✳️مشکل بی اخلاقی مناظرات کجاست؟
🖌محمد‌موذن سلطان‌آبادی
🔹پس از مناظره نخست کاندیداهای ریاست جمهوری، حرف حدیث های بسیاری پدید آمد. برخی ادب و خویشتن داری رییسی را ستودند و برخی از دروغ و تهمت‌های علنی دو نامزد خاص شگفت زده شدند. برخی به شورای نگهبان انتقاد کردند که رجولیت مذهبی و تقوای این دو نامزد خاص چطور احراز شده! و برخی نیز به ارائه سند برای اثبات دروغ و تهمت های مطرح شده روی آوردند.
🔹اما روشن است که هرچند در این دوره، برخی چهره های کمتر شناخته شده از یک طیف خاص، وقیحانه تر ظهور کردند، با این وجود، معضل دروغ و ولنگاری رفتاری، تقریبا در تمام انتخابات ریاست جمهوری پیشین نیز دیده شده است.
🔹اما مشکل کجاست؟ آیا مشکل از شورای نگهبان است که برخی افراد بی صلاحیت را تایید میکند؟ یا اینکه این افراد پس از تایید صلاحیت، تقوا و رجولیت مذهبی خود را برای رسیدن به قدرت ذبح میکنند؟
⭕️پاسخ این است که ما در ایران، حزب سیاسی نداریم بلکه حزب های اعتقادی داریم، یعنی تفاوت میان اصول گرایان و اصلاح طلبان، در ابتدا ناشی از مسایل سیاسی نیست بلکه برونداد باورهای دینی و اعتقادی است.
⭕️اصلاح طلبان، در مرحله نخست، یک طیف سیاسی متفاوت نیستند بلکه یک طیف اعتقادی متفاوت هستند، کسانی هستند که از نظر اعتقادات دینی در مرحله ضعیفتری قرارگرفته اند و بسیاری از باید ها و نباید های دینی و اخلاق اجتماعی را قبول ندارند به همین دلیل نه روش های آنان برای مبارزات انتخاباتی، خط قرمز دینی یا اخلاقی دارد، (چنانچه گاه برای کسب رای از گروهک منافقین نیز دفاع میکنند)
و نه وجه مشترک سیاسی روشنی می‌توان در میان تمام کسانی که به اصلاح طلبی منسوب هستند یافت.
💢تنها وجه مشترکی که در میان تمام آنان وجود دارد، تزلزل اعتقادی و عدم پایبندی به تمام دستورات دین است و شاید بتوان اصلاح طلبان را گروهی تعریف کرد که خود را ملزم به تقید و پایبندی به آموزه های دین نمی‌دانند.
بنابر این شورای نگهبان دو راه بیشتر ندارد؛ یا نباید از طیف اصلاح طلب، احدی را تایید صلاحیت کند و یا اگر به جهت محذورات و مصالح اجتماعی، مجبور به تایید برخی از آنان شد، بداند که آنان در هر صورت ذات خود را در بی اخلاقی و بی قیدی ظهور خواهند داد و پیش از شروع تبلیغات، اتمام حجت های لازم را انجام دهد تا بتواند در جای لازم،با اقناع افکار عمومی، برخورد قانونی را با متخلفین انجام دهد.
#اخلاق_انتخاباتی
#انتخاب_کارآمد
