🔰خاطره ای از دوست و همرزمِ شهید؛ علیرضا صادقی 🔸یه بار که حسین از منطقه آمد اصفهان به من گفت:‌‌‌‌‌«این حسن آقایی خیلی سمیرم سمیرم(شهری از توابع اصفهان) میکنه میخوام برم این سمیرمی که میگه رو ببینم چه جور جاییه تو هم میای؟» یه پیکان وانت جور کرد و با هم راه افتادیم نرسیده به شهر رضا کنار جاده انار میفروختند گفت:«وایسا اگه خوبست بستونیم بخوریم.» 🔹ظهر رسیدیم سمیرم بعد خواندن نماز رفتیم قهوه خانه و دو تا دیزی سفارش دادیم موقعِ حساب که رسید صاحب قهوه خانه گفت:«کی از شما پول خواست مگه شما حسین خرازی نیستی؟» حسین گفت:«اره پدر جان من حسین خرازی ام ولی به کسی نگو اومدیم اینجا.» از یکی دو تا از مغازه ها پرسیدیم این حسن اقایی که میگن در و پنجره میسازه رو میشناسین ؟ آدرس دکان و مغازه خودش و پدرش و به ما دادند رفتیم گشتی تو سمیرم زدیم و بعد از ظهر برگشتیم اصفهان. چند روز بعد حسن اقایی اومد سراغ حسین و گفت: خبر داری چی شده؟ حسینم گفت: چی چی شدس؟ 🔸دو سه روز پیش چند تا منافق اومده بودن سمیرم و از چند تا مغازه سراغ من و گرفتن فکر کنم میخوان بکشنم. حسین نیشخند شیطنت آمیزی زد و گفت:«پس خیلی خیلی مراقب خودت باش.» 📚برگرفته از کتابِ زندگی با فرمانده #جهاد_شهادت #خاطرات_شهدا #شهید_علیرضا_صادقی 🌐بسیج مدرسه علمیه حقانی