#شهیدی_که_گوشت_تنش_را_خوردند #قسمت_دوم 🔺روز دادگاه رسید، رئیس دادگاه، سرهنگ حقیقی را كه همان اوایل انقلاب فرار كرده بود شناختم و محاكمه بسیار سریع به انجام رسید. چون جرم محكومین مشخص بود - دفاع از حقانیت اسلام و جمهوری آن و ندادن اطلاعات- و بالطبع حكم هم مشخص، عده‌ای به اعدام فوری و بقیه هم به اعدام قسطی (یعنی به تدریج) محكوم شدیم. حكم ما كه اعداممان قسطی بود به صورت كشیدن ناخن‌ها، بریدن گوشت‌های بازو و پاها، زدن توسط كابل، نوشتن شعارهای انقلابی‼️ توسط هویه برقی و آتش سیگار به سینه و پشت و تمامی اینها بی چون و چرا اجراء می‌شد. كه آثارش بخوبی به بدنم مشخص است. 🔺مرسوم است به میمنت ازدواج نوجوانی، جلو پایش قربانی ذبح شود. این رسم را كومله نیز اجرا می‌كرد با این تفاوت كه قربانی‌ها در اینجا جوانان اسیر ایرانی بود. عروسی دختر یكی از سركردگان بودپس از مراسم، آن عفریته گفت: باید برایم قربانی كنید تا به خانه شوهر بروم، دستور داده شد قربانی‌ها را بیاورند. ۱۶ نفر از مقاوم ترین بچه‌های بسیج وارتش ودو روحانی را كه همه جوان بودند، آوردند و تك تك از پشت سر بریده شدند، این برادران عزیز مانند مرغ سربریده پر پر می‌زدند و آنها شادی و هلهله می‌كردند. ____ 🌷خوشا زبانی که شهدا را یاد کند با ذکر یک#صلوات🌷 ____ #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/935919616C80381eda88

#کتاب_صوتی 📚کتاب « #حاج_قاسم » به قلم علی اکبری مزدآبادی شامل خاطرات خودنوشت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی است‌./ #قسمت_دوم

﷽ 📕 #عاشقانه_ای_برای_تو ✍ #قسمت_دوم 😡تا لحظه مرگ 🎈تو با خودت چی فکر کردی که اومدی به زیباترین دختر دانشگاه که خیلی ها آرزو دارن فقط جواب سلام شون رو بدم؛ پیشنهاد میدی؟ ... من با پسرهایی که قدشون زیر 190 باشه و هیکل و تیپ و قیافه شون کمتر از تاپ ترین مدل های روز باشه اصلا حرف هم نمیزنم چه برسه ... . از شدت عصبانیت نمی تونستم یه جا بایستم ... دو قدم می رفتم جلو، دو قدم برمی گشتم طرفش ... 🎈اون وقت تو ... تو پسره سیاه لاغر مردنی که به زور به 185 میرسی ... اومدی به من پیشنهاد میدی؟ ... به من میگه خرجت رو میدم ... تو غلط می کنی ... فکر کردی کی هستی؟ ... مگه من گدام؟ ... یه نگاه به لباس های مارکدار من بنداز ... یه لنگ کفش من از کل هیکل تو بیشتر می ارزه ... . 🎈و در حالی که زیر لب غرغر می کردم و از عصبانیت سرخ شده بودم ازش دور شدم ... دوست هام دورم رو گرفتن و با هیجان ازم در مورد ماجرا می پرسیدن ... با عصبانیت و آب و تاب هر چه تمام تر داستان رو تعریف کردم ... 🎈هنوز آروم نشده بودم که مندلی با حالت خاصی گفت: اوه فکر کردم چی شده؟ بیچاره چیز بدی نگفته. کاملا مودبانه ازت خواستگاری کرده و شرایطی هم که گذاشته عالی بوده ... تو به خاطر زیبایی و ثروتت زیادی مغروری ... . 🎈خدای من ... باورم نمی شد دوست چند ساله ام داشت این حرف ها رو می زد ... با عصبانیت کیفم رو برداشتم و گفتم: اگر اینقدر فوق العاده است خودت باهاش ازدواج کن ... بعد هم باهاش برو ایران، شتر سواری ... . 🎈اومدم برم که گفت: مطمئنی پشیمون نمیشی؟ ... . باورم نمی شد ... واقعا داشت به ازدواج با اون فکر می کرد ... داد زدم: تا لحظه مرگ ... و از اونجا زدم بیرون ... . #ادامه_دارد #داستان_واقعی

