⚫️ ویژه سالروز شهادت #امام_صادق (ع) 🔻 خورشید وجود مقدس امام صادق (ع) در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجرس قمری در مدینه طلوع کرد و در سال ۱۱۴ ه. ق به مقام امامت نائل گشتند. دوره امامت امام بالغ بر ۳۴ سال به درازا کشید. 🔹حضرت در طول امامت خود هم خلافت غاصبانه و جائرانه بنی امیه را تجربه فرمود و هم سقوط آن و روی آمدن خلافت جبار بنی عباس را. 🔹از ۱۲۵ ه ق تا سال ۱۳۲ که بنی امیه مضمحل می‌شوند، جنگ قدرت بین آنها در گرفته است؛ دوره خلافت ها کوتاه و عزل و قتل خلفا را در رقابت‌های درون خانوادگی امویان شاهد هستیم. در سال ۱۳۲ دولت غاصب بنی امیه توسط عباسیان سرنگون شد و کشتار وسیعی از بنی امیه صورت گرفت و بنی عباس که شاخه‌ای از بنی هاشم بودند و نسب آنها به عبدالله بن عباس پسر عموی پیامبر می‌رسید قدرت را به دست گرفتند. 🔹 در فاصله سال ۱۲۵ تا ۱۳۲ که دوران ضعف و انحطاط بنی‌امیه بود، خلفای جائر از امام صادق علیه السلام غافل بودند و آن حضرت فرصت مناسبی را بدست آورد تا وظیفه امامت خود را در قالب تدوین معارف اهل بیت علیهم‌السلام در مباحث فقهی، کلامی و اخلاقی تبیین بفرماید. 🔹 همچنین ۴ سال اولِ روی کار آمدن بنی عباس یعنی از سال ۱۳۲ تا ۱۳۶ که ابوالعباس سفاح اولین خلیفه عباسی قدرت را در دست دارد، به سبب آنکه هنوز پایگاه محمکی برای بنی عباس در امر خلافت ایجاد نشده بود نسبت به امام_صادق علیه‌السلام مدارا میکردند و این فرصت هم برای امام فراهم شد تا به اقدامات ارزشمند خود در نشر معارف اهل بیت علیه السلام ادامه دهد. 🔹 اما در سال ۱۳۶ در پی مرگ أبوالعباس و روی کار آمدن أبوجعفرعبدالله که بعداً به منصور معروف شد، دوران سختی برای امام صادق علیه السلام و علویان پدید آمد. چرا که او میدانست امامت حق آن ذوات مقدس است و با علم براین مسئله بر امام صادق (ع) به عنوان بزرگ علویان و چهره برتر علمی و تقوایی آنان و همچنین بر نوادگان امام مجتبی علیه السلام بسیار سخت گرفت. 🔹 منصور امام صادق (ع) را در مضیقه فراوان گذاشت و بارها آن حضرت را به کوفه و بعداً شهر هاشمیه که بعنوان مرکز خلافت عباسیان پیش از بغداد بنا شده بود، احضار می کرد و امام را در تنگنا و فشار قرار می‌داد. با این حال امام در احضارها، مخفیانه با شیعیان و جویندگان دانش اهل بیت ارتباط برقرار می کرد و آنها را از دریای بی کران معلومات خود بهره مند می‌فرمود تا اینکه منصور امام را به مدینه باز گرداند و تحت مراقبت شدید قرار داد. 🔹 به گفته و اعتقاد بسیاری از علمای ما، از نظر فشار و مشکلات و سختی ها می‌توان گفت که دوران منصور از دوران معاویه و یزید هم سخت تر بوده است. لذا دیگر از آن جلسات علمی و ارتباطات امام با مردم خبری نیست تا اینکه منصور تصمیم به شهادت امام صادق گرفت و در چند نوبت اقدام به قتل امام نمود اما موفق نمی‌شد تا اینکه به حاکم مدینه فرمان قتل امام را صادر کرد. 🔹شهادت امام صادق(ع) بنابر نقل معروف در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ اتفاق افتاد و آن حضرت بر اثر مسمومیت روح مقدسش به ملکوت اعلی پیوست.

