و ما آزادانه زندگی کنیم، آنها رفتند تا راه کربلا را برای من و تو بازکنند و کردند...کاش ما هم حرمت خونشان را نگه داریم...

#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_صد_ششم🎬: باز هم قومی کافر و لجوج از روی زمین محو شدند و مومنین آن قوم به همراه حضرت هود برجا ماندند و باز دوباره کار ابلیس سخت شد و میبایست سالها تلاش کند تا بنی بشر را از راه خداوند منحرف سازد، اما اینک او و جنود و سردارانش، کار کشته شده بودند و خوب می دانستند که از چه راهی وارد شوند تا دوباره بساط بت پرستی که همان پرستش شیطان بود را دوباره راه اندازی کنند. باقی مانده قوم هود به اطراف پخش شدند و منطقه زندگی فرزندان آدم گسترش یافت و از اطراف نجف و بغداد که در آن زمان احقاف و آکاد نامیده میشد به سمت خوزستان و خرمشهر و ایلام کشیده شده بود، شهرهای زیادی بنا شد و قوم بعد از قوم هود را در تاریخ باستان «سومر» می نامند، سومر معرب «ثمود» است، پس تمدن بعدی روی زمین تمدن سومری یا همان قوم ثمود بود، قوم ثمود میراث دار قوم عاد بودند و ساختمان های عظیم سنگی و زیگورات های زیبا می ساختند و در کنار تمدنی که از قوم عاد به آنها رسیده بود، خود نیز در عرصه فرهنگی بسیار پیشرفت کرده بودند و به نوعی میشود گفت که صاحب دولت بودند و کتاب های زیادی هم به رشته تحریر درآوردند. سالها از زمان هود گذشته بود و ابلیس هم بیکار نمانده و دوباره بساط بت پرستی در سرزمین وسیعی که تحت سیطره قوم ثمود بود، برپا شده بود، با این تفاوت که اگر در زمان حضرت هود تعداد بت ها به اندازه انگشتان دو دست هم نبود، اما اینک تنوع در بت ها به طرز عجیبی زیاد شده بود و این قوم، بالغ بر هفتاد بت با نام های مختلف داشتند. دوباره معبدها رونق گرفته بود و کاهنان بر مردم سروری می کردند، در این زمان خبری از پادشاه نبود، بلکه کاهن اعظم از بین کاهنان فردی را مشخص می کرد که بر مردم حکومت کند و این شخص«کاهن شاه» نامیده میشد و به این ترتیب تمام زندگی مردم تحت تاثیر کاهنان و اعتقادات کفر آمیز و سحر آنان بود. جامعه دوباره راه خودش را به سمت هلاکت و انحطاط پیش میبرد و در اینجا بود که خداوند اراده فرمود تا پیامبری دیگر برگزیند و هدایت این قوم غافل را به او سپارد. قرعه فال اینبار به نام بزرگمردی وارسته که او را«صالح» می خواندند افتاد. حضرت صالح شانزده سال بیشتر نداشت که به پیامبری برگزیده شد. حضرت صالح در اوج نوجوانی مانند پیری فرهیخته زندگی می کرد و دیگران را ارشاد می نمود، او بر خلاف بقیه مردم سومر، به دین حضرت هود و نوح و ...بود و در خلوتگاه خود خدای یکتا را می پرستید تا اینکه فرشته وحی به او نازل شد و پیغام خداوند مبنی بر رسالت را به او رساند. ادامه دارد 📝به قلم: ط_حسینی @bartaren 🌕✨🌕✨🌕✨🌕✨

اشو میگوید:بگذارید این فکر در قلبتان غوطه ور شود: این هم خواهد گذشت پس جای نگرانی نیست هیچ چیز در زندگی ابدی نیست. هر چیزی تغییر میکند هر نقطه ای از زندگیت به در بسته خوردی زمزمه کن: وعنده مفاتح الغیب! لایعلمها الاهو کلید غیب دست اوست ، غیر از او کسی هم نمیداند. پس در کمال آرامش، فقط از او بخواه ر تا اجابت شوی و لاغیر. 🪴http://eitaa.com/joinchat/1758068790Cb493204a3a

مسجد کوفه

مسیر پیاده روی اربعین