🧡💞🧡💞🧡💞🧡💞🧡💞 #رمان_عاشقانه_مذهبی_مقتدا #قسمت_دوم ﻭﻗﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺷﺪﻡ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ . ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺟﺬﺍﺏ ﺑﻮﺩ . ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﭘﻮﺳﺘﺮﻫﺎ ﻭ ﺑﻨﺮﻫﺎﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻭ ﻋﮑﺲ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﺎﻣﻨﻪ ﺍﯼ . ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﻋﯿﺒﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﻮﺍﻻﺗﺖ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻨﺪﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺳﺮﻭﮐﻠﻪ ﺑﺰﻧﯽ ! ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻫﺎ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﻫﺎ ! ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﻋﺠﺐ ﺷﺎﻧﺴﯽ ! ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ : ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺛﺒﺖ ﻧﺎﻡ ﺗﻮﯼ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻡ؟ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﻭﺍﺣﺪ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ، ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺗﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻦ . ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺘﻢ “ ﻣﺮﺳﯽ ” ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﻭﺍﺣﺪ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ . ﺑﺎ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺤﺠﺒﻪ ﻭ ﭼﺎﺩﺭﯼ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﻧﺪ . ﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﮐﻤﯽ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ . ﻇﺎﻫﺮﻡ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﻏﯿﺮ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩ . ﺷﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮐﻤﯽ ﺟﻠﻮ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺗﻮﯼ ﮐﺘﺎﺑﺨﻮﻧﻪ ﻋﻀﻮ ﺑﺸﻢ . ﺗﻮﯼ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﻡ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮔﺮﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺳﻤﻢ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮﺩﻡ . ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﻼﺳﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻋﻀﻮ ﺍﺳﺖ . ﺍﺳﻤﺶ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻮﺩ . ﻋﺼﺮ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺧﺮﺩﺍﺩ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﺍﻡ ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩ . ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻮﺩ . - ﻣﯿﺎﯼ ﺑﺮﯾﻢ ﺟﺎﯾﯽ؟ - ﮐﺠﺎ؟ - ﺍﻭﻧﺶ ﺑﻤﺎﻧﺪ ! ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ ﺧﻮﺷﺖ ﻣﯿﺎﺩ . - ﻧﮑﻨﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﻣﻨﻮ ﺑﺪﺯﺩﯼ؟ ! - ﻣﯿﺎﯼ ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﯾﻪ ﮐﻼﺳﻪ ﻃﺮﻓﺎﯼ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺷﯿﺮﺍﺯ . ‏( ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ‏) – ﺑﺎﺷﻪ . - ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﺘﻮﻧﻢ ! #ادامه_دارد... 📚 #از_داستانهای_نازخاتون @khamenei_shohada

🕊🥀🕊🥀🕊🥀🕊🥀🕊🥀🕊🥀 #ماجراى_اولین_روزنامه_ایرانی #در_اسارتگاه_ابوغریب #قسمت_دوم 🌷این روزنامه ‌های عربی بین اسرای ایرانی دست به دست می‌ گشت و آنهایی که کم و بیش عربی می‌ دانستند، متن آنها را برای دیگران ترجمه می‌ کردند و با مضحکه کردن صدام، لبخند می‌ زدیم و دروغ ‌های نظامی ا‌شان را تفسیر می‌ کردیم. 🌷یک روز، یکی از اسرا پیشنهاد کرد، روزنامه ‌ای ایرانی در اسارتگاه ابوغریب منتشر کنیم؛ روزنامه ‌ای که فقط یک نسخه داشته باشد و مطالب جدیدی را به خواننده‌ ایرانی ارائه کند؛ دست به کار شدیم؛ هر کدام از ما، هر قطعه‌ سیاهی را که قابلیت حل شدن در آب داشت، جمع آوری کردیم.... ادامه دارد ،،،،،،،،،، ــــــــــــــــــــــــ🕊🌷ــــــــــــــــــــــــ http://eitaa.com/joinchat/935919616C80381eda88

💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 #قسمت_دوم #شکنجه_در_دیگ_آب_جوش 🌷آن شب، عزیز الله در جمع بچه های دیگر داشت این خاطره را تعریف می کرد. بقیه هم گوش می کردند. فردا قبل از ظهر، بعد از اینکه از آسایشگاه ها به محوطه ی اردوگاه رفتیم، موقع برگشتن به آسایشگاه، عراقيها آمار گرفتند. عزیز الله را صدا زدند و او را به اتاق نگهبان عراقی بردند. 🌷شصتمان خبردار شد. بقیه ی بچه ها را هم داخل آسایشگاه فرستادند. وقتی داخل آسایشگاه رفتیم، بلافاصله ناهار تقسیم و صرف شد. بعد هم مطابق هر روز استراحت. همگی دعا می کردند خدا ختم به خیر كند. همه هراسان و نگران بودیم؛ چی به سر رضایی میاد؟! دو ساعت را با نگرانی گذراندیم. بالاخره در آسایشگاه باز شد و عزیز الله را خونین به داخل هل دادند. 🌷نگهبانهای عراقی هم پشت سر او کتکش می زدند. خواستند همه ی ما مثل صف آمار، بنشینیم. سریع صف های پنج نفره ی آمار، بسته شد. مسئول آسایشگاه و مترجم را صدا کردند. سخنرانی ارشد نگهبان های عراقی شروع شد: «خبر رسید این شخص زمانی که در جبهه بوده، ده نفر عراقی رو با نارنجک کشته! ما هم قصد داریم اون رو شکنجه کنیم. شاید انتقام اونها رو گرفته باشیم!» #ادامه_دارد ...... ــــــــــــــــــــــــــ🕊🌷ـــــــــــــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

📚#کتاب_خوان 📒#کتاب_سه_دقیقه_تا_قیامت ▶️#قسمت_دوم http://eitaa.com/joinchat/935919616C80381eda88 ┅═ঊঈ☘🌺☘ঊঈ═┅

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 📙 #داستـــــان #خالڪوبی_تا_شهـادت #قسمت_دومـــ ✍مجید پسر شروشور محله است ڪه دوست دارد پلیس شود. دوست دارد بی‌سیم داشته باشد. دوست دارد قوی باشد تا هوای خانواده، محله و رفقایش را داشته باشد. مادر مجید می‌گوید: «همیشه دوست داشت پلیس شود. یڪ تابستان ڪلاس ڪاراته فرستادمش. وقتی رفتم مدرسه، معلمش گفت خانم تو را به خدا نگذارید برود تمام بچه‌ها را تڪه‌تڪه کرده است. می‌گوید من ڪاراته می‌روم باید همه‌تان را بزنم. عشق پلیس بودن و قوی بودن باعث شده بود هر جا می‌رود پز دایی‌های بسیجی‌اش را می داد .  چون تفنگ و بی‌سیم داشتند و مجید عاشق این چیزها بود. بعدها هم ڪه پایش به بسیج باز شد یڪی از دوستانش می‌گوید آن‌قدر عشق بی‌سیم بودڪه آخر یڪ بی‌سیم به مجید دادیم و گفتیم. این را بگیر دست از سر ما بردار (خنده) در بسیج هم از شوخی و شیطنت دست‌بردار نبود.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 ⏪ #ادامہ_دارد... 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 http://eitaa.com/joinchat/935919616C80381eda88