🔴امام صادق(ع) الگوی مناظره اخلاق‌محور 🖊احمدحسین شریفی 🔶عصر امام صادق علیه السلام از حساس‌ترین دوران سده‌های اولیه اسلام است. عصر درگیری‌های بزرگ و خونین سیاسی میان امویان و عباسیان است. عصر اغتشاشات و انقلاب‌های خرد و کلان و مستمر در گوشه و کنار جهان اسلام است. افزون بر همه اینها عصر بروز نحله‌ها و مذاهب گوناگون فکری و مذهبی و فقهی است. عصر برخورد اندیشه‌هاست. عصر مباحثات و مناظرات علمی و دینی بسیار پررنگی است. 🔶نوع مواجهه آن حضرت با گروه‌های فکری و مذهبی و دینی و معنوی فراوانی که مطرح می‌شد، می‌‌تواند به عنوان الگویی معصومانه و الهی و اخلاقی برای همه پیروان راستین آن حضرت و همه حق‌طلبان باشد. 🔶#امام_صادق(ع) هم خود اهل #مناظره بود و ده‌ها مناظره کوتاه و بلند از آن حضرت در منابع حدیثی و تاریخی نقل شده است؛ و هم شاگردان خود را برای مناظرات علمی و مذهبی آماده می‌کرد و تشویق می‌کرد. آن حضرت: １.هرگز از موضوع مناظره خارج نمی‌شد. ２.هرگز به طرف مناظره خود حتی اگر ملحد بود، توهین و بی‌احترامی نکرد. ３.هرگز به دنبال تحریک عواطف و هیجانات و احساسات طرف مقابل یا شنوندگان مناظره نبود. ４.هرگز برای فرار از پاسخ‌گویی، شخصیت طرف مناظره را هدف قرار نداد. ５.هرگز از فضای عقلانیت در مناظرات فاصله نگرفت. ６.هرگز برای خوشایند طرف مقابل، از سخن حق خود کوتاه نیامد. ７.البته در مواردی که طرف مناظره در پذیرش حق لجاجت می‌کرد و بعد از بطلان ادعای خود باز هم بر آن پافشاری می‌کرد، او را انذار می‌داد.

🔴رفتار امام صادقی(ع) در دوران گرانی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مُعَتِّب از شاگردان و خادمان #امام_صادق(ع) می‌گوید، زمانی در مدینه قیمت برخی کالاها از جمله گندم بالا رفت. امام صادق(ع) به من فرمود: «چه میزان گندم در خانه داریم؟» عرض کردم: «به مقداری داریم که تا چندین ماه کفایت کند.» آن حضرت فرمود: «آنها را ببر و بفروش» عرض کردم: «علیرغم اینکه عرضه گندم در مدینه کم شده و به سختی پیدا می‌شود، آنها را بفروشم؟!» آن حضرت فرمود: «آنها را بفروش» به دستور امام(ع) عمل کرده و گندم‌ها را به بازار برده و فروختم. وقتی به خانه برگشتم آن حضرت فرمود: «شما نیز همچون سایر مردمان هر روز به اندازه نیاز همان روز خرید کن». و سپس فرمودند: «از امروز نان خانواده مرا نیمی جو و نیمی گندم قرار بده؛ زیرا خدا می‌داند من توانایی دارم که بهترین خوراک را برای خانواده خود تهیه کنم؛ اما دوست دارم در پیشگاه الهی، سنجیده‌ترین رفتار را برای اقتصاد و معیشت داشته باشم» (کافی، ج۵، ص۱۶۶)

🔴«خودکشی» یا «مرگ‌ خودخواسته»؛ تفاوتی ندارند! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کارهای اختیاری انسان، اعم از کارهای خوب یا بد، صرف نظر از عنوانی که با آن شناخته می‌شوند و یا عنوانی که ما بر آنها می‌نهیم، تأثیری واقعی و حقیقی بر هویت، حقیقت و سرنوشت آدمی دارند. کارهای خوب، انسان را به تعالی و سعادت می‌رسانند و کارهای بد نه تنها مانع دستیابی او به سعادت و تعالی می‌شوند بلکه موجب تباهی و سقوط و شقاوت او می‌شوند. فی المثل خودکشی، یکی از بدترین کارها و