🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿 بیـا فرمانـده ، بیـا فرمانـده منم سربازت ، سربازی آمـاده بیـافرمانـده،. بیـا فرمانـده گوشم به فرمانه، چشمم به دَر مانده بیـا فرمانـده ، بیـا فرمانـده خوبان همه رفتند ، منم که جا مانده بیـا فرمانـده ، بیـا فرمانـده بیا که دستِ سردارت، جدا ز پیکر مانده بیـا فرمانده ، بیـا فرمانده دنیا پر از ظلمه، شیعه بی پدر مانده بیـا فرمانـده ، بیـا فرمانـده مادر به گوش من، هر روز وشب خوانده سرباز مهدی باش، سربازی آماده بیـا فرمانـده، بیـا فرمانـده منم سربازت ، سربازی آماده بیـا فرمانـده، بیـا فرمانـده سید علی مولا، ما را فراخوانده گوشم به فرمانه، آقا تو فرمان ، ده بیـا فرمانده ،بیـا فرمانـده دنیا پر از ظلمه، شیعه بی پدر مانده بیـا فرمانـده، بیـا فرمانده بیا که دست سردارت، جدا ز پیکر مانده بیـا فرمانده، بیـا فرمانده منم سربازت ، سربازی آماده گوشم به فرمانه، آقا تو فرمان ، ده 📝ط_حسینی @bartaren 🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺

راز پیراهن قسمت نهم: حلما داغی جام را حس میکرد که ناگهان جام شروع به حرکت نمود ، لرزش عجیبی تمام تن حلما را فرا گرفته بود و ژینوس با تعجب به حرکت جام نگاه میکرد جام روی خانه ای که بله نوشته شده بود ایستاد. ژینوس با خود می گفت ، عجب کلکی هست زر زری ، من که جام را حرکت ندادم، حلما هم عمرا بتونه این کار را کنه ، حتما کار زر زری هست که یه جورایی ما نفهمیم جام را روی صفحه میکشونه. در تاریک روشن نور شمع چیزی مشخص نبود اما اگر کلید برق را می‌زدند ، متوجه می‌شدند که رنگ حلما مانند گچ سفید شده... زر زری دوباره سوال کرد : تو روحی هستی در قالب جام ، به ما جواب بده نامت چیست؟ حلما حس می کرد سر انگشتش از شدت داغی جام می سوزد ، همانطور که خیره به جام پیش رویش بود. جام دوباره حرکت کرد و حلما انگار شعله ای آتش را درون جام میدید،دیگر طاقت نیاورد ، همانطور که انگشتش را از روی جام برمی‌داشت ، جیغ بلندی کشید و سراسیمه از جا برخواست ... حرکت شتابان حلما باعث شد که جام وارونه به کناری بیافتد. ژینوس که حرکت حلما برایش سنگین می آمد ، با چشمان سبزش و نگاهی عصبانی خیره به حلما شد ، هنوز حرفی از دهانش بیرون نیامده بود که صدای خرخری توجه او را به خود جلب کرد... وای خدااای من باورش نمیشد... ادامه دارد... 📝 به قلم:ط_حسینی 🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺

راز پیراهن قسمت دهم: زری مثل گرگی زخمی خرخر میکرد و به سمت ژینوس حمله برد، ژینوس که از حرکت زری متعجب شده بود ، دستپاچه شد و خواست فرار کند ،که زری پای ژینوس را محکم گرفت ، ژینوس که نیم خیز بود بر زمین سرنگون شد و همانطور که زری پایش را به سمت خودش می کشید ، دستش را به طرف حلما دراز کرد و گفت : حلمااا کمکم کن ، فکر کنم زری دیونه شده ، تو رو به جان مادرت کمکم کن... حلما که سراپای بدنش می‌لرزید ، نگاهی به در بستهٔ اتاق کرد و نگاهی هم به زری و ژینوس کرد. تعلل نکرد و به طرف ژینوس رفت ، دست سرد ژینوس را در دستانش گرفت و خواست به طرف خودش بکشد که ناگهان انگار صد دست او را به طرف مقابل میکشیدند، به حلما فشار آورد و حلما هم بر زمین افتاد . زری انگار زری نبود ، غولی بود با پنجه های آهنین ، با یک حرکت هر دو دختر را به سمت خود کشید و با صدایی که اصلا به صدای ظریف و زنانه او شباهت نداشت فریاد زد : کجا فرار می کنید هااا؟؟ حلما و ژینوس مانند دو مجسمه گچی رنگشان سفید شده بود و با گریه به زری چشم دوخته بودند. ادامه دارد.. 📝ط_حسینی 🌺🌿🌺🌿🌺