💐🍃 🍃 #فنجـانی_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_دوم(۱) روزهای هجده سالگیم بود. سال و روزهایی که ققنوس شد و زندگیم را سوزاند. زندگی همه ی ما را من دانیال مادر و پدرِ سازمان زده ام! آن روزها،دانیال کمی عجیب شده بود. کتاب میخواند آن هم کتابهایی که حتی عکس و اسم روی جلدش برایم غریب بود..به مادر محبت میکرد. کمتر با پدر درگیر میشد.به میهمانی و کلوب نمی آمد و حتی گاهی با همان لحنِ عشق زده اش، مرا هم منصرف میکرد. رفت و آمدش منظم شده بود. خدای من مهربان بود، مهربانتر شده بود اما گاهی حرفهایش، شبیه مادر میشد و این مرا می ترساند. من از مذهبی ها متنفر بودم. مادرم ترسو بود وخدایی ترسوتر داشت. اما دانیال جسور بود، حرف زور دیوانه اش میکرد. فریاد میکشید. کتک کاری میکرد. اما نمیترسید، هرگز خدای من نباید شبیه مادر و خدایش میشد. خدای من، باید دانیال، برادرم می ماند! پس باید حفظش میکردم، هر طور که شده. خودم را مشتاق حرفهایش نشان میدادم و او میگفت، از بایدها و نبایدها، از درست و غلطهای تعریف شده، از هنجارها و ناهنجارها... حالا دیگر مادر کنار گود ایستاده بود و دانیال می جنگید با پدر، با یک شرِ سیاست زده. در زندگی آن روزهایم چقدر تنفر بود و من باید زندگیشان میکردم. من از سیاست بدم میامد. ثانیه های عمرم می دویدند و من بی خیالشان. دانیال دیگر مثل من فکر نمیکرد. مثل خودش شده بود. یک خدای مهربانتر‌... مدام افسانه هایی شیرین میگفت از خدای مادر که مهربان است. که چنین و چنان میکند. که... و من متنفرتر میشدم از خدایی که دانیال را از میهمانی ها و خوش گذرانی های دوستانه ام، حذف کرده بود. این خدا، کارش را خوب بلد بود. هر چه بیشتر می گذشت، رفتار دانیال بیشتر عوض میشد. گاهی با هیجان از دوست جدیدش که مسلمان بود میگفت،که خوب و مهربان و عاقل است،که درهای جدیدی به رویش باز کرده که این همه سال مادر میگفت و ما نمیفهمیدیم که چه گنجی در خانه داشتیمو خواب بودیم و من فقط نگاهش میکردم. بی هیچ حس و حالی. حتی یک روز عکسی از دوست مسلمانش در موبایل، نشانم داد و من چقدر متنفر بودم از دیدن تصویر پسری که خدایم را رامِ خدایش کرده بود. ادامه دارد ..... ـــــــــــــــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

🌺🍃 🍃 #فنجـانی_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_دوم(۲) ✍روزها میگذشت. دیگر از جنگ و درگیری سابق در خانه خبری نبود. حالا دیگر مادر یک هم تیمی قوی به نام دانیال داشت و پدر توانی برای مبارزه و کتک زدن،در خود نمیدید. پس آتش بس در خانه برقرار بود. دیگر برخلاف میل دانیال خودم به تنهایی در میهمانی ها و دورهمی های دوستانمان شرکت میکردم. و این دیوانه ام میکرد. اما باید عادت میکردم به خدایی که دیگر #خدا داشت. حالا دیگر دانیال مانند مادر نماز میخواند. به طور احمقانه ایی با دخترانِ به قول خودش نامحرم ارتباط نداشت. در مورد حلال بودن غذاهایش دقت میکرد و... که همه شان از نظر من ابلهانه بود. قرار گرفتن در چهار چوبی به نام اسلام آن هم در عصری که هزاران سال از ظهورش میگذشت، عقب افتاده ترین شکل ممکن بود. دانیال مدام از کتابها و حرفهایی که از دوستش شنیده بود برایم تعریف میکرد و من با بی تفاوتی به صورت مردانه و بورش نگاه میکردم. راستی چقدر برادر آن روزهایم زیبا بود. و لبخندهایش زیباتر. انگار پرده ایی از حریر، مهربانی هایش را دلرباتر کرده بود. گاهی خنده ام میگرفت، از آن همه هیجان کودکانه اش، وقتی از دوستش تعریف میکرد. همان پسره سبزه ایی که به رسم مسلمان زاده ها، ته ریشی تیره رنگ بر صورت مردانه و از نظر آن روزهایم زشت و پر فریبش، خودنمایی میکرد. نمیدانم چرا؟ اما خدایی که دانیالِ آن روزها، توصیفش را میکرد، زیاد هم بد نبود شاید فقط کمی میشد در موردش فکر کرد. هر چه که میگذشت، حسِ مَلس تری نسبت به خدای دانیال پیدا میکردم. خدایی که خدایم را رام کرده بود! حتما چیزی برایِ دوست داشتن، داشت. و من در اوج پس زدن با دست و پیش کشیدن با پا، کمی از خدای دانیال خوشم آمد. و دانیال این را خوب فهمیده بود... گاهی بطور مخفیانه نماز خواندن های دانیال را تماشا میکردم و فقط تماشا بود وبس..اما هر چه که بود،کمی آرامم میکرد. حالا دیگر کمی با دقت محو هیجانهای برادرم میشدم. و چقدر شبیه مادر بود چشمها و حرفهایش آرامش خانه به دور از رفتارهای سیاست زده ی پدر برام ملموستر شده بود. و دیگر از مذهبی ها متنفر نبودم. دوستشان نداشتم، اما نفرتی هم در کار نبود. آنها می توانستند مانند دانیال باشند، مهربان ولی جسور و نترس و این کام تفکراتم را شیرین میکرد. حالا با اشتیاق به خاطرات روزمره دانیال با دوست مسلمانش گوش میکردم. ❗️مذهبی ها شیطنت هم بلد بودند...خندیدن و تفریح هم جزئی از زندگیشان بود. حتی سلفی های بامزه و پر شکلک هم میگرفتند. کم کم داشت از خدای دانیال خوشم می آمد که ناگهان همه چیز خراب شد... خدای مادر و دانیال،همه چیز را خراب کرد!همه چیز... #ادامہ_دارد ــــــــــــــــــ🕊🌹ــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