بزرگ‌ترین گناهان و مایه رنج و عذاب ابدی و جاودانه است؛ تفاوتی نمی‌کند که آن را با چه نامی بخوانیم: «خودکشی» یا «مرگ خودخواسته». نام‌ها، قدرت تغییر واقعیت‌ها را ندارند. هر چند ممکن است راه و چاه را بر ساده‌لوحان مشتبه کنند. قرآن کریم می‌فرماید: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ... لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُمْ رَحيماً وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْليهِ ناراً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً (نساء، ۲۹-۳۰) #امام_باقر علیه السلام فرمودند: «إِنَّ الْمُؤْمِنَ يُبْتَلَى بِكُلِّ بَلِيَّةٍ وَ يَمُوتُ بِكُلِّ مِيتَةٍ إِلَّا أَنَّهُ لَا يَقْتُلُ نَفْسَهُ؛ به درستی که مومن به هر بلایی مبتلا می‌شود و به هر گونه‌ای می‌میرد؛ اما هرگز خودکشی نمی‌کند.» #امام_صادق علیه السلام می‌فرمود: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ مُتَعَمِّداً فَهُوَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيهَا؛ کسی که عمدا خود را بکشد تا ابد در آتش جهنم خواهد ماند.»

▪️آخرین وصیت #امام_صادق (ع) به شیعیان! حضرت آیت الله مصباح یزدی(ره): در آخرین وصیتى كه امام صادق(ع) فرمودند، در موقع جان دادن‌شان همه خویش و قومها و همه بنى ‏هاشم را كه تا حدی که در آن روز ممكن بود دعوت كردند و فرمودند این را به مردم برسانید كه اِنَّ شَفاعَتَنا لَنْ تَنالَ مُسْتَخِفّاً بالصَّلاةِ! اینكه امید همه شما به شفاعت ما است، بدانید، اگر كسى نماز را سبك بشمارد، نمى ‏فرماید نخواند یا مثلاً غلط بخواند؛ می فرمایند اگر کسی نماز را سبك بشمارد، شفاعت ما به او نخواهد رسید! مواظب باشیم كه شیطان ما را فریب ندهد كه بگوید خب ما ولایت اهل بیت داریم، دیگر كارمان درست است، هر چه گناه بكنیم با یك قطره اشكى كه مى‏ ریزیم یا نمى‏ دانم چه مى‏ كنیم دیگر همه چیز تمام است؛ معنایش این است كه اصلاً هدف از تشریع و ارسال رسل و انزال كتب، اینها همه باطل مى‏ شود. این همه تأكیدات راجع به واجبات، راجع به جهاد فى سبیل الله، راجع به امر به معروف و نهى از منكر، سایر واجبات، خب یك كلمه مى‏ گفتند آقا! تمام عمرتان یك قطره اشك بریزید و تمام مى‏ شود، هیچ چیز دیگر لازم نیست. مگر مى‏ شود همچین چیزى؟! كدام عقلى است كه چنین چیزى را احتمالش را بدهد؟! بله، اگر كسى گناه عالمین را انجام داد، آخر عمرش به بركت نام سیدالشهدا توجه به خدا پیدا كرد، در مصیبت سیدالشهدا گریه كرد و این گریه، باعث این است كه از گذشته ‏هایش پشیمان بشود، همین قطره اشك مى‏ تواند همه آنها را بشوید؛ اما نه اینكه حالا... روز عاشورا مگر اصحاب عمرسعد گریه نكردند؟ خود عمر سعد گریه كرد! معاویه براى على گریه کرد، بارها. اگر این گریه و قطره اشك كارساز بود كه خب همه اینها بهشتى مى‏ شدند! ◾️اما صِرف داشتن محبت اهل بيت(عليهم السلام) براى شيعه بودن كافى نيست؛ زيرا بسيارند كسانى كه ادعاى محبت اهل بيت(عليهم السلام) دارند، اما شيعه واقعى نيستند...👌🏻 📚 1386.08.14 - بیانات حضرت آیت‌الله مصباح (ره) در درس اخلاق #شهادت_امام_جعفر_صادق علیه‌السلام