🎧 #کتاب_صوتی « آن بیست و سه نفر » #قسمت_دوم ـــــــــــــــــ🕊🌹ـــــــــــــــ @khamenei_shohada

🦋🕸🕷🦋🕸🕷 #پروانه_ای_در_دام_عنکبوت #قسمت_دوم همان وقتی که خاله هاجر امده بود ,راجب من وعمر صحبت کند,طارق هم از راه رسید. پدرم یک نخلستان دراطراف موصل داردکه رسیدگی به نخلها وجمع اوری محصول و...به عهده طارق است ومغازه ی خرما فروشی درموصل راپدرم اداره میکند,امروز طارق زودتراز نخلستان امد ومتوجه خاله هاجرشد,طارق ازخانواده همسایه مان اصلا خوشش نمیاید,حالا چرا؟؟من هم نمیدانم.... طارق وارد اتاق شد وگفت：لیلا....سلما گوش وایستادین؟؟مگه ام عمر چی میگه که براتون جالبه؟ من ولیلا اروم جا خوردیم ,خاله هاجرتاصدای طارق راشنید بلند شد وگفت：ام طارق من حرفم را زدم ,خدامیدونه دخترای تورامثل دخترا ی خودم دوستشون دارم ودلم میخوادخوشبخت بشن حالا دیگه خبراز شما....بلندشدوخداحافظی کرد ورفت. طارق رفت داخل اون اتاق وروبه مامان：این عمری(معمولا به اهل سنت اطلاق میشه) اینجا چی میخواست؟؟ مادرم انگاری برای خودش خواستگارامده باشد شرم داشت بگه,بهش حق میدادم اخه اولین باربود که برای دخترش خواستگارامده بود واولین فرزندی بود که میخواست ازدواج کند,سرش راانداخت پایین وخیلی اروم که حتی ما به سختی صداش رامیشنیدیم گفت：سلما رابرای پسربزرگش عمر خواستگاری کرد... طارق مثل یک خروس جنگی از جا در رفت وگفت：بیجا کرده زنیکه ی عمری با اون پسر وطن فروشش... مادر：پسرم هرکسی برای خودش دین ومذهبی داره همونطورکه ما ایزدی هستیم انها هم مسلمان وسنی مذهبند,هم ما وهم اونها به خدای یکتا اعتقادداریم ,دلیلی ندارد که به همسایه مان بی احترامی کنیم واونا راوطن فروش بدانیم... طارق سری تکان داد وزیرلب هی هی کرد وداشت به بیرون ازاتاق میرفت که خیلی نامحسوس به من اشاره کرد تا پشت سرش برم. خیلی ناراحت بودم,ازروی طارق خجالت میکشیدم,انگار با خواستگاری ام عمر,من گناه بزرگی مرتکب شده بودم,روی حیاط رفتم وطارق گفت：بیا پایین توزیرزمین کارت دارم,یه چیزایی هست که باید بدونی وحرکت کردطرف زیرزمین. وقتی طارق رفت داخل,برگشتم بالا ووقتی مطمین شدم مادرم حواسش به من نیست وسرگرم کارهای خونه است ,منم رفت طرف زیرزمین...لیلا هم میخواست بیاد که بااشاره بهش فهموندم مراقب مامان باشه که طرف زیرزمین نیاد... ادامه دارد.... 🕷 🕸🕷 🦋🕸🕷 🕷🦋🕸🕷 🕸🕷🦋🕸🕷 🦋🕸🕷🦋🕸